Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: neurolysis

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The Results of Neurolysis In Perinatal Brachial Plexus Lesions Treatment

100%

Gosk J. , Rutowski R. , Wiâcek R. , Urban M. , Wnukiewicz W. , Reichert P.

Polish Journal of Surgery

2010

tom 82

nr 10

543-546

The aim of the study was to evaluate of the results of neurolysis in perinatal brachial plexus lesions treatment.Material and methods. Clinical material comprised 31 children, both sex, in age between 3 and 29 months, who had neurolysis of brachial plexus in period from 1998 to 2005. Treatment results have been evaluated in group of 26 children by commonly accepted scales. The shortest postoperative observation period lasted 4 years.Results. Good and very good function of shoulder after surgical treatment has been noted in 14 cases, good function of elbow has been noted in 21 cases. Advantageous position of forearm has been observed in 19 cases. Useful function of wrist in group of upper-middle and total lesions has been found in 18 examined children. Useful motor and sensory hand function has been observed in 7 from 11 examined children with total lesions.Conclusions. Significant compression of brachial plexus neural elements is an indication for their release (neurolysis) also in lesions which have been classified as a I and II degree in Sunderland's scale. In brachial plexus lesions with preserved macroscopic continuity of neural elements (after exclusion of avulsion lesions), intrafascicular fibrosis may be one of reasons of poor neural function improvement.

Leczenie bólu Część IV. Blokady nerwów

63%

Leś J. , Grzesiak J. , Sokół-Kobielska E.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2008

tom 4

nr 3

169-177

Past years have been marked with an increased interest in invasive treatment of acute and chronic pain. Anaesthesiologists when treating intra and postoperative pain use these methods most often. In chronic pain their use is less frequent. Depending on method used to perform the blockade it can have short or long lasting analgetic effect. Local anaesthetics are used with or without adjuvants such as clonidine, opioids, and adrenaline. In case of long-term blockade chemical substances, thermal and surgical methods are used to disrupt nervous structures. Unfortunately the scientific research has not been extensive in this field and that is the reason for them not to be popular. Invasive pain treatment is used in cases of failure of conservative methods or where side effects of the treatment were unacceptable. Presently these methods are more often required to support the pharmacological treatment in every stage of illness so they should be recognized as alternative or adjuvant methods in analgetic ladder. Besides analgetic effect short-lasting blockades are used for diagnostic purposes allowing localizing the place responsible for triggering pain experience as well as prognostic before planed long-lasting blockade. In chronic pain short lasting blocks should be avoided except for diagnostic purposes. Before application of any blockade we should consider if the benefit of the method would be greater than potential side effects.

W ostatnich latach zainteresowanie zabiegowymi metodami leczenia bólu ostrego i przewlekłego znacząco wzrosło. Stosowane są one najczęściej przez anestezjologów w leczeniu bólu związanego z zabiegami operacyjnymi. W przypadku bólu przewlekłego metody zabiegowe wykorzystywane są znacznie rzadziej. W zależności od użytego środka blokady mogą mieć działanie krótko- lub długotrwałe. Do wykonania blokad krótkotrwałych używa się leków znieczulenia miejscowego, z ewentualnym dodatkiem leków wspomagających, takich jak adrenalina, opioidy, klonidyna. W przypadku blokad długotrwałych wykorzystywane są metody chemiczne, termiczne lub chirurgiczne mające na celu uszkodzenie struktur nerwowych. Niestety, ze względu na niewielką liczbę dobrze opracowanych badań naukowych nie cieszą się one popularnością. Inwazyjne leczenie bólu, poza wybranymi przypadkami, było wprowadzane, gdy metody zachowawcze nie przyniosły pożądanego złagodzenia bólu lub gdy skutki uboczne nie były akceptowane. Obecnie przeważa pogląd, że powinny one wspomagać leczenie farmakologiczne na każdym etapie choroby. Uznaje się je za alternatywne lub adiuwantowe metody leczenia w drabinie analgetycznej. Oprócz efektu przeciwbólowego blokady krótkotrwałe wykorzystywane są w celach diagnostycznych (pozwalają zlokalizować miejsce odpowiedzialne za wywołanie doznań bólowych) oraz prognostycznych - przed planowaną blokadą długotrwałą. W bólach przewlekłych należy unikać blokad przynoszących krótkotrwałe złagodzenie dolegliwości, z wyjątkiem blokad diagnostycznych. Przed wykonaniem jakiejkolwiek blokady należy rozważyć, czy wynikające z niej korzyści będą większe od potencjalnych niepożądanych skutków ubocznych.