Ocena wpływu biodegradacji na strukturę chemiczną polieterouretanów

• Autorzy: Stępień A. E.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Na podstawie analizy widm 1H NMR oraz MALDI-TOF określano zmiany w budowie chemicznej polieterouretanów zsyntezowanych z: diizocyjanianu 1,6-heksametylenu (HDI) i oligo(oksypropyleno)diolu (Rokopol 7P) lub z 4,4'-diizocyjanianu difenylenometanu (MDI) i poli(tetrahydrofuranu) (PTHF), lub z MDI i poli(oksypropyleno)diolu (PPG), zachodzące w wyniku degradacji w środowisku gleby w ciągu 120 dni. W przypadku próbek PUR z alifatycznego diizocyjanianu HDI i polieterolu Rokopol 7P po biodegradacji zaobserwowano zmiany w ich strukturze chemicznej, analiza zaś struktur chemicznych poliuretanów otrzymanych z aromatycznego diizocyjanianu MDI i polieteroli PPG, bądź PTHF, przed i po biodegradacji nie wykazała zmian.

EN

Changes in the chemical structures of poly(ether urethanes) synthesized from 1,6-hexamethylene diisocyanate (HDI) and oligo(oxypropylene)diol (Rokopol 7P) or 4,4'-diphenylmethane diisocyanate (MDI) and poly(tetrahydrofuran) (PTHF) or MDI and poly(oxypropylene)diol (PPG), after degradation in the soil environment for a period of 120 days, were investigated using 1H NMR and MALDI-TOF spectral analysis. The structural changes were observed as a result of biodegradation of PUR made from aliphatic diisocyanate HDI and polyetherol Rokopol 7P, whereas the chemical structures of polyurethanes synthesized from aromatic diisocyanate MDI and polyetherols PPG or PTHF showed no differences before and after biodegradation.

Słowa kluczowe

PL

polieterouretany; współczynnik polarności; biodegradacja; budowa chemiczna

EN

poly(ether urethanes); polarity index; biodegradation; chemical structure

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Chemii Przemysłowej
• Czasopismo: Polimery
• Rocznik: 2012
• Tom: T. 57, nr 7-8
• Strony: 545--550
• Opis fizyczny: Bibliogr. 18 poz.

Twórcy

autor

Stępień A. E.

• Uniwersytet Rzeszowski Zamiejscowy Wydział Biotechnologii Centrum Biotechnologii Stosowanej i Nauk Podstawowych Zakład Biotechnologii ul. Sokołowska 26, 36-100 Kolbuszowa

Bibliografia

• 1. Randall D.: „The Polyurethanes Book’’, J.Wiley & Sons Ltd. 2002.
• 2. Oertel G.: „Polyurethane Handbook’’ wyd. 2, Danser Publisher, New York 1994.
• 3. Wirpsza Z.: „Poliuretany, chemia, technologia, zastosowanie’’, WNT,Warszawa 1991.
• 4. Szlezyngier W.: „Tworzywa sztuczne’’, t. 3., Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 1999, rozdz. IV.
• 5. Olczyk W.: „Poliuretany”, WNT, Warszawa 1968.
• 6. Król P.: „Linear Polyurethanes”, Leiden-Bostonn 2008.
• 7. „Chemia polimerów” tom III „Podstawowe polimery syntetyczne i ich zastosowanie” (red. Florjańczyk Z., Penczek S.), Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998.
• 8. Kozłowska A.: Tworzywa sztuczne i chemia 2004, 3, 25.
• 9. Kaczmarek H., Bajer K.: Polimery 2006, 51, 719.
• 10. Kaczmarek H., Bajer K.: Polimery 2007, 52, 13.
• 11. Fabrycy E.: „Recycling tworzyw sztucznych’’, Szczecin 1993, mat. konf., str. 153—171.
• 12. PN-EN ISO 846:1997 Tworzywa sztuczne. Ocena działania mikroorganizmów.
• 13. Cosgrove L., McGeechan P. L., Robson G. D., Handley P. S.: Appl. Environ. Microbiol. 2007, 73 (18), 5817.
• 14. Umare Suresh S., Chandure Ajay S.: Chem. Eng. J. 2008, 142, 65.
• 15. Shah A. A., Hasan F., Akhter J. I., Hameed A., Ahmed S.: Annal. Microbiol. 2008, 58 (3), 381.
• 16. Urgun-Demirtas M., Singh D., Pagilla K.: Polym. Degrad. Stab. 2007, 92, 1599.
• 17. Stagg H. E.: The Analyst 1966, 7, 557.
• 18. Król P., Król B.: Polimery 2010, 55, 440.