Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  socjologia medycyny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Coraz częściej podkreśla się odejście od tradycyjnych, paternalistycznych modeli opartych o dominującą, autorytarną pozycję specjalisty na rzecz partnerstwa i współpracy. Nowoczesne modele zwracają uwagę na współuczestnictwo pacjenta w procesie diagnostyki i leczenia oraz jego współodpowiedzialność za skutki terapii. Komunikacja powinna mieć charakter dwukierunkowy i opierać się na zasadzie porozumienia. Personel medyczny staje w roli doradcy i przewodnika, a nie autorytarnego kierownika. Pacjent ma wolność decydowania, podkreśla się jego prawa, autonomię i godność. Zwraca się również uwagę na duże znaczenie rodziny chorego w procesie diagnostyki i leczenia. W praktyce nie zawsze zalecenia te są respektowane. Tym trudniejsze wydaje się realizowanie tzw. modelu systemowo-partnerskiego, gdy owym partnerem ma być cudzoziemiec. Choć europejskie i krajowe akty prawe opisujące prawa obcokrajowca w Polsce do korzystania z opieki zdrowotnej podkreślają, iż posiadanie ważnego na terenie naszego kraju ubezpieczenia stanowi gwarancję równości w dostępie do usług zdrowotnych i ich jakości, to praktyka wskazuje na liczne bariery w tym zakresie począwszy od problemów językowych, a skończywszy na osobistych uprzedzeniach personelu medycznego. Celem artykułu jest charakteryzowanie owych barier, a także próba odpowiedzenia na pytanie czy i pod jakimi warunkami możliwa jest relacja partnerska w komunikacji personel medyczny – pacjent obcokrajowiec.
PL
The article brings a new proposal to read Bruno Schulz’s story Sanatorium under the Sign of the Hourglass, which focuses on taking into account social and cultural background of the writer’s era. Jacob is presented here as an elderly and sick man. Despite the flow of time and the information that he passed away, he does not die, but again and again appears in new forms and lives together with his family, however he can not count on their support. Finally, he gets to the hostile medical center. The proposed style of reading presents Schulz’s work in the light of the problem of prolonging life due to the achievements of medicine and the resulting phenomenon of hospitalization of death, which is characteristic of contemporary civilization.
PL
Intencją autorów tego tekstu, pisanego z perspektywy „socjologii socjologii” i „sociology of medicine” (a więc „medycyny w socjologii”), jest próba wprowadzenia do polskiej debaty wewnątrzsocjologicznej „perspektywy krytycznej”, a więc wątków obecnych „od zawsze” np. w klasycznej socjologii amerykańskiej i zachodnioeuropejskiej wersji socjologii medycyny oraz postawienia pytania: dlaczego to podejście teoretyczne, a także dyrektywa metodologiczna oraz imperatyw praktycznego działania nie są na stałe obecne w polskim dyskursie socjomedycznym. Mamy zatem zamiar naszkicować historyczne korzenie i ewolucję nurtu krytycznego korzystając z wybranych przykładów zaczerpniętych z socjologii ogólnej, po czym ukazać próby aplikacji tego podejścia w klasycznej, polskiej socjologii medycyny. Wydaje się, że prezentacja „podejścia krytycznego”, jego genezy, charakteru, walorów i ograniczeń jest szczególnie ważna i pożądana w warunkach postępującego kryzysu ekonomicznego i jego mikro-, mezo- i makrospołecznych konsekwencji.
