Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Estimation of the propagation direction and spectral properties of the EEG signals registered during sevoflurane anaesthesia using Directed Transfer Function method

100%

Olejarczyk E. , Kaminski M. , Marciniak R. , Byrczek T. , Stasiowski M. , Jalowiecki P. , Sobieszek A. , Zmyslowski W.

Polish Journal of Medical Physics And Engineering

|

2011

|

tom 17

|

nr 2

95-104

EN

The aim of this study was to estimate spectral properties and propagation of the EEG signals registered during sevoflurane anaesthesia between individual EEG recording channels. The intensities of activity flows were calculated for delta, theta, alpha and beta waves using the Directed Transfer Function integration procedure. It was found that delta waves played the dominant role in the EEG signal propagation during anesthesia and it was suggested that theta and alpha waves propagation could be related to the processes participating in the wakefulness control. Data obtained with DTF method were compared with data received from the analysis of cerebral blood flow with the use of PET in other laboratory. This study showed that analysis of the EEG signal propagation is useful for better understanding and thus safer induction of anaesthesia procedure.

2

The influence of sevoflurane on the reactivity of astrocytes in the course of the experimental intracerebral haemorrhage in rat

100%

Karwacki Z. , Kowianski P. , Dziewiatkowski J. , Domaradzka-Pytel B. , Ludkiewicz B. , Wojcik S. , Narkiewicz O. , Morys J.

Journal of Physiology and Pharmacology

|

2005

|

tom 56

|

nr 3

EN

40 adult Wistar rats were divided into two groups depending on the applied anaesthesia. In both groups animals were generally anaesthetized with fentanyl, dehydrobenzperidol administered intraperitoneally and midazolam given intramuscularly. In the second group (SEVO) animals received sevoflurane of 2.2 vol% end-tidal concentration. Intracerebral haematoma was produced through infusion of 100 µl of autologous blood into the striatum. Each group was divided into five subgroups depending on the length of survival period: 1, 3, 7, 14, 21 days. The astrocytic population was studied by means of anti-GFAP staining. Stereological analysis was applied to estimate the numerical density of immunoreactive cells and the distribution of their types. On 7th day of observation the density of GFAP-immunoreactive astrocytes in SEVO was lower (p<0,05) than that in the control group. In the control group, the increase (p<0.05) of per cent of activated astrocytes between the 1st and 3rd survival day was noted, which remained at this level till the end of observation. In SEVO group, the increase (p<0.05) of per cent of activated astrocytes between the 3rd and 7th day and the decrease (p<0.05) between the 14th and 21st survival day were observed. During days of observation the per cent of activated astrocytes was lower (p<0.05) in the SEVO group than that in the control group. Administration of sevoflurane during anaesthesia to animals with intracerebral haemorrhage has evoked not only the delay of the activation of astrocytes but also decrease in its level.

3

Comparison of the cardiovascular and respiratory effects and sevoflurane requirement in dogs premedicated with two doses of medetomidine and butorphanol undergoing surgical sterilization

86%

Juodzente D. , Macas A. , Karveliene B. , Petkevicius S. , Riskeviciene V.

|

4

The technique of inhalation anaesthesia in experimental investigation in the rat

86%

Karwacki Z. , Kowianski P. , Witkowska M. , Karwacka M. , Morys J.

Folia Morphologica

|

2006

|

tom 65

|

nr 4

414-418

EN

The rat is the most frequently used animal in scientific inquiry conducted for the purpose of advancing basic knowledge that may lead to an improvement in the results of treatment. Understanding of the pharmacological properties of inhalation anaesthetics, in combination with monitoring of their concentration in the inspired and end-tidal gas, together provide safe and precise control of the depth of the anaesthesia. However, accurate application of the inhalation method of anaesthesia requires special equipment for the delivery and effective scavenging of inhalation anaesthetics.

5

Application of predictive models for estimation of health care workers exposure to sevoflurane

86%

Jankowska A. , Czerczak S. , Kucharska M. , Wesołowski W. , Maciaszek P. , Kupczewska-Dobecka M.

