Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: histamine intolerance

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Objawy pseudoalergii a zaburzenia metabolizmu histaminy

100%

Kacik J. , Wawrzyniak A. , Rakowska M. , Kalicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2016

tom 12

nr 3

234-241

Histamine intolerance is a poorly investigated type of hypersensitivity responsible for a number of often serious symptoms, erroneously interpreted as food allergy. Endogenous histamine originates from the histidine amino acid with the help of the histidine decarboxylase enzyme. Apart from the endogenous production histamine may be supplied to the body with food. Slow-maturing and fermenting products are characterised by particularly high levels of histamine. Some food products stimulate excessive release of histamine from stores in the body as well as containing significant amounts of it. These products include spices, herbs, dried fruits and a large group of food additives. Histamine intolerance is considered to be a condition in which the amount of histamine in the body exceeds its tolerance threshold, which leads to the development of adverse reactions. These reactions primarily include skin symptoms (pruritus, urticaria, skin reddening, acne lesions), angioedema, respiratory symptoms (nasal obstruction and watery discharge, sneezing, coughing, wheezing), gastrointestinal symptoms (abdominal cramps, diarrhoea, bloating), nervous system symptoms (headaches, fatigue, irritability, anxiety, panic attacks), cardiovascular symptoms (tachycardia, hypotension, chest pain), primary dysmenorrhoea and many more. It is estimated that nearly 1% of society is susceptible to histamine intolerance. The diagnosis of this disorder is based on observing at least two characteristic symptoms and their disappearance or improvement following histamine-free diet. A new, although not easily accessible diagnostic tool is assay for serum diamine oxidase activity, which correlates to a significant extent with symptoms of histamine intolerance. Normal activity of diamine oxidase is considered to be the amount of >80 HDU/mL, decreased activity – 40–80 HDU/mL and severely decreased activity – <40 HDU/mL. Currently the option of diamine oxidase supplementation is being considered as prevention for patients with the decreased activity of this substance.

Nietolerancja histaminy stanowi mało poznany typ nadwrażliwości, odpowiedzialny za szereg często poważnych objawów, mylnie interpretowanych jako alergia pokarmowa. Endogenna histamina powstaje z aminokwasu histydyny przy udziale enzymu dekarboksylazy histydyny. Poza endogenną produkcją histaminy amina ta może być dostarczana do organizmu wraz z pożywieniem. Szczególnie dużą zawartością histaminy charakteryzują się produkty długo dojrzewające i fermentujące. Niektóre produkty spożywcze poza znaczną zawartością histaminy stymulują również nadmierne jej uwalnianie z magazynów w ustroju. Należą do nich przyprawy, zioła, suszone owoce, a także liczna grupa dodatków spożywczych. Za nietolerancję histaminy uznaje się stan, w którym ilość histaminy w ustroju przekracza próg tolerancji organizmu, co prowadzi do rozwoju niepożądanych objawów. Wśród nich wymienia się przede wszystkim: objawy skórne (świąd, pokrzywka, zaczerwienienie skóry, zmiany trądzikowe), obrzęk naczynioruchowy, objawy ze strony układu oddechowego (obturacja i wodnisty wyciek z nosa, kichanie, kaszel, świszczący oddech), pokarmowego (kurcze brzucha, biegunka, wzdęcia), nerwowego (bóle głowy, zmęczenie, rozdrażnienie, niepokój, napady lęku), krwionośnego (tachykardia, hipotensja, ból w klatce piersiowej), pierwotne bolesne miesiączkowanie i wiele innych. Szacuje się, że prawie 1% społeczeństwa wykazuje skłonność do nietolerancji histaminy. Rozpoznanie tego zaburzenia opiera się na stwierdzeniu co najmniej dwóch charakterystycznych objawów oraz ich ustępowania bądź złagodzenia po zastosowaniu diety eliminującej histaminę z pożywienia. Nowym, aczkolwiek trudno dostępnym narzędziem w diagnostyce jest oznaczanie osoczowej aktywności oksydazy diaminowej, która w znaczący sposób koreluje z występowaniem objawów nietolerancji histaminy. Za fizjologiczną aktywność oksydazy diaminowej uważa się wartość >80 HDU/ml, za obniżoną – 40–80 HDU/ml, za bardzo obniżoną – <40 HDU/ml. Obecnie rozważa się możliwość wprowadzenia suplementacji oksydazy diaminowej jako metody profilaktycznej u pacjentów z obniżoną jej aktywnością.

Nietolerancja histaminy, a dieta współczesnego człowieka

100%

Bartuzi M. , Ukleja-Sokołowska N.

Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny

2021

tom 26

nr 4

82-88

Histamine intolerance belongs to biogenic intolerances. It is a form of adverse reaction to food. Key in the intolerance of biogenic amines is the lack of participation of immunomechanisms. Although the exact pathogenetic mechanism of histamine intolerance is still unclear. The reduced intestinal activity of diaminic oxidase, which plays a role in the degradation of histamine supplied with food, is assumed to be crucial. Measuring the level of histamine or DAO in the patient’s blood serum is currently possible, although according to some authors controversial. It is usually not recommended in the initial stages of routine diagnosis of food intolerances. However, in some patients, it can help in establishing the correct diagnosis. The purpose of the low-histamine diet is to enable the patient’s recovery and reduce symptoms from the digestive system. At the same time, it is crucial that the diet is full-fledged and acceptable to the patient. The article is focused on the dietary aspects of histamine intolerance. It discusses its sources in the diet, as well as the basics of low-histamine diet.

Nietolerancja histaminy należy do zespołów nietolerancji amin biogennych. Stanowi formę niepożądanych reakcji pokarmowych. Kluczowy w nietolerancji amin biogennych jest brak udziału mechanizmów immunologicznych. Chociaż dokładny mechanizm patogenetyczny nietolerancji histaminy jest wciąż niejasny, to przypuszcza się, że kluczowa jest obniżona aktywność jelitowa oksydazy diaminowej, która pełni rolę w degradacji histaminy dostarczanej wraz z pożywieniem. Pomiar poziomu histaminy lub DAO we krwi pacjenta jest obecnie możliwy, choć wg niektórych autorów kontrowersyjny. Zwykle nie jest zalecany w początkowych fazach rutynowej diagnostyki nietolerancji pokarmowych. U części pacjentów badania te mogą jednak umożliwić ustalenie właściwej diagnozy. Celem diety jest umożliwienie powrotu do zdrowia pacjenta oraz ograniczenie objawów ze strony układu pokarmowego. Jednocześnie kluczowe jest, aby dieta była pełnowartościowa i akceptowalna dla pacjenta. W pracy poglądowej skupiono się na dietetycznych aspektach nietolerancji histaminy. Omówiono jej źródła w diecie, a także podstawy leczenia nietolerancji histaminy dietą.