BazTech - Yadda

1

Pirydyna

Sapota A., Skrzypińska-Gawrysiak M

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2013

|

Nr 3 (77)

59--82

PL

Pirydyna jest stosowana jako rozpuszczalnik: farb, gumy, produktów farmaceutycznych, żywic poliwęglanowych i środków impregnacyjnych do tkanin. Duże ilości pirydyny Są stosowane jako związek wyjściowy do produkcji: pochodnych pirydyny, piperydyny, pestycydów, leków i innych produktów. Zawodowe narażenie na pirydynę może występować podczas: jej produkcji, dalszego jej przerobu i dystrybucji, a także uwalniania związku jako produktu rozkładu węgla czy smoły węglowej oraz produktów zawierających pirydynę. Stężenia pirydyny w powietrzu środowiska pracy w drugiej połowie XX w. kształtowały się od 0,002 do około 20 mg/m. Według danych Głównego Inspektora Sanitarnego łączna liczba pracowników narażonych Polsce na pirydynę o stężeniach w zakresie od > 0,1 do 0,5 wartości NUS (tj. 5 mg/m wynosiła 31 osób w 2010 r. oraz 46 osób w 2011 r. Nie było pracowników narażonych na pirydynę o stężeniach przekraczających 0,5 wartości NDS. Dawkę śmiertelną pirydyny dla człowieka oszacowano na 0,5 ÷ 5,0 mg/kg m.c. W opisanych przypadkach zatruć ostrych pirydyną obserwowano po zatruciu drogą pokarmową: nudności, zawroty głowy, ból brzucha i przekrwienie bierne płuc. Po zatruciu inhalacyjnym pirydyną objawy wskazywały na działanie związku na ośrodkowy układ nerwowy i charakteryzowały się zaburzeniami mowy oraz rozległymi cechami niedotlenienia kory mózgu. Opisano także przypadki przewlekłego zatrucia pirydyną pracowników zatrudnionych w zakładach chemicznych, w których stężenia pirydyny w powietrzu wynosiły około 19 ÷ 42 mg/m Objawami zatrucia były: bóle i zawroty głowy, nerwowość, bezsenność, czasami nudności i wymioty. Na podstawie wyników nielicznych badań epidemiologicznych nie stwierdzono wzrostu umieralności u osób narażonych na pirydynę w latach 1961- -1983 w trzech zakładach w Wielkiej Brytanii. Na podstawie wyników badań toksyczności ostrej na zwierzętach doświadczalnych (szczurach, my szach, świnkach morskich, królikach i psach) wykazano, że pirydyna należy do związków szkodliwych (Xn). Związek ten wykazywał słabe działanie drażniące na skórę królików i nie powodował uczulenia skóry w badaniach na świnkach morskich. W badaniach podprzewlekłych i przewlekłych, w których pirydynę podawano zwierzętom w różnych dawkach drogą pokarmową (p.o. lub w wodzie do picia), u zwierząt obserwowano: zmniejszenie przyrostu masy ciała, uszkodzenie wątroby i nerek oraz wpływ związku na układ rozrodczy. Pirydyna nie wykazała działania mutagennego. Na podstawie wyników badań na szczurach i myszach w programie NTP uznano, że dowód działania rakotwórczego pirydyny na szczury jest niejedno znaczny, natomiast istnieje wyraźny dowód działania rakotwórczego związku na myszy. W IARC zaliczono pirydynę do grupy 3., tj. związków nie- klasyfikowanych pod względem rakotwórczości dla ludzi. Za krytyczne skutki u ludzi po powtarzanym narażeniu na pirydynę uznano działanie depresyjne związku na ośrodkowy układ nerwowy (OUN) oraz skutki działania na wątrobę i nerki, będące najwcześniejszymi objawami toksycznego działania związku na gryzonie. Do wyprowadzenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) pirydyny przyjęto dane dotyczące skutków przewlekłego narażenia myszy i szczurów na związek drogą pokarmową. Wartości NOAEL/LOAEL dla podprzewlekłych i przewlekłych doświadczeń na gryzoniach mieszczą się w zakresie dawek od <7 do 50 mg/kg m.c. Na podstawie wyników 2-letnich badań, w których szczurom szczepu F344/N lub Wistar podawano pirydynę z wodą do picia, wykazano, że po najmniejszych podanych dawkach (7 lub 8 mg/kg/dzień) u części zwierząt wystąpiło uszkodzenie wątroby. Dawkę 7 mg/kg m.c. przyjęto więc za wartość ŁOA EL stanowiącą podstawą do wyprowadzenia wartości NDS pirydyny.

EN

Pyridine, a cołorless liquid with a characteristic un pleasarit odor, has been categorized as a highly flam mable and harmful substance. It exerts harmful effects if inhaled, swalowed or absorbed through the skin. Pyridine is used as a solvent in paints, rubber, pharmaceuticals, polycarbonate resins and textile fabric impregnating agents. Its large quantities are applied as a precursor in the production of pyridine deriatives, piperidine, pesticides, phannaceuticals and other products. Occupational exposure to pyridine may occur during its production, further processing and distribution, as well as during the process of pyridine release, yield ing coal and tar breakdown products or pyridine containing products. In the second half of the 2Oth century pyridine air concentration in the occupational environment ranged from 0.002 to about 20 mg/m In Poland, according to the 2011 data of the Chief Sanitary Inspectorate, 31 workers in 2010 and 46 workers in 2011 were occupationally exposed to pyridine at concentrations from > 0.1 to 0.5 of the maximum admissible concentration (MAC) value, equal 5 mg/m No workers were exposed to pyridine at concentration exceeding the 0.5 MAC value. The human lethal dose of pyridine has been estimated at 0.5 - 5.0 mg/kg of body weight. In the reported cases of acute pyridine intoxication the following symptoms and signs were observed after ingestion: nausea, vertigo, abdominal pain and lung congestion and after inhalation: effects on the central nervous system (CNS) characterized by speech disorders and extensive cerebral cortex hypoxia. Chronic pyridine intoxication of workers employed in chemical plants, where its air concentrations reached 19 - 42 mg/m have also been reported. In those cases, such symptoms as headaches, vertigo, nervousness, insomnia, occasional nausea and vomiting were found. Based on the results of rather rare epidemiological studies no excess mortality among workers exposed to pyridine in three British plants was found in 1961—1983. The studies of acute toxic effect of pyridine carried out on laboratory animals (rats, mice, guinea pigs, rabbits and dogs) have evidenced that pyridine is a harmful (Xn) compound. Pyridine induces mild irritation effects on the rabbit skin, but it does not generate dermal allergy in guinea pigs. The studies of sub-chronic and chronic effects of pyridine, administered (per os or in drinking water) in different doses have revealed decreased body mass gain, liver and kidney damage and reproductive disorders in laboratory animals. Pyridine does not show mutagenic effects. Based on the results of studies on rats and mice, performed under the NTP program, the absence of clear-cut evidence that pyridine exerts carcinogenic effect on rats has been claimed, however, carcinogenic effect of pyridine on mice bas been evidenced. The International Agency for Research on cancer has categorized pyridine with respect to its potential carcinogenic risk to group 3 as not classifiable as to its car cinogenicity to humans. CNS depression observed iii humans after repeated exposure to pyridine, as well as the damage to liver and kidneys, the earliest symptoms of its toxic effect on rodents, are recognized as critical effects of tbis compound. The data on effects of chronic exposure of mice and rats to pyridine via ingestion served as grounds for estimating its MAC value. The values of no ob served adverse effect Ievel / the lowest observed adverse effect level (NOAEŁ/LOAEŁ) for sub chronic and chronic experiments on rodents fall within the range of > 7-50 mg/kg of body weight. The results of a two-year study on F344/N or Wistar rats administered pyridine in drinking water showed that the liver damage had occurred in a part of the study animals after the lowest doses (7 or 8 mg/kg/day). Therefore, a dose of 7 mg/kg of body weight was finally adopted as the LOAEŁ value, being the basis for setting the MAC value of pyridine. The LOAEŁ value of 7 mg/kg of body weight for pyridine corresponds with pyridine air concentration of 49 mg/m (15 ppm), providing that an adult person of 70 kg body weight inhales 10 m of the air during an 8-hour work shift. After applying coefficients of uncertainty (total value, 8), the MAC value for pyridine was estimated at 6.13 mg/m In the EU, the OEL value for pyridine bas not been set, however, maintaining its air concentration be bw 5 ppm (16 mg/m3 is recommended. The established pyridine MAC value of 6.13 mg/m3 not only meets this criterion but it is also close to the MAC value (5 mg/m for pyridine binding in Poland. The authors of the documentation have suggested to keep the MAC value for pyridine at 5 mg/m since according to the Chief Sanitary Inspectorate data for 2010-2011 in Po there were no workers exposed to pyridine at concentrations exceeding 0.5 of the MAC value (2.5 mg/m The compound was la belied with „Sk” indicating dermal absorption of the substance. There are no grounds for defining the maximum admissible short-term exposure level (STEL) for this compound. Therefore, it has been suggested to eliminate this value from the list of MAC values. The adherence to MAC value for pyridine of 5 mg/m should protect workers against harmful effects of pyridine on the CNS observed after exposure to its concentrations of 19—42 mg/m3.