International Journal of Occupational Safety and Ergonomics

|

2015

|

tom Vol. 21, No. 4

471--479

EN

Objectives. The aim of this study was to assess the potential use of predictive models to estimate professional exposure to chemicals in the workplace, such as the operating room, by simultaneous determination of the levels of exposure using a model and measurements. Methods. Measurements included determinations of sevoflurane (SEV) in the workplace air of 117 operating rooms of 31 hospitals in one Polish region. Measurements were carried out at the time of various surgical procedures during administration of anaesthetics by endotracheal intubation. The measurement results were compared with the values estimated using two models: ECETOC TRA and Stoffenmanager. Results. In one case the ECETOC TRA estimated the exposure concentration almost equal to the measured concentration but, because of the need to maintain a margin of safety in case of modelling, it can be concluded that the model underestimated the concentration. The Stoffenmanager model provided accurate exposure estimates in the examined case, and it can be used as a screening tool for the assessment of occupational inhalation exposure of medical personnel to anaesthetics. Conclusions. The results are of particular importance to the circumstances in Eastern Europe, where the levels of anaesthetics often exceed the relevant occupational exposure limits.

6

Plasma kynurenic acid concentration in patients undergoing cardiac surgery: effect of anaesthesia

72%

Kotlinska-Hasiec E. , Nowicka-Stazka P. , Parada-Turska J. , Stazka K. , Stazka J. , Zadora P. , Dabrowski W.

Archivum Immunologiae et Therapiae Experimentalis

|

2015

|

tom 63

|

nr 2

7

Sewofluran

72%

Kupczewska-Dobecka M.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2007

|

tom Nr 3 (53)

101--129

PL

Sewofluran (SVF) w temperaturze pokojowej jest bezbarwną, przezroczystą, lotną cieczą, bez zapachu. Jest to nowoczesny anestetyk z grupy polifluorowanych eterów, który został wprowadzony do praktyki klinicznej w 1990 r. Wielkość narażenia na sewofluran w salach operacyjnych zależy od wyposażenia sal w kontrolowaną klimatyzację i wentylację, a także od metod podawania anestetyku. Stężenie średnie ważone dla 8-godzinnego czasu zmiany roboczej określono na około 5 mg/m3. Okazjonalnie oznaczono wartości pułapowe stężeń sewofluranu w zakresie 800 ÷ 2000 mg/m3 Skutki niepożądanego działania sewofluranu obserwowano u ludzi poddawanych narkozie tym anestetykiem. Dotyczyły one przede wszystkim narażenia na ten związek o bardzo dużych stężeniach, tzn. anestetycznych lub subanestetycznych. Sewofluran o stężeniu 1 ÷ 8% w mieszaninie z tlenem (83 000 ÷ 664 000 mg/m3) powoduje znieczulenie w ciągu 2 min zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Sewofluran powoduje u ludzi zależną od dawki depresję ośrodkowego układu nerwowego, wykazuje działanie na układ sercowo-naczyniowy i oddechowy oraz powoduje zmniejszenie aktywności nerwowo-mięśniowej. Personel medyczny bloków operacyjnych narażony na działanie różnych anestetyków uskarżał się na: subiektywne odczucie zmęczenia, bóle głowy i rozdrażnienie. W dostępnym piśmiennictwie nie opisano skutków zawodowego narażenia na sewofluran. Uważa się, że 1 ÷ 5% sewofluranu wchłanianego przez drogi oddechowe ulega przemianie metabolicznej w wątrobie z udziałem cytochromu P-450 (CYP) 2E1, uwalniając związki fluoru oraz heksafluoroizopropanol (HFIP) i ditlenek węgla. Dotychczas nie ustalono wartości normatywów higienicznych sewofluranu. W NIOSH proponuje się przyjęcie stężenia 16,6 mg/m3 (2 ppm) sewofluranu za wartość pułapową związku. Jeden z producentów sewofluranu zaleca przyjęcie dopuszczalnej wielkości narażenia zawodowego nie większej niż 166 mg/m3 (20 ppm). W państwach europejskich zmierza się do ustalenia limitu narażenia zawodowego sewofluranu w zakresie 83 ÷ 166 mg/m3 (10 ÷ 20 ppm), tj. między dopuszczalnymi wartościami izofluranu i enfluranu. Ponieważ w dostępnym piśmiennictwie nie ma danych pozwalających na ocenę skutków działania sewofluranu w zależności od jego stężenia w powietrzu środowiska pracy, dlatego zaproponowano ustalenie wartości NDS sewofluranu na podstawie analogii do innych chlorowcopodstawionych eterów. Sewofluran w porównaniu z innymi anestetykami: nie wykazuje właściwości drażniących na drogi oddechowe wykazuje najmniejsze ciśnienie pary nasyconej w temperaturze 20 oC ma najwyższą temperaturę wrzenia (760 mmHg) jest jedynym znanym fluorowanym anestetykiem, który nie metabolizuje do kwasu trifluorooctoweg substancji o uznanym działaniu hepatotoksyczny wartość MAC około 2,05% (minimum alveolar concentration), tj. minimalne stężenie w stanie równowagi wymagane dla zniesienia u 50% osób odpowiedzi na bodźce bólowe mieści się między wartościami MAC dla dezfluranu (6%), halotanu (0,74%) i izofluranu (1,15%) w dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych dotyczących działania teratogennego sewofluranu, natomiast w przypadku halotanu wykazano jego działanie teratogenne na podstawie wyników badań epidemiologicznych. Zakładając działanie addytywne anestetyków, za podstawę wnioskowania o potencjalnym działaniu na funkcje neurobehawioralne i psychomotoryczne przyjęto wyniki badań uzyskane u osób narażonych na inne środki z tej grupy, uwzględniając w przeliczeniach stężeń ich wartości MAC. Na podstawie wyników badań 20 ochotników narażonych w ciągu 4 h na podtlenek azotu o stężeniu 900 mg/m3 (500 ppm), z dodatkiem lub bez dodatku halotanu o stężeniu 120 mg/m3 (15 ppm), wykazano istotne zmniejszenie sprawności wykonania pięciu testów behawioralnych i psychomotorycznych, a po narażeniu na podtlenek azotu tylko jednego testu. Podobne wyniki uzyskano u osób narażonych na podtlenek azotu i enfluran o stężeniach odpowiednio 500 lub 15 ppm (900 i 114 mg/m3). Przyjmując za podstawę obliczeń wyniki tych eksperymentów, wyliczono równoważne stężeniom halotanu i podtlenku azotu stężenie sewofluranu wynoszące około 354 mg/m3 i przyjęto je za wartość LOAEL. Stosując pięć współczynników niepewności, zaproponowano przyjęcie stężenia 55 mg/m3 (≈ 7 ppm) za wartość NDS sewofluranu, tj. między wartościami NDS halotanu i izofluranu 40,3 ÷ 32 mg/m3 (4 ÷ 5 ppm) a dezfluranu – 125 mg/m3 (10 ppm). Zaproponowano także nieustalanie wartości NDSCh sewofluranu, ponieważ związek nie wykazuje działania drażniącego na drogi oddechowe. Ta wartość NDS powinna być traktowana jako tymczasowa do czasu przeprowadzenia badań doświadczalnych z użyciem sewofluranu. Wyniki przeprowadzonych w ostatnim czasie badań wskazują, że monitorowanie stężenia heksafluoroizopropanolu w moczu jest dobrym wskaźnikiem narażenia na sewofluran. Należy rozważyć przyjęcie za biomarker narażenia na sewofluran wielkość stężenia heksafluoroizopropanolu w moczu pod koniec zmiany roboczej. Wydaje się celowe przeprowadzenie dalszych badań w celu oszacowania dopuszczalnej wielkości heksafluoroizopropanolu w moczu, która by odpowiadała stężeniu sewofluranu w powietrzu o zaproponowanej dopuszczalnej wielkości narażenia, tj. 55 mg/m3 (≈ 7 ppm).

