Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Mechanisms of cereal resistance towards aphids

100%

Leszczynski B. , Wojcicka A. , Matok H. , Urbanska A. , Krzyzanowski R.

Polish Journal of Natural Sciences. Supplement

|

2003

|

tom 01

2

Species resistance and tree stability

88%

Roslon-Szerynska E.

Annals of Warsaw Agricultural University. Horticulture (Landscape Architecture)

|

2004

|

tom 25

3

Role of silicon in plant resistance to water stress

88%

Sacala E.

Journal of Elementology

|

2009

|

tom 14

|

nr 3

619-630

EN

Agricultural productivity is strongly affected by different abiotic stresses, among which water stress is the major environmental constraint limiting plants growth. The primary reason for water stress is drought or high salt concentration in soil (salinity). Because both of these stress factors lead to numerous physiological and biochemical changes in plants and result in serious loss in yields, there is a pressing need for finding the effective ways for increasing crops’ resistance to stress factors. One of the alternative methods involving alleviation of negative stress effects might be application of silicon as a fertiliser (root or foliar supply). Many plants, particularly monocotyledonous species, contain large amounts of Si (up to 10% of dry mass). In spite of the high Si accumulation in plants (its amount may equal concentration of macronutrients), until now it has not been considered as an essential element for higher plants. Many reports have shown that silicon may play a very important role in increasing plant resistance to noxious environmental factors. Hence, Si is recognised as a beneficial element for plants growing under biotic and abiotic stresses. The main form of Si which is available and easily taken up by plants is monosilicic acid (H4SiO4). Plants take up Si from soil solution both passively and actively. Some dicotyledonous plants such as legumes tend to exclude Si from tissues – rejective uptake. These plants are unable to accumulate Si and they do not benefit from silicon. Under water stress conditions, silicon might enhance plants’ resistance to stress and ameliorate growth of plants. These beneficial effects may result from better and more efficient osomoregulation, improved plant water status, reduction in water loss by transpiration, maintenance of adequate supply of essential nutrients, restriction in toxic ions uptake and efficient functioning of antioxidative mechanisms. Based on the current knowledge and presented data, it can be concluded that the role of Si in plants is not restricted to formation of physical or mechanical barrier (as precipitated amorphous silica) in cell walls, lumens and intercellular voids. Silicon can also modulate plants’ metabolism and alter physiological activities, particularly in plants subjected to stress conditions. However, in some plants, increased silicon supply does not improve plant growth. Hence, a better understanding of the interactions between silicon application and plant responses will contribute to more efficient fertiliser practices, especially under stress conditions.

PL

Produktywność roślin uprawnych jest w znacznym stopniu ograniczana przez różne abiotyczne czynniki stresowe, wśród których stres wodny jest jednym z głównych problemów, na który narażone są rośliny. Stres wodny najczęściej jest spowodowany suszą glebową lub nadmiernym zasoleniem gleb. Ponieważ te czynniki powodują liczne fizjologiczne i biochemiczne zmiany w roślinach oraz prowadzą do poważnych strat plonów, konieczne jest znalezienie skutecznych sposobów zwiększenia odporności roślin na stresy. Jednym ze sposobów pozwalających na złagodzenie ujemnych skutków stresu wodnego może być zasilanie roślin krzemem (w formie oprysku lub dodatku do podłoża). Wiele roślin, szczególnie jednoliściennych, zawiera duże ilości krzemu (do 10% s.m.). Pomimo że procentowa zawartość krzemu w roślinach może dorównywać zawartości makroelementów, to nie jest on uznawany za pierwiastek niezbędny do prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin. Wyniki wielu badań wskazują jednak na ważną rolę krzemu w podnoszeniu odporności roślin na różne niekorzystne czynniki środowiska. Dlatego krzem jest uważany za pierwiastek wpływający korzystnie na rośliny, szczególnie poddane działaniu abiotycznych i biotycznych czynników stresowych. Główną formą krzemu dostępną dla roślin i łatwo przez nie pobieraną jest kwas ortokrzemowy (H4SiO4). Może on być pobierany z roztworu glebowego w sposób pasywny lub aktywny. Niektóre rośliny (głównie motylkowate) wykluczaj¹ krzem ze swoich tkanek (ang. rejective uptake). Rośliny te nie mają zdolności akumulowania tego pierwiastka, i w związku z tym nie mogą doświadczać jego korzystnego działania. W warunkach stresu wodnego krzem może zwiększać odporność roślin oraz poprawiać ich wzrost. Ten pozytywny wpływ może wynikać z: lepszej i bardziej sprawnej osmoregulacji, lepszego statusu wodnego, ograniczenia strat wody w procesie transpiracji, odpowiedniego zaopatrzenia w składniki mineralne, ograniczenia pobierania toksycznych jonów oraz sprawnego funkcjonowania mechanizmów antyoksydacyjnych. Opierając się na obecnym stanie wiedzy i przedstawionych danych, można stwierdzić, że rola krzemu nie ogranicza się jedynie do tworzenia mechanicznej lub fizycznej bariery (w postaci amorficznej krzemionki) w ścianach komórkowych, przestrzeniach międzykomórkowych oraz wewnątrz komórek. Pierwiastek ten może wpływać na metaboliczną i fizjologiczną aktywność roślin, szczególnie tych, które narażone są na niekorzystne wpływy środowiskowa. Jednakże w przypadku niektórych roślin nie stwierdzono pozytywnego wpływu krzemu na ich wzrost. Dlatego zrozumienie interakcji między zastosowaniem krzemu a reakcją roślin na ten pierwiastek przyczyni się do bardziej efektywnego nawożenia roślin, szczególnie w warunkach stresowych.

4

Cationic derivatives benzo[1,2,3]thiadiazole-7-carbothioate (ASM) as inducers of plant resistance

75%

Kukawka R. , Lewandowski P. , Pospieszny H. , Smiglak M.

BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology

|

2013

|

tom 94

|

nr 3

5

Temperature sensitivity of resistance to two pathotypes of Plasmodiophora brassicae in Brassica oleracea

75%

Gabrielson R. L. , Robak J.

Acta Agrobotanica

|

1988

|

tom 41

|

nr 2

EN

Several methods were evaluated in an attempt to develop a greenhouse screening procedure that would predict field resistance of brassica breeding lines to clubroot disease caused by Plasmodiophora brassicae. Several Brassica oleracea cultivars and breeding lines bred for resistance to Plasmodiophora brassicae and a susceptible Chinese cabbage cultivar were exposed to high levels of inoculum of both pathotypes PB 6, PB 7 at 12,15,20, 25 and 30°C. No infection occurred on any host at 12°C. Chinese cabbage was heavily diseased from 15 - 30°C. Bagder Shipper cabbage, a cauliflower deriving resistance from this variety, and Oregon CR-1 broccoli were resistant to pathotype PB 6 at 15 and 20°C and partially resistant at 25 and 30°C. They were resistant to pathotype PB 7 and 15°C and almost totally susceptible at 20, 25° and 30°C. Oregon cabbage line OR 123 was resistant to pathotype PB 6 at 15°C at almost completely susceptible at 20, 25 and 30°C. It was resistant to pathotype PB 7 at all temperatures. Temperature sensitivity of resistance can partially explain why breeding lines are resistant in field trials and susceptible in greenhouse tests.

PL

W warunkach szklarniowych badano wpływ temperatury podłoża na odporność na kiłę kapusty kilku linii hodowlanych i odmian kapusty i kalafiorów używanych jako źródła odporności do hodowli odmian odpornych na kiłę kapusty. Użyto dwóch patotypów grzyba Plasmodiophora brassicae; PB 6 i PB 7 przy temperaturach podłoża: 15, 20. 25 i 30°C. Roślina kontrolna — kapusta chińska — wykazała całkowitą wrażliwość na obydwa patotypy we wszystkich badanych temperaturach. Kapusta Bagder Shipper oraz linie hodowlane kalafiorów WA i WI oraz brokuła OR CR-1 wykazały odporność na patotyp PB 6 w temperaturze 15 i 20 °С, podczas gdy w temperaturze 25 i 30° C miały tylko odporność częściową. Wszystkie badane odmiany wykazały odporność na patotyp PB 7 w temperaturze 15°C, natomiast w temperaturach wyższych były całkowicie wrażliwe. Linia hodowlana OR 123 wykazała pełną odporność na patotyp PB 6 w temperaturze 15°C, natomiast w temperaturach: 20, 25 i 30°C okazała się całkowicie wrażliwa. Stwierdzono natomiast całkowitą odporność linii OR 123 na patotyp PB 7 we wszystkich badanych temperaturach podłoża. Wysunięto hipotezę, że mechanizm zmiennej odporności testowanych linii hodowlanych i odmian roślin kapustnych na kiłę oprócz uwarunkowań genetycznych uzależniony jest od temperatury podłoża, która wywiera wpływ zarówno na aktywność biologiczną patogena w glebie, jak i na wrażliwość rośliny żywicielskiej. Na tej podstawie można częściowo wyjaśnić zjawisko zróżnicowanej odporności badanych roślin wykazujących wyższą odporność w testach polowych i niższą w testach szklarniowych.

6

Biochemical factors of resistance of lucerne to pea aphid (Acyrthosiphon pisum Harris)

75%

Wegorek W. , Krzymanska J.

Prace Naukowe Instytutu Ochrony Roślin

|

1975

|

tom 17

|

nr 2

7

Resistance of canola cultivars affect life table parameters of Nysius cymoides (Spinola) (Hemiptera: Lygaeidae)

75%

Mollashahi M. , Sahragard A. , Mohaghegh-Neyshabouri J. , Hosseini R. , Sabouri H.

Journal of Plant Protection Research

|

2016

|

tom 56

|

nr 1

EN

A life table can be used as an important and appropriate tool to evaluate the susceptibility or resistance level of different host plant cultivars to insect pests. In the current study, we determined the suitability or inferiority of five different canola cultivars (Hayula420, Hayula401, Hayula50, Hayula60, RGS) to Nysius cymoides, under laboratory conditions. Data were analysed based on the age-stage, two-sex life table theory. Nysius cymoides which fed on Hayula420 had the longest nymphal period, while those which fed on Hayula50 had the shortest nymphal period. Developmental times (sum of incubation and nymphal periods) was longest for those which fe d on Hayula420 and the shortest for those which fed on Hayula50. The adult pre-oviposition period (APOP), total pre-oviposition period (TPOP), mean fecundity, and adult longevity of adults reared on different canola cultivars showed significant differences. The highest and lowest net reproductive rates (R0) were obtained for those which fed on Hayula420 (11.40 offspring per individual) and Hayula401 (5.47 offspring per individual), respectively. The highest value (0.0395 d–1) for the intrinsic rate of increase (r) was obtained for those which fed on Hayula 60 cultivar and the lowest value (0.0261 d–1) for those which fed on Hayula401 cultivar. The shortest and longest mean generation times (T) were obtained for those which fed on RGS and H401 cultivars, respectively. The lowest and highest values of life expectancy (exj) were obtained for those which fed on RGS and Hayula420 cultivars, respectively. The results showed that Hayula401 and RGS were not susceptible cultivars to N. cymoides. These cultivars showed higher resistance to N. cymoides, while Hayula60, Hayula420, and Hayula50 were found to be suitable cultivars but with lower resistance to N. cymoides, respectively.

8

Isothermal calorimetry as a tool for estimating resistance maize genotypes to cold temperatures

75%

Lacka I. , Troc M. , Skoczowski A.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2007

|

tom 29

|

nr 1 Suppl.

9

Non-specific resistance of plants to biotic stresses

75%

Barna B.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2007

|

tom 29

|

nr 1 Suppl.

10

Selection of Mazzard cherries resistant to the bacterial canker disease - Pseudomonas syringae van Hall

75%

Czarnecki B. , Zmudzin B.

Annals of Warsaw Agricultural University. Horticulture

|

1987

|

tom 14

11

Effects of inoculum potential on screening for resistance to Plasmodiophora brassicae in greenhouse trials

75%

Robak J. , Gabrielson R. L.

Acta Agrobotanica

|

1988

|

tom 41

|

nr 2

EN

Several factors, including growth medium, inoculum density, and inoculum storage affected the reaction of resistant and susceptible Brassicas to Plasmodiophora brassicae in the greenhouse. A high level of disease was achieved using Peat-litte mix R and a commercial greenhouse mix. There was little difference in disease incidence when spore suspensions were pipeted into planting holes or when seedlings were dipped into spore suspensions. Seedlings transplanted from sand or Petri dishes gave higher levels of disease than direct seeding. Two-year frozen storage of clubs reduced the inoculum potential to a level unable to define resistance. Inoculum levels of 10³⁻⁷ spores per ml from fresh clubs, or 10⁵⁻⁷ spores per ml from clubs frozen for 2 or 4 years, produced 90% club incidence of susceptible cauliflower and Chinese cabbage. A concentration of only 10⁶⁻⁸ spores per ml from fresh clubs was required for maximum disease expression in a cauliflower line partially resistant to clubroot.

