Gospodarka cynkiem na łące trwałej grądowej w warunkach zróżnicowanego nawożenia

• Autorzy: Barszczewski J. , Ducka M.

Warianty tytułu

EN

Zinc management in permanent meadow at different fertilisation

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badania były prowadzone w latach 2006-2009 w Zakładzie Doświadczalnym ITP w Falentach, na doświadczeniu łanowym, o powierzchni łanów ok. 0,3 ha, w warunkach grądu właściwego na czarnej ziemi zdegradowanej o składzie granulometrycznym gliny lekkiej pylastej, gdzie był zróżnicowany odczyn gleby. Porównywano wpływ nawożenia mineralnego oraz organicznego (obornik i gnojówka) - dwa poziomy nawożenia azotem 60 (I) i 90 (II) kg·ha-¹ na plonowanie, zasobność gleby w cynk i jego zawartość w runi łąkowej. W pierwszym roku badań, na wszystkich łanach doświadczenia, stwierdzono kwaśny odczyn górnych warstw gleby. Po trzech latach badań na obiektach nawożonych mineralnie i obornikiem (oba poziomy) notowano dalsze zmniejszanie się pH gleby. Nawożenie gnojówką miało stabilizujący wpływ na odczyn gleby. Najmniejsze roczne plony suchej masy runi łąkowej uzyskiwano z obiektów nawożonych obornikiem (oba poziomy nawożenia azotem). Największe roczne plony suchej masy uzyskiwano na obiekcie nawożonym mineralnie w dawce 90 kg N·ha-¹ (NPK/II) oraz nawożonymi gnojówką na tym samym poziomie (G/II). Zasobność badanych gleb w cynk kształtowała się na średnim i wysokim poziomie. Na podstawie przeprowadzonych badań nie stwierdzono jednoznacznej zależności między odczynem gleby a jej zasobnością w cynk. Niezależnie od początkowego odczynu i poziomu zasobności gleby w analizowany składnik, stosowane nawożenie, zarówno mineralne, jak i organiczne, powodowało wyraźne jej zmniejszenie. Największe niedobory cynku w runi łąkowej najczęściej objawiały się w pierwszym pokosie, co mogło wynikać z dużego plonowania oraz efektu rozcieńczania. Wśród stosowanych sposobów nawożenia, mimo zmniejszającej się zasobności cynku w glebie, stwierdzono wyraźną poprawę jego niedoborowych zawartości w runi na obiektach nawożonych obornikiem.

EN

Studies were carried out in the years 2006-2009 in Experimental Farm ITP in Falenty in a plot (c. 0.3 ha) experiment set up on black degraded earth of a grain size structure of light dusty loam. The effect of soil pH and mineral or organic (manure and liquid manure) fertilisation at two rates of 60 (I) and 90 (II) kg N·ha-¹ on yielding and the content of zinc in soil and meadow sward was analysed. Acidic pH of the upper soil layers was found in the first study year in all experimental plots. After three years of this study, soil pH decreased at both levels of fertilisation with mineral N and manure (M). Fertilisation with liquid manure (LM) stabilised soil pH. The smallest annual dry matter Fields of meadow sward were obtained at two rates of fertilisation with manure. The highest yields were obtained in the object fertilised with mineral fertilisers at a rate of 90 kg N·ha-¹ (NPK/II) and in those fertilised with liquid manure at the same rate (LM/II). Zinc content in studied soils was at medium and high level. Obtained results did not show clear relationship between pH of the soil and its richness in zinc. Regardless of initial pH and zinc content in the soil, applied fertilisation resulted in the reduction of zinc content. The biggest deficiency of zinc in the sward usually manifested itself in the first cut, which could be due to the large yield and the effect of dilution. Fertilisation with manure resulted in a marked improvement in the zinc content of meadow sward.

Słowa kluczowe

PL

łąka trwała; nawożenie; zasobność gleby; zawartość cynku w runi

EN

content in the sward; fertilisation; permanent meadow; soil richness; zinc

• Wydawca: Wydawnictwo ITP
• Czasopismo: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
• Rocznik: 2013
• Tom: T. 13, z. 1
• Strony: 5--14
• Opis fizyczny: Bibliogr. 19 poz., wykr.

Twórcy

autor

Barszczewski J.

• Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, Zakład Użytków Zielonych, al. Hrabska 3, 05-090 Raszyn; tel. + 48 22 735-75-33

autor

Ducka M.

Bibliografia

• ALLOWAY B.J. 2004. Zinc in soils and crop nutrition. Brussels. IZA, IFA. ISBN 978-90-8133-310-8 ss. 129.
• BARSZCZEWSKI J. 1997. Zachowanie się potasu, wapnia i magnezu w układzie gleba-roślinność łąki trwałej deszczowanej. Rozprawa doktorska. Falenty. IMUZ ss. 58.
• BARSZCZEWSKI J., SAPEK B., KALIŃSKA D. 2000. Dynamika zawartości Mn, Zn i Cu w roślinności z długoletnich doświadczeń łąkowych po ich nawożeniu tymi składnikami. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych. Z. 471 s. 647-653.
• BOROWIEC J., URBAN D. 1997. Łąki. Cz. 2. Kondycja geochemiczna siedlisk łąkowych Lubelszczyzny. Środowisko Przyrodnicze Lubelszczyzny. Lublin. LTN. ISBN 838549197X ss. 152.
• BRZEZIŃSKI M., SOSULSKI T. 2009. Wpływ wieloletniego nawożenia na zawartość ruchomych form manganu i żelaza w glebie lekkiej. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych. Z. 541 s. 73-79.
• DUCKA M., BARSZCZEWSKI J. 2011. Changes in species composition, yielding and nitrogen balance in a permanent organic meadow. Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering. Vol. 56 (3) s. 65-70.
• GONDEK K. 2009. Wpływ nawożenia na zawartość mobilnych form wybranych mikroelementów w glebie oraz ich wymywanie w doświadczeniu wazonowym. Acta Agrophysica. No 13(1) s. 89-101.
• KABATA-PENDIAS A., PENDIAS H. 1999. Biogeochemia pierwiastków śladowych. Warszawa. Wydaw. Nauk. PWN. ISBN 978-83-01-12823-4 ss. 398.
• KOPEĆ M., GONDEK K. 2004. Microelement concentrations in sward and soil of long term fertilizer experiment (Czarny Potok). Acta Agrophysica. No 4(1) s. 51-58.
• KUTERA J. 1990. Rolnicze wykorzystanie gnojowicy. Materiały Instruktażowe. Nr 76. Falenty. Wydaw. IMUZ. ISSN 0860-0813 ss. 37.
• LONERAGAN J.F., WEBB M.J. 1993. Interactions between Zn and other nutrients affecting the growth of plants. W: Zinc in soils and plants. Pr. zbior. Red. A.D. Robson. Dordecht. Kluwer Academie Publ. s. 119-151.
• ŁABĘTOWICZ J., RUTKOWSKA B. 2000. Próba wykorzystania składu chemicznego roztworu glebowego w diagnostyce nawożenia mikroelementami. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych. Z. 471 s. 45-51.
• MAĆKOWIAK CZ., ŻEBROWSKI J. 2000. Skład chemiczny obornika w Polsce w zależności od gatunku i rodzaju żywienia zwierząt oraz sposobu jego przechowywania. Biuletyn Informacyjny IUNG. Nr 14 s. 15-21.
• RABIKOWSKA B. 2000. Zawartość i pobranie Cu, Mn i Zn przez jęczmień jary w warunkach wieloletniego zróżnicowanego nawożenia obornikiem i azotem. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych. Z. 513 s. 473-483.
• SAPEK A. 1979. Metody analizy chemicznej roślinności łąkowej, gleby i wody. Cz. 1. Falenty. IMUZ ss. 55.
• SAPEK B. 2010. Mikroelementy w roślinności łąkowej nawożonej azotem w wieloleciu przed i po jednorazowym zastosowaniu mikronawozów na tle następczego wpływu wapnowania. Cz. 1. Zmiany zawartości manganu, cynku i miedzi oraz ich wpływ na plony. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie. T. 10. Z. 4(32) s. 179-203.
• SPIAK Z., WALL Ł. 2000. Współzależność zawartości cynku w glebach i roślinach w warunkach polowych. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych. Z. 471 s. 145-152.
• TILLER K. G. 1989. Heavy metals in soils and their environmental significance. Advances in Soil Science. No 9 s. 113-142.
• TRĄBA C., WOLAŃSKI P. 2000. Zawartość Cu, Zn, Mn i Fe w runi półnaturalnych łąk zespołu Arrhenatheretum elatioris w południowo-wschodniej Polsce. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych. Z. 471 s. 811-817.