Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Examination of the biofiltration of air polluted with methyl isobutyl ketone
EN
Biofiltration used for reduction of pollutant atmospheric emissions is difficult to design and hence experimental information about the course of fragmentary processes is still required. Researchers' efforts are thus oriented on the extension of knowledge about them as well as on attempts to generalise the phenomenon's description. This paper presents results of the measurement of biofiltration of the air polluted with methyl isobutyl ketone. Examinations were carried out in a biofilter column, 190 mm in diameter and 1400 mm high. Biofiltration bed, with a volume of 31.5 dm3, was composed of pine bark and compost from urban-industrial waste. Methyl isobutyl ketone concentrations were within the range of 70-770 mg/m3, while superficial flow rate was from 2.16 to 2.35 cm/s. The obtained air treatment degree was 9-100%, while maximum biofiltration rate amounted to 54 g/(m 3źh).
EN
In a two-year field experiment (2008–2009), the effect of increasing doses of compost being produced with municipal sewage sludge without and with addition of active substance PRP Sol on the activity of urease, dehydrogenase and phosphatases was examined during cultivation of potatoes and spring wheat. The study design included a control object with standard mineral fertilisation and three doses of organic fertilisation. The size of compost doses was determined at a level corresponding to 100, 200 and 300 kg N ha–1. Organic fertilisation was performed on 28.09.2007. In 2008 and 2009, active substance PRP Sol was introduced into soil in the whole area of experimental field at a dose of 150 kg ha–1 an multicomponent fertiliser Polifoska 6 at a dose of 200 kg ha–1. Due to low nitrogen content in multicomponent fertiliser Polifoska 6 (6 % N), additional nitrogen fertilisation was applied in the form of urea (46 % N) as the top-dressing at a dose of 80 kg N ha–1 under potatoes and 100 kg N ha–1 under spring wheat at two times. Soil samples for chemical analyses were collected from the arable layer (0–25 cm) from under potatoes (2008) and spring wheat (2009) twice during cultivation of test plants. The carried out study shows that urease activity in soil at soil sample collection times I and II increased on average by 13.2 %, that of phosphatases by 20.2 % and of dehydrogenase by 17.96 % as affected by a single, a doubled and a tripled dose of municipal sewage sludge compost being introduced into soil, whereas in the objects fertilised in addition with PRP Sol respectively by 15.4 %, 35.1 % and 18.65 % when compared with control object without PRP Sol. The applied organic fertilisation with active substance PRP Sol stimulated the enzymatic activity of urease, dehydrogenase and phosphatases in all fertilisation objects when compared with the control one.
PL
W dwuletnim doświadczeniu polowym (2008-2009) badano wpływ wzrastających dawek kompostu wyprodukowanego z komunalnego osadu ściekowego bez i z dodatkiem substancji czynnej PRP Sol na aktywność ureazy, dehydrogenazy i fosfataz w trakcie uprawy ziemniaka i pszenicy jarej. Schemat badań obejmował obiekt kontrolny ze standardowym nawożeniem mineralnym oraz trzy dawki nawożenia organicznego. Ilość dawek kompostu ustalono na poziomie odpowiadającym 100, 200 i 300 kg N ha-1. Nawożenie organiczne wykonano 28.09.2007 r. W latach 2008 i 2009 na całą powierzchnię doświadczenia wprowadzono substancją czynną PRP Sol w dawce 150 kg ha-1 oraz Polifoskę 6 w dawce 200 kg ha-1. Ze względu na niewielką zawartość azotu w Polifosce 6 (6 % N) zastosowano pogłównie mocznik w dawce odpowiadającej 100 kg N ha-1 pod ziemniaka i pszenicę jarą w dwóch terminach. Próbki glebowe do analiz chemicznych pobrano z warstwy ornej (0-25 cm) spod ziemniaka (2008 r.) i pszenicy jarej (2009 r.) dwukrotnie w okresie uprawy roślin testowych. Z przeprowadzonych badań wynika, że pod wpływem wprowadzonej pojedynczej, podwojonej i potrojonej dawki kompostu z udziałem komunalnego osadu ściekowego w I i II terminie pobierania próbek glebowych średnio w glebie zwiększyła się aktywność ureazy o 13,2 %, fosfataz o 20,2 % i dehydrogenazy o 18,0 %, natomiast na obiektach nawożonych dodatkowo PRP Sol odpowiednio o 15,4 %, 35,1 % i 18,6 % w porównaniu z obiektem kontrolnym bez PRP Sol. Zastosowane nawożenie organiczne łącznie z substancją PRP Sol stymulowało aktywność enzymatyczną ureazy, dehydrogenazy i fosfataz na wszystkich obiektach nawozowych w porównaniu do obiektu kontrolnego.
EN
A field experiment was carried out at the Agricultural Experimental Station in Lipnik in 2008–2009 on the soil belonging to soil quality class IVa and good rye agricultural suitability complex (5). The compost applied in this study was produced by the GWDA method at the Municipal Sewage Treatment Plant in Stargard Szczecinski. It was characterised by neutral reaction (pHH2O 7.15). The total content of macroelements and heavy metals, which limits the possibility of using it for fertilisation purposes, did not exceed the standards specified in the Regulation of the Minister of Agriculture and Rural Development [Official Journal of Laws of 2008 No. 119, item 765]. Compost doses were established based on total nitrogen content. The experiment was conducted with two rotations without and with addition of active substance PRP Sol. In autumn 2007, respective compost doses were introduced into soil in the designated experimental plots according to the study design. Active substance PRP Sol was introduced into soil at a dose of 150 kgN ha–1 before sowing or planting the test plants. In 2008 and 2009, the whole experimental area was fertilised with multicomponent fertiliser Polifoska 6 at a dose of 200 kg ha–1 and urea (46 % N), as topdressing, at a dose of 100 kgN ha–1. Test plants were winter wheat of the cultivar Korweta in 2008 and spring rape of the cultivar Bosman in 2009. The activating substance PRP Sol being applied against the control object and those with increasing doses of municipal sewage sludge compost did not significantly affect an increase in the total content of macroelements in soil but contributed to an average increase in the content of phosphorus, potassium, magnesium and sulphur in soil by 26.6 %, 4.84 %, 21.7 % and 38.9 %, respectively, when compared with that before setting up this experiment. The average content of assimilable nutrients in soil in the objects being fertilised with increasing doses of municipal sewage sludge compost without and with addition of activating substances PRP Sol in case of phosphorus and potassium was very high and high, which means that an increase occurred in soil abundance by one class.
PL
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2008–2009 na terenie RSD w Lipniku na glebie zaliczanej do klasy bonitacyjnej IVa, kompleksu przydatności rolniczej żytniego dobrego (5). Do badań użyto kompostu wyprodukowanego w Komunalnej Oczyszczalni Ścieków w Stargardzie Szczecińskim. Charakteryzowa ł się odczynem obojętnym (pHH2O 7.15). Zawartość ogólna makroskładników i metali ciężkich, która limituje możliwość wykorzystania go do celów nawozowych nie przekraczała norm podanych w Rozporz ądzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi [DzU 08.119.765]. Dawki kompostu ustalono na podstawie zawartości azotu ogólnego. Doświadczenie prowadzono w dwóch rotacjach bez i z dodatkiem substancji aktywnej PRP Sol. Jesienią 2007 r. zgodnie ze schematem badań na wyznaczonych poletkach wprowadzono do gleby odpowiednie dawki kompostu. Substancję czynną PRP Sol w dawce 150 kg ha–1 stosowano przed siewem lub sadzeniem roślin testowych. Całą powierzchnię doświadczenia w 2008 i 2009 roku nawożono Polifoską 6 w dawce 200 kg ha–1 oraz pogłównie w formie mocznika (46 % N) w dawce 100 kgN ha–1. Roślinami testowymi były: w 2008 roku pszenica ozima odmiany Korweta, a 2009 rzepak jary odmiany Bosman. Substancja aktywująca PRP Sol stosowana na tle obiektów: kontrolnego oraz ze wzrastającymi dawkami kompostu z komunalnego osadu ściekowego nie miała istotnego wpływu na zwiększenie form ogólnych makroskładników w glebie, ale przyczyniła się do średniego wzrostu w glebie zawartości fosforu o 26.6 %, potasu o 4.84 %, magnezu o 21.7 % i siarki o 38.9 % w porównaniu do zawartości sprzed założenia doświadczenia. Średnią zawartość składników przyswajalnych w glebie na obiektach nawożonych wzrastaj ącymi dawkami kompostu bez i z dodatkiem substancji aktywującej PRP Sol fosforu i potasu przyswajalnego była bardzo wysoka i wysoka, co oznacza, że nastąpił wzrost zasobności gleby o jedną klasę.
EN
The study aimed at showing the effect of culture media contaminated with triazine herbicides and urea herbicide on the growth of selected soil fungi. Contamination of culture medium with Gesaprim 500 WP, Gesatop 50 WP, Gesagard 50 WP and Ustilan 70 WP herbicides has a significant effect on the growth of soil fungi examined. The magnitude of this effect depends on the quantity of introduced active ingredient contained in preparations and the species of soil fungi. Both stimulation and inhibition of the growth of surface mycelia was observed. Fungi of some species of the genus Penicillium as well as Alternaria sp., Fusarium sp., Trichotecium roseum, Trichocladium asperum and Trichderma sp. were most resistant to active ingredients contained in the herbicides under discussion, whereas Penicillum claviforme and Mucor sp. proved to be most sensitive to contamination of culture medium with herbicides.
PL
Celem badań było wykazanie wpływu zanieczyszczenia herbicydami triazynowymi oraz herbicydem mocznikowym podłoży hodowlanych na wzrost wybranych grzybów glebowych. Zanieczyszczenie podłoża herbicydami Gesaprim 500 WP, Gesatop 50 WP, Gesagard 50 WP i Ustilan 70 WP wpływa znacznie na wzrost badanych grzybów glebowych. Wielkość tego wpływu zależy o ilości wprowadzonej substancji aktywnej zawartej w preparatach oraz rodzaju czy gatunku grzybów glebowych. Stwierdzono zarówno stymulacje, jak i hamowanie wzrostu grzybni powierzchniowych. Do najbardziej odpornych grzybów na substancje aktywne zawarte w powyżej omawianych herbicydach były grzyby z niektórych gatunków z rodzaju Penicillium, a także Alternaria sp., Fusarium sp., Trichotecium roseum, Trichocladium asperum oraz Trichderma sp. Najbardziej wrażliwym grzybem na zanieczyszczenie podłoża omawianymi herbicydami okazał się Penicillum claviforme i Mucor sp.
