Analizy krajobrazowe w diagnostyce przestrzenina potrzeby rewitalizacji

• Autorzy: Rybak-Niedziółka K.

Warianty tytułu

EN

Landscape Analisis in Diagnosis of Space for Revitalization Needing

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Współczesne metody diagnozowania przestrzeni wymagają interdyscyplinarnego podejścia. Poza podstawowymi analizami inwentaryzacyjnymi zawierającymi rozpoznanie konkretnych elementów, konieczna jest cała gama dodatkowych badań pozwalających określić ich wzajemne relacje, ich proporcje i rolę, jaką odgrywają na terenie opracowania. Ustawa o rewitalizacji wyraźnie określa potrzebę dokładnego rozpoznania terenu przyszłych opracowań również pod kątem przestrzennym. W przypadku badania fi zjonomii przydatne są analizy oparte na łączeniu metod urbanistycznych i krajobrazowych. Pozwalają one określić, jaka dana przestrzeń jest w kontekście potrzeb widokowych oraz w proporcjach gabarytowych odnoszących się do człowieka i ludzkiej percepcji. Dodatkowo niezwykle istotnym aspektem jest lokalizacja i wieloplanowy kontekst, który dany obszar otacza oraz jego społeczny wymiar znaczeniowy. Opisane niżej analizy wpisują się w strategię rewitalizacji związanej z diagnozą degradacji przestrzeni na poziomie formalnym [Jarczewski 2010].

EN

Landscape analysis could be useful instrument of urban space diagnosis for revitalization needing because of their meaning potential. The way of proceeding them and results of research allow to facilitate not only a condition and character of urban space, but also they underline how it is perceive in a sensual meaning of observer. That’s method of uncovering of results and reflections closes these types of analysis to social research issues. It could be a kind of bridge between social and urban space research which help to understand each other. Chosen methods of landscape analysis are more than obvious visual aspects, they also expose deep learning of urban space of observer by reaching not only for composite criteria of space degradation but for morality ones either. Division and dedicated choice from purely structural analysis to meaning analysis shows the way of deeper reflection level of research field Panofsky’s Model is here a kind of synthesis, comfortable form of arrangement in last results of urban space diagnosis building.

Słowa kluczowe

PL

projekt pejzażu miejskiego; diagnoza przestrzeni; rewitalizacja; urbanistyka

EN

city landscape design; space diagnosis for revitalization needing; urban planning

• Wydawca: Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN ; Towarzystwo Urbanistów Polskich
• Czasopismo: Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
• Rocznik: 2016
• Tom: No 264
• Strony: 100--118
• Opis fizyczny: Bibliogr. 27 poz., rys., tab., fot.

Twórcy

autor

Rybak-Niedziółka K.

• Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Bibliografia

• 1. Bogdanowski J., 1976, Kompozycja i planowanie w architekturze krajobrazu. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wyd. PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków- -Gdańsk.
• 2. Cullen G., 1961, Townspace. Van Nostrand Reinhold Co.
• 3. Dąbrowska-Budziło K., 1990, Wśród panoram Krakowa. O przemianach widoków i o tym jak je ocalić. Wyd. Literackie, Kraków.
• 4. Janas K., Jarczewski W., Wańskowicz W., 2010, Model rewitalizacji miast. Seria „Rewitalizacja miast polskich”, t. 10, Instytut Rozwoju Miast, Kraków, s. 72-73.
• 5. Jarczewski W., 2010, Procedura badawcza i wyniki prac prowadzone w ramach diagnoz. Seria „Rewitalizacja miast polskich”, t. 8, Instytut Rozwoju Miast, Kraków, s. 13-21.
• 6. Kipta E., 2010, Rewitalizacja śródmieścia Lublina. Seria „Rewitalizacja miast polskich”, t. 12, Instytut Rozwoju Miast, Kraków, s. 79-100; 95.
• 7. Kozaczko M., 2012, Miasto przyszłości, czyli problemy neokontekstualizmu. Czasopismo techniczne, Wyd. Politechniki Krakowskiej, z. 1, Kraków, s. 447- 452.
• 8. Królikowski J. T., 2011, Chrześcijańska interpretacja ducha miejsca w niematerialne wartości krajobrazów kulturowych. Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, Komisja Krajobrazu Kulturowego PTG, Sosnowiec, s. 29-37.
• 9. Królikowski J. T., Rylke J., 2004, Krajobraz. Genius loci, [w:] Społeczno-kulturowe podstawy gospodarowania przestrzenią, B. J. Gawryszewska, J. T. Królikowski (red.). Wyd. SGGW, Warszawa, s. 162-187.
• 10. Królikowski J. T., Różańska A., Rylke J., Skalski J., 2004, Wartości krajobrazu kulturowego Warszawy na tle warunków przyrodniczych miasta. Wyd. SGGW, Warszawa.
• 11. Lorens P., 2006, Tematyzacja przestrzeni publicznej miasta jako wynik współczesnych procesów rozwoju urbanistycznego, [w:] Wybrane problemy przekształceń miast Polski Północnej, M. Pacuk (red.). Regiony nadmorskie, 12, Gdynia–Peplin, s. 105-119.
• 12. Lynch K., 1960, The Image of the City. The MIT Press, London.
• 13. Mironowicz I., 2010, Proces transformacji terenów miejskich wobec dziedzictwa duchowego i materialnego. Seria „Rewitalizacja miast polskich”, t. 8, Instytut Rozwoju Miast, Kraków, s. 23-42; 29.
• 14. Norberg-Schultz Ch., 2000, Bycie, przestrzeń, architektura (tłum. B. Gadomska). Seria Biblioteka architekta, Wyd. Murator, Warszawa.
• 15. Oleński W., 2008, Kształtowanie krajobrazu kulturowego Warszawy ‐ analiza urbanistyczna lokalizacji budynków wysokościowych i ochrona widokowa zespołu starego miasta. Zarządzanie krajobrazem kulturowym, Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, Komisja Krajobrazu Kulturowego PTG, Sosnowiec.
• 16. Oleński W., 2014, Postrzeganie krajobrazu miasta w warunkach wertykalizacji zabudowy. Praca doktorska, Politechnika Krakowska, Kraków, s. 99.
• 17. Panofsky E., 1983, Meaning in the Visual Arts. UCP, Chicago.
• 18. Pożarowszczyk M., 2014, Identyfikacja Genius Loci – krok w stronę piękna. Metropolitan. Przegląd Naukowy, nr 1, Warszawa.
• 19. Rekomendacja UNESCO w sprawie historycznego krajobrazu miejskiego, 2011, Polski Komitet do spraw UNESCO, Warszawa 2013, s. 8-9.
• 20. Rybak-Niedziółka K., 2015, Educating City Landscape Designing in University of Life Sciences in Warsaw. Eclas ‘Brridging the Gap’ Conference Proceedings, Paul Bauer, Maria Collender, Michael Jakob, Lea Ketterer Bonnelame, Peter Petschek, Dominik Siegrist, Christian Tschumi (Eds.) HSR Hochschule für Technik Rapperswil, Rapperswil, s. 173-177.
• 21. Skalski J., 2003, Krajobraz miasta w przestrzeni wzrokowej. Patrzeć, widzieć i rozumieć przestrzeń publiczną Warszawy, [w:] Przyroda i miasto, t. V, J. Rylke (red.). Wyd. SGGW, Warszawa, s. 18-39.
• 22. Skalski J., 2007, Analiza percepcyjna krajobrazu jako działalność twórcza, inicjująca proces projektowania. Wyd. SGGW, Warszawa.
• 23. Skibińska M., 2012, Studium koloru i morfologii architektury krajobrazu miasta jako podstawa projektowania i wyboru detali i elementów przestrzeni publicznej. Czasopismo Techniczne Architektura, R. 109, z. 5-A/2, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków.
• 24. Terenowicz-Jedwabny A., 1997, „Stracone przestrzenie” współczesnych miast. Przedstawienie teorii Rogera Trancika. Teka Komisji Urbanistyki i Architektury, t. XXIX, Kraków, s. 65-95.
• 25. Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. 2003 nr 162 poz. 1568) art. 3 p. 12,13,14,15.
• 26. Ustawa o rewitalizacji (Dz.U. 2015 poz. 1777) r. 4, art. 15.
• 27. Ustawa o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (Dz.U. 2015, poz. 774).