PL
Niska zgłaszalność kobiet na bezpłatne badania cytologiczne oferowane w ramach „Populacyjnego Programu Profilaktyki i Wczesnego Wykrywania Raka Szyjki Macicy” (PPPWWRSM) stanowi zagadnienie wymagające pogłębionej analizy. Przedstawiony projekt jest jednym z pierwszych reprezentatywnych badań socjologicznych, dotyczących tej problematyki. Głównym celem projektu były opis oraz interpretacja postaw kobiet wobec profilaktycznych badań cytologicznych, a także diagnoza przyczyn unikania/odkładania w czasie takich badań. Z uwagi na złożoność przedmiotu badań, zastosowano dwa rodzaje analizy: jakościową i ilościową. Przeprowadzono 80 wywiadów swobodnych, z których wnioski wykorzystano na etapie przygotowania narzędzia do badań o charakterze ilościowym. Wywiady bezpośrednie (CAPI) zostały zrealizowane jesienią 2014 r. na ogólnopolskiej reprezentatywnej próbie 500 kobiet w wieku 25–59 lat (populacja objęta PPPWWRSM). Efektem badań jest wiedza dotycząca zachowań zdrowotnych Polek oraz ich społecznych uwarunkowań. Na szczególną uwagę zasługują odmienne wzorce postępowania, wynikające ze zróżnicowania społeczno-kulturowego (m.in. wiek, miejsce zamieszkania, wykształcenie), przejawiające się w korzystaniu z opieki ginekologicznej, wiedzy na temat profilaktyki i jej źródeł oraz motywacji do podejmowania aktywności prozdrowotnej.
EN
Low attendance of women to free cytology tests under the “Population Program of Prevention and Early Detection of Cervical Cancer” (PPPWWRSM) is an issue that requires an in-depth analysis. The presented project is one of the first representative sociological inquiries concerning this subject. The main goal of the project was to describe and interpret the attitude of women towards preventive smear tests and the diagnosis of the reasons for avoidance/postponement in time of such tests. Because of the complexity of the object of research two kinds of analysis were employed: qualitative and quantitative. 80 free interviews were conducted, the conclusions having been used at the stage of preparing the instrument for quantitative research. Personal interviews (CAPI) were conducted in the autumn of 2014 on the nationwide representative sample of 500 women aged 25–59 years (the population covered by the PPPWWRSM). The result of research is the knowledge about the health behaviors of Polish women and their social determinants. Especially worth noting are different behavior patterns resulting from social-cultural diversity (inter alia age, place of residence, education), which manifest themselves in the use of gynecological care, knowledge about prevention and its sources, and in motivation for undertaking pro-health activities.
PL
Efektywna komunikacja między pacjentem a personelem medycznym warunkuje powodzenie procesu diagnozowania i leczenia chorego. Doniesienia naukowe potwierdzają pozytywny wpływ dobrej komunikacji na zdrowie pacjentów. We współczesnej medycynie istotnym składnikiem procesu komunikacji z pacjentem jest również komunikacja z jego rodziną. Nabycie kompetencji miękkich w zakresie komunikacji jest zatem równie ważnym elementem edukacji medycznej, co gruntowna wiedza o strukturze i funkcjonowaniu organizmu ludzkiego. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie roli umiejętności komunikacyjnych oraz ukazanie trudności w nauczaniu kompetencji komunikacyjnych w środowisku mono – i wielokulturowym na przykładzie kierunku lekarskiego dla studentów polskich oraz anglojęzycznych na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Jak wykazała analiza, część problemów w nauczaniu ma charakter ogólny i uniwersalny, istnieją jednak różnice silnie uwarunkowane kulturowo mające wpływ na trudności w nauczaniu kompetencji miękkich, w tym umiejętności komunikacyjnych w środowisku wielokulturowym.
EN
Modern medicine is becoming more and more successful in the field of biomedical research, including clinical trials, and that is why a discussion concerning ethical, legal and social issues is necessary. The international perspective in this discussion plays an important role in this process, because dilemmas and expectations towards it are becoming more and more important and decisions which are taken have international range. The discussion which is going to fulfill these expectations was started by partners of 6th Framework Programme BIONET on Ethical Covernance of Biological and Biomedical Research: Chinese – European Co-operation. A wider perspective on this issue and specific standpoints of representatives from scientific circles from China and Europe presented in this article are just a part of a multinational debate on problems and dilemmas present in planning, managing and implementing biomedical and biological research. However opinions and statements presented here can prove the importance of these problems and their inevitability. While debating on challenges which the scientific circle has to face, both European and Chinese partners were trying to formulate standards in realization of projects and biomedical scientific research. It was widely discussed which conditions of planning, managing, implementing and conducting research should be fulfilled, in order that these scientific processes, which are realized within national and international range, would be conducted more effectively, safely and with respect for good standards of science and ethics.