EN
The study aimed at demonstrating intracellular proline synthesis under osmotic stress conditions in selected soil fungi on the example of Trichoderma sp. and Trichotecium roseum. Effect of the increase of sodium chloride (NaCl) salinity, in concentrations of 1 to 1000 mmol dm–3 PDA medium, on proline content in the fresh matter of mycelium cultured on medium was examined. The increase of medium salinity affects production of osmoregulatory substances in the form of proline in selected soil fungi. Its content in mycelium depends on salt (NaCl) concentration in medium as well as on species. Intracellular proline synthesis increased starting with the least salinity. As osmotic stress increased, proline content in mycelium almost quadrupled in Trichoderma sp. and quintupled in Trichotecium roseum.
PL
Celem badań było wykazanie syntezy wewnątrzkomórkowej proliny w warunkach stresu osmotycznego u wybranych grzybów glebowych na przykładzie Trichoderma sp. i Trichotecium roseum. Badano wpływ stresu osmotycznego w wyniku zasolenia chlorkiem sodu (NaCl), w stężeniu od 1 do 1000 mmol dm-3 pożywki PDA na zawartosć proliny w świeżej masie grzybni wyrosłej na podłożu. Wzrost zasolenia podłoża wpływa na wytwarzanie substancji osmoregulacyjnych w postaci praliny u wybranych grzybów glebowych. Jej zawartość w grzybni jest zależna od stężenia soli NaCl w podłożu oraz od gatunku. Synteza proliny wewnątrzkomórkowej zwiększała się począwszy od najmniejszego zasolenia. W miarę wzrostu stresu osmotycznego zawartość proliny w grzybni zwiększyła się prawie czterokrotnie u Trichoderma sp. i pięciokrotnie Trichotecium roseum.
PL
Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu składowiska odpadów komunalnych w Łęczycy k. Stargardu Szczecińskiego na mikroflorę gleby w strefie jego oddziaływania. Na podstawie wykonanych analiz stwierdzono, że w glebach wokół tego obiektu dominowały bakterie, mniej liczne były promieniowce, natomiast liczebność grzybów była stosunkowo mała. Największe liczebności mikroorganizmów stwierdzano w najbliższym sąsiedztwie składowiska odpadów, zwłaszcza w powierzchniowej warstwie gleby. Pomimo, że największą zawartość biomasy mikroorganizmów zanotowano w sąsiedztwie badanego obiektu, a najmniejszą - na skraju strefy ochronnej, nie potwierdzono statystycznie istnienia zależności między zawartością biomasy a odległością od składowiska.
EN
This study aimed at examining the effect of municipal waste dumping site in Łęczyca near Stargard Szczeciński on soil microflora in its impact zone. Performed analyses showed that most numerous microorganism populations in soil around this object were mainly bacteria, then actinomycetes, whereas the fungi were least abundant. Microorganisms were most numerous in the closest vicinity of the waste dumping site, particularly in surface soil layer. Despite the fact that the largest microbial biomass was found in the closest vicinity of the object and the smallest - at the edge of its buffer zone, no significant correlation was noted between the biomass and distance from the waste dumping site.
EN
The results of research referring to the effect of medium salinity with sodium chloride (NaCl), sodium nitrate (NaNO3) and their mixture on the starch activity of soil fungi were presented. All genera of isolated fungi hydrolysed the starch found in medium with high intensity, with the exception of Alternaria sp. This was manifested by the formation of hydrolysis zones, surpassing considerably the colony limits. Medium salinity affected the growth and the starch activity of analysed fungi, depending on a dose and type of salt, as well as on the given strain. The increase of salt concentration in medium reduced the growth of surface mycelium, affecting at the same time starch activity stimulation.
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu zasolenia podłoża chlorkiem sodu (NaCl), azotanem sodu (NaNO3) i ich mieszaniną na aktywność amylolityczną grzybów glebowych. Wszystkie rodzaje wyizolowanych grzybów glebowych z wyjątkiem Alternaria sp. hydrolizowały skrobię obecną w podłożu z dużą intensywnością, co uwidaczniało się tworzeniem stref hydrolizy wykraczających znacznie poza obręb kolonii. Wzrost zasolenia podłoża zarówno przez NaCl, NaNO3, jak i ich mieszaninę wpływał na aktywności amylolityczną u: Mucor sp., Aspergillus sp., Cladosporium sp., Fusarium sp,, Penicillium sp., Trichothecium sp., Trichoderma sp. oraz wzrost grzybni powierzchniowej u: Alternaria sp. Kierunek i nasilenie zmian zależało od dawki i rodzaju soli, a także od poszczególnych szczepów. Wzrost stężenia soli w podłożu ograniczał wzrost grzybni powierzchniowej, wpływając jednocześnie na stymulację aktywności amylolitycznej.
8
Content available remote Biodegradation of methyl isobutyl ketone (MIBK) by Fusarium solani
EN
Fungus Fusariunm solani able to degrade methyl isobutyl ketone was isolated from the bed of biofilier cleaning exhausting gases from the cable plant "Załom" near Szczecin. This substance was used as the only source of carbon and energy. Confirmation and kinetic tests were performed in 25 cm ^3 scrubbers filed with mineral medium which was inoculated with the fungus. Fusarium solani degraded MIBK at the rate up to 60 gm^-3h^-1 and pollution loading tip to 200 g-m^-3h^-1. Degree of elimination ranged from 40 to 80% and decreased when culture pollution loading increased.
