Pirydyna

• Autorzy: Sapota A. , Skrzypińska-Gawrysiak M

Warianty tytułu

EN

Pyridine

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Pirydyna jest stosowana jako rozpuszczalnik: farb, gumy, produktów farmaceutycznych, żywic poliwęglanowych i środków impregnacyjnych do tkanin. Duże ilości pirydyny Są stosowane jako związek wyjściowy do produkcji: pochodnych pirydyny, piperydyny, pestycydów, leków i innych produktów. Zawodowe narażenie na pirydynę może występować podczas: jej produkcji, dalszego jej przerobu i dystrybucji, a także uwalniania związku jako produktu rozkładu węgla czy smoły węglowej oraz produktów zawierających pirydynę. Stężenia pirydyny w powietrzu środowiska pracy w drugiej połowie XX w. kształtowały się od 0,002 do około 20 mg/m. Według danych Głównego Inspektora Sanitarnego łączna liczba pracowników narażonych Polsce na pirydynę o stężeniach w zakresie od > 0,1 do 0,5 wartości NUS (tj. 5 mg/m wynosiła 31 osób w 2010 r. oraz 46 osób w 2011 r. Nie było pracowników narażonych na pirydynę o stężeniach przekraczających 0,5 wartości NDS. Dawkę śmiertelną pirydyny dla człowieka oszacowano na 0,5 ÷ 5,0 mg/kg m.c. W opisanych przypadkach zatruć ostrych pirydyną obserwowano po zatruciu drogą pokarmową: nudności, zawroty głowy, ból brzucha i przekrwienie bierne płuc. Po zatruciu inhalacyjnym pirydyną objawy wskazywały na działanie związku na ośrodkowy układ nerwowy i charakteryzowały się zaburzeniami mowy oraz rozległymi cechami niedotlenienia kory mózgu. Opisano także przypadki przewlekłego zatrucia pirydyną pracowników zatrudnionych w zakładach chemicznych, w których stężenia pirydyny w powietrzu wynosiły około 19 ÷ 42 mg/m Objawami zatrucia były: bóle i zawroty głowy, nerwowość, bezsenność, czasami nudności i wymioty. Na podstawie wyników nielicznych badań epidemiologicznych nie stwierdzono wzrostu umieralności u osób narażonych na pirydynę w latach 1961- -1983 w trzech zakładach w Wielkiej Brytanii. Na podstawie wyników badań toksyczności ostrej na zwierzętach doświadczalnych (szczurach, my szach, świnkach morskich, królikach i psach) wykazano, że pirydyna należy do związków szkodliwych (Xn). Związek ten wykazywał słabe działanie drażniące na skórę królików i nie powodował uczulenia skóry w badaniach na świnkach morskich. W badaniach podprzewlekłych i przewlekłych, w których pirydynę podawano zwierzętom w różnych dawkach drogą pokarmową (p.o. lub w wodzie do picia), u zwierząt obserwowano: zmniejszenie przyrostu masy ciała, uszkodzenie wątroby i nerek oraz wpływ związku na układ rozrodczy. Pirydyna nie wykazała działania mutagennego. Na podstawie wyników badań na szczurach i myszach w programie NTP uznano, że dowód działania rakotwórczego pirydyny na szczury jest niejedno znaczny, natomiast istnieje wyraźny dowód działania rakotwórczego związku na myszy. W IARC zaliczono pirydynę do grupy 3., tj. związków nie- klasyfikowanych pod względem rakotwórczości dla ludzi. Za krytyczne skutki u ludzi po powtarzanym narażeniu na pirydynę uznano działanie depresyjne związku na ośrodkowy układ nerwowy (OUN) oraz skutki działania na wątrobę i nerki, będące najwcześniejszymi objawami toksycznego działania związku na gryzonie. Do wyprowadzenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) pirydyny przyjęto dane dotyczące skutków przewlekłego narażenia myszy i szczurów na związek drogą pokarmową. Wartości NOAEL/LOAEL dla podprzewlekłych i przewlekłych doświadczeń na gryzoniach mieszczą się w zakresie dawek od <7 do 50 mg/kg m.c. Na podstawie wyników 2-letnich badań, w których szczurom szczepu F344/N lub Wistar podawano pirydynę z wodą do picia, wykazano, że po najmniejszych podanych dawkach (7 lub 8 mg/kg/dzień) u części zwierząt wystąpiło uszkodzenie wątroby. Dawkę 7 mg/kg m.c. przyjęto więc za wartość ŁOA EL stanowiącą podstawą do wyprowadzenia wartości NDS pirydyny.

