Badania właściwości mechanicznych polilaktydu napełnionego fosfogipsem

• Autorzy: Fabijański M.

Identyfikatory

DOI

10.15199/62.2016.11.15

Warianty tytułu

EN

Study on mechanical properties of phosphogypsum-filled polylactide

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Napełniacze do tworzyw sztucznych stosuje się w celu zmiany właściwości gotowego wyrobu lub nadania mu odpowiednich cech. W wielu przypadkach dodaje się je, by obniżyć cenę końcowego produktu. Do polilaktydu (PLA), który jest polimerem biodegradowalnym, otrzymywanym z surowców odnawialnych, jako napełniacz zastosowano fosfogips. Jest to odpad poprodukcyjny z przemysłu wytwarzania nawozów sztucznych i z powodzeniem jest stosowany jako napełniacz innych polimerów. Badano mieszaniny o różnych zawartościach napełniacza. Zaobserwowano, że wpływa on na pogorszenie wytrzymałości materiału oraz na wydłużenie. Przy napełnieniu 5% i 10% mas. obserwowano poprawę udarności, a przy większym udziale fosfogipsu udarność była niewiele mniejsza niż czystego PLA. Twardość materiału z tym napełniaczem była większa niż czystego PLA. Badania pokazały, że fosfogips można z powodzeniem stosować do napełniania PLA.

EN

Polylactide was filled with dried phosohogypsum (5–30% by mass) by injection molding and studied for tensile strength, elongation at break, impact strength and hardness by std. methods. The addn. of phosohogypsum resulted in deterioration of polylactide quality except for its hardness.

Słowa kluczowe

PL

polimery; fosfogips; napełniacze

EN

polymers; phosphogypsum; fillers

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Przemysł Chemiczny
• Rocznik: 2016
• Tom: T. 95, nr 11
• Strony: 2227--2229
• Opis fizyczny: Bibliogr. 29 poz., tab., wykr.

Twórcy

autor

Fabijański M.

• Zakład Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych, Wydział Inżynierii Produkcji, Politechnika Warszawska, ul. Narbutta 85, 02-524 Warszawa

Bibliografia

• [1] P. Wambua, J. Ivens, I. Verpoest, Compos. Sci. Technol. 2003, 63, 1259.
• [2] D. Żuchowska, Polimery konstrukcyjne, WNT, Warszawa 1998.
• [3] J. Garbarski, M. Fabijański, K. Jóźwiak, Adv. Manuf. Sci. Technol. 2013, 37, 93.
• [4] E. Kowalska, Badania modyfikacji tworzyw termoplastycznych odpadami poprodukcyjnymi i poużytkowymi, Prace Naukowe, Chemia, z. 72, WPW, Warszawa 2003.
• [5] E. Kowalska, Z. Wielgosz, M. Żubrowska, S. Pasynkiewicz, M. Choroś, Polimery 2004, 49, nr 11-12, 828.
• [6] E. Kowalska, Przem. Chem. 2002, 81, 171.
• [7] A. Duda, Przem. Chem. 2003, 82, 8.
• [8] M. Fabijański, Przem. Chem. 2016, 95, nr 4, 874.
• [9] L.-T. Lima, R. Aurasb, M. Rubinob, Prog. Polym. Sci. 2008, 33, 820.
• [10] Sen-lin Yang, Zhi-Hua Wu, Wei Yang, Ming-Bo Yang, Polym. Test. 2008, 27, nr 8, 957.
• [11] J. Gołębiowski, E. Gibas, R. Malinowski, Polimery 2008, 53, nr 11-12, 799.
• [12] N. Tudorachi, R. Lipsa, Polimery 2006, 51, 425.
• [13] E. Klimiuk, M. Łebkowska, Biotechnologia w ochronie środowiska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
• [14] Ru Liu, Shupin Luo, Jinzhen Cao, Yao Peng, J. Composites Part A: Appl. Sci. Manuf. 2013, 51, 33.
• [15] J.R. Dorgan, H. Lehermeier, M. Mang, J. Polym. Environ. 2000, 8, 1.
• [16] A.K. Błędzki, E. Fabrycy, Polimery 1992, 37, 343.
• [17] Z. Foltynowicz, P. Jakubiak, Polimery 2002, 47, 769.
• [18] M. Fabijański, Probl. Kolejnictwa 2015, 59, nr 168, 15.
• [19] R. Malinowski, S. Richert, Chemik 2010, 64, nr 4, 246.
• [20] Pat. pol. 321 132 (1993).
• [21] Pat. pol. 172 616 (1993).
• [22] Y. Yang, M. Murakami, H. Hamada, J. Polym. Environ. 2012, 20, nr 4, 1124.
• [23] E. Kowalska, Z. Wielgosz, J. Pełka, Polym. Polym. Composites 2002, 10, 83.
• [24] BOJL innowacyjny produkt innowacyjnej technologii. Dodatek obniżający koszt surowca – ulotka firmy Aliand SA.
• [25] Karta charakterystyki BOJL. Data utworzenia/data aktualizacji: 4 marca 2013 r./3 czerwca 2013 r., firma Aliand SA.
• [26] Wypełniacz BOJL do polietylenu o wysokiej gęstości PE – karta produktu, firma Aliand SA.
• [27] PN-EN ISO 527-2:2012, Tworzywa sztuczne. Oznaczanie właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu. Część 2. Warunki badań tworzyw sztucznych przeznaczonych do prasowania, wtrysku i wytłaczania.
• [28] PN-EN ISO 179-1:2010, Tworzywa sztuczne. Oznaczanie udarności metodą Charpy’ego. Część 1. Nieinstrumentalne badanie udarności.
• [29] PN-EN ISO 2039-1:2004, Tworzywa sztuczne. Oznaczanie twardości. Część 1. Metoda wciskania kulki.