Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Are dull birds still dull in UV?

100%

Radwan J.

Acta Ornithologica

|

1992-1993

|

tom 27

|

nr 2

125-130

EN

Skins of 33 passerine birds were examined for ultraviolet (UV) reflectance by means of UV photography. Most of the species studied appear dull to humans, though on the theoretical grounds they might be expected to evolve bright plumage. The qualitative analysis suggested that UV does not increase brightness of most examples of feathers that appear dull in the visible range, though it may add to the conspicuousness of plumage already bright by human standards. Black but shiny or iridescent birds, whose feathers reflect UV, are the possible exception. Though methods used did not allow the quantitative comparison of the strength of this reflectance with that in the visible range, it seems likely that UV may enhance brightness of iridescent feathers of black coloured birds. Moreover, the supplementary examination of some other, randomly selected species, as well as findings by other authors, suggest that in some cases UV may be important in birds' perception of feathers, especially if they are black or white.

PL

Celem badań było określenie roli promieni nadfioletowych w ubarwieniu upierzenia wybranych gatunków ptaków. Zgodnie z hipotezą Hamiltona i Zuk (1982), jaskrawość upierzenia może być wskazówką używaną w procesie wyboru partnera do rozrodu, dla oszacowanie genetycznej odporności przeciw pasożytom. Hamilton (1990) zasugerował, że ten rodzaj sygnałów powinien odgrywać dużą rolę u monogamicznych gatunków ptaków, u których często występuje kojarzenie poza parą. Jednak u wielu z tych gatunków zarówno samce jak i samice nic posiadają jaskrawego upierzenia. Do badań użyto eksponaty muzealne 33 gatunków monogamicznych ptaków wróblowatych, u których znane są przypadki kontaktów seksualnych poza parą lub pewien stopień poligamii. Zawartość promieni nadfioletowych w świetle odbitym od piór badano wykonując zdjęcia ptaków w świetle nadfioletowym. Uzyskane wyniki sugerują, że promienie nadfioletowe nie wpływają na stopień jaskrawości upierzenia większości badanych gatunków (Tab. 1). Pióra o dużej zawartości melanin (czarne, brązowe) odbijały promienie nadfioletowe tylko w niewielkim stopniu lub wcale. Pióra białe odbijały nadfiolet w dużym stopniu, tak że prawdopodobnie odbierane są przez ptaki również jako białe. Nadfiolet występował również w świetle odbitym od jaskrawo upierzonych piór (żółty, niebieski). Wydaje się natomiast, że promienie nadfioletowe mogą wzmacniać jaskrawość opalizującego (na niebiesko, fioletowo lub zielono) upierzenia niektórych czarno ubarwionych gatunków (Tab. 2). Efekt ten może być tym silniejszy, że receptory wzroku ptaków mogą być bardziej wrażliwe na nadfiolet niż na zakres fal widzialnych dla ludzi (Burkhardt 1989b, Maier 1992). Ponadto, dodatkowe obserwacje losowo wybranych gatunków ptaków, a także wyniki uzyskane przez innych autorów (Burkhardt i Finger 1991) sugerują, że nadfiolet może odgrywać ważną rolę w postrzeganiu przez ptaki koloru piór u niektórych gatunków, zwłaszcza w przypadku czarnego lub białego upierzenia.

2

Charakterystyka upierzenia bażantów łownych w okresie wychowu

100%

Nowaczewski S. , Krystianiak S. , Kontecka H. , Torgowski J.

Zeszyty Naukowe. Przegląd Hodowlany

|

2001

|

tom 57

3

Różnorodność upierzenia u ptaków domowych, cz.I

75%

Matuszewski A. , Lukasiewicz M. , Wnuk-Gnich A. , Wardecki L. , Florczuk-Kolomyja P.

Polskie Drobiarstwo

|

2018

|

nr 10

4

Gąsiorki (Lanius collurio) z białym lusterkiem na skrzydle

75%

Chylarecki P.

Notatki Ornitologiczne

|

1988

|

tom 29

|

nr 3-4

5

Upierzenie - szczegolny rodzaj okrywy

63%

Pietras M. , Herbut E.

Biuletyn Informacyjny. Instytut Zootechniki

|

1991-92

|

tom 29

|

nr 5-6

49-55

6

Pierwsze stwierdzenie kląskawki syberyjskiej Saxicola maurus w Polsce oraz uwagi o rozpoznawaniu gatunku

63%

Faber M. , Cofta T.

Ornis Polonica

|

2017

|

tom 58

|

nr 1

7

Mutacja barwna upierzenia bażanta łownego a jakość jaj

63%

Nowaczewski S. , Kaczmarkiewicz E.

Polskie Drobiarstwo

|

2017

|

nr 10

8

Wing plumage variation and genetic, relatedness in the European Black-billed Magpie Pica pica

63%

Parrott D.

Acta Ornithologica

|

1997

|

tom 32

|

nr 1

87-92

EN

Black-billed Magpies possess distinctive patterns of black and white on their flight feathers which have been suggested to be family-specific. Such a phenomenon could potentially provide a simple field-method for recognising related or unrelated offspring. Using a combination of wing plumage patterns and multilocus DNA fingerprinting the relationship between plumage variation and genetic relatedness in the European Black-billed Magpie was investigated. The plumage of nestmates was more similar to each other than to young in other nests. However, extra-pair offspring could not be identified from nestmates through plumage differences. Within brood similarity may be explained by full-siblings sharing plumage characteristics through random inheritance, or through a shared rearing environment. Extra-pair offspring may resemble their half-sibs due to shared maternal plumage characteristics and a common rearing environment.

PL

Sroki mają charakterystyczny, czarno-biały rysunek na lotkach, który jest uważany za specyficzny dla spokrewnionych ze sobą ptaków. W pracy zbadano, stosując kombinację ubarwienia skrzydeł i analizę DNA badano zależność zmienności ubarwienia i genetycznego pokrewieństwa u srok. Prace terenowe prowadzono od marca do czerwca (1992-1994) w Anglii (dolina Rivelin) i w Hiszpanii (Hoya de Guadix). Próbki krwi były pobierane od piskląt srok. Później, w terminie możliwie najbliższym dnia wylotu, analizowano ubarwienie ich skrzydeł. Dla każdego podlota określano „sumę plam” stanowiącą łączny rozmiar białych plam na lotkach. Dla przykładu wartość wynosząca 10,9 (ryc. 1a) oznacza 11 piór posiadających białe plamy, a w tym 10 piór o „pełnym rozmiarze białych plam i 11-ste pióro z dużą białą plamą (wartość 0,9). Gdy wartość „sumy plam” wynosiła 11,1 (ryc. 1b) oznacza to 12 piór z białymi plamkami, w tym 11 piór z „pełnym” rozmiarem białej barwy oraz 12-ste pióro z małą białą plamką (wartość 0,1). Stopień podobieństwa ubarwienia pomiędzy rodzeństwem w jednym lęgu był określany przy użyciu indeksu podobieństwa dla każdej kombinacji dwóch potomków (Burley & Bartels 1990): mniejsza wartość „sumy plam” była odejmowana od większej i dzielona przez maksymalną rozpiętość wartości. Średni indeks podobieństwa pomiędzy każdym podlotem i jego rodzeństwem był określany przez uśrednienie uzyskanych wskaźników dla par badanych osobników. Wartości „sumy plam” pomiędzy lęgami były znacząco bardziej zróżnicowane, niż w obrębie lęgu (ryc. 2) Wyniki uzyskane w Hiszpanii ( n = 12, H = 32,85, df = 11, p<0,001) i Anglii (Rivelin, n = 7, H = 13,425, df = 6, p<0,05) wskazują, że ubarwienie podlotów było bardziej podobne do swego rodzeństwa, niż do piskląt z innych gniazd. Podobieństwo pomiędzy rodzeństwem można wytłumaczyć jako efekt przypadkowego dziedziczenia cech upierzenia rodziców. W Hiszpanii stwierdzono negatywną korelację pomiędzy średnimi indeksami podobieństwa ubarwienia poszczególnych podlotów z ich rodzeństwem oraz średnim współczynnikiem zróżnicowania pasków DNA (rs = -0,266, n = 64, p<0,05), co oznacza, że im więcej pasków jest wspólnych tym pisklęta są bardziej podobne do swego rodzeństwa. Chociaż wartość „sumy plam” była mniej zmienna w obrębie lęgu niż pomiędzy lęgami, to ubarwienie piskląt z kopulacji pozamałżeńskich nie wyróżniało się od ubarwienia innych piskląt z tego samego lęgu. W porównaniach par piskląt z kopulacji pozamałżeńskiej (EPY — extra-pair young) i małżeńskiej (WPY — within-pair young) — (EPY/WPY) i (WPY/WPY) nie stwierdzono różnic (p<0,05) w zakresie indeksów podobieństwa (ryc. 3). Podobieństwa pomiędzy przybranym rodzeństwem mogą być określone dzięki rozdzielonym cechom upierzenia rodziców. „Wyróżniające się” pisklęta zdarzały się w 31,6% (n = 19) lęgów będących pełnym rodzeństwem. Tak więc „odstające” od innych ubarwienie piskląt nie było świadectwem kopulacji pozamałżeńskich.

9

Uwagi o identyfikacji poświerki (Calcarius lapponicus) w terenie

63%

Meissner W. , Skakuj M.

Notatki Ornitologiczne

|

1990

|

tom 31

|

nr 1-4

10

Obserwacja melanistycznego dzieciola sredniego Dendrocopos medius

63%

Konieczny K.

Notatki Ornitologiczne

|

2000

|

tom 41

|

nr 4

330

11

Ptasi seks

63%

Pawlak M.

Polskie Drobiarstwo

|

2006

|

tom 14

|

nr 04

46-48

12

Różnorodność upierzenia u ptaków domowych, cz.II

63%

Matuszewski A. , Lukasiewicz M. , Wnuk-Gnich A. , Wardecki L. , Florczuk-Kolomyja P.

Polskie Drobiarstwo

|

2018

|

nr 11

13

Biegus krzywodzioby

63%

Beuch S.

Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków

|

2005

|

nr 3

10-12

14

Dziedziczenie czubatosci i barwy upierzenia u czubatek polskich

63%

Swierczewska E.

Woliera

|

2004

|

nr 11

12-15

15

Zmienność i funkcja czerwonych ornamentów u dzięcioła średniego

63%

Leniowski K. , Wegrzyn E.

Sylwan

|

2014

|

tom 158

|

nr 07

EN

Intensity of plumage colour may advertise individual condition, health and parasite resistance of birds. Although numerous studies confirmed such function of ornaments in songbirds, still very little is known about signalling properties of colour feathers in woodpeckers. We test whether the size and colour of a red cap displayed by both male and female Middle Spotted Woodpeckers are related to mass and length of tarsus, wing, tail and beak. We found that body mass was correlated with cap width and brightness in woodpeckers of both sexes. At the same time body mass affected reproductive success of individuals. This suggests that both cap width and brightness has the potential to signal individual condition in the studied species.

16

Problematyja niebieskiejbarwy upierzenia u kur ozdobnych, cz.I

63%

Matuszewski A. , Lukasiewicz M. , Miasko M. , Wnuk-Gnich A.

Polskie Drobiarstwo

|

2019

|

nr 11

17

Zmiany w upierzeniu w przebiegu zakażenia cirkowirusem u gołębi

63%

Dolka B. , Szeleszczuk P. , Ledwon A. , Malicka E. , Sapierzynski R. , Koralewski A. , Szczepanczyk L.

Życie Weterynaryjne

|

2011

|

tom 86

|

nr 05

18

Dobre upierzenie wspomaga optymalizację wykorzystania energii

63%

Hardiman J. , Katanbaf M.

Polskie Drobiarstwo

|

2012

|

tom 20

|

nr 11

19

Czynniki wplywajace na upierzenie kur

63%

Gawecka K. E.

Polskie Drobiarstwo

|

2001

|

tom 10

|

nr 05

23-24

20

Proces zmiany upierzenia kur niosek w chowie ekstensywnym - jego fizjologiczny i ekonomiczny aspekt

63%

Szablicka D. , Rozewicz M.

Polskie Drobiarstwo

|

2017

|

nr 11