Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zachowania obronne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
2
Content available Architektura, stres i potrzeba bezpieczeństwa
100%
PL
Zwykle z niechęcią i irytacją patrzymy na wszelkie formy ludzkiej, nieprofesjonalnej ingerencji w architekturę budynków, na samowolne próby przekształcania elewacji, przebudowę wewnętrznych układów funkcjonalnych, zmiany aranżacji i zagospodarowania terenu. Uważamy je przeważnie za przejaw skłonności anarchicznych, dowód niskiej kultury czy braku gustu użytkowników. Niektórym z tych działań godzimy się przypisać bardziej szlachetne intencje - potrzebę indywidualnej ekspresji w zuniformizowanym środowisku, chęć odróżnienia się od innych. Jednak po głębszym zastanowieniu dostrzeżemy, że w wielu przypadkach motorem ludzkiej aktywności przestrzennej może być przede wszystkim deficyt poczucia bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego, spowodowany obecnością w środowisku zbudowanym różnego rodzaju czynników stresogennych i zjawisk patologicznych. Dlatego dezaprobata dla tego typu zachowań wydaje się być wątpliwa etycznie, nawet jeśli stanowią one samowolę budowlaną, naruszają warunki techniczne budownictwa czy zapisy prawa autorskiego. Ich przyczyną są bowiem często wady rozwiązań architektonicznych i urbanistycznych, które niejednokrotnie wynikają z doktrynalnych podstaw projektowania. Powszechność zjawiska pozwala przypuszczać, że poznanie mechanizmu reakcji przystosowawczych oraz zachowań obronnych może być kluczem dla lepszego zrozumienia roli architektury jako regulatora relacji społecznych człowieka oraz instrumentu kształtowania bardziej przyjaznego i bezpiecznego środowiska życia.
PL
Zakłada się, że zachowania obronne mieszkańców w przestrzeni miasta są reakcją na realne bądź percypowane zagrożenia tam występujące. Zagrożenia te mogą mieć charakter społeczny, materialny i socjalny, zdrowotny, związany ze stanem środowiska czy wreszcie charakter związany z bezpieczeństwem międzynarodowym. Zasadniczym celem artykułu jest opis i analiza różnych aspektów zachowań obronnych mieszkańców, które powstały wskutek różnorodnych i zróżnicowanych przestrzennie zagrożeń występujących w Łodzi.
EN
The issues of safety and security in modern cities are complicated and economic, social, cultural, political and spatial dimensions become very important. In this paper the socio-spatial factors affecting residents’ sense of threat and behaviour were studying. The question of “what are the most important socio-spatial factors that can affect the sense of security in cities?” was answered. The research population consisted of the residents of five different areas of the city of Łódź who were 18 years old and above of which a sample of 900 individuals were chosen. These findings showed that perceived socio-spatial threats could strongly affect the residents’ defensive behaviours.
EN
The tendency to roost overnight was studied in 91 juvenile "black-necked" and "ring-necked" Pheasants reared either under "semi-natural" or "commercial" pheasantry conditions. The birds were kept in cages in 4 different groups. Observations were carried out in 50 evenings. Numbers of individuals roosted per group were determined usually at four counts per evening in intervals of 10min., with the last count immediately before darkness. Data on weather parameters were recorded in each evening. All statistical tests were performed using arc-sine-transformed proportion values of roosted birds. The Pheasants started night-roosting at an age of 40-50 days. Roosting activity began approx. 40 min. before darkness and locomotory activity ceased right before darkness. Among the 4 rearing-groups considered, the tendency towards night-roosting was highest (median = 63.5%) in "black-necks" reared under "semi-natural" conditions and lowest (median = 35.0%) in "ring-necks" reared under commercial pheasantry conditions. Rainfall lowered the tendency from a median of 43% to 35%.
PL
Sposób zbiorowego nocowania u ptaków może być rozpatrywany jako taktyka zabezpieczenia sie przed drapieżnikami. Badania prowadzono na bażantach w wieku 11-19 tygodni, należących do dwóch form: obrożnej - P.c.torquatus i czarnoszyjej - P.c.colchicus oraz P.c.mongolicus wraz z mieszańcami obu tych podgatunków. Stosowano dwa sposoby hodowli: 1) Półnaturalny - przy którym ptaki od piątego tygodnia przebywały w obszernych zagrodach z krzewami, młodymi sosnami i gałęziami stwarzającymi ukrycie; 2) "Przemysłowy" - przy którym pisklęta były hodowane bez roślinności i ukryć. Ptaki były trzymane w wolierach jako 4 osobne grupy. Trzy spośród nich były w ciągu 50 wieczorów, do wieku 90 dni, przedmiotem obserwacji nad osobniczym rozwojem zwyczaju zbiorowego nocowania. Proporcję ilościową osobników danej grupy biorących udział w zbiorowym nocowaniu określano zwykle na podstawie 4 liczeń przeprowadzanych wieczorem w odstępach co 10 minut, bezpośrednio przed nastaniem ciemności. Zachowanie noclegowe badanych ptaków rozpoczynało się około 40 min. przed zmrokiem. Bezpośrednio przed nastaniem ciemności ptaki przestawały przemieszczać się. Zarówno bażanty obrożne jak czarnoszyje zaczynały zbiorowo nocować w wieku między 6 i 7 tygodniem (ryc. 1). W wieku 11-19 tygodni tendencja do zbiorowego nocowania (ryc. 2) była najsilniejsza w grupie bażantów czarnoszyich hodowanych w warunkach półnaturalnych (mediana 63.5%), a najsłabsza - u bażantów obrożnych hodowanych w warunkach przemysłowej bażantarni (mediana 35.0%). Ogólnie ptaki hodowane w warunkach przemysłowej bażantarni wykazały słabszą tendencje do zbiorowego nocowania w porównaniu do bażantów wychowywanych w warunkach półnaturalnych. Deszcz obniżał tendencję do zbiorowego nocowania z 43 do 35% (mediana dla wszystkich grup łącznie). Wyniki wskazują, że spośród czterech badanych grup najbardziej celowe jest używanie do introdukcji bażantów czarnoszyich hodowanych w warunkach półnaturalnych. Ptaki te, wykazując najsilniejszą tendencję do zbiorowego nocowania są bardziej bezpieczne przed naziemnymi drapieżnikami. Introdukcji nie powinno się dokonywać wprzed osiągnięciem przez bażanty wieku 11-12 tygodni.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.