EN

Pyridine, a cołorless liquid with a characteristic un pleasarit odor, has been categorized as a highly flam mable and harmful substance. It exerts harmful effects if inhaled, swalowed or absorbed through the skin. Pyridine is used as a solvent in paints, rubber, pharmaceuticals, polycarbonate resins and textile fabric impregnating agents. Its large quantities are applied as a precursor in the production of pyridine deriatives, piperidine, pesticides, phannaceuticals and other products. Occupational exposure to pyridine may occur during its production, further processing and distribution, as well as during the process of pyridine release, yield ing coal and tar breakdown products or pyridine containing products. In the second half of the 2Oth century pyridine air concentration in the occupational environment ranged from 0.002 to about 20 mg/m In Poland, according to the 2011 data of the Chief Sanitary Inspectorate, 31 workers in 2010 and 46 workers in 2011 were occupationally exposed to pyridine at concentrations from > 0.1 to 0.5 of the maximum admissible concentration (MAC) value, equal 5 mg/m No workers were exposed to pyridine at concentration exceeding the 0.5 MAC value. The human lethal dose of pyridine has been estimated at 0.5 - 5.0 mg/kg of body weight. In the reported cases of acute pyridine intoxication the following symptoms and signs were observed after ingestion: nausea, vertigo, abdominal pain and lung congestion and after inhalation: effects on the central nervous system (CNS) characterized by speech disorders and extensive cerebral cortex hypoxia. Chronic pyridine intoxication of workers employed in chemical plants, where its air concentrations reached 19 - 42 mg/m have also been reported. In those cases, such symptoms as headaches, vertigo, nervousness, insomnia, occasional nausea and vomiting were found. Based on the results of rather rare epidemiological studies no excess mortality among workers exposed to pyridine in three British plants was found in 1961—1983. The studies of acute toxic effect of pyridine carried out on laboratory animals (rats, mice, guinea pigs, rabbits and dogs) have evidenced that pyridine is a harmful (Xn) compound. Pyridine induces mild irritation effects on the rabbit skin, but it does not generate dermal allergy in guinea pigs. The studies of sub-chronic and chronic effects of pyridine, administered (per os or in drinking water) in different doses have revealed decreased body mass gain, liver and kidney damage and reproductive disorders in laboratory animals. Pyridine does not show mutagenic effects. Based on the results of studies on rats and mice, performed under the NTP program, the absence of clear-cut evidence that pyridine exerts carcinogenic effect on rats has been claimed, however, carcinogenic effect of pyridine on mice bas been evidenced. The International Agency for Research on cancer has categorized pyridine with respect to its potential carcinogenic risk to group 3 as not classifiable as to its car cinogenicity to humans. CNS depression observed iii humans after repeated exposure to pyridine, as well as the damage to liver and kidneys, the earliest symptoms of its toxic effect on rodents, are recognized as critical effects of tbis compound. The data on effects of chronic exposure of mice and rats to pyridine via ingestion served as grounds for estimating its MAC value. The values of no ob served adverse effect Ievel / the lowest observed adverse effect level (NOAEŁ/LOAEŁ) for sub chronic and chronic experiments on rodents fall within the range of > 7-50 mg/kg of body weight. The results of a two-year study on F344/N or Wistar rats administered pyridine in drinking water showed that the liver damage had occurred in a part of the study animals after the lowest doses (7 or 8 mg/kg/day). Therefore, a dose of 7 mg/kg of body weight was finally adopted as the LOAEŁ value, being the basis for setting the MAC value of pyridine. The LOAEŁ value of 7 mg/kg of body weight for pyridine corresponds with pyridine air concentration of 49 mg/m (15 ppm), providing that an adult person of 70 kg body weight inhales 10 m of the air during an 8-hour work shift. After applying coefficients of uncertainty (total value, 8), the MAC value for pyridine was estimated at 6.13 mg/m In the EU, the OEL value for pyridine bas not been set, however, maintaining its air concentration be bw 5 ppm (16 mg/m3 is recommended. The established pyridine MAC value of 6.13 mg/m3 not only meets this criterion but it is also close to the MAC value (5 mg/m for pyridine binding in Poland. The authors of the documentation have suggested to keep the MAC value for pyridine at 5 mg/m since according to the Chief Sanitary Inspectorate data for 2010-2011 in Po there were no workers exposed to pyridine at concentrations exceeding 0.5 of the MAC value (2.5 mg/m The compound was la belied with „Sk” indicating dermal absorption of the substance. There are no grounds for defining the maximum admissible short-term exposure level (STEL) for this compound. Therefore, it has been suggested to eliminate this value from the list of MAC values. The adherence to MAC value for pyridine of 5 mg/m should protect workers against harmful effects of pyridine on the CNS observed after exposure to its concentrations of 19—42 mg/m3.