EN

Sevoflurane (SVF) is a nonflammable and non-explosive liquid. It is a clear, colorless, nonpungent liquid. Sevoflurane is a polyfluorinated methyl isopropyl ether inhalation general anaesthetic with lower solubility in blood and body tissues than halothane. Sevoflurane has been demonstrated to be an appropriate agent for use in neurosurgery, caesaeran section, coronary artery bypass surgery and in non-cardiac patients at risk for myocardial ischaemia. Like other potent inhalation anaesthetics, sevoflurane depresses respiratory function and blood pressure in a dose-related manner. Sevoflurane in concentration of 1-8% in, mixture with oxygene (83 000-664 000 mg/m3) produces anaesthesia in 2 minutes both in adults and children. The rapid pulmonary elimination of sevoflurane minimizes the amount of anaesthetic available for metabolism. In humans <5% of sevoflurane absorbed is metabolized to hexafluoroisopropanol with release of inorganic fluoride and carbondioxide. An assessment of health risk from exposure to this inhalant anaesthetic poses a serious problem for the employers, mostly due to the fact that this compound belong to the category for which no Maximum Admissible Concentration has been established. Consequently, there is no obligation to measure their air concentration in workplace. Based on additive action of anaesthetics, its minimum alveolar concentration values and data from experiments on human, the OEL value for sevoflurane has been proposed. Decrease of efficiency in behavioral and psychomotoric tests was observed in volunteers exposured on anesthetics. LOAEL of 354 mg/m3 has been estimated. The MAC value of 55 mg/m3 for sevoflurane in assessment of workplace hazards has been proposed. This exposure level is to protect the surgical staff from adverse neurological, cardiovascular, respiratory and irritant effects.