PL
Podczas prac ze złoża biofiltra zainstalowanego w fabryce kabli "Załom" koło Szczecina wyizolowano grzyba Fusarium solani zdolnego do wykorzystywania metyloizobutyloketonu (MIBK) jako jedynego źródła węgla i energii. Hodowle namnażające prowadzono w półprzepływowym układzie bazującym na płuczce napełnionej pożywką mineralną, przez którą przetłaczano z zadaną szybkością powietrze domieszkowane metyloizobuty-loketonem. Celem ochrony hodowli przed zainfekowaniem na drodze strumienia powietrza zainstalowano filtr bakteryjny. Z tak wzbogaconych hodowli izolowano mikroorganizmy wykonując posiewy na płytkach Petriego zalewanych wspomnianą wyżej pożywką mineralną uzupełnioną agarem. Testy potwierdzające oraz wstępne testy kinetyki biodegradacji MIBK przez wyizolowanego Fusarium solani wykonano w analogicznym zestawie badawczym, jak stosowany do hodowli namnażających. W czasie badań mierzono natężenie przepływu gazów oraz oznaczano stężenia metyloizobutyloketonu przed i za płuczkami metodą chromatograficzną. Na bazie tych danych obliczono sprawność i szybkości biodegradacji MIBK przez Fusarium solani. Maksymalna szybkości .biodegradacji wynosiła około 60 gm^-3h^-1, przy obciążeniach do 200 gm^-3h^-1 a sprawność zawierała się w przedziale od 40 do 80%, malejąc w miarę wzrostu obciążenia hodowli testowana substancją.
EN
The effect of the ethyl benzene vapours in air at the concentration ranging from 81 to 6570 mgźm-3 on the physiological response and anatomical changes of winter wheat seedlings, cv. "Tonacja" was examined. This effect, intensifying CO2 assimilation and increasing photosynthetic water-use efficiency, was observed at the lowest concentration. At the concentrations of 730 to 6570 mgźm-3, ethyl benzene vapours suppressed both germination and development of plants as well as decreased physiological activity of the seedlings. They frequently induced chlorotic and necrotic areas on leaf surface, as well as dehydration of cells and changes in their shape.
PL
Badano wpływ par etylobenzenu w powietrzu w zakresie stężeń 81-6570 mg/m3 na reakcję fizjologiczną oraz zmiany anatomiczne siewek pszenicy ozimej odmiany 'Tonacja'. Przy najniższym stężeniu obserwowano działanie intensyfikujące asymilację CO2 oraz zwiększające efektywność wykorzystania wody w fotosyntezie. Stężenia par etylobenzenu od 730 do 6570 mg/m3 ograniczały kiełkowanie i rozwój roślin oraz obniżały aktywność fotosyntetyczą siewek. Powodowały często chlorotyczne oraz nekrotyczne plamy na powierzchni liści, odwodnienie komórek i zmiany ich kształtu.
10
Content available remote Isolation and kinetic characteristics of styrene-decomposing bacteria
EN
Two bacterial strains effectively decomposing styrene at the concentrations ranging from 0.37 to 1.8 g/m3, i.e. Agrobacterium rhizogenes and Pseudomonas aeruginosa, were isolated. This compound was degraded by them at maximum decomposition rates, i.e. 110.5 and 98.5 g/m3źh, respectively. Its biodegradation was very strongly inhibited by the reduction of the culture medium pH to approx. 4.6.
PL
W czasie badań wyizolowano dwa szczepy bakterii, to jest Agrobacterium rhizogenes i Pseudomonas aeruginosa, rozkładających efektywnie styren w zakresie stężeń od 0,37 do 1,8 g/m3. Związek ten był degradowany z maksymalnymi szybkościami 110,5 and 98,5 g/m3źh. Szybkość biodegradacji znacząco malała po obniżeniu pH pożywki do około 4,6.
EN
From a biofilter bed used for cleaning the MIBK-doped air, nine bacteria strains decomposing this substance, being used as the only source of carbon and energy, were isolated. The most active strains were identified as Rhodococcus globerulus, Gordonia terrae, Gordonia bronchialis and Bacillus subtilis. The rate of MIBK decomposition by these microorganisms was tested within its concentration ranging from approx. 0.1 to 3 g/m3. They degraded MIBK at a maximum rate ranging from approx. 15 to approx. 50 g /m3źh. The highest biodegradation rate in suspension (EC), i.e. 163 g/ m3źh, was observed in Gordonia terrae. The number of micoorganisms reached the value of 107 cfu in 1 cm3 of liquid culture.
PL
Ze złoża biofiltra służącego do oczyszczania powietrza domieszkowanego ketonem metylowoizobutylowym (KMIB) wyizolowano dziewięć szczepów bakterii rozkładających tę substancję wykorzystywaną jako jedyne źródło węgla i energii. Najaktywniejsze z nich zostały zidentyfikowane jako Rhodococcus globerulus, Gordonia terrae, Gordonia bronchialis i Bacillus subtilis. Szybkość rozkładania KMIB przez te mikroorganizmy testowano w zakresie jego stężeń w powietrzu od około 0,1 do 3 gź/m3. Degradowały one KMIB z szybkością, której wartości maksymalne mieściły się w zakresie od około 15 do około 50 g/m3źh. Największą szybkość biodegradacji w suspensji (EC), tzn. 163 g/m3źh, zaobserwowano w przypadku Gordonia terrae. Liczebność mikroorganizmów osiągała wartości rzędu 107 j.t.k. w 1 cm3 hodowli płynnej.