PL
Przedmiotem analizy są społeczne funkcje diagnozy medycznej, ze szczególnym uwzględnieniem sposobów modelowania przez diagnozę doświadczenia choroby przewlekłej, w tym funkcjonalnych zaburzeń zdrowia (medically unexplained physical symptoms). Ramę teoretyczną analizy stanowi socjologia fenomenologiczna, a także dorobek wypracowany w efekcie jej aplikacji na terenie socjologii doświadczenia choroby. Podjęcie analizy o takim profilu dopełnia dorobek z zakresu socjologii wiedzy medycznej, zwracający uwagę na diagnozę medyczną jako konstrukt wyłaniający się na styku jednostkowego doświadczenia z rzeczywistościami: biologiczną, polityczną, ekonomiczną, a zwłaszcza społeczną, będący zatem wypadkową wielu oddziaływań wykraczających poza biomedycynę. Niniejsza analiza zwraca uwagę, że aplikowanie diagnozy do konkretnego chorego to akt nie tylko kliniczny, o newralgicznym znaczeniu w nauce i sztuce medycznej, ale także społeczny, który w realiach rosnącej podmiotowości chorych w opie- ce medycznej staje się coraz częściej „produktem” społecznych interakcji i toczących się w ich toku negocjacji, mający konsekwencje nie tylko kliniczne, ale także społeczne, m.in. w zakresie modelowania sposobów doświadczania choroby, strukturalizacji kontaktów chorego z systemem medycznym lub wirtualnej kolektywizacji doświadczenia choroby. Celem artykułu jest zainicjowanie i zdynamizowanie naukowej dyskusji nad poznawczą tożsamością nowego działu socjologii medycyny ‒ socjologii diagnozy.
PL
Choroby nowotworowe są współcześnie jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych i społecznych. Wczesna diagnoza oraz podjęcie szybkiej i skutecznej terapii zwiększają prawdopodobieństwo wyleczenia pacjenta. Przedstawione w artykule rozważania koncentrują się na społeczno-kulturowych czynnikach, które mogą wpływać na proces podejmowania decyzji o korzystaniu z profesjonalnej pomocy medycznej w przypadku zaobserwowania niepokojących objawów. Większość symptomów chorobowych jest interpretowana, oceniana i leczona w ramach systemu laickiego, a nie profesjonalnego (medycznego). Przyjęty sposób postępowania zależny jest w dużej mierze od wiedzy i doświadczeń osób znajdujących się w otoczeniu jednostki, u której pojawiają się niepokojące objawy, od ich przekonań na temat choroby, wartości, norm oraz postaw i zachowań. Dlatego też zagadnienie podejmowania decyzji o korzystaniu z usług medycznych analizowane jest w kontekście stworzonej przez E. Freidsona koncepcji lay referral system. Szczególną uwagę zwrócono na takie zagadnienia, jak panująca w społeczeństwie rakofobia, przekonania fatalistyczne na temat raka, stigma towarzysząca chorobom nowotworowym oraz znaczenie wsparcia
EN
In the second half of the twentieth century, the thematic area of disability became the subject of academic debates and empirical research conducted in the field of social sciences within two simultaneously developing currents. Within the first one, i.e. medical sociology, attention was directed to the nature and causes of chronic diseases and disabilities, focusing on broadly understood health dysfunctions, interpreted most often on an individual basis. Within the second one, namely disability studies, the researchers’ attention was focused primarily on social problems as a source of disability (the social model) and on adequate remedies. In the social model, disability was treated as a derivative of broadly defined external constrains, and not as a consequence of bodily dysfunction. The aim of this article is to present the theoretical assumptions behind these two currents while taking into account the opinion of people with disabilities as a polemical voice in the ongoing discussion. Opinions on the nature of their own disability, its sources, and consequences were expressed by forty-five people with disabilities, who took part in the field research carried out using the technique of individual in-depth interviews. The participants generally interpreted their disability and its causes in a medical (individualistic) perspective. They treated the dysfunction itself as fundamental for building the central status, negating or ignoring the basic premises of the social model.