8

Spectral analysis of the EEG-signal registered during anaesthesia induced by propofol and maintained by fluorinated inhalation anaesthetics

58%

Olejarczyk E. , Sobieszek A. , Rudner R. , Marciniak R. , Wartak M. , Stasiowski M. , Jałowiecki P.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

|

2010

|

tom Vol. 30, no. 1

55-70

EN

The aim of this study was to identify the effects of different volatile anaesthetics (isoflurane, desflurane or sevoflurane) on the spectro-temporal pattern of EEG during all of the stages of anaesthesia recorded at the frontal derivations in 64 adult patients. The relative powers of EEG for delta, theta, alpha and beta frequency bands as well as the characteristics of their time evolution and their relationships with the concentrations of anaesthetics were used as the EEG spectra indices. The time evolutions of the individual wave powers in 75% of patients were similar for all the anaesthetics used in this study at the same method of administration. Well correlated biphasic changes in the slow and fast wave powers emerged after propofol induction as well as in association with the volatile anaesthetics action. Wave powers as well as their relationships with the anaesthetic concentrations were not hampered by the variability across the patients and anaesthetics used in this study. Comparing the branches of increasing and decreasing concentration, the hysteresis phenomenon, i.e. systematic decrease or increase of each wave power, was observed at the end of anaesthesia for each of the volatile anaesthetics. A rapid increase of sevoflurane concentration at the initial phase of anaesthesia caused more effective attenuation of beta waves than in the case of gradual anaesthetic administration but it happened at the cost of the intensification of delta waves.

9

Effects of propofol and sevoflurane anesthesia on some physiological and biochemical parameters in rabbits

58%

Guzel O. , Inal G. , Cirakli Z. T. , Eraslan E. , Aktas M.

Medycyna Weterynaryjna

|

2006

|

tom 62

|

nr 12

1383-1386

EN

The effects of propofol and sevoflurane anesthesia on heart rate and respiratory rate, body temperature, plasma Ca, P, Na, K, Mg, creatinine, urea, ALT, APT, ALP, GGT, LDH in rabbits have been assessed. This study was carried out on 12 New Zealand White rabbits. Anesthesia induction was performed using propofol, which was slowly administered via IV injection at a dose of 10 mg/kg. Sevoflurane inhalation was administered at an initial concentration of 5%, followed by 2% for anesthesia maintenance. While causing a decrease in heart rate and respiratory frequency, propofol application but did not affect body temperature and hematocrite value. Sevoflurane did not alter heart rate, although it caused respiratory depression and a decrease in body temperature. Propofol-sevoflurane anesthetic combination caused some alterations in ALT and GGT liver enzymes and plasma phosphorus levels. In the light of the findings, the animals had a reliable and controlled anesthesia with the propofol-sevoflurane combination. However, it should be taken into consideration that this combination may impair the electrolyte balance and cause respiratory depression. Thus it has been concluded that a diligent monitorization and an electrolyte support is essential during the period of anesthesia.

10

Ocena narażenia zawodowego personelu medycznego na anestetyki wziewne w Polsce

58%

Kucharska M. , Wesołowski W.

Medycyna Pracy

|

2014

|

tom 65

|

nr 1

43-54

EN

Objectives: Despite common use of inhalatory anesthetics, such as nitrous oxide (N2O), halothane, sevoflurane, and the like, occupational exposure to these substances in operating theatres was not monitored in Poland until 2006. The situation changed when maximum admissible concentration (MAC) values for anesthetics used in Poland were established in 2005 for N2O, and in 2007 for sevoflurane, desflurane and isoflurane. The aim of this work was to assess occupational exposure in operating rooms on the basis of reliable and uniform analytical procedures. Material and Methods: The method for the determination of all anesthetics used in Poland, i.e. nitrous oxide, sevoflurane, isoflurane, desflurane, and halothane, was developed and validated. The measurements were performed in 2006-2010 in 31 hospitals countrywide. The study covered 117 operating rooms; air samples were collected from the breathing zone of 146 anesthesiologists, and 154 nurses, mostly anaesthetic. The measurements were carried out during various surgical operations, mostly on adult patients but also in hospitals for children. Results: Time weighted average concentrations of the anesthetics varied considerably, and the greatest differences were noted for N2O (0.1-1438.5 mg/m3); 40% of the results exceeded the MAC value. Only 3% of halothane, and 2% of sevoflurane concentrations exceeded the respective MAC values. Conclusions: Working in operating theatres is dangerous to the health of the operating staff. The coefficient of combined exposure to anesthesiologists under study exceeded the admissible value in 130 cases, which makes over 40% of the whole study population. Most of the excessive exposure values were noted for nitrous oxide. Med Pr 2014;65(1):43–54

