Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Funkcjonalna analiza atlasów geograficznych jako specyficznej formy przekazu kartograficznego

100%

Horodyski B.

Prace i Studia Geograficzne

|

1979

|

tom 01

2

Narodowy atlas Polski (Przegląd problematyki)

88%

Palonka K. M.

Wieś i Rolnictwo

|

1979

|

nr 3

3

Tomas Hallingback, Ingmar Holmasen: Mossor. En falthandbok. Wydanie II, Stockholm 1985, Interpublishing, 288 str. 479 rycin kreskowych, 310 fotografii wielobarwnych

88%

Ochyra R.

Wszechświat

|

1989

|

tom 90

|

nr 02

4

Atlas anatomiczny ryb srodladowych. II. Szczupak [Esox lucius L.] 1. Osteologia i myologia

75%

Dlugosz M. , Demska-Zakes K.

Zeszyty Edukacyjne. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie

|

1995

|

tom 12

1-29

5

Sztuka anatomii. Część II. Obrazy ciała zwierzęcego u Carla Ruiniego

75%

Pasieka P.

Życie Weterynaryjne

|

2018

|

tom 93

|

nr 12

6

Sztuka anatomii. Część I. Obrazy ciała ludzkiego od Vesaliusa do Spigeliusa

75%

Pasieka P.

Życie Weterynaryjne

|

2018

|

tom 93

|

nr 10

7

Atlasy regionalne jako wspomaganie badan gospodarki przestrzennej

75%

Trafas K.

Biuletyn PAN. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

1996

|

nr 174

69-88

8

Atlas ptakow legowych miasta Przemysla 1993-1996

63%

Kunysz P. , Kurek H.

Badania nad Ornitofauną Ziemi Przemyskiej

|

1997

|

tom 05

5-46

9

Breeding birds and territorial heterogenity in Naples city [Italy]

63%

Mirabella P. , Fraissinet M. , Milone M.

Acta Ornithologica

|

1996

|

tom 31

|

nr 1

25-31

EN

We conducted this study in Naples, Italy from 1990-93. We inventoried birds and habitat types in each 1km² block of the UTM grid covering the entire city. We found a positive correlation between the number of species and the number of habitat types within the UTM blocks. The highest number of species occurred in blocks with the largest woodland areas. We also considered the variation over the study area in number of species among habitat types. We formed an urbanization gradient for habitat types based on the density of buildings and size and type of the green area. We calculated the frequency of each species (expressed in %) in relation to the urbanization gradient for every habitat type. We found that the most synanthropic species were: Columba livia dom., Turdus merula, Passer italiae, Serinus serinus. We used multivariate statistical analysis based on frequencies (in %) and presence/absence of species to classify the habitat types. The arrangement based on percent frequencies was in accord with the urbanization gradient from the suburban woodlands to the built-up areas.