PL
W drugiej połowie dwudziestego wieku tematyka niepełnosprawności stała się przedmiotem debat akademickich i badań empirycznych prowadzonych na gruncie nauk społecznych w ramach dwóch równolegle rozwijających się nurtów. W pierwszym z nich – socjologii medycyny (medical sociology), uwagę koncentrowano na naturze i przyczynach chorób przewlekłych i niepełnosprawności, stawiając w centrum zainteresowania szeroko rozumiane dysfunkcje zdrowotne, interpretowane najczęściej w ujęciu indywidualnym. W drugim nurcie – studiach nad niepełnosprawnością (disability studies), uwaga badaczy skupiała się przede wszystkim na problemach społecznych (model społeczny) jako źródle niepełnosprawności oraz na adekwatnych im środkach zaradczych. W modelu społecznym niepełnosprawność traktowano przede wszystkim jako pochodną szeroko rozumianych ograniczeń zewnętrznych, a nie jako konsekwencję dysfunkcji na poziomie organizmu. Celem artykułu jest przybliżenie założeń teoretycznych tych dwóch nurtów z jednoczesnym uwzględnieniem opinii osób niepełnosprawnych, jako głosu uzupełniającego argumentację w toczonej dyskusji. Opinie na temat istoty własnej niepełnosprawności, jej źródeł i konsekwencji wyrażone zostały przez 45 osób niepełnosprawnych, które wzięły udział w badaniach terenowych zrealizowanych z wykorzystaniem techniki indywidualnych wywiadów pogłębionych. Uczestnicy badania na ogół interpretowali swoją niepełnosprawność i jej przyczyny w perspektywie medycznej (indywidualistycznej). Samą dysfunkcję traktowali jako fundamentalną dla budowania statusu centralnego, w mniejszym stopniu przypisując przyczyny swojej niepełnoprawności uwarunkowaniom społecznym.
PL
Artykuł dotyczy socjologii medycyny i socjologii sportu w Polsce. Pomimo pewnych podobieństw (kooperacja z naukami niehumanistycznymi, częściowe podzielanie przedmiotu zainteresowań i liczne dysfunkcje w jego domenie, aplikacyjny charakter prowadzonych badań i analiz, powstanie w podobnym czasie) odnotować można ważną różnicę w zakresie akademickiego funkcjonowania obu subdyscyplin, w tym w zakresie ich atrakcyjności dla kolejnych pokoleń adeptów socjologii. Celem artykułu jest wskazanie przyczyn takiego stanu rzeczy. Omawiane są uwarunkowania globalne (większe zainteresowanie klasyków socjologii rozważaniami dedykowanymi medycynie niż sportowi, deprecjonowanie sportu jako przedmiotu socjologicznych rozważań, a także na różny prestiż dyscyplin z jakimi kooperują omawiane socjologie szczegółowe). W gronie krajowych uwarunkowań relatywnie słabszego akademickiego zakorzenienia socjologii sportu wskazać można to, że – w przeciwieństwie do socjologii medycyny – rozwijała się ona w pewnej izolacji od ogółu środowiska socjologicznego, nie stroniąc przy tym od ideologicznych zaangażowań.