PL

Badano kilka czynników mających wpływ na odporność roślin krzyżowych na kiłę kapusty w warunkach szklarnianych takich jak: rodzaj substratu, zagęszczenie inokulum grzyba, metody inokulacji oraz długotrwałe przechowywanie inokulum grzyba w niskich temperaturach. Najwyższy stopień porażenia uzyskano przy stosowaniu substratu torfowego Peat-Lite mix R oraz mieszanki torfowej z perlitem (torf niski + wysoki z domieszką perlitu). Stwierdzono niewielką różnicę w procencie porażonych roślin testowych między zanurzaniem siewek w roztworze inokulumn a dozowaniem inokulum w otworki przed sadzeniem siewek. Stwierdzono jednocześnie wyższe porażenie testowanych roślin przy inokulacji siewek uzyskiwanych zarówno z wysiewu nasion do piasku, jak i na szalki Petriego aniżeli przy bezpośrednim wysiewie nasion do zainfekowanego podłoża. Przechowywanie próbek inokulum grzyba w postaci narośli korzeniowych w niskich temperaturach (-15°C) przez okres 2-4 lat miało ujemny wpływ na żywotność zarodników przetrwalnikowych, co utrudniało określenie stopnia odporności testowanych roślin. Stwierdzono, że inokulacja całkowicie wrażliwych na kiłę roślin kontrolnych zarodnikami pochodzącymi zarówno ze świeżych narośli korzeniowych lub przechowywanych przez okres 2-4 lat w temperaturze -15°C o zagęszczeniu 10³⁻⁷ zarodników na 1 ml wywołała jednolicie wysoką infekcję roślin w granicach powyżej 90%. Do wywołania podobnych objawów porażenia na roślinach częściowo odpornych na kiłę należało użyć inokulum grzyba o zagęszczeniu 10⁶⁻⁸ zarodników na 1 ml pochodzących ze świeżych narośli korzeniowych.

12

Early-season defoliation of Sorbus aucuparia and Acer platanoides induce resistance to spider mite (Tetranychus sp.)

75%

Giertych M. J. , Karolewski P. , Oleksyn J.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2007

|

tom 29

|

nr 1 Suppl.

13

Clubroot [Plasmodiophora brassicae] - a threat for oilseed rape

75%

Korbas M. , Jajor E. , Budka A.

Journal of Plant Protection Research

|

2009

|

tom 49

|

nr 4

446-451

EN

Clubroot presents a serious threat to cultures of oilseed rape, especially if the share of this plant species in sowing structure is high. This is related to a long-lasting survival of pathogens resting spores in soil. The casual disease agent is Plasmodiophora brassicae Woronin - an obligatory, internal pathogen of Brassicae family which causes the formation of tumors on roots and hypocotyls. Plants with disease symptoms have a confined ability of nutrients' and water uptake and this may cause considerable losses in quantity and quality of potential yield. Monitoring performed in cultivation areas and the information obtained from farmers allowed to confirm a threat of disease occurrence in several voivodeships. At the same time there is a serious danger of the infection spread to other regions of oilseed rape crops. Confining plant infection by clubroot pathogen may be obtained mainly by applying a correct crop rotation, and also by providing resistant varieties for cultivation. In the performed greenhouse experiment, reaction to the infection caused by P. brassicae of chosen winter oilseed rape cultivars was studied. The degree of plant infection was assessed at the growth phase of green bud. It was stated that cv. Mendel revealed significantly the lowest degree of infection, as compared to the other studied cultivars. The other tested varieties were infested in a differentiated degree, however these differences were mostly not confirmed statistically. The infection level was mainly dependent on places of soil derivation.

PL

Kiła kapusty stanowi poważne zagrożenie w uprawie rzepaku szczególnie tam, gdzie udział tej rośliny w strukturze zasiewów jest duży. Jest to związane z możliwością przetrwania przez wiele lat tego patogena w glebie w formie zarodników przetrwalnikowych. Sprawcą kiły kapusty jest Plasmodiophora brassicae Woronin - bezwzględny, wewnątrzkomórkowy patogen z królestwa Protozoa. Poraża on przede wszystkim rośliny z rodziny kapustowatych i powoduje powstawanie narośli na ich korzeniach oraz części podliścieniowej. Rośliny z objawami choroby mają ograniczoną zdolność pobierania substancji pokarmowych i wody, co w konsekwencji może być przyczyną znacznych strat ilości oraz jakości ich potencjalnego plonu. Przeprowadzony monitoring pól uprawnych i uzyskane informacje w środowisku rolniczym pozwoliły na potwierdzenie zagrożenia ze strony sprawcy kiły kapusty w kilku województwach. Ograniczenie porażenia roślin przez sprawcę kiły kapusty można uzyskać, przestrzegając przede wszystkim stosowania racjonalnego płodozmianu, a także zapewniając m.in. odpowiednią strukturę i odczyn gleby oraz wybierając do uprawy odmiany odporne. Wykonano doświadczenie szklarniowe, w którym na glebach z pięciu lokalizacji badano reakcję wybranych odmian rzepaku ozimego na porażenie przez P. brassicae. W fazie zielonego pąka wykonano analizę stopnia porażenia roślin. Stwierdzono, że odmiana Mendel (CCA) charakteryzowała się istotnie niższym stopniem porażenia w porównaniu z innymi badanymi odmianami z Krajowego Rejestru Odmian Rzepaku. Odmiany te były porażane w zróżnicowanym stopniu, ale w większości nie zostało to potwierdzone statystycznie. Poziom porażenia zależał przede wszystkim od miejsca pochodzenia gleby.

