Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 484

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 25 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  legi ptakow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 25 next fast forward last
PL
Badano zmiany długości czasu śpiewu bogatki (podgatunek P. m. wladiwostokensis Kleinschm.), w zależności od stadium cyklu lęgowego, czasu kalendarzowego oraz pory dnia. Badania prowadzono w okresie 20.II-29.VI.1993, w lesie sosnowym (40 ha, 800 m n.p.m.) rezerwatu Mount Chiri stanowiącym część parku narodowego Chirisan w Płd. Korei (ryc. 1). Badana populacja gnieździła się w skrzynkach. Badane samce z 7 gniazd, różniących się kalendarzowym czasem lęgów (tab. 1) oznaczono indywidualnymi obrączkami oraz określono ich terytoria i lokalizację stanowisk śpiewu. Skrzynki, w których ptaki gnieździły się kontrolowano w okresie zajmowania (do 18 marca) codziennie, a później — co trzeci dzień. Badania długości śpiewu poszczególnych samców prowadzono od 15 marca do 29 czerwca. Rozpoczynano je 30 min. przed wschodem słońca i kończono 20 min. po zachodzie. Śpiew nagrywano przez pierwsze 30 min. każdej godziny i z tego czasu obliczano średnią długość trwania każdego śpiewu. Przerwy poniżej 2 sekund nie były uwzględniane jako rozdzielające na dwie oddzielne jednostki śpiewu. Ogółem nagrano 136.5 godz. trwania śpiewu. Przy analizie materiału cykl lęgów, w których uczestniczyły badane samce, podzielono na 6 stadiów: — zaloty, budowa gniazda, znoszenie jaj, wysiadywanie, wychów piskląt, koczowanie rodzin po wylocie z gniazda. Najdłuższy średni czas śpiewu stwierdzono w okresie zalotów, a najkrótszy — podczas wychowu piskląt (ryc. 2). W okresie wysiadywania samce śpiewały prawie wyłącznie rano — do godz. 10 (ryc. 3). W ostatnim stadium cyklu lęgowego długość śpiewu była najdłuższa zaraz po wschodzie i zaraz po zachodzie (ryc. 3). Średni czas śpiewu bogatki w badaniach autora był dłuższy niż stwierdzony w badaniach Krebs'a et al. (1981). Stwierdzone zmiany długości śpiewu w różnych stadiach cyklu lęgowego autor wiąże z jego znaczeniem dla zdobycia i utrzymania terytorium lęgowego oraz dla zapobieżenia łączeniu się samicy z obcymi samcami.
EN
The duration of song in male Great Tits was studied on the basis of data gained from sites inhabited by the species in Chirisan National Park, South Korea. The duration of song in the course of 30-minute periods was measured between March and July in relation to breeding stage. Male Great Tits sang from early morning almost to sunset in early April, but did not sing during the daytime in the later part of that month. In early May, song was restricted to dawn only, and there was a minor increase in the duration of daytime song at the end of that month. In June, males sang only at dawn. Song lasted longer in the coutship period than in other stages of the breeding cycle, with the duration being greatest of all before and during the egg- laying period. Song was seldom heard during the family-flocking period. It is concluded that the song of the Great Tit serves in the establishing of territories, in the defence of territory and in the deterring of extra-pair copulation.
PL
W dniu 4 lipca 2009 roku, w trzcinowisku jednego ze stawów w kompleksie Przeręb koło Zatora (woj. małopolskie) znaleziono gniazdo czapli purpurowej Ardea purpurea L. z dwoma pisklętami. Odnalezienie lęgu było poprzedzone wcześniejszymi obserwacjami dorosłych osobników. Czapla purpurowa w naszym kraju osiąga północną granicę swojego zasięgu, a jej lęgi mają charakter efemeryczny. Gniazdowanie czapli purpurowej odnotowano w dolinie górej Wisły po raz pierwszy w 1968 roku na stawach w Spytkowicach, a na Zbiorniku Goczałkowickim w 1994, 1996 i 2004 roku, stwierdzając odpowiednio – 1, 3 i 5 par lęgowych. W Polsce jest gatunkiem objętym ochroną ścisłą, wpisanym do Polskiej czerwonej księgi zwierząt
EN
On the 4th of July 2009, a nest of the purple heron Ardea purpurea L., 1766 with two nestlings was found in reed beds of one of the ponds in the complex Przeręb near the town of Zator (the Małopolska Province). The discovery of the brood was preceded by earlier observations of adult individuals. The nest construction did not differ from that described in the literature and was located in a denser part of reed beds on a peculiar “island” surrounded from two sides by remnants of former channels. It was built of shoots of the last year’s common reed Phragmites communis; elliptical in shape and 50 × 60 cm in dimensions. In the valley of the upper Vistula River, the purple heron nested for the first time in 1968 on nearby ponds in Spytkowice (Wasilewski 1973). The second region of irregular nesting of this species is the Goczałkowicki reservoir, where one nest was found in 1994, nests of 3 pairs in 1996, whereas 5 pairs in 2004 (Betleja 2007). The purple heron in Poland reaches the northern limit of its range and clutches (broods) of the species are ephemeral.
PL
Dane dotyczące lęgów puszczyka uralskiego Strix uralensis w zachodniej części Pogórza Przemyskiego zbierano w latach 2006–2007. W trakcie prac badawczych w 2007 roku zlokalizowano siedem gniazd. Trzy były umieszczone w gniazdach ptaków szponiastych, dwa w typowych dla puszczyka uralskiego miejscach lęgu – złamanych pniach osiki (kominach) oraz dwa w dziuplach (w lipie i buku). Liczba odchowanych młodych puszczyków uralskich, których lęgi zakończyły się sukcesem w 2007 roku wynosiła od 2 do 4 młodych, średnio 2,8 młodych na parę (N = 6). Sukces lęgowy puszczyków uralskich zasiedlających Pogórze Przemyskie, w porównaniu z innymi badaniami, należy uznać za wysoki. Należy jednak podkreślić, że wiosną 2007 roku liczebność gryzoni leśnych była bardzo wysoka, a od niej zależy sukces lęgowy puszczyka uralskiego. W 2006 roku mimo intensywnych i wnikliwych poszukiwań nie udało się odnaleźć gniazd puszczyka uralskiego na badanym obszarze Pogórza Przemyskiego
EN
In 2006–2007, data on the nesting sites of the Ural Owl Strix uralensis were collected in the western part of the Przemyskie Foothills. Seven nests were found in 2007. Three of them were located in stick-nests of birds of prey (probably Common Buzzard). Two nests were found in the typical nesting sites of the Ural Owl – broken trunks of aspen (”chimneys”) and the two other nests − in tree hollows (beech and lime). The brood size of the Ural Owl pairs with breeding success in 2007 ranged from 2 to 4 fledglings per pair, on average 2.8 fledglings per pair (2 × 2, 3 × 3, 1 × 4; N = 6). The breeding success of the Ural Owl from the Przemyskie Foothills is high compared to other data. However, it is necessary to take into consideration that 2007 was the year of outbreak of forest rodents and the breeding success of the Ural Owl is determined by outbreaks of rodents. In 2006, no Ural Owl nests were found in the Przemyskie Foothills, despite the intensive and thorough search
first rewind previous Strona / 25 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.