EN
The article concerns the medical sociology of and the sport sociology in Poland. Despite some similarities (cooperation with institutional fields outside the humanities, partial sharing of the subject of interest and dealing with various dysfunctions in this area, the applicative nature of their research and analysis, emergence at a similar time), an important difference can be noticed in the academic functioning of both sub-disciplines, including their attractiveness for subsequent generations of sociology students. The purpose of the article is to identify the reasons for this situation. The global conditions analysed by the author include greater interest of the classic authors of sociology in the discussion of medicine rather than sport, the depreciation of sport as a subject of sociological reflection, as well as a different level of prestige of the disciplines with which the specific sociologies cooperate. Among the national determinants of the relatively weaker academic establishment of the sport sociology is the fact that – in contrast to the medical sociology – it developed in a certain isolation from the general sociological milieu, and did not manage to avoid ideological entanglements.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie sposobu doświadczania przez biorców ręki zrekonstruowanego przeszczepem ciała w kontekście ich pracy nad odtworzeniem w nim jedności cielesnej. Podstawą empiryczną tekstu są autorskie badania socjomedyczne przeprowadzone w grupie 6 biorców przeszczepu ręki poddanych zabiegowi transplantacyjnemu w Polsce w latach 2006–2014. Główne pytanie, na które poszukiwano odpowiedzi w toku procesu badawczego dotyczyło wizualnego i sprawnościowego doświadczania przez biorcę przeszczepu kończyny górnej swego zrekonstruowanego ciała. Zakres badania obejmował: 1) doświadczanie ciała zrekonstruowanego jako bytu materialnego; 2) doświadczanie ciała zrekonstruowanego w relacji do „ja” biorcy; 3) doświadczanie ciała zrekonstruowanego w relacji do przedmiotów i ludzi. W zbieraniu i analizie materiału badawczego sięgnięto po metodologię teorii ugruntowanej. Zgromadzony materiał empiryczny pochodzi z przeprowadzenia we wskazanej grupie biorców 33 wywiadów pogłębionych (IDI). W wyniku jego analiz udało się ustalić, że najważniejszym problemem w doświadczaniu własnej cielesności przez badanych jest dostosowanie się do fizycznych zmian w ciele spowodowanych przez transplantacyjną rekonstrukcję. Proces ten określa dystansowanie się tożsamościowe biorcy od swojego ciała.
EN
The aim of the paper is to present the way in which hand transplant recipients experience their reconstructed bodies in the context of their work on recreation of corporeal unity in it. The empirical basis of the paper is the author’s sociomedical research study of a group of 6 hand transplant recipients who underwent the transplantation procedure in Poland in the years 2006 – 2014. The main question which the study sought to answer was how the upper limb transplant recipients experience their reconstructed body in terms of visual impression and the transplanted limb dexterity. The scope of the study comprised: 1) experience of the reconstructed body as a material being; 2) experience of the reconstructed body in relation to the recipient’s “ego”; 3) experience of the reconstructed body in relation to objects and people. The research material was gathered using the grounded theory methodology. The collected empirical material comes from 33 in-depth interviews (IDI) conducted in the aforesaid group of transplant recipients. The analysis of the empirical material showed that the most important problem for the research subjects in the experience of their own corporeality was the adjustment to physical changes in their body resulting from the limb transplantation. This process determines the recipient’s distancing of his/her identity from his/her body.
EN
Introduction: The approach of alcohol-dependent people and medical personnel to alcohol-related problems may affect the efficacy of preventive and therapeutic measures aimed at alcohol-dependence treatment. Material and methods: The studies involved alcohol-dependent people subjected to inpatient health care and outpatient heath care. The questionnaire study involved 308 subjects, including 104 male inpatients treated at the detoxification centre, 102 patients of outpatient detoxification departments (all males) and 102 health care personnel members employed in detoxification facilities. The studies were carried out in 1995. Results: Inpatients and outpatients differ in their evaluations of the causes and treatment of alcohol dependence relatively insignificantly. A comparison of the answers of patients and health care personnel indicated that the patients pointed mainly to life failures or bad traditions and customs. The patients did not try to deny their parents’ upbringing errors and bad example set by their families and friends. Conclusions: Inpatients as compared to outpatients more frequently chose attitudes which did not support cessation of alcohol drinking. Inpatients, as compared to outpatients, were more often characterized by worse financial situation, worse family relationships, and lower educational level. The health care personnel was usually characterized by health promoting statements related to alcohol problems, prevailing over the patients, especially inpatients.