PL

Praca opiera się na materiałach z inwentaryzacji awifauny lęgowej Neapolu (117km²), przeprowadzonej w latach 1990-1993 w ramach prac nad atlasem ornitologicznym miasta (Fraissinet 1995). Badania te wykonano z uwzględnieniem występowania ptaków w wyróżnionych środowiskach miejskich (ryc. 1). Obszar miasta podzielono na pola (1km² ) siatki UTM, określając dla każdego z nich liczbę gatunków lęgowych (ryc. 2) i liczbę gatunków w poszczególnych typach środowisk. Stwierdzono pozytywną zależność między liczbą gatunków i zróżnicowaniem (liczbą) środowisk w poszczególnych polach (ryc. 3). Wartości liczby gatunków/ pole nie wykazały regularności rozmieszczenia w stosunku do różnych części obszaru miasta (ryc. 2), natomiast widoczne było uzależnienie od rozmieszczenia środowisk. Najwięcej gatunków występowało w polach, gdzie był duży udział terenów zadrzewionych (ryc. 4). Wskazuje to, że liczba gatunków zależy od stopnia hemerobii (antropogenicznego przekształcenia środowiska), niezależnie od typu terenu (ryc. 2). Wielkość i wiek drzewostanu terenów zadrzewionych prawdopodobnie miały wpływ na liczbę gatunków. Liczba gatunków zmniejszała się od podmiejskich zadrzewień, poprzez stare parki i zadrzewione ogrody, kończąc na nowych parkach (ryc. 4 i 5). Tereny odkryte (ryc. 6) i zabudowane (ryc. 7) były stosunkowo ubogie pod względem liczby gatunków awifauny lęgowej. Częstość występowania poszczególnych gatunków (wyrażona w procentach) w poszczególnych typach środowiska ("i") obliczano wg wzoru: Fpi = 100 Ui/Utot, w którym Ui oznacza liczbę pól UTM gdzie występowały łącznie dany gatunek i typ środowiska, a Utot — liczbę pól gdzie występowało środowisko "i". Z częstości występowania (w %) obliczono wartości "barycentre" (środowisko średniej częstości występowania) gatunków wzdłuż hipotetycznego gradientu urbanizacji i wyznaczono najbardziej synantropijne gatunki (tab. 1). Uszeregowanie środowisk wzdłuż gradientu urbanizacji oparto na dwóch parametrach: zagęszczenia zabudowy i typu terenów zielonych. Częstości (%) występowania gatunku i jego obecność/nieobecność w różnych środowiskach zostały użyte jako niezależne zmienne dla określenia stopnia podobieństwa między poszczególnymi środowiskami (ryc. 8). Wartości te uzyskano poprzez zastosowanie analizy zestawów (cluster analysis) do macierzy danych (data matrixes). Zaszeregowanie środowisk do grup opartych na obecności/ nieobecności gatunków (ryc. 9) dokonano przez zastosowanie wskaźnika Jaccarda.

10

Metody prezentacji danych w kartografii tematycznej

63%

Paslawski J.

Prace i Studia Geograficzne

|

2002

|

tom 30

11

Mapowanie wszystkich komórek człowieka

63%

Lee S. Y.

Świat Nauki

|

2018

|

nr 01

12

Atlasy i bibliografia dotycząca map zasięgów ogólnych flory środkowoeuropejskiej

63%

Zajac M.

Wiadomości Botaniczne

|

1990

|

tom 34

|

nr 4

13

Urban ornithological atlases in Italy

63%

Dinetti M. , Cignini B. , Fraissinet M. , Zapparoli M.

Acta Ornithologica

|

1996

|

tom 31

|

nr 1

15-23

EN

The increasing interest in the urban ecosystem is indicated in Italy by the great number of ornithological atlases in progress. Since 1986, research has been carried out in 14 urban areas ranging in size from 10-360 km². Seven of these have already been published. Atlases of the wintering bird community are being prepared in two cities and an atlas of the entire annual bird fauna has been completed in another city. Since 1990, a coordinating group has been meeting to standardize research methodologies, and to exchange results and information. A classification of the environments occurring in Italian cities has also been drawn up. All the urban atlases produced in Italy thus far have been based on small-sized mapping units (0.25- 2.00 km²). In some cities, quantitative survey methods, such as extensive mapping, transect, direct counting, VCP, have also been used. In Italian urban areas 167 species of birds have been recorded thus far (47.6 % of the Italian avifauna). The main aims of an urban ornithological atlas are scientific (faunal), practical (urban planning, nature conservation) and cultural (education). The research carried out to date will make it possible to draw a picture of the Italian urban bird fauna. Moreover, a comparison of historical and present records may allow future trends to be foreseen.

PL

We Włoszech rośnie zainteresownie badaniami awifauny terenów zurbanizowanych. Między innymi podjęto badania mające na celu opracowanie atlasów ornitologicznych szeregu miast. Pierwszy (1986) ukazał się atlas ptaków lęgowych Florencji, potem pojawiały się kolejne atlasy, a ostatnio liczba miast objętych badaniami wzrosła do 14 (tab. 1, ryc. 1). Powierzchnie obszarów na jakich prowadzone są badania różnią się wielkością, od 10 km² (Viterbo) do 360 km² (Rzym, ryc. 2). Dotychczas opublikowano atlasy 5-ciu miast: Florencji, Marcon, Cossato, Leghorn, Cremony (tab. 1). 2 opracowania obejmowały także ptaki zimujące (Cremona, Neapol), a w jednym mieście (Turyn) badaniami objęto również awifaunę pozostałych pór roku. W roku 1990 zawiązano grupę roboczą złożoną z kierowników prac nad atlasami poszczególnych miast. Jej zadaniem jest koordynowanie prac, oraz standaryzowanie metodologii wszędzie tam, gdzie to możliwe, a także dostarczanie pełnej informacji każdemu, kto chciałby przyłączyć się z podobnymi badaniami. Podjęto także próby ujednolicenia typologii środowisk występujących w miastach włoskich (tab. 2). Stwierdzenia gatunków notowano w 3 kategoriach, jakie zazwyczaj są stosowane w atlasach ptaków (gniazdownanie: możliwe, prawdopodobne oraz potwierdzone). Podstawą wszystkich atlasów, z wyjątkiem atlasu Turynu opartego na podziale biotopowym, jest sieć kwadratów (0.25-2 km²). Wszystkie atlasy, z wyjątkiem atlasu Cremony (ograniczonego do obszarów zabudowanych), obejmowały zarówno strefę śródmiejską (urban area) jak i peryferyjną. W niektórych miastach używano ilościowych metod liczenia ptaków, takich jak metoda kartograficzna (ryc. 3), transektowa i punktowa. Dotychczasowe badania stworzyły już dość dokładny obraz włoskiej awifauny miast. Ogólna liczba stwierdzonych gatunków wynosi 167, co stanowi 47.6% liczby gatunków ptaków spotykanych w tym kraju. Proporcja liczby gatunków wróblowatych do pozostałych w miastach wynosi 1.2, w całej włoskiej awifaunie — 0.6. Głównymi celami tworzeni.a atlasów ptaków włoskich miast były cele: naukowe (faunistyczne, ekologiczne), popularyzatorskie (wiedza o przyrodzie własnego miasta) oraz praktyczne (wykorzystanie danych o ptakach dla planowania przestrzennego — ryc. 4). W przyszłości prace nad atlasami ornitologicznymi przyczynią się do stałego monitoringu awifauny miast.

14

Sztuka anatomii. Część III. Obrazy ciała zwierzęcego i ludzkiego u pierwszych anatomów porównawczych Belona, Rondeleta i Coitera

63%

Pasieka P.

Życie Weterynaryjne

|

2019

|

tom 94

|

nr 04

15

Jerzy Heintze: Motyle Polski. Atlas. Część pierwsza. Wydanie drugie uzupełnione, Warszawa 1990, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, str. 303

63%

Danowski J.

Wszechświat

|

1991

|

tom 92

|

nr 07-08

16

Aurel Dermek, Albert Pilat: Poznajemy grzyby, Wydawnictwo - Zakład Narodowy Ossolińskich, Wrocław 1988, ss. 149+133

63%

Luszczynski J.

Wszechświat

|

1991

|

tom 92

|

nr 01

17

Preliminary results of work on the ornithological atlas of Lvov city [Ukraine]

51%

Bokotey A.

Acta Ornithologica

|

1996

|

tom 31

|

nr 1

85-88

EN

This paper presents results from the two years of field studies (winters and breeding seasons 1993-95). The work include the entire municipal area (116.5 km²) of Lvov (0.8 million inhabitants). The study area was subdivided according to biotops forming an irregular mosaic. Based on 14 biotops, 105 plots of varying size were delineated. The winter inventory consisted of one survey conducted in each of 105 study plots. A total of 58 bird species were recorded; 34 of these had populations densities above 1900 individuals/km². Species with the highest densities included the House Sparrow Passer domesticus (830 individuals/km²), the Rook Corvus frugilegus (490) and the Feral Pigeon Columba livia dom. (190). During the 1994 and 1995 breeding seasons the survey included an area of 66.5 km² of the city. Three census visits were conducted in each study plot. 71 species were recorded, with the House Sparrow and the Feral Pigeon most numerous. Of particular interest was finding that the Raven Corvus corax, Redstart P. phoenicurus and Willow Warbler Phylloscopus trochilus — were breeding in the central part of the city.

PL

Praca przedstawia cele, metody oraz wstępne opracowanie wyników badań terenowych prowadzonