Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The Problems of Applying Both Criminal and Administrative Penal Sanctions in Light of Article 50 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union

100%

Kawka J.

Studia Iuridica

|

2019

|

tom 82

161-173

EN

The aim of this study is to present the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU) regarding the admissibility of parallel punishments in proceedings conducted separately before criminal courts and administrative authorities. Pursuant to Article 50 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union, no one shall be liable to be tried or punished again in criminal proceedings for an offence for which he or she has already been finally acquitted or convicted within the Union in accordance with the law (the ne bis in idem principle). According to the CJEU, this principle does not constitute a legal obstacle to the application of sanctions for the same unlawful conduct of the same person in both criminal and administrative proceedings, if the sanction imposed by the administrative authority does not have the nature of a criminal penalty (the case C-617/10 Fransson). Assessment of such a nature in accordance with the case law of the CJEU (influenced by the judgment of the European Court of Human Rights in the Engel case) needs to be based on three criteria: the classification of a given procedure in domestic law, the existence of a repressive function of the measure adjudicated under the procedure and the degree of its severity (the case C-489/10 Bonda). In the opinion of the CJEU, the ne bis in idem principle mentioned in Article 50 of the Charter is also not absolute, because the restrictions on the use of the rights granted by the Charter are allowed pursuant to Article 52 (1) of the Charter. Therefore, according to the CJUE, it is possible to double sanction a given behaviour with measures of a penal nature, if it is justified by general objectives such as the protection of the tax system or of the regularity of stock exchange trading, provided that each of the proceedings performs its own specific additional objectives and that the accumulation of sanctions is based on the principle of proportionality. While administrative sanctions could be meant to counteract any transgressions, criminal sanctions should be limited to the most serious, culpable abuses. Moreover, the Member States should regulate the mutual influence of both proceedings, so as not to punish too severely the same behaviour and so that the sanctions applied jointly are absolutely necessary (the case C-545/15 Menci, the case C-537/16 Garlsson Real Estate and Others). On the other hand, according to the CJUE, Article 50 of the Charter excludes the possibility of bringing a given entity to administrative responsibility in the event that it had already been legally acquitted of committing the same offence with a final court ruling, because the acquittal judgement definitively determines that no act has been committed, and thus it is pointless to consider whether an exception to the ne bis in idem principle in such a case is justified in the light of Article 52 (1) of the Charter (joint cases C-596/16 and C-597/16, Enzo Di Puma and Consob). Finally, the CJUE states that Article 50 of the Charter must be interpreted in such a way that it does not preclude the application of the national provision which allows for conducting criminal proceedings, if a definitive administrative penalty for the same acts has been imposed on a company with a legal personality and criminal proceedings have been initiated against a natural person (joint cases C-217/15 and C-350/15, Orsi, Baldetti).

2

The Housekeeping of the Court of Justice: the ne bis in idem Principle and the Territorial Scope of NCA Decisions Case Comment to the Nordzucker Judgment of the Court of Justice of 22 March 2022, Case C-151/20

100%

Dobosz K.

Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

|

2022

|

tom 15

|

nr 26

157-174

FR

Le commentaire porte sur l’arrêt rendu récemment par la Cour de justice dans l’affaire Nordzucker. Cet arrêt est important non seulement en raison de la nouvelle approche du principe ne bis in idem en matière de droit de la concurrence (qui avait été établi pour la première fois dans l’arrêt bpost publié le même jour), mais aussi en raison de la clarification du terme “idem” en ce qui concerne les effets territoriaux de l’infraction sur les territoires de deux États membres. Ainsi, l’arrêt fournit une orientation pour l’application extraterritoriale du droit européen de la concurrence.

EN

The case commentary examines the recent ruling of the Court of Justice in the Nordzucker case. This judgment is important not only for the new approach to the ne bis in idem principle in competition law (which was first established in the Bpost case, issued the same day), but also for the clarification of the concept of “idem” with respect to the territorial effects of the infringement on the territories of two member states. The judgment thus provides guidance for the extraterritorial application of EU competition law.

3

The ne bis in idem Principle in Proceedings Related to Anti-Competitive Agreements in EU Competition Law

100%

Rosiak P. K.

Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

|

2012

|

tom 5(6)

11-135

EN

The source of the ne bis in idem principle in European Union law is found in both the Protocol no. 7 to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (Convention) and in the legal systems of many Member States. It is enshrined in the jurisprudence of the EU courts as a general principle of EU law. Furthermore, it has also been introduced into some international agreements concluded by the Member States, i.e. the Convention on the protection of the European Communities’ financial interests and the Convention on the fight against corruption, which remain an integral part of EU legislation, as well as in the Convention implementing the Schengen Agreement, which has been progressively integrated into EU legislation. Following the entry into force of the Treaty of Lisbon, which incorporates the Charter of Fundamental Rights of the European Union (Charter) into EU primary law, the provision on the application of the ne bis in idem principle is now applied in the European Union in areas broader than just the scope of the three above-mentioned Conventions. The significance of this principle may also be strengthened following the accession of the EU to the Convention, as has been set forth in the new Article 6(2) TEU. The ne bis in idem principle has found its own, lasting place among the rights and guarantees of undertakings in proceedings conducted by the Commission and the national competition authorities (NCAs) of the Member States aimed at prosecuting and/or sanctioning parties for agreements non-compliant with EU competition law. However, it is still not applied in proceedings against agreements having a scope which transcends EU borders, conducted by the Commission or the NCAs of Member States on the one hand, and by the competition authorities of non-member States on the other. This approach is grounded both in the provisions of the Convention and in the provisions of the Charter.

FR

Le principe ne bis in idem trouve sa source aussi bien dans le Protocole no 7 de la Convention européenne des droits de l’homme (Convention) que dans les systèmes juridiques des États membres. Dans le droit de l’Union européenne, il est présent dans la jurisprudence des juges communautaires en tant que règle générale du droit communautaire. Avec l’entrée en vigueur du traité de Lisbonne, qui inclut la Charte des droits fondamentaux (Charte) dans le droit primaire de l’UE, l’Union européenne s’est dotée aussi d’un texte relatif à l’application du principe ne bis in idem dans un champ beaucoup plus large que pour les affaires relevant des trois conventions susmentionnées. L’importance de ce principe peut aussi être corroborée par l’adhésion de l’UE à la Convention, ce que prévoit l’art. 6 nouveau, al. 2 du TUE. Le principe ne bis in idem a sa place assurée parmi les droits et garanties reconnus à l’entrepreneur dans le cadre des procédures menées par la Commission et les autorités nationales de concurrence, soit la poursuite et sanction des accords non conformes au droit communautaire de la concurrence. Cependant, il n’est pas appliqué en cas de procédures relatives à des accords dont la portée dépasse le territoire de l’UE, menées par la Commission ou une autorité nationale de concurrence d’une part et les autorités de concurrence de pays tiers d’autre part. Ceci est motivé aussi bien par les clauses de la Convention que celles de la Charte.

4

Zásada ne bis in idem v unijním soutěžním právu

89%

Petr M.

Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)

|

2020

|

tom 159

|

nr 2

186-191

EN

The Court of Justice of the European Union interprets the ne bis in idem principle in cases concerning competition law differently, than it does in other areas of law, including the application of the Charter of Fundamental Rights of the European Union; this specific interpretation concerning competition law is arguably also contrary to the jurisprudence of the European Court of Human Rights. Based on the current case- law, it is thus in principle possible to investigate within the EU the same anticompetitive conduct by multiple competition authorities. It is argued that this approach needs to be abandoned for the future.

CS

Při výkladu zásady ne bis in idem postupuje Soudní dvůr Evropské unie v soutěžních věcech odlišně, než je tomu v ostatních oblastech unijního práva, včetně výkladu Listiny základních práv Evropské unie; tento odlišný výklad je nadto podle mého názoru rozporný i s judikaturou Evropského soudu pro lidská práva. Podle dosavadní judikatury je tak v zásadě možné, aby totéž protisoutěžní jednání týchž soutěžitelů bylo v rámci EU paralelně vyšetřováno ze strany více soutěžních orgánů. Mám za to, že tento přístup by měl být do budoucna opuštěn.

5

The Convergence of the Basis of Responsibility for a Crime (an Offense) and for an Administrative Delict and the Ne Bis In Idem Principle in the Polish Law

89%

Zientara A.