PL
Wstęp: Zbadanie postaw osób uzależnionych od alkoholu oraz personelu pracującego z pacjentami uzależnionymi może być przydatne do opracowania metod zapobiegania i leczenia. Materiał i metody: Badaniom ankietowym poddano 308 osób, w tym 104 osoby uzależnione od alkoholu leczone na oddziale odwykowym stacjonarnym, 102 osoby leczone ambulatoryjnie w poradniach odwykowych i zdrowia psychicznego oraz 102 osoby z personelu tychże instytucji. Badania przeprowadzono w 1995 roku. Wyniki: Pacjenci leczeni stacjonarnie i ambulatoryjnie różnili się co do oceny przyczyn i leczenia uzależnienia od alkoholu. Porównanie wypowiedzi pacjentów i personelu wykazało różnice w zapatrywaniu się na przyczyny alkoholizmu – ci pierwsi wskazywali na niepowodzenia życiowe, złe zwyczaje i nawyki. Pacjenci nie zaprzeczali też błędom wychowawczym swoich rodziców, a także niekorzystnemu wpływowi rodzin i przyjaciół. Wnioski: W porównaniu z pacjentami leczonymi ambulatoryjnie pacjenci leczeni stacjonarnie częściej wybierali odpowiedzi w kwestionariuszu ankiety, które nie wiązały się z pokonywaniem tej choroby. Pacjenci leczeni szpitalnie wyróżniali się gorszą sytuacją majątkową, gorszymi relacjami w rodzinie i niższym poziomem wykształcenia. Personel cechował się bardziej adekwatnymi do potrzeb terapii postawami zdrowotnymi w porównaniu z pacjentami, zwłaszcza leczonymi stacjonarnie.
PL
Współpraca przemysłu farmaceutycznego z lekarzami jest konieczna i nieunikniona. Studenci medycyny, jako część społeczności medycznej, prawdopodobnie rozwinęli specyficzne poglądy na temat korzyści i zagrożeń z nią związanych. Artykuł jest częścią cyklu przedstawiającego wybrane wyniki dziewięciu zogniskowanych wywiadów grupowych z trzech miast – Warszawy, Krakowa i Gdańska. W badaniu wykorzystano konstruktywizm społeczny jako ramę teoretyczną i przeprowadzono analizę tematyczną. W dyskusjach grupowych studenci stworzyli powiązania między postrzeganymi korzyściami i zagrożeniami we współpracy lekarzy z przemysłem. Choć przyszli lekarze dostrzegali wiele ryzyk, to jednak korzyści uzyskiwane od przedstawicieli przemysłu wydawały im się bardzo atrakcyjne. Badanie wskazuje, że na uczelniach medycznych potrzebna jest lepsza edukacja w zakresie zagadnień społecznych, psychologicznych (sposobów manipulacji) oraz konfliktu interesów.
EN
Cooperation between the pharmaceutical industry and medical doctors is both necessary and inevitable. As part of the medical community, medical students are likely to have developed specific views as to its benefits and risks. The article is part of a series of articles presenting selected results of nine focus group interviews from three cities (Warsaw, Kraków, and Gdańsk). The study used social constructivism as a theoretical framework, and thematic analysis was performed. In their group discussions, the students drew links between cooperation’s perceived benefits and risks. Despite the associated risks, most medical students perceive benefits obtained from the pharmaceutical industry as attractive. Better education about social, psychological issues (manipulation techniques) and the conflict of interest is needed in medical schools.
EN
Medical sociology has now become one of the most dynamic, resilient and promising subdisciplines of sociology. The purpose of the article is to present it as an interdisciplinary science, with a double frame of reference (sociology, medicine).While relating to the classical concept of R. Strauss (1957): sociology of/in medicine, authors raise the question of potential and successful cooperation between medical and sociological circles (sociology with medicine). In addition, a few sociomedical issues are discussed in order to illustrate the general problem.
PL
Socjologia medycyny (szerzej ujmowana jako socjologia zdrowia, choroby i medycyny) jest jedną z najbardziej dynamicznych, prężnie rozwijających się i obiecujących subdyscyplin socjologii ogólnej. Celem artykułu jest zaprezentowanie interdyscyplinarnego charakteru dziedziny funkcjonującej w po-dwójnym układzie odniesienia: socjologia ogólna - medycyna. Odwołując się do klasycznej koncepcji R. Straussa (1957): sociology in/of medicine, autorki rozpatrują kwestię potencjalnej, pomyślnej współpracy przedstawicieli środowisk medycznego i socjologicznego (sociology with medicine). Dla zobrazowania powyższych rozważań w pracy przedstawiono kilka zagadnień znajdujących się w obszarze badawczym socjologii medycyny.