Słowa kluczowe

PL

pirydyna; toksyczność; narażenie zawodowe; NDS

EN

pyridine; toxicity; occupational exposure; MAC

• Wydawca: Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
• Rocznik: 2013
• Tom: Nr 3 (77)
• Strony: 59--82
• Opis fizyczny: Bibliogr. 63 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Sapota A.

• Uniwersytet Medyczny w Łodzi 90-151 Łódź ul. J. Muszyńskiego 1

autor

Skrzypińska-Gawrysiak M

• Uniwersytet Medyczny w Łodzi 90-151 Łódź ul. J. Muszyńskiego 1

Bibliografia

• 1.Abe S., Sasaki M. (1977) Chromosome aberrations and sister chromatid exchanges in Chinese hamster cells exposed to various chemicals. J. Natl. Cancer Inst. 58, 1635—1641 [ za IARC 2000].
• 2.ACGIH (2004) Pyridine.
• 3.Agarwal R. i in. (1994) Evidence for multiple inducible cytochrome P450 isozymes in SENCAR mouse skin by pyridine. Biochem. Biophys. Res. Comm. 199, 1400— 1406.
• 4.Amoore JE., Hautala E. (1983) Odor as an aid to chemical safety: Odor thresholds compared with threshold limit values and volatilities for 214 industrial chemicals in air and water dilution. J. AppI. Toxicol. 3, 272—290 [ za SCOEL 20041.
• 5.Anderson R. C. (1987) 90-days subchronic oral toxicity in rats. Test material Pyridine. Report No EPAI53OSW- 88-016A cyt. za SCOEL 2004].
• 6.Apol „ (1982) Gerlinger Casting Corporation, Salem, Oregon. Health Hazard Evaluation Report No 1-IETA 81- 133-1110 [ za IARC 20001.
• 7.Bieniek G. i in. (1993) Ocena narażenia na benzen i naftalen pracowników koksowni. Med. Pracy 6, 579— 586.
• 8.Browning E. (1965) Pyridine EW:] Toxicity and metabolism of industrial solvents. Elsevier Publ. Corp., 304— 309 [ za SCOEL 2004].
• 9.Carlson G.P. (1997) Effects on inducers and inhibitors on the microsomal metabolism of styrene to styrene oxide in mice. J. Toxicol. Environ. Health 51. 477—488 [ za IARC 2000].
• 10.Carlson G.P., Day Bi. (1992) Induction by pyridine of cytochrome P4SOI aud xenobiotic metabolism in rat lung and liver. Pharmacology 44, 117—123 cyt. za IARC 20001.
• 11.Czynniki szkodliwe w środowisku pracy. Wartości dopuszczalne (2012) CIOP-PIB.
• 12.Damani L.A. i in. (1982) Species differences in the metabolic C- aud N-oxidation, and N-methylation of clopyridine in yivo. Xenobiotica 12, 527—534 [ za IARC 2000].
• 13.Dekant W. i in. (1995) The role of cytochrome P450 2E1 in the species-dependent biotransformation of 1,2- dichloro-1,1,2-trif in rats and mice. Toxicol. Appl. Pharmacol. 135, 200—207 [ za IARC 2000].
• 14.DFG (2012) List of MAK and BAT Values.
• 15.Dreibelbis W. G. i in. (1982) Industrial hygiene monitor ing for evaluation of employee exposure and control measures in coal conversion program at Oak Ridge
• 16.National Laboratory. W:1 Polycyclic aromatic hydro carbons: mechanisms. methods and metabolism. Red.] M. Cooke, A.J. Dennis, 35 1—361 [ za IARC 2000].
• 17.D’Souza J. i in. (1980) Species variations in the N methylation and quaternization of [ Xenobiotica 10, 151—157 cyt. za ACGIH 2004].
• 18.Duterte-Catella H. i in. (1989) Eye and skin irritation induced by picolines. Arch. Toxicol. 13 suppl., 428—432 [ za SCOEL 2004].
• 19.DuPont Company (1984) Haskell Laboratory: Inhalation study. (unpublished data) [ za ACGIH 2004].
• 20.Eastman Kodak Company. Dermal sensitization. Dane nieopublikowane cyt. za ACGI 2004].
• 21.Foureman P. i in. (1994) Chemical mutagenesis testing in Drosophila. X. Results of 70 coded compounds tested for the National Toxicology Program. Environ. Mol. Mutagen. 23, 208—227 [ za IARC 2000].
• 22.Gadberry M. G. i in. (1996) Pneumotoxicity and hepatotoxicity of styrene and styrene oxide. J. Toxicol. Environ. Health 48, 273—294 [ za IARC 2000].
• 23.Gehringer P.J (1983) Pyridine, homologues and deriya tiyes. EW:] Encyclopedia of occupational health and safety. Red.] L. Parmeggiani. Wyd. 3., vol. 2, ILO, Geneva [ za SCOEL 2004].
• 24.GESTIS (online) GESTIS Substance Database. Pyridine. GIS. Główny Inspektor Sanitarny (2012) [ nieopublikowanej.
• 25.Gruebele A. i in. (1996) Cytochrome P4502E1- and cytochrome P4502B 1 /2B2-catalyzed carbon tetrachloride metabolism. Effects on signal transduction as demonstrated by altered immediate-early (c-fos and c fun) gene expression and nuclear AP-1 and NF-KB transcription factor levels. Drug Metab. Dispos. 24, 15— 22 cyt. za IARC 2000].
• 26.Haworth S. i in. (1983) Salmonella mutagenicity test results for 250 chemicals. Environ. Mutagen, suppl. 1, 3—142 cyt. za IARC 2000].
• 27.Hotchkiss JA. i in. (1993) Enhanced hepatic expression of P-4501 following inhalation exposure to pyridine. Toxicol. Appl. Pharmacol. 118,98—104.
• 28.IARC (2000) Monographs on the evaluation of carcinogenic risks to humans. Vol. 77. Some industrial chemicals. Pyridine. 503— 528.
• 29.Iba M.M i in. (1993) Synergistic induction of rat microsomal CYP lAl and CYP1A2 by acetone in combination with pyridine. Cancer Lefl. 74, 69—74 [ za IARC 2000].
• 30.IRIS, Integrated Risk Information System (2002) Document No 0261: Pyridine.
• 31.Ishidate M, Odashima S. (1977) Chromosome tests with 134 compounds on Chinese hamster cells in vitro — a screening for chemical carcinogens. Mutat. Res. 48, 337—354.
• 32.Izmeroy N.F. (1984) Pyridine (IRPTC Scientific Reviews of Soviet Literature on Toxicology and Hazards of Chemicals. IJNEP, Moscow [ za IARC 2000].
• 33.Jiang Y i in. (1998) The detection of cytochrome P4502E I and its catalytic activity in the rat testis. Bio chem. Biophys. Res. Commun. 246, 578—583 [ za IARC 2000].
• 34.Jori A. i in. (1983) Ecotoxicological profile of pyridine. Ecotoxicol. Environ. Safety 7, 25 1—275 [ za IARC 2000; SCOEL 2004).
• 35.Kerckaert G.A. i in. (1996) Use of the Syrian hamster cell transformation assay for carcinogenicity prediction of chemicals currently being tested by the National Toxicology Program in rodent bioassays. Environ. Health Perspect. 104, suppl. 5, 1075—1084.
• 36.Kim S.G. i in. (1988) Pyridine induction of cytochrome P-450 in the rat: role of P-450j (alcohol inducible form) in pyridine .\-oxidation. J. Pharmacol. Exp. Ther. 246, 1175—1187 [ za IARC 2000].
• 37.Kim S.G. i in. (1991) Pyridine effects on P45O1IE1, IIB and IVB expression in rabbit liver: characterization of high- and low-affinity pyridine .N-oxygenases. J. Pharmacol. Exp. Ther. 259, 470—477 [ za IARC 2000].
• 38.Kim H. i in. (1993) Enhanced expression of rat hepatic CYP2B1/2B2 and 2E1 by pyridine: differential induction kinetics and molecular basis of expression. J. Pharmacol. Exp. Ther. 267, 927—936 cyt. za IARC 2000].
• 39.Kim H. lin. (1995) 3-Methylchoianthrene and pyridine effects on CYPIA and CYP1A2 expression in rat renal tissue. Drug Metab. Dispos. 23, 8 18—824.
• 40.Knegt-Junk C. i in. (1993) Allergic contact dermatitis from pyridine I. Karl Fischer reagent. Contact Dermatitis 28, 252 [ za ACGIH 2004].
• 41.Kuzeloya M. i in. (1975) An unusual picture of acute pyridine poisoning. Prac. Lek. 27, 207—209 [ za ACGIH 20041.