PL

Wstęp: Ocena narażenia zawodowego personelu sal operacyjnych w Polsce mimo powszechnego używania anestetyków wziewnych, takich jak tlenek diazotu (podtlenek azotu - N2O), halotan, sewofluran itp. do 2006 r. nie była prowadzona. Sytuacja uległa zmianie z chwilą wprowadzenia wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) dla stosowanych w Polsce anestetyków. Dla N2O ustanowiono je w 2005 r., natomiast dla sewofluranu, dezfluranu i izofluranu w 2007 r. Celem pracy była ocena narażenia zawodowego personelu sal operacyjnych w oparciu o wiarygodne, jednolite procedury oznaczania anestetyków wziewnych. Materiał i metody: Opracowano i zwalidowano metody oznaczania wszystkich używanych w Polsce anestetyków, tj. tlenku diazotu, sewofluranu, izofluranu, dezfluranu i halotanu. W latach 2006-2010 przeprowadzono badania w 31 szpitalach całej Polski. Badaniami objęto 117 sal operacyjnych, pobierając próbki powietrza w strefie oddychania 146 lekarzy anestezjologów i 154 pielęgniarek, w większości anestezjologicznych. Pomiary prowadzono w czasie różnych zabiegów operacyjnych, w większości przy zabiegach na dorosłych pacjentach, ale także w szpitalach pediatrycznych. Wyniki: Średnie stężenia czasem ważone badanych anestetyków są bardzo zróżnicowane, przy czym największy rozrzut odnotowano w wynikach pomiarów N2O - stężenia wahały się od 0,1 mg/m3 do 1438,5 mg/m3, z czego 40% wyników przekraczało wartość dopuszczalną. Przekroczenia wartości NDS obserwowano także dla halotanu (ale tylko w 3% przypadków) oraz sewofluranu (2%). Wnioski: Należy uznać, że praca w salach operacyjnych jest niebezpieczna dla zdrowia personelu. Współczynnik łącznego narażenia wyliczony na podstawie pomiarów stężeń anestetyków przekraczał dopuszczalną wartość w 130 przypadkach, co stanowi ponad 40% ogółu badanych. Najczęściej przekroczenia spowodowane były wysokimi stężeniami podtlenku azotu. Med. Pr. 2014;65(1):43–54

11

DNA damage and repair after exposure to sevoflurane in vivo, evaluated in Swiss albino mice by the alkaline comet assay and micronucleus test

51%

Brozovic G. , Orsolic N. , Rozgaj R. , Kasuba V. , Knezevic F. , Knezevic A. H. , Benkovic V. , Lisicic D. , Borojevic N. , Dikic D.

Journal of Applied Genetics

|

2010

|

tom 51

|

nr 1

79-86

EN

The relationship between DNA damage and repair of peripheral blood leukocytes, liver, kidney and brain cells was investigated in Swiss albino mice (Mas musculus L.) after exposure to sevoflurane (2.4 vol% for 2 h daily, for 3 days). Genetic damage of mouse cells was investigated by the comet assay and micronucleus test. To perform the comet assay, mice were divided into a control group and 4 groups of exposed mice sacrificed on day 3 of the experiment, at 0,2,6 or 24 h after the last exposure to sevoflurane. Mean tail length (TL), tail moment (TM), and tail intensity (TI) values were significantly higher in exposed mice (all examined organs) than in the control group. Significant DNA damage immediately after exposure to sevoflurane was observed in leukocytes. Damage induction in the liver, kidney, and brain occurred 6 h later than in leukocytes, as expected according to the toxicokinetics of the drug, where blood is the first compartment to absorb sevoflurane. However, none of the tested tissues revealed signs of repair until 24 h after the exposure. To distinguish the unrepaired genome damage in vivo, the micronucleus test was applied. Number of micronuclei in reticulocytes showed a statistically significant increase, as compared with the control group at all observed times after the treatment.