2

Odzyskiwanie metali szlachetnych na jonitach polimerowych

Cyganowski P., Jermakowicz-Bartkowiak D.

Chemik

|

2013

|

Vol. 67, nr 4

317-324

PL

Asymetryczna synteza z wykorzystaniem chiralnych kompleksów metali przejściowych jako katalizatorów jest jedną z najbardziej ekonomicznych, przyjaznych środowisku oraz chętnie wykorzystywanych w przemyśle farmaceutycznym transformacji organicznych. Jednak z powodu braku ogólnej teorii wiążącej budowę katalizatorów katalizatorów ze stereoselektywnością syntezy, dobór odpowiedniego katalizatora dla nowej reakcji nadal odbywa się empirycznie. Ideą niniejszego przeglądu jest wyłonienie zależności pomiędzy budową katalizatora, właściwościami elektronowymi podstawników znajdujących się w ligandzie a efektywnością katalityczną jego kompleksów z metalami przejściowymi, co może znaleźć przełożenie na łatwiejszy dobór optymalnego układu katalitycznego.

EN

The asymmetric synthesis using the chiral transition metal complexes as catalysts is one of the most cost-effective, eco-friendly and readily used organic transformations used in the pharmaceutical industry. However, because of the lack of general theory linking the structure of catalysts with the synthesis stereoselectivity, the selection of an appropriate catalyst for a new reaction is still performed on an empirical basis. The idea of this overview is to show an interdependence between the catalyst structure, the electron properties of substituents placed on the ligand and the catalytic effectiveness of its transition metal complexes, which can make it easier to choose the optimum catalytic system.

3

Synteza 3- oraz 4-pirydyloanalogów wybranych acyklicznych terpenów - właściwości sensoryczne i aktywność przeciwdrobnoustrojowa

Jabłońska A., Świtakowska P., Bonikowski R., Kunicka A., Kula J.

Zeszyty Naukowe. Chemia Spożywcza i Biotechnologia / Politechnika Łódzka

|

2009

|

Z. 73

61-72

PL

Acykliczne związki terpenowe są podstawowymi składnikami kompozycji zapachowych masowo stosowanych w różnych gałęziach przemysłu. Jednakże związki te charakteryzują się stosunkowo wysoką lotnością, a przez to niską trwałością zapachową. Poza tym większość z nich znajduje się na liście potencjalnych alergenów. Z tego powodu uzyskuje się syntetyczne analogi związków zapachowych naturalnie występujących w przyrodzie, np. Phenoxanol® - fenyloanalog cytronellolu. Zsyntetyzowane zostały molekuły będące kombinacją elementów strukturalnych terpenów i pirydyny, w których formalnie fragment izobutenylowy (obecny w każdym acyklicznym terpenie) został zastąpiony fragmentem 3- lub 4-pirydylowym. Pirydyloanalogi linalolu, geranyloacetonu oraz nerolidolu zostały poddane ocenie sensorycznej oraz testom aktywności przeciwdrobnoustrojowej.

EN

Acyclic terpenes are basic components of fragrance compositions in many products. Starting from commercially available aldehydes: nicotinic and isonicotinic, the 3-pyridyl and 4-pyridyl analogues of linalool, geranyloacetone and nerolidol have been synthesized. In these compounds the isobutenyl moiety was replaced by a 3-, 4-pyridine substituent. The olfactory properties of new products are not corresponding of parent terpenes type. The antimicrobial activities of new compounds against pathogenic mircoflora have also been studied (showing MIC 0.2-1.0 µL/mL).

4

Polimery przewodzące zawierające jednostkę fenotiazynową w łańcuchu głównym

Łapkowski M., Golba S., Żak J., Stolarczyk A., Sołoducho J., Doskocz J., Sułkowski W. W., Bartoszek M.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 4

255-260

PL

Przedstawiono wyniki badań polimerów przewodzących otrzymanych z monomerów zbudowanych z układów pięcio- i sześcioczłonowych (tiofenu, furanu lub pirydyny) oraz fenotiazyny (Ph_Het). Metodą cyklicznej woltamperometrii, spektroskopii UV-Vis a także spektroskopii EPR sprzężonej z techniką elektrochemiczną oceniano właściwości elektrochemiczne zarówno monomerów, jak i uzyskanych z nich na drodze elektrosyntezy błon polimerowych. Pomiary wykazały elektroaktywność materiałów. W badanym zakresie potencjałów monomery ulegały dwuetapowemu utlenianiu, na pierwszym etapie do stabilnego kationorodnika, na drugim zaś do dikationu. Woltametryczne skanowanie cząsteczek zawierających heterocykliczne pierścienie tiofenu lub furanu prowadziło do osadzania się na powierzchni elektrody pracującej przewodzącej warstwy polimerowej. W przypadku monomeru z układem pierścieni pirydynowych nie obserwowano tworzenia się polimerowej błonki. Oszacowana wartość szerokości przerwy energetycznej (Eg) powstających warstw polimerów przewodzących mieściła się w przedziale 2,0-2,5eV.

EN

The results of investigations of conductive polymers made of monomers built of five of six-membered systems (thiophene, furan or pyridine) and phenothiazine (Ph_Het) are reported. Electrochemical properties of the monomers used (Table 1 and 2, Fig. 1-3, 6, 7) and polymeric films, made of them via electro syntheses (Table 3, Fig. 4, 5, 8-11), were evaluated by cyclic voltammetry, UV-Vis spectroscopy and EPR spectroscopy coupled with electrochemical technique. The measurements showed the electro activity of materials. Two-stage oxidation of the monomers (first step - to cation-radical, the other one - to dication) took place in the measured potential range. Voltammetric scanning of the molecules containing heterocyclic thiophene or furan rings led to settling of conductive polymer layer on the surface of working electrode. The deposition of polymer film was not observed in the case of monomer with pyridine rings. Estimated values of (Eg) of conductive polymers layers formed were in the range 2.0-2.5eV.

5

Temperature Programmed Desorption of Pyridine and 2,6-Dimethylpyridine from Differently Pretreated Pd/Al2O3 Catalysts

Skotak M., Karpiński Z.

Polish Journal of Chemistry

|

2004

|

Vol. 78 / nr 10

1953-1959

EN

The temperature programmed desorption (TPD) of pyridine and 2,6-dimethylpyridine from alumina and two alumina-supported palladium catalysts of different metal loadings (0.3 and 2.77 wt.% Pd) confirmed the presence of strong acid sites in the samples subjected to high temperature reduction at 600°C. Roughly similar amounts of both organic bases were desorbed from the catalysts which underwent similar pretreatments. However, 2,6-dimethylpyridine appears less strongly bonded than pyridine to Lewis acid sites in alumina, apparently because of some steric hindrance produced by the presence of methyl substituents in 2- and 6-position to the nitrogen lone pair. Thus, pyridine is better suited for probing evolution of Lewis acidity in alumina, brought about by high temperature reduction at 600°C.With increasing temperature during thermodesorption, both organic bases adsorbed on palladium-containing samples undergo transformation, leading to desorption of several products, among which hydrogen and nitrogen predominate. Introduction of increasing amounts of palladium to alumina makes the acidity probing difficult, because a considerable part of adsorbed organic base is decomposed on metal sites. Decomposition of pyridine and 2,6-dimethylpyridine may serve as a convenient probe of availability of palladium surface. After high temperature reduction of Pd/Al2O3 a considerable part of Pd surface is blocked by support species.

6

Pirydyna - metoda oznaczania

Wróblewska-Jakubowska K.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2003

|

Nr 4 (38)

169--174

PL

Metodę stosuje się do oznaczania par pirydyny w powietrzu na stanowiskach pracy podczas przeprowadzania kontroli warunków sanitarnohigienicznych. Metoda polega na adsorpcji par pirydyny na żelu krzemionkowym, desorpcji metanolem i analizie chromatograficznej otrzymanego roztworu. Oznaczalność metody wynosi 1 mg/m3.

EN

This method is based on the adsorption of pyridine vapours on silica gel, desorption with methanol and gas chromatographic (GC-FID) analysis of the resulting solution. The determination limit of this method is 1 mg/m3.

7

Spectrophotometric determination of ternary vanadium(V) complex with 2,4-dihydroxyacetophenonebenzoylhydrazone and pyridine

Agnihotri N., Dass R., Mehta J. R.

Chemia Analityczna

|

2003

|

Vol. 48, No. 5

853-857

EN

After the reduction of vanadium(V) with dithionite in the presence of diluted CH3COOH one obtains vanadium(III), which forms a light brown 1:2:1 ternary complex with 2,4-dihydroxyacetophenonebenzoylhydrazone (DHABH) and pyridine (Py). After the extraction to benzene it exhibits maximum absorption at 363 nm. The molar absorptivity and relative standard deviation of the method (for pure vanadium solutions) are 2.83 x 10(4) L mol''cm"' and 0.19% for vanadium concentration 1.0 ug mL(-1), respectively. Beer's law holds over the vanadium concentration range: 0-1.5ug(-1). No interferences were observed for a large number of cations, anions and complexing agents. The method is simple, fast, sensitive and highly selective, and has been applied to the determination of vanadium in a variety of synthetic and technical samples with the satisfactory accuracy.

PL

Wanad (III) otrzymywany przez redukcję wanadu(V) ditionianem, tworzy w środowisku rozcieńczonego kwasu octowego jasnobrązowy potrójny kompleks (l :2: l) z 2,4- dihydroksy-acetofenonobenzoilohydrazonem (DHABH) i pirydyną (Py). Kompleks ten po ekstrakcji do benzenu wykazuje maksymalną absorbcję przy 363 nm. Współczynnik absorpcji właściwej wynosi 2.83 L mol(-1)cm(-1) a względne odchylenie standardowe metody dla czystych roztworów wanadu - 0.19% (przy stężeniu wanadu l .0 ug mL(-1)). Prawo Beera jest spełnione w zakresie stężeń wanadu: 0-1.5 ug ml(-1). Wiele kationów, anionów i czynników komple-ksujących nie przeszkadza oznaczeniu. Metoda jest prosta, szybka, czuła i wysoce selektywna. Wykorzystano ją do oznaczania wanadu w wielu próbkach syntetycznych i technicznych uzyskując zadowalającą dokładność.

8

The reactions of 2--(Chloroseleno)benzoyl Chloride with Pyridine and Related Azines

Osajda M., Młochowski J.

Polish Journal of Chemistry

|

2002

|

Vol. 76 / nr 7

953-958

EN

The reaction of 2-(chloroseleno)benzoyl chloride with pyridine and pyridine-like heterocycles such as pyrimidine, pyrazine, quinoline, phthalazine, phenazine and 1,10-phenanthroline was studied. In the most cases stable 2-(hydroxyseleno)benzoylazinium chlorides were produced depending on the number of the pyridinium-like nitrogen atoms and their situation in the ring system.

9

Hydrogenation of 2-ethylanthraquinone over Pd/poly(4-vinylpyridyne) catalysts

Drelinkiewicz A.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Chemistry

|

2002

|

Vol. 50, No. 1

109-119

EN

Polymer, namely poly(4-vinylpyridyne) (PVP) was used as a support for palladium catalysts acting in liquid phase hydrogenation of 2-ethylanthraquinone (eAQ), a key step in industrial production of hydrogen peroxide. The catalytic hydrogenation was carried out in a slurry reactor at atmospheric pressure of Hj and temperature 43 °C. The progress of eAQ hydrogenation over Pd/PVP catalyst was the same as observed earlier in the presence of Pd/SiO(2)- In initial stage of reaction eAQ was reduced with high selectivity to eAQH(2) (2-ethylanthrahydroquinone). In the further process termed "deep hydrogenation" hydrogenation of aromatic rings (formation of tetrahydroanthrahydroquinone H(4)eAQH(2)) and hydrogenolysis of carbon-oxygen bonds (formation of degradation products) in eAQH(2) proceeded. It was stated that in the presence of mass transport limitations the progress of reactions leading to the formation of "degradation products" was intensive.

10

On the Chemistry of Cinnoline III : Condesation Reactions of (4-Amino-cinnolin-3-yl)-phenyl-methanone and 4-Amino-3-cinnoline-carbonitrile

Amer A., Attia I., El-Mobayad M., Asker S.

Polish Journal of Chemistry

|

2000

|

Vol. 74, nr 5

681-686

11

Acid Properties of HY Zeolite Dealuminated by Steaming and EDTA Treatment - NMR, XPS and IR Studies

Datka J., Gil B., Złamaniec J., Batamack P., Fraissard J., Massiani P.

Polish Journal of Chemistry

|

1999

|

Vol. 73, nr 9

1535-1548

EN

Steaming of zeolite is known to remove some Al atoms from the framework, which results in the formation of extraframework Al species and in the increase of the framework Si/Al ratio (Si/Al fram). The effects of these factors on the nature, concentration, strength, homogeneity and accessibility of the acid sites in Y zeolite were followed by an IR study of the adsorption/desorption of ammonia and pyridine.

12

Iodometric determination of 2-mercaptopyridines

Ciesielski W., Zakrzewski R.

Chemia Analityczna

|

1999

|

Vol. 44, No. 6

1055-1061

EN

New methods for the determination of 2-mercaptopyridine and its derivatives (2-melcapto-3-pyridinol, 2-mercaptopyridine 1-oxide and 2-mercapto-nicotinic acid), with iodine in neutral and alkaline media are presented. In volumetric titration in phosphate buffer medium (pH 7), with starch as an indicator, the range of determination is 70-2000 umol for 2-mercaptopyridine and 40--400 umoles for 2-mercaptopyridine 1-oxide. In the volumetric titration in alkaline medium with the potentiometric end-point detection the range of determination is 50-250 umoles for- 2-mercaptonicotinic acid and 10-500 umoles for 2-mercapto- 3 -pyridinol. In coulometric titration, using the biamperometric end-point detection, 0.1-20 umoles of 2-mercaptopyridine and 0.2-2 umol of 2-mercaptonicotinic acid were successfully determined. The relative standard deviation for all applied methods was below 1%.

PL

Przedstawiono metody oznaczenia 2-merkaptopirydy i jej pochodnych (2-merkapto-3-pirydynolu, 1-tlenku 2-merkaptopirydyny i kwasu 2-merkapto-nikotynowego) wykorzystując ich reakcję z jodem w środowisku obojętnym i zasadowym. W miareczkowaniu objętościowym w buforze fosforanowym a pH 7.0 z wizualną detekcja punktu końcowego z użyciem skrobi oznaczono 70-2000 umoli 2-merkaptopirydyny oraz 40-400 umoli 1-tlenku 2-merkaptopirydy. W miareczkowaniu w środowisku zasadowym z potencjometryczną detekcją punktu końcowego oznaczono 50-250 umoli kwasu 2-merkaptonikotynowego i 10-500 umoli 2-merkapto-3-pirydynalu. W miareczkowaniu kulometrycznym anodowo wytwarzanym jodem z biamperometryczną detekcją punktu końcowego zakres oznaczalości wynosił 0.1-20 umoli dla 2-merkaptopirydy i 0.2-2 umoli dla kwasu 2-merkaptonikotynowego. Względnie odchylenie standardowe we wszystkich stosowanych technikach wynosiło mniej niż 1%.

13

Thin film transmission spectra and vibrational intensities of liquid pyridine

Wrzeszcz W., Czarnik-Matusewicz B., Hawranek J.P.

Polish Journal of Chemistry

|

1998

|

Vol. 72, nr 2

302-313

EN

Thin film transmission spectra of liquid pyridine were measured in the 3300-500 cm(-) region, using cells of thicknesses ranging from 1,4 micro m to 522 micro m. The spectrum of the absorption index was determined from these data in the Mid-IR range. Vitrational intensities and other spectral parameters were calculated from the k(v) spectrum. The assignment of numerous bands was carried out. The data were compared with results of recent DFT calculations of the infrared spectrum of pyridine.

14

Influence of deuterium substitution on miscibility of water with methyl derivatives of pyridine

Szydłowski J.

Nukleonika

|

1998

|

Vol. 43, nr 4

423-428

EN

The miscibility of α- and β-picolines with D2O has been studied in the whole composition range. It has appeared that both picolines are only partially miscible in heavy water contrary to the complete miscibility with regular water. The phase diagrams obtained have the shape of the closed loops and their appearance is explained in terms of changes in the intermolecular interactions upon isotope substitution in hydrogen bonded water molecules.

PL

Zbadano mieszalność α- i β-pikoliny z D2O w całym zakresie stężeń. Podczas gdy obie pikoliny mieszają się całkowicie ze zwykłą wodą, woda ciężka pogarsza znacznie ich wzajemną rozpuszczalność. Otrzymane diadramy fazowe mają postać zamkniętych pętli. Ich pojawienie się wytłumaczono zmianami w oddziaływaniach międzycząsteczkowych spowodowanych podstawieniem deuteru w wodzie.