EN
In the present study an attempt was taken up to use microorganisms resistant to triazine compounds for atrazine degradation under field experiment conditions. Disappearance time of active substance in soil was determined, as well as microorganism count and biomass content. The obtained results confirm considerable efficiency of soil inoculation with microorganisms, which is most frequently connected with an increase of the number of respective groups of microorganisms in soil as well as acceleration of atrazine decomposition in it. Increase in live microbial biomass content after inoculation as well as increase of microorganism number is evidence of its rang-term soil persistance. The data obtained in this study point to a possibility of active biodegradation also at weaker proliferation. The greatest importance in activation of atrazine disappearance from among the microorganisms used for inoculation bas Bacillus cereus and Trichoderma sp. strains isolated from pesticide-contaminated soils demonstrate a potentially great possibility of using them in treatments aiming at the removal of soil herbicide residues deposited in it.
PL
Podjęto próbę wykorzystania drobnoustrojów odpornych na związki triazynowe do degradacji atrazyny w warunkach doświadczenia polowego. Określano czas zanikania substancji aktywnej w glebie, liczebność drobnoustrojów i jednocześnie zawartość biomasy. Otrzymane wyniki potwierdzają znaczną skuteczność inokulacji gleby mikroorganizmami, co najczęściej jest związane ze wzrostem liczebności odpowiednich grup mikroorganizmów w glebie, a także przyśpieszenia rozkładu w niej atrazyny. Przyrost ilości biomasy żywych mikroorganizmów po inokulacji oraz wzrost liczebności drobnoustrojów świadczy o długotrwałym utrzymywaniu się jej w glebie. Uzyskane w niniejszych badaniach dane wskazują na mo1:liwość aktywnej biodegradacji także przy słabszym namna1:aniu. Największe znaczenie w aktywizacji zanikania atrazyny spośród użytych do inokulacji drobnoustrojów mają Bacillus cereus i Trichoderma sp. Szczepy wyizolowane z gleb zanieczyszczonych pestycydami dają potencjalnie dużą możliwość ich wykorzystania w zabiegach zmierzających do usunięcia z gleb zalegających tam pozostałości herbicydów.
EN
The results obtained in this study allowed for evaluation of the properties of microorganisms isolated during multi-annual herbicide experiments referring to decomposition of atrazine in soil. 1ts residues were determined chromatographically using Perkin Elmer Series 200 HPLC system with UV detector. Atrazine in soil was mainly decomposed biologically. Other processes than biodegradation merely constituted some percent (-5%). Biological decomposition of atrazine in soil depended on the types of introduced microorganisms, time of its retention and interactions between microorganisms living in soil. The most active bacteria participating in the process of atrazine biodegradation included: Bacillus cereus, Rhodococcus sp., Pseudomonas sp. as well as Peanibacillus amylolyticus and Streptomyces lavendulae. The most active strains were able to decompose even 100 mg atrazine . kg-1 soil over 60 days, with the highest decomposition rate falling on the first 2 weeks from herbicide introduction into soil. Similar abilities to decompose this herbicide were showed by a fungus Trichoderma sp., which mineralized 70% of active substance in the unsterilised soil. The highest efficiency of atrazine decomposition was obtained by inoculating the unsterilised soil with microorganisms that show specific mineralizing abilities in relation to this compound. These strains introduced into sterilized soil decomposed on the average by 15% less herbicide. The mixture of strains did not significant\y accelerate the process of atrazine biodegradation.
PL
Wyniki uzyskane w niniejszej pracy pozwoliły ocenić właściwości drobnoustrojów wyizolowanych z wieloletnich doświadczeń herbicydowych względem rozkładu atrazyny w glebie. Jej pozostałość oznaczono chromatograficznie z użyciem zestawu HPLC Series 200 z detektorem UV firmy Perkin Elmer. Atrazyna była w glebie rozkładana głównie na drodze biologicznej. Inne procesy niż biodegradacja stanowiły zaledwie kilka procent (5%). Biologiczny rozkład atrazyny w glebie zależał od rodzajów wprowadzonych drobnoustrojów, czasu jej zalegania oraz od wzajemnych oddziaływań pomiędzy mikroorganizmami bytującymi w glebie. Do najbardziej aktywnych bakteri biorących udział w procesie biodegradacji atrazyny należały: Bacillus cereus, Rhodococcus sp., Pseudomonas sp. oraz Peanibacillus amylolyticus i Streptomyces lavendulat. Najaktywniejsze szczepy były zdolne do rozłożenia nawet 100 mg atrazyny . kg-l gleby w ciągu 60 dni, przy czym największa szybkość rozkładu przypadała na pierwsze 2 tygodnie od wprowadzenia herbicydu do gleby. Podobne zdolności rozkładu herbicydu wykazywał grzyb z rodzaju Trichodenna, który w warunkach gleby niesterylnej zmineralizował 70% substancji aktywnej. Największą efektywność rozkładu atrazyny uzyskano, szczepiąc glebę niesterylną mikroorganizmami wykazującymi szczególne zdolności mineralizacyjne względem tego związku. Szczepy te wprowadzone do gleby sterylnej rozłożyły średnio o 15% mniej herbicydu. Mieszanina szczepów nie przyśpieszyła znacząco procesu biodegradacji atrazyny.