Studia Iuridica

|

2019

|

tom 82

328-342

EN

This study presents the case law of the Polish Constitutional Tribunal referring to the ne bis in idem principle and the case law of the European Court of Human Rights issued on the basis of Article 4 of Protocol No. 7 to the European Convention on Human Rights. The work also includes the discussion of solutions adopted in Polish law in the case when a person meets both the signs of a crime/offense and the premises of administrative responsibility of a punitive (repressive) nature in a single unlawful act. For many years, a system-wide solution to this type of convergence was missing in Polish law. The situation changed last year with the introduction of Article 189f to the Code of Administrative Procedure. However, as indicated in the study, this provision does not fully implement the ne bis in idem standard developed by the European Court of Human Rights.

6

PRZESŁANKI ZWOLNIENIA POLICJANTA ZE SŁUŻBY NA PODSTAWIE ART. 41 USTAWY O POLICJI — WYBRANE ZAGADNIENIA W KONTEKŚCIE ZASADY RES IUDICATA

88%

Terlega J.

Przegląd Policyjny

|

2017

|

tom 2(126)

73-89

PL

Artykuł dotyczy odpowiedzialności administracyjnej funkcjonariuszy Policji. Omówiono w nim m.in. interesujące przesłanki zwolnienia ze służby oraz niektóre uwarunkowania postępowania w tym zakresie. Dokonano także analizy wpływu zasady res iudicata na postępowanie i przesłanki zwolnienia policjanta ze służby.

7

Ku vzťahu Aktu o digitálnych trhoch a súťažného práva

88%

Rudohradská S. , Hučková R.

Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)

|

2023

|

tom 162

|

nr 10

944-958

EN

This paper deals with the newly adopted Digital Markets Act and its relationship and impact on competition law. The legal framework of competition law and standard instruments of competition law have so far served in several cases as a tool for punishing the practices of online platforms whose actions showed certain digital specifics in connection with their market power. As the subject of the regulation is to contribute to the proper functioning of the internal market by establishing harmonized rules that will ensure competitive and fair markets in the digital sector throughout the Union for all businesses, it is obvious that it will intersect with the issue of competition. The main goal of the paper is to examine and to approximate the fundamental features of relationship between the Act on Digital Markets and competition law regulation and clarify the impact on the pillars of competition law.

8

Problemy związane z tzw. konstrukcją ciągłości przestępstwa w odniesieniu do instytucji prawa karnego procesowego – res iudicata oraz zakazu ne bis in idem

71%

Krawczyk P.

Problemy Prawa Karnego

|

2021

|

tom 5

|

nr 2

1-29

EN

Przemysław Krawczyk discusses the impact of institutions related to the continuity of a crime on the substantive validity of judgments in criminal cases and the ne bis in idem prohibition that flows from it. The study presents the views of doctrine and judicature which treat the scope of the validity of substantive judgment in relation to conduct (acts) committed in the conditions of continuity. It should be noted at the outset that positions on this issue tend to be diametrically different. Moreover, Krawczyk points out how important it is to set temporal limits to the continuity of an offence. This issue is of considerable importance from the point of view of the substantive validity of a ruling issued in a criminal trial, because incorrect or insufficiently precise delimitation of these limits may result in a violation of some fundamental principles of criminal law, both substantive and procedural.

9

Ochrona zamawiającego przed zmowami przetargowymi w polskim prawie karnym, antymonopolowym oraz prawie zamówień publicznych

71%

Minkiewicz M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2015

|

tom 4

|

nr 4

19-38

PL

Celem artykułu jest porównanie zakresu zastosowania przepisów prawa karnego, prawa ochrony konkurencji oraz prawa zamówień publicznych chroniących zamawiającego przed zmowami przetargowymi. W artykule omówiono rodzaje zmów przetargowych oraz tzw. ustawienia przetargu, wskazano, które z nich mogą podlegać ocenie z punktu widzenia poszczególnych dziedzin prawa, a także przedstawiono możliwe sankcje dla przedsiębiorcy oraz osób fizycznych. Zwrócono również uwagę na aspekty proceduralne, w szczególności w zakresie możliwych do wykorzystania środków dowodowych oraz standardu dowodu opartego na poszlakach. W artykule poruszono również kwestię potencjalnej odpowiedzialności osób zarządzających za zawarcie antykonkurencyjnych porozumień przetargowych oraz oceniono zasadność tego rozwiązania w świetle zasady ne bis in idem.

EN

The purpose of this article is to compare the scope of the application of criminal law, competition law and public procurements law in protecting the procuring party against tender collusions. The article discusses the different types of tender collusions as well as “bid rigging”, it indicates which of them may be examined under the provisions of each legal branch, and presents potential sanctions to business entities and natural persons. Addressed also are procedural aspects of the issue, in particular the type of evidence which can be used and the standard of proof in proceedings based on circumstantial evidence. The article continues on to describe the issue of potential liability for tender collusion of persons holding an executive position and assesses it in the light of the ne bis in idem principle.

10

Prawomocność decyzji prokuratorskich kończących postępowanie przygotowawcze w świetle dyrektywy ne bis in idem

65%

Gerecka-Żołyńska A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2019

|

tom 81

|

nr 2

83-96

EN

The article deals with the procedural consequences of a prosecutor’s decision closing criminal proceedings in the light of the application of the ne bis in idem prohibition. The analysis of the problem is carried out within two thematic areas designated by the scope of the ne bis in idem prohibition, namely in national conditions and within the framework of cooperation with the Member States of the EU. It is assumed that final prosecutor’s decisions on the termination of criminal proceedings create conditions for the ne bis in idem prohibition, when there is an attempt to re-initiate criminal proceedings against the same person for the same act. This tendency is not only characteristic of the Polish system, but is also visible in the criminal-law legislation of other EU Member States, and meets with cautious approval in the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU). As part of the penal cooperation of EU Member States for the interpretation of Article 54 of the Convention implementing the Schengen Agreement, the CJEU’s case law, in which the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions is primarily used, is of the utmost importance. The connection between the application of the rule ne bis in idem and the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions in the framework of criminal cooperation between EU Member States results from the fundamental role that this principle fulfills with regulations adopted in the Treaty on the functioning of the EU (Section: Area of Freedom, Security and Justice). The article shows that the concept of classifying the principle ne bis in idem in the Polish criminal procedural system as a negative procedural condition defined in Article 17 para. 1 item 7 of the Code of Criminal Procedure is the optimal solution, assuming that the res iudicata effect is reserved exclusively for the assessment of court judgments. The importance of the issue of the identity of the act as one of the criteria for the application of the ne bis in idem prohibition is also duly emphasized, given the thesis, which is referred to especially in the jurisprudence of the CJEU, that in such situations it is necessary to determine whether the act to which the final judgment relates is the same as the factual basis for the investigation or inquiry in which the decision to discontinue the proceedings is to be issued without assessing the adopted legal classification of the act or the legal interest of the State.

PL

Artykuł dotyczy procesowych skutków prawomocnych decyzji prokuratora o zakończeniu postępowania karnego w konfrontacji z stosowaniem zakazu ne bis in idem. Analiza problemu przeprowadzona została w obrębie dwóch płaszczyzn tematycznych wyznaczonych zakresem obowiązywania zakazu ne bis in idem, tzn. w warunkach krajowych i w ramach współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. W rozważaniach przyjęto, że prawomocne decyzje prokuratorskie o zakończeniu postępowania karnego stwarzają warunki do stosowania zakazu ne bis in idem, gdy pojawia się próba ponownego wszczęcia postępowania karnego wobec tej samej osoby o ten sam czyn. Tendencja ta nie jest charakterystyczna wyłącznie dla systemu polskiego, ale widoczna jest także w ustawodawstwie karnoprocesowym innych państw członkowskich UE, budzi aprobatę w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ale ostrożną. W ramach współpracy karnej państw członkowskich UE dla wykładni art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen pierwszoplanowe znaczenie ma orzecznictwo TSUE, w którym przede wszystkim wykorzystywana jest zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych. Związek stosowania zakazu ne bis in idem z zasadą wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych w ramach współpracy karnej państw członkowskich UE wynika z fundamentalnej roli, jaką zasada ta pełni wobec regulacji przyjętych w Traktacie o funkcjonowaniu UE (Dział: Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości). W artykule wykazano, że w przyjęta w polskim systemie karnoprocesowym koncepcja klasyfikowania zakazu ne bis in idem jako ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 Kodeksu postępowania karnego jest rozwiązaniem optymalnym przy założeniu, że skutek res iuducata systemowo zastrzeżony jest wyłącznie dla oceny orzeczeń sądowych. Zwrócono też w odpowiednim zakresie uwagę na znaczenie kwestii tożsamości czynu jako jednego z kryteriów stosowania zakazu ne bis in idem, aprobując powielaną, zwłaszcza w orzecznictwie TSUE, tezę, że w zaistniałej sytuacji niezbędne jest ustalenie, czy czyn, którego dotyczy prawomocne orzeczenie, jest tożsamy z podstawą faktyczną śledztwa lub dochodzenia, w którym postanowienie o umorzeniu postępowania ma zostać wydane z pominięciem oceny przyjętej kwalifikacji prawnej czynu lub interesu prawnego państwa.