• 42.Masek I (1981) Determination of pyridine bases pre sent in the air of workplaces in metallurgical plants (in German). Staub-Reinhalt. Luft 41, 26—28 cyt. za IARC 2000].
• 43.Mason M.M i in. (1971) Toxicology and carcinogenesis of various chemicals used in the preparation of vaccines. Clin. Toxicol. 4, 185—204 cyt. za IARC 2000].
• 44.Mason J M in. (1992) Chemical mutagenesis testing in Drosophila: VIII. Reexamination of equivocal results. Environ. Mol. Mutagen. 19, 227—234 cyt. za IARC 2000].
• 45.McGregorD.B. (1988) Responses of the L5178Y tk+/tk mouse lymphoma celi forward mutation assay. Ii: 18 coded chemicals. Environ. Mol. Mutagen. 11, 91—118 [ za IARC 2000].
• 46.Nikula Ki, Lewis J.L. (1994) Olfactory mucosal lesions in F344 rats following inhalation exposure to pyridine at threshold limit value concentrations. Fund. Appl. Toxi col. 23,510-517.
• 47.Nikula K. i in. (1995) Induction of nasal carboxylesterase in F344 rats following inhalation exposure to pyridine. Drug Metab. Dispos. 23. 529—535.
• 48.NTP, National Toxicology Program (1979) Quality assessment report subchronic study of pyridine in Fischer 344 rats and B6C3RI mice. Report prepared by Gulf South Research Institute [ za IRIS 2002; ACGIFI 2004].
• 49.NTP, National Toxicology Program (2000) Technical report on the toxicology and carcinogenesis studies of pyridine in F344/N rats, Wistar rats, and B6C3FI mice (drinking water studies). TR-470. NIP, Research Triangle Park, NC.
• 50.OSHA (1990) Pyridine [ za SCOEL 2004].
• 51.Paddle G.M i in. (1991) Mortality of employees in plants manufacturing 4,4”-bipyridyl. Scand. J. Work Environ. Health 17, 175—178 [ za IARC 2000].
• 52.Page DA., Carlson G. P. (1993) Effect of pyridine on the hepatic and pulmonary metabolism of 2-butanol in rat and rabbit. J. Toxico. Environ. Health 38, 369—379 cyt. za IARC 2000].
• 53.Pollock L.!. i in. (1943) Toxicity of pyridine in man. Arch. Intern. Med. 71, 95—106 [ za SCOEL 2004; ACGIH 2004].
• 54.RTECS, Registry of Toxic Effects on Chemical Sub stances (2011) Pyridine.
• 55.Rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 8.02.20 10 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z klasyfikacją i oznakowaniem. DzU nr 27 poz. 140.
• 56.Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16.12. 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (ze zm.) Dz.Urz. UE (2008) L 353.
• 57.Santodonato i. i in. (1985) Monograph on human expo sure to chemicals in the workplace. Pyridine (Report No SRC-TR-84-1 119) cyt. za IARC 2000].
• 58.SCOEL, Scientific Committee on Occupational Expo sure Limits (2004) Recommendation from Scientific Committee on Occupational Exposure Limits for pyridine. SCOEL/SUMI1O6, European Commission, November 2004.
• 59.Scriven E.F. i in. (1996) Pyridine and pyridine derivatives. [ Kirk-Othmer Encyclopedia of chemical technology. Wyd. IV, vol. 20, 641—679 [ za IARC 2000].
• 60.Spalding J W. i in. (2000) Responses of transgenic mouse lines p53+/- and Tg.AC to agents tested in conventional carcinogenicity bioassays. Toxicol. Sd. 53, 2 13—223.
• 61.Teisinger 1.1 (1947) Mi chronic intoxication with pyridine. Czech. Med. J. 86, 1185—1187 [ za ACGII-I 2004; SCOEL 2004].
• 62.Valencia R. lin. (1985) Chemical mutagenesis testing in Drosophila. I Results of 48 coded compounds tested for the National Toxicology Program. Environ. Mutagen. 7, 325—348 cyt. za IARC 2000].
• 63.Zimmerman F.K. i in. (1985) Genetic change may be caused by interference with protein-protein interactions. Mutat. Res. 150, 203—2 10 [ za IARC 2000].