Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Surgical Treatment of Rectocele as the Most Common Cause of Rectal Voiding Disturbances. Own Experience with the Use of Prosthetic Material

100%

Kościński T. , Stadnik H.

Polish Journal of Surgery

|

2010

|

tom 82

|

nr 10

556-563

EN

The aim of the study was to present different methods of reconstruction in case of rectovaginal septum defects, considering female patients with impaired colorectal voiding.Material and methods. During the period between 2001 and 2010, 39 female patients, aged between 42 and 75 years (mean age-58 years) were subject to surgical intervention. Patients complained of voiding disturbances, sensation of a "mass" in the pelvis (64.1%), dyspareunia (30.8%), anal sphincter insufficiency (17.9%) and urinary incontinence (10.3%).Defecography and MRI examinations confirmed rectocele (100%), enterocele (46.6%), pelvic floor prolapse (35.9%), vaginal prolapse (30.8%), and rectal prolapse (25.6%).Considering the surgical treatment of rectocele the following prosthetic material was used: polypropylene mesh and collagen implants (Pelvicol ®). In case of 19 patients with low rectocele the transvaginal approach was used. In case of high rectocele and coexisting pelvic organ prolapse the mesh was implanted by means of laparotomy (12 pts) or the abdomino-vaginal approach (8 pts).Results. Permanent reconstruction of the rectovaginal septum and withdrawal of voiding disturbances was observed in all patients operated by means of the transvaginal approach. Dyschesia symptoms were present in 16.6% of patients after mesh implantation by means of laparotomy, and in 12.5% of patients after the abdomino-vaginal approach. 10.3% of patients complained of pelvic pain and rectal tenesmus. All the above-mentioned symptoms were observed after polypropylene mesh implantation. The percentage of reoperations, due to complications amounted to 17.9%. Insignificant erosion of the prosthetic material was diagnosed in 7.7% of patients. 94.6% of patients were satisfied with the proposed treatment.Conclusions. The use of prosthetic material in the treatment of pelvic floor anatomical defects is an effective and safe method, considering patients with colorectal voiding disturbances.

2

Robotowa operacja naprawcza wypadania odbytnicy ze współistniejącymi rectocele i sigmoidocele z użyciem siatki

100%

Borsuk D. , Studniarek A. , Gantt G. , Kochar K. , Marecik S.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

tom 91(5)

34-37

PL

Wypadanie odbytnicy (WO) jest schorzeniem występującym najczęściej u pacjentów w wieku powyżej 50 lat, szczególnie u kobiet. Z WO zazwyczaj współistnieją inne patologie, takie jak: uwypuklenie odbytnicy (rectocele), wpuklenie esicy (sigmoidocele), uwpuklenie pęcherza moczowego (cystocele), a nawet przepuklina zawierająca pętle jelita cienkiego (enterocele). Rektopeksja z użyciem siatki jest metodą o powszechnie uznawanej skuteczności w leczeniu wypadania odbytnicy. Zastosowanie robota chirurgicznego ułatwia preparowanie tkanek w obrębie miednicy mniejszej i jest szczególnie pomocne podczas zakładania szwów mocujących siatkę. W niniejszym artykule przedstawiono przypadek 77-letniej kobiety, u której stwierdzono objawy zespołu zaburzeń defekacji (ang. obstructed defecation syndrome; ODS), którego przyczyną było wypadanie odbytnicy. W trakcie postępowania przedoperacyjnego objawy pacjentki w skali ODS Score oceniono na 9/20. Podczas dalszej diagnostyki, poza wypadaniem odbytnicy, stwierdzono współistniejące rectocele i sigmoidocele. Pacjentka została zakwalifikowana do robotowej rektopeksji z użyciem siatki. W pierwszym etapie operacji wykonano uwolnienie tylnej części mezorektum z zaoszczędzeniem nerwów układu autonomicznego. Następnie wypreparowano przegrodę odbytniczo-pochwową, oddzielając pochwę od przedniej części odbytnicy do poziomu mięśni dźwigaczy odbytu (mięśni dna miednicy) i rozworu moczowo-płciowego, co umożliwiło przymocowanie siatki polipropylenowej do przedniej ściany odbytnicy. Podwieszenie przedniej ściany odbytnicy przy użyciu siatki rozwiązało problem trzech współistniejących patologii. U pacjentki w trakcie dwuletniej obserwacji nie odnotowano nawrotu ani istotnych powikłań pooperacyjnych, a wynik ODS Score uległ obniżeniu do 1/20.

3

Robotic Combined Anterior & Posterior Repair of a Rectal Prolapse, Rectocele, and Sigmoidocele with a Mesh

100%

Borsuk D. , Studniarek A. , Gantt G. , Kochar K. , Marecik S.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

tom 91(5)

34-37

EN

RP is often seen in patients over the age of fifty, particularly women. These patients frequently suffer from other concomitant pathologies like rectocele, sigmoidocele, cystocele, or even enterocele. Rectopexy with a mesh has been an established treatment for rectal prolapse. The utilization of the robotic system allows for a successful repair within a confined pelvic space, especially for precise suture placement when working with the mesh. A 77-year-old female presented with ODS symptoms found to be caused by a progressive rectal prolapse. Her pre-operative ODS score was 9/20. Pelvic floor evaluation revealed concomitant rectocele and sigmoidocele. The patient was offered a robotic-assisted rectopexy with mesh placement to address the three concomitant pathologies. During the procedure, a posterior mesorectal mobilization with autonomic nerve preservation was performed to address the posterior leading edge of the prolapse. Subsequently, the vagina was separated from the anterior portion of the rectum and dissected down to the levator ani muscle and the perineal body. This allowed for the affixation of a polypropylene mesh to the anterior portion of the rectum. Anterior suspension of the mobilized rectum with the mesh addressed all three pathologies. No recurrence or complications occurred at two-year follow-up. The patient’s ODS score decreased to 1/20.