11

The Effects of Antitrust Enforcement Decisions in the EU

63%

Dinev A.

Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

|

2014

|

tom 7(10)

59-84

EN

In the complex procedural aftermath of Regulation 1/2003, a more systemic approach to antitrust enforcement by various authorities – EU and national, judicial and administrative – could supplement existing cooperation mechanisms with a truly integrated system of rules and decisions. This is the core argument of this article, as it examines the effects of antitrust enforcement decisions in the EU from three different but related angles

FR

Vu la complexité procédurale qui caractérise, depuis l’entrée en vigueur du règlement n° 1/2003, la mise en œuvre du droit antitrust européen par une multitude d’autorités – européennes et nationales, judiciaires et administratives –, une approche dite systémique pourrait compléter les mécanismes de coopération actuels avec un système plus cohérent de règles et de décisions. Tel est l’argument principal de cet article, qui examine successivement, sous trois angles différents, les effets que peuvent avoir les décisions antitrust dans l’UE.

12

Zasada ne bis in idem w prawie konkurencji. Postanowienie Sądu Najwyższego z 26 września 2017 r., III SK 39/16

63%

Bernatt M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2017

|

tom 6

|

nr 8

125-128

PL

W dniu 26 września 2017 r. Sąd Najwyższy wystąpił do Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: TS UE) z pytaniem prejudycjalnym, zwracając się o dokonane wykładni zasady ne bis in idem (ponowne sądzenie lub karanie w tej samej sprawie) oraz ustalenie czy w wypadku równoległego stosowania unijnego i krajowego prawa konkurencji ochronie podlega ten sam interes prawny. Pytanie to ma znaczenie dla ustalenia zakresu ne bis in idem, w tym rozumienia pojęcia tej samej sprawy (idem). Upraszczając, spór dotyczy tego czy idem należy odnosić wyłącznie do tożsamości stanu faktycznego (te same fakty; rozumienie wąskie), czy tożsamości czynu zabronionego (te same fakty i ich taka sama kwalifikacja prawna; rozumienie szerokie) oraz tego, czy dla zastosowania zasady ne bis in idem ma znaczenie – obok tożsamości stanu faktycznego – tożsamość chronionego interesu prawnego. Pytanie prejudycjalne jest istotne, ponieważ odnosi się do sytuacji, kiedy sąd krajowy staje przed dylematem – czy stosować się do wiążącego go standardu wynikającego z Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (ww. rozumienie wąskie), czy też standardu wynikającego z orzecznictwa TSUE w sprawach konkurencji, intepretującego na potrzeby tych spraw zasadę ne bis in idem określoną w art. 50 Karty Praw Podstawowych (ww. rozumienie szerokie). Pytanie to ma także znaczenie dla zdecentralizowanego stosowania w UE art. 101–102 TFUE. W kontekście zasady ne bis in idem Sąd Najwyższy (dalej: SN) stawia bowiem pytanie, czy krajowe prawo konkurencji i unijne prawo konkurencji – gdy stosowanie przez organ krajowy równolegle – chroni ten sam interes prawny.

EN

The Polish Supreme Court made a reference for preliminary ruling in a case involving double fine for the same anticompetitive conduct (first fine for violation of Polish competition law and second fine for violation of Article 102 TFEU). The Court asks whether the identity of interest protected can be considered as a separate condition in the context of ne bis in idem analysis. In addition, it also asks for clarification whether the national competition law where applied in parallel with Article 101-102 TFEU can be said to protect different legal interest. The reference is of importance for a uniform understanding of ne bis in idem principle in EU and ECHR case-law as well as the adequate functioning of decentralized enforcement of Arts 101-102 TFEU. It also addresses the problem what standard national courts should apply when differences between ECtHR and CJEU fundamental rights case-law exist.