Zasady planowania przyrodniczej rewitalizacji miast i zarządzania jej realizacją

• Autorzy: Chmielewski Tadeusz

Warianty tytułu

EN

Principles of cities' ecological revitalization planning and its accomplishment management

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Jednym z podstawowych założeń zrównoważonego rozwoju jest kształtowanie równowagi między potencjałem sfery ekologicznej, społecznej i ekonomicznej, w skali krajowej, regionalnej i lokalnej. Mają temu służyć m.in. szeroko promowane i coraz liczniej wdrażane w UE programy przyrodniczej rewitalizacji miast. Proces prowadzący do przeznaczenia terenów do przyrodniczej rewitalizacji powinien obejmować w szczególności: analizę trendów rozwojowych, w tym szczególnie przekształceń systemu przyrodniczego miasta w ostatnich 25-50 latach oraz ocenę ich konsekwencji dla jakości życia mieszkańców; ocenę aktualnych walorów, problemów i potencjałów poszczególnych jednostek funkcjonalno-przestrzennych miasta w sferze ekologicznej, społeczno-kulturowej i gospodarczej; opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej wieloaspektowej rewitalizacji miasta, w tym rewitalizacji przyrodniczej; opracowanie projektów rewitalizacji wybranych jednostek przestrzennych. W zarządzaniu realizacją przyrodniczej rewitalizacji miast należy zwrócić uwagę na wzajemnie uwarunkowane harmonijne funkcjonowanie 4 systemów: diagnozowania stanu przyrody i zagospodarowania przestrzennego, planowania, wydawania decyzji oraz kontroli realizacji planów i decyzji.

EN

One of the basic assumptions of sustainable development is creating balance between the potential of ecological, social and economic sphere, on national, regional and local level. Programs of ecological revitalization of cities are widely promoted and implemented in European Union to achieve this aim. The process leading to choosing the areas for ecological revitalization should particularly include: analysis of the development trends, especially the changes in city's natural system in the past 25-50 years as well as the evaluation of its consequences for the quality of inhabitants' lives; evaluation of current values, problems and potentials of particular functional-spatial city units on ecological, socio-cultural and economic scale; elaborating the programmatic-spatial concept of multi-faceted revitalization of a city, including natural revitalization; elaborating the projects of revitalization of chosen spatial units. In the management of accomplishment of cities' ecological revitalization attention should be paid to reciprocally conditioned harmonious functioning of 4 systems: diagnosing of nature and spatial planning condition, planning, issuing decisions and controlling of plans' accomplishment.

Słowa kluczowe

PL

planowanie miast; rewitalizacja; system ekologiczny miasta

EN

cities` planning; revitalization; cities` ecological system

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej ; Polska Akademia Nauk, Oddział w Lublinie
• Czasopismo: Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
• Rocznik: 2005
• Tom: T. 1
• Strony: 60--67
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz., rys.

Twórcy

autor

Chmielewski Tadeusz

• Wydział Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej Politechniki Lubelskiej Zakład Planowania Przestrzennego i Studiów Krajobrazowych ul. Nadbystrzycka 40, 20-618 Lublin

Bibliografia

• 1. Bajerowski T., red., 2003. Podstawy teoretyczne gospodarki przestrzennej i zarządzania przestrzenią. Wyd. Uniw. Warm.-Mazur. Olsztyn, 1–244.
• 2. Chmielewski T. J., 2001. System planowania przestrzennego harmonizującego przyrodę i gospodarkę. Polit. Lub. Lublin, 1, 1–294, 2, 1–146.
• 3. Chmielewski T. J., Brankiewicz I., Granatowska A., Kranz A., Szczypior K., 2004. Ewolucja koncepcji miasta przyjaznego człowiekowi i przyrodzie. [w:] Chmielewski T. J. (red): Nowa jakość krajobrazu: ekologia – kultura – technika. Zesz. Nauk. Kom. „Człowiek i Środowisko” PAN, 36, 71–90.
• 4. Dembowska Z., 1994. Obszary problemowe w Polsce. Inst.. Gosp. Przestrz. Komun. Warszawa, 1–146.
• 5. Herzog R., Stolpe M., Zwermann K., Kleinshmidt W., 1995. Bundes Gartenschau Cottbus. Offizieller Ausstellungskatalog. Cottbus, 1–192.
• 6. Jędraszko A., 1998. Planowanie środowiska i krajobrazu w Niemczech, na przykładzie Stuttgartu. Unia Metropolii Polskich. Warszawa, 1–165.
• 7. Markowski T., Marszał T., red., 1998. Gospodarka przestrzenna miast polskich w okresie transformacji. Biul. KPZK PAN, 182, 1–269.
• 8. Markowski T., red., 2004. Przestrzeń w zarządzaniu rozwojem regionalnym i lokalnym. Biul. KPZK PAN, 211, 1–592.
• 9. Szulczewska B., 2002. Teoria ekosystemu w koncepcjach rozwoju miast. Wyd. SGGW. Warszawa, 1–195.
• 10. Szulczewska B., Kaftan J., 1996. Kształtowanie systemu przyrodniczego miasta. Inst. Gosp. Przestrz. Komun. Warszawa, 1–72.
• 11. Towards sustainability, 1997. The European Commission`s progress report and action plan in the relation to the environment and sustainable development. Office of Official Publications of the European Communities. Luxembourg, 1–189.
• 12. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dz.U. 03.80.717, z późniejszymi zmianami.
• 13. White R. R., 2002. Building the Ecological City. CRC Press. Boca raton – Boston – New York – Washington. Woodland Publishing Limited. Cambridge England, 1–238.
• 14. Zimny H., red., 1990a. Problemy ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego na obszarach zurbanizowanych. CPBP 04.10, 22. SGGW-AR Warszawa, 1–268.
• 15. Zimny H., red., 1990b. Funkcjonowanie układów ekologicznych w warunkach zurbanizowanych. CPBP 04.10, 22. SGGW-AR Warszawa, 1–327.