EN
In the present study an attempt was taken up to determine the resistance of microorganisms living in the soil exposed to forty-year-long chemical protection treatments to pesticides. The carried out analyses allowed determination of considerable changes in microflora composition taking place during a long-term application of herbicides on soils. The presence of herbicide also induces the appearance of a larger amount of resistant microorganisms, although to a different extent for particular taxonomic and physiological groups of microorganisms. The scale of these changes also depends on the type of herbicide being a cause of the changes. The resistance developing in the microflora of soils exposed to a long-term effect of pesticide refers in the extreme to this particular preparation that induces it. Nevertheless, as clearly showed by the obtained results, each of the triazine preparations used over a multi-annual period also induces the appearance of microorganisms resistant to the presence of other herbicides of this group, although they are fewer than those resistant to the compound used to bring selective pressure. Also microorganisms resistant to herbicides of a different structure appear in soil, but to a lesser degree.
PL
Stwierdzono znaczne zmiany w składzie mikroflory, zachodzące podczas długotrwałej aplikacji herbicyd6w do gleby. Długotrwały kontakt herbicydu w podłożu powoduje też pojawianie się większej ilości mikroorganizmów odpornych, jakkolwiek w stopniu niejednakowym dla poszczególnych taksonomicznych i fizjologicznych grup mikroorganizmów. Jest to zależne najczęściej od rodzaju herbicydu, będącego przyczyną wspomnianych zmian. Jak wyraźnie wykazują otrzymane wyniki, każdy z używanych przez wielolecie preparatów triazynowych wywołuje również pojawianie się mikroorganizmów odpornych na obecność innych herbicydów z tej grupy, jakkolwiek jest ich mniej niż odpornych na związek użyty do wywarcia nacisku selekcyjnego. W znacznie mniejszym zakresie w glebie pojawiają się także mikroorganizmy odporne na herbicydy o odmiennej budowie.
EN
In the own research, an attempt was undertaken to evaluate resistance of three basket willow clones - Bjor, Jorr and Tora - to the stress induced by substrate salinity and to determine the content of free amino acid, ie of proline, in leaves as a sensitive bioindicator in differentiation of stress agent intensity as well as to measure selected physiological indices. Hydroponic experiment was carried out in 2004-2005. In this two-factor experiment, the first factor was three basket willow clones, Bjor, Jorr and Tora, whereas tour levels of substrate salinity: 0.00 (control), 0.034,0.068 and 0.102 mol. dm-3, represented the second factor. During the vegetation period, the intensity of gaseous exchange, ie E-transpiration (mmol m-2 . s-1) and A-assimUation of CO2 ([mu]mol m-2 s-1), as well as water saturation deficit in leaves (WSD) were measured. Basing on the results of gaseous exchange, water consumption efficiency in photosynthesis WF [mmol mol-1] was calculated. In the plant material (leaves), proline content [mg g-1 d.m.] was determined 7 days after salination of substrate with the method of Bates et al. (1973), as well as sodium and potassium contents [mg kg-1] with AAS method and their quantitative proportions (K/Na ratio) and fresh and dry matters [g]. As a result of the conducted experiment, significant differences were found in the content of free proline in the leaves of examined clones and between the levels of solution salinity. The leaves of Tora clone were characterized by significantly smaller concentration of free proline than those of Bjor and Jorr clones. While referring to salinity level, proline was accumulated by willow leaves most when substrate salinity was the largest; there was over two times more proline in Bjor and Jorr clones than under control conditions. The synthesis of that amino acid also significantly depended on the content of Na+ and K+ ions in leaves, but differently. In Bjor i Jorr clones, it rose together with the increase in the number of Na+ ions, whereas together with the increase of K+ ions in Tora clone. In Bjor clone, significant negative relationships were also found between the content of that amino acid and the volume of fresh and dry matter in the over ground part of basket willow and positive relations between proline and (WSD).
PL
W badaniach własnych podjęto próbę oceny odporności trzech klonów wierzby wiciowej: Bjor, Jorr i Tora na stres wywołany zasoleniem pożywki (0.0; 0.034; 0.068; 0.1 02 mol, dm-3) oraz oznaczenie zawartości wolnego aminokwasu, tj. proliny w liściach jako czułego bioindykatora w różnicowaniu natężenia czynnika stresowego, a także pomiary wybranych wskaźników fizjologicznych. Dwuczynnikowe doświadczenie hydroponiczne przeprowadzono w latach 2004-2005. W czasie wegetacji mierzono intensywność wymiany gazowej, tj. E-transpiracji (mmol m-2. s-1) i A-asymilacji CO2 ([mu]mol m-z.2 s-1) oraz deficyt wysycenia liści wodą (WSD). Z wyników wymiany gazowej obliczono WF - fektywność wykorzystania wody w fotosyntezie [mmol mol-1]. W materiale roślinnym (liście), 7 dni po zasoleniu pożywki oznaczono zawartość proliny metodą Batesa i wspł. (1973) w [mg g-1 s.m.], a także zawartość sodu i potasu [mg kg-1] (metodą MS) i ich ilościowe proporcje (K/Na) oraz świeżą i suchą masę [g]. W wyniku przeprowadzonego eksperymentu stwierdzono statystycznie istotne różnice w zawartości wolnej proliny w liściach badanych klonów oraz między poziomami zasolenia roztworów. Liście klonu TORA charakteryzowały się mniejszą koncentracją wolnej proliny niż liście klonów BJOR i JORR, najwięcej proliny zgromadziły liście wierzby w warunkach największego zasolenia pożywki, u Bjor i Jorr było ponad dwukrotnie więcej proliny niż w warunkach kontrolnych. Synteza proliny zależała od zawartości jonów Na+ i K+ w liściach, ale nie jednakowo, u Bjor i Jorr rosła wraz ze wzrostem ilości jonów Na" a u Tora wraz ze wzrostem jonów K+. U klonu Bjor wykazano również ujemnie zależność pomiędzy zawartością aminokwasu a ilością świeżej i suchej masy części nadziemnej oraz dodatnią ze wskaźnikiem WSD.