14

Stihjjkihst vidihv Corylus L. do atmosfernikh zabrudnen

75%

Kosenko I.

Arboretum Bolestraszyce

|

2002

|

nr 09

87-93

15

Deprotonated benzothiadiazole-7-carboxylic acid derivatives as a plant systemic acquired resistance inducers

75%

Lewandowski P. , Kukawka R. , Pospieszny H. , Smiglak M.

BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology

|

2013

|

tom 94

|

nr 3

16

The role of nitric oxide in the resistance of pelargonium leaves to Botrytis cinerea

75%

Arasimowicz M. , Floryszak-Wieczorek J. , Milczarek G.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2007

|

tom 29

|

nr 1 Suppl.

17

Some physiological and biochemical aspects of plant resistance to cadmium effect. I. Antioxidative system

75%

Stroinski A.

Acta Physiologiae Plantarum

|

1999

|

tom 21

|

nr 2

EN

The hitherto studies on the effect of cadmium on plants have shown that it causes intensification of two types of unfavorable processes in plants: inactivation of macromolecules and cellular structures and induction of oxidative stress. In response, the plant organism activates processes restoring its homeostasis, i.e. those which remove reversible and irreversible changes. In removing the former a particular role is played by the antioxidative system containing enzymatic and nonenzymatic antioxidants, and removing the active forms of oxygen. The strategy of stress tolerance plays an important role in the plant resistance to cadmium and other toxic metals.

18

The induction of natural plant resistance against bacterial speck of tomato [Pseudomonas syringae pv tomato] on different tomato varieties

75%

Mackowiak A. , Pospieszny H.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Biological Sciences

|

2003

|

tom 51

|

nr 3

19

Effect of triticale waxes on host selection by aphids

75%

Wojcicka A. , Leszczynski B.

Herba Polonica

|

2004

|

tom 50

|

nr 3-4

EN

Epicuticular components from the surface of flag leaves and ears of the triticale cultivars were identified by combined gas chromatography/mass spectrometry. After separating dichloromethane extracts of flag leaves and ears, the major chemicals of the LAD 898 cultivar were 14,16- hentriacontanedione (39.01 V40.21%) and lauric acid 2-(hexadecyloxy)-3-(octadecyloxy) propyl ester (15.22%-23.02%), while waxes of flag leaves and ears of MSx366 contained a high percentage of octacosane and triacontane. The results presented here suggest that 14,16-hentriacontanedione and lauric acid 2-(hexadecyloxy)-3-(octadecyloxy) propyl ester might be responsible for resistance of waxy triticale to the grain aphid.

PL

Analizę skladu epikiitikularnycli wosków przeprowadzono metodą chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią masową (GC-MS). Badaniami objęto rody pszenżyta ozimego charakteryzujące się różnym stopniem pokrycia nalotem woskowym oraz zróżnicowaną podatnością na mszy^ cę zbożową, S. avenae. Analizie poddano dichlorometanowe ekstrakty z liści flagowych i kłosów badanych rodów pszenżyta. Przeprowadzone analizy wykazały na powierzchni rodu silnie pokrytego woskiem wysoki procentowy udział 14,16-heiitriakontanodionu i 2-(heksadecyloksy|-3-(okta-■ decyloksy) estru propylowego kwasu dodekanowego oraz znacznie niższy udział - w porównaniu z rodem MSx366 - takich węglowodorów jak oktakozan i tiakontan. Powyższe składniki wosków powierzchniowych mogą być niezwykle ważnymi składnikami odpowiedzialnymi za odporność- pszenżyta na mszycę zbożową.

20

Role of arbuscular mycorrhiza in plant resistance to heavy metals

75%

Turnau K.

Biological Bulletin of Poznań. Supplement

|

1996

|

tom 33