EN
The article focuses on the analysis of the physicians attitude to their work. The whole analysis is divided into three parts. The first, theoretical, contains a description of the factors affecting the attitude of professional doctors and outline of substantive reasons for own research. The second part is devoted to the present­tion of the research methodology, while the third contains a discussion and conclusions of own research, based on the quantitative and qualitative nature, conducted among physicians from Zagłębie Dąbrowskie in 2012. The article answered the research questions relating to the way in which doctors define their professional role and attitude towards their work. By analyzing the collected material, the author concludes that a huge role in shaping the attitudes of professional doctors fulfill such factors as: job satisfaction, stress, conditions and workplace, the relationship with the jobs environment
PL
Artykuł koncentruje się na analizie postaw lekarzy wobec pracy. Na początku przedstawiono charakterystykę czy­ników wpływających na postawy zawodowe lekarzy oraz zarys merytorycznych podstaw badań wła­nych. Dalej zaprezentowano metodologię badawczej, a następnie omówienie i wnioski wynikające z badań własnych o ilościowym i jakościowym charakterze przeprowadzonych wśród lekarzy Zagłębia Dąbrowskiego w 2012 r. W artykule odpowiedziano na pytania badawcze odnoszące się do sposobu, w jaki lekarze definiują swoją rolę zawodową oraz postawy wobec wykonywanej pracy. Analizując zebrany materiał, autorka dochodzi do wniosku, iż ogromną rolę w kształtowaniu postaw zawodowych
PL
Artykuł jest prezentacją wyników badania empirycznego poświęconego rekonstrukcji sposobów włączania w całość jednostkowej biografii doświadczeń związanych z chorobami przez osoby niedefiniujące się zasadniczo jako chore. Źródłem danych były wywiady zebrane w ramach badania oral history wśród mieszkańców województwa zachodniopomorskiego poddane analizie wtórnej. Indukcyjnie wygenerowane kategorie „zwyczajnej dolegliwości”, „precypitacji”, „doświadczenia ekstremalnego” i odmian „wstrząsającego przeżycia” odsłaniają kompleksy znaczeń wiązane z chorobą. Kategoria „zwrotnicy” ukazuje postrzeganie wpływu choroby na losy życiowe, natomiast kategoria „zasobu” uwikłanie choroby w ludzkie działania (tego, co ludzie robią z chorobą).
EN
The paper addresses the results of the empirical study devoted to the reconstruction of ways involving experience of diseases in the whole individual’s biography by people who do not consider themselves as seriously ill. Oral history interviews with the inhabitants of the West-Pomeranian region in Poland served as a source of the data. These interviews were subjected to secondary analysis. Inductively generated categories, such as “‘mere illness’,” “‘precipitation’,” “‘extreme experience,”’ and “‘shocking experience”’ reveal complex meanings associated with diseases. The category of “‘switch”’ shows the ways in which disease is perceived as affecting human life, while the category of “‘resource”’ indicates how people “used” their diseases in their activity.
EN
For a long time medical knowledge had not been a research subject for the sociologists of medicine. This fact stemmed from their belief that medicine as a natural science deals with facts of nature, which are not subject to the thesis of the social determination of knowledge. The article aims to demonstrate how changes within the sociology of knowledge, namely the creation of the “strong program of sociology of knowledge,” and social constructionism, enabled the formation of a critical sociology of medicine. The new discipline acknowledged the institution of medicine and medical knowledge, based mainly on the so called biomedical model, as a legitimate area of sociological studies.
PL
Wiedza medyczna przez długi czas nie stanowiła przedmiotu badań socjologów medycyny. Wynikało to z ich przekonania, że medycyna jako nauka przyrodnicza zajmuje się faktami natury, które nie podlegają tezie o społecznej determinacji wiedzy. Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób przemiany w obrębie socjologii wiedzy, mianowicie powstanie tzw. mocnego programu socjologii wiedzy i społecznego konstrukcjonizmu, umożliwiły powstanie krytycznej socjologii medycyny, która uznała za uprawnione badanie instytucji medycyny i wiedzy medycznej opartej głównie na tzw. modelu biomedycznym.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.