EN
The study aimed at determining changes in live microbial biomass content in atrazine-contaminated soil, inoculated in addition with strains resistant to triazine herbicides. Biomass content was measured with Wösthoff-Ultragas U4S analyzer according to Anderson and Domsch. As a result of the performed study, an increase in live microbial biomass content was found to occur in atrazine-contaminated soil. Inoculation of soil, in particular of the atrazine-supplemenled one, with strains resistant to triazine herbicides, or with their mixture, induced an intensive increase in biomass content, especially after introduction of bacteria Pseudomonas sp. and Peanibacillus amyloliticus. In case of inoculation of the non-sterile soil with indigenous microflora, competition and selection processes occured very frequently, affecting less intensive increases in biomass content than it happened in sterilized soil.
PL
Praca miała na celu określenie zmian zawartości biomasy żywych drobnoustrojów w glebie zanieczyszczonej atrazyną, którą dodatkowo inokulowano szczepami odpornymi na herbicydy triazynowe. Zwartość biomasy mierzono w aparacie Wosthoff-Ultragas U4S metodą Andersona i Domscha. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że w glebie zanieczyszczonej atrazyną nastąpił przyrost zawartości biomasy żywych drobnoustrojów. Inokulowanie gleby, szczególnie z dodatkiem atrazyny szczepami odpornymi na herbicydy triazynowe, lub ich mieszaniną, powodowało intensywny wzrost zawartości biomasy, szczególnie w przypadku wprowadzenia bakterii z rodzaju Pseudomonas sp. i Peanibacillus amyloliticus. W przypadku szczepienia gleby niesterylnej z mikroflorą rodzimą często występuje zjawisko konkurencji i selekcji wpływające na mniej intensywne przyrosty zawartości biomasy niż to miało miejsce w glebie wcześniej wyjałowionej.
EN
In the present study, microorganisms were used isolated Horn the soils where chemical crop protection treatments with triazine herbicides bad been made twice each vegetation season for a period of forty years. Basing on the obtained results, it is possible to state that microorganisms isolated from the soils of tong-term herbicide experiment show a certain type of changes which is characterized by intensive increase in their count in atrazine-contaminated soil. This refers mostly to their considerable increase in sterile soil. Among most intensively proliferating microorganisms, the following genera can be numbered: Pseudomans sp., Bacillus sp., Peanibacillus sp., Streptomyces, or a fungus Trichderma sp. genus. The isolated bacterial species Pseudomonas fulva and Peanibacillus amyloliticus surmounted the threshold of competition from indigenous bacteria and proliferated in large numbers in non-sterile atrazine-contaminated soil.
PL
W badaniach wykorzystano drobnoustroje wyizolowane z gleb, na których 2-krotnie w każdym sezonie wegetacyjnym w okresie czterdziestu lat były wykonywane zabiegi ochrony chemicznej roślin herbicydami triazynowym. Na podstawie otrzymanych wyników można stwierdzić, że wyizolowane drobnoustroje wykazują pewien rodzaj zmian charakteryzujący się intensywnym wzrostem ich liczebności w glebie zanieczyszczonej atrazyną. Dotyczy to głównie ich znacznego przyrostu w glebie sterylnej. Do najintensywniej namnażających się mikroorganizmów można zaliczyć następujące rodzaje Pseudomans sp. Bacil/us sp. Peanibacillus sp. Streptomyces czy grzyb z rodzaju Trichderma sp. Wyizolowane gatunki bakterii Pseudomonas fulva i Peanibacillus amyloliticus pokonywały próg konkurencji ze strony drobnoustrojów rodzimych i licznie namnażały się w glebie niesterylnej zanieczyszczonej atrazyną.
EN
The present study aimed at determining changes in the quantity of microorganisms with different metabolic abilities (amylolytic, proteolytic and lipolytic) in soil microflora composition after a long-term application of herbicides. In the soil treated for 40 years with triazine group active substances, even a two-fold increase occurred in the quantity of all examined microorganism groups under the effect of Gesaprim and a considerably smaller one under the effect of Gesatop and Gesagard. The urea herbicide Ustilam did not cause any increase in their number, inducing even its considerable decrease. Lipolytic microorganisms responded strongest to long-term herbicide treatment by increasing their number, followed by proteolytic ones, while the response of amylolytic microorganisms was the weakest. Increase in the number of examined microorganisms groups occurred more intensely in 0-10 cm soil surface layer. Differences in the number of examined microorganism groups, in particular of lipolytic and proteolytic one s, were more visible at the end of vegetation period.
PL
Celem badań było określenie zmian ilości mikroorganizmów o różnych uzdolnieniach metabolicznych: amylolitycznych, proteolitycznych i lipolitycznych w składzie mikroflory po okresie wieloletniego stosowania herbicydów. W glebie traktowanej substancjami aktywnymi z grupy triazyn przez okres 40 lat nastąpił średnio nawet dwukrotny wzrost ilości wszystkich badanych grup mikroorganizmów pod działaniem Gesaprimu oraz znacznie mniejszy pod wpływem Gesatopu i Gesagardu. Ustilam herbicyd mocznikowy nie powodował zwiększenia liczebności, a nawet ją znaczne obniżał. Najbardziej zwiększeniem liczebności na długoletnie traktowanie herbicydami reagowały mikroorganizmy lipolityczne, następnie proteolityczne, a najmniej amylolityczne. Przyrost liczebności badanych grup mikroorganizmów pod wpływem herbicydów występował z większym nasileniem w powierzchniowej warstwie gleby 0-10 cm. Różnice w liczebności badanych grup mikroorganizmów, zwłaszcza lipo litycznych i proteolitycznych, występowały wyraźniej pod koniec okresu wegetacyjnego.
EN
The present study aimed at determining the effect of long-term application of four different triazine and urea herbicides on live soil microbial biomass content. Soil biomass content was measured with Wösthoff-Ultragas U4S analyzer with an addition of easily assimilable source of carbon (glucose). The examined herbicides induce changes in the quantity of live microbial biomass in soil after their long-term application. On average, the effect of Gesagard is stimulatory, whereas three other herbicides induce a decrease in biomass quantity by 20-30 % when compared with control. The modifying effect of herbicides on soil microflora quantity is mainly visible in the surface layer of soil (0-10 cm), while being small in the 10-20 cm horizon.
PL
Badania miały na celu określenie wpływu wieloletniego stosowania czterech różnych preparatów z grup herbicydów triazynowych i mocznikowych na zawartość biomasy żywych mikroorganizmów glebowych. Zwartość biomasy w glebie mierzono w analizatorze Wosthaff-Ultragas U4S z dodatkiem łatwo przyswajalnego źródła węgla (glukoza). Badane herbicydy powodują po wieloletnim stosowaniu zmiany w ilości biomasy żywych mikroorganizmów w glebie. Średnio wpływ Gesagardu jest stymulujący, pozostałe trzy herbicydy powodują zmniejszenie ilości biomasy o 20-30 % w porównaniu z kontrolą. Działanie herbicydów zmieniające ilość mikroflory glebowej jest widoczne głównie w powierzchniowej warstwie gleby 0-10 cm, w poziomie 10-20 cm wpływ ten jest niewielki.
EN
During diesel fuel biodegradation in the sandy and the clay soil, changes in bacteria, actinomycetes and fungi counts were determined. These determinations included also the counts of specific microorganism groups, ie diesel fuel-resistant and diesel fuel-metabolising bacteria and amylolytic, proteolytic and lipolytic microorganisms. Also the activity of soil enzymes, ie of urease and acid and alkaline phosphatases, was determined. The obtained results point to the increase of bacteria and fungi counts accompanying diesel fuel biodegradation, with a decrease in the actinomycetes count. A notably large increase was stated for bacteria resistant to diesel fuel and for those capable of its biodegradation, in particular in the soil modified with compost additive. Also an increase in the count of amylolytic and proteolytic microorganisms was observed in soil microflora, but the largest one in that of lipolytic microorganisms. The activity of urease increased only in the clay soil modified with compost, whereas that of acid and alkaline phosphatases increased in the two examined soils, also more distinctly when compost was added. The application of bioaugmentation treatment induced stimulation of microorganism growth, in particular of those resistant to diesel fuel and those capable of its degradation.
PL
Podczas biodegradacji oleju napędowego w glebie lekkiej i ciężkiej określano zmiany liczebności bakterii, promieniowców i grzybów, jak również różnych grup drobnoustrojów: bakterii odpornych na olej napędowy, bakterii zdolnych do biodegradacji oleju napędowego oraz mikroorganizmów amylolitycznych, proteolitycznych i lipolitycznych. Określano także aktywność enzymów glebowych: ureazy oraz kwaśnych i zasadowych fosfataz. Uzyskane wyniki wskazują na zwiększenie liczebności bakterii i grzybów podczas biodegradacji oleju napędowego, przy równoczesnym zmniejszeniu liczebności promieniowców. Nastąpiło również znaczne zwiększenie ilości bakterii odpornych na obecność oleju napędowego oraz zdolnych do jego biodegradacji, zwłaszcza w glebie modyfikowanej dodatkiem kompostu. Obserwowano także zwiększenie ilości mikroorganizmów amylolitycznych i proteolitycznych, a w jeszcze większym stopniu lipolitycznych. Aktywność ureazy zwiększała się jedynie w glebie ciężkiej modyfikowanej kompostem, podczas gdy aktywność kwaśnych i zasadowych fosfataz rosła w obydwu badanych glebach, również w większym stopniu po zastosowaniu kompostu. Zabieg bioaugumentacji stymulował wzrost mikroorganizmów, zwłaszcza odpornych na olej napędowy oraz zdolnych do jego biodegradacji.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.