Chromatografia - spektrometria atomowa

• Autorzy: Niedzielski P.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zawartość arsenu w środowisku wodnym uregulowana jest otoczeniem geologicznym oraz występowaniem ewentualnych źródeł zanieczyszczeń. Stąd naturalna zawartość arsenu może się wahać od dziesiątych części ng/ml do dziesiątek žg/ml. Niektóre wody gruntowe w Kalifornii, Chile i Indiach zawierają ok. kilkaset ng/ml, przy podobnej zawartości związków As(III) i As(V) [1]. W jeziorze stratyfikowanym następuje obieg arsenu pomiędzy strefami termicznymi, a także wymiana z osadem dennym. Związki nieorganiczne arsenu w środowisku występują generalnie na dwóch stopniach utlenienia - (III) i (V). Arsen tworzy szereg związków nieorganicznych - arseniany (III) i arseniany (V) (z tendencją do wzajemnego przekształcania się w zależności od warunków środowiskowych) oraz związków organicznych [2]. Jako bezpośrednie produkty mikrobiologicznych przemian nieorganicznych związków arsenu duże znaczenie mają metylowe pochodne: kwas monometyloarsenowy (MMAA) i dimetyloarsenowy (DMAA). Toksyczność związków arsenu spada, począwszy od arsenianów (III), przez sześćdziesięciokrotnie mniej toksyczne arseniany (V) i stukrotnie mniej toksyczne od form nieorganicznych formy metylowane, kolejne monometylo- i dimetylopochodne, aż do organicznych związków arsenu [1].

Słowa kluczowe

PL

chromatografia; spektrometria atomowa; analiza specjacyjna; arsen; kwas monometyloarsenowy (MMAA); kwas dimetyloarsenowy (DMAA)

EN

chromatography; atomic spectrometry; speciation analysis; arsenic

• Wydawca: Roble Sp. z o.o.
• Czasopismo: LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
• Rocznik: 2003
• Tom: R. 8, nr 5
• Strony: 23--26
• Opis fizyczny: Bibliogr. 11 poz.

Twórcy

autor

Niedzielski P.

• Uniwersytet Im. Adama Mickiewicza, Wydział Chemii, Zakład Analizy Wody i Gruntów, Poznań,

Bibliografia

• 1. A. Chatterjee, D. Das, B.K. Mandal, T.R. Chowdhury, C. Samanta, D. Chakraborti, Analyst, 120 (1995) 3.
• 2. R. Łobiński, F.C. Adams, Spectrochim Acta Part B, 52 (1997) 1865.
• 3. D.M. Templeton, F. Ariese, R. Cornelis, L.C. Danielsson, H. Muntau, H.P. Van Leeuwen, R. Łobiński, Pure Appl. Chem., 72 (2000) 1453.
• 4. A. Hulanicki, pp. 7, red. J. Siepak, Analiza specjacyjna metali, Wyd. UAM, Poznań 1998.
• 5. P. Niedzielski, M. Siepak, J. Siepak, J. Przybytek, Pol. J. Environ. Stud., 11(3) (2002) 219.
• 6. J. Namieśnik, J. Lukasiak, Z. Jamrógiewicz, Pobieranie próbek środowiskowych do analizy, PWN, Warszawa 1995.
• 7. A. Hulanicki, Współczesna chemia analityczna; PWN, Warszawa 2001.
• 8. U. Karst, Anal. Bioanal. Chem., 372 (2002) 27.
• 9. W. Ch. Tseng, M. H. Yang, T. P. Chen, Y. L. Huang, Analyst, 127 (2002) 560.
• 10. Y. Bohari, A. Astruc, M. Astruc, J. Cloud, J. Anal. At. Spectrom., 16 (2001) 774.
• 11. Q. Xie, R. Kerrich, E. Irving, К. Liber, F. Abou-Shakra, J. Anal. At. Spectrom., 17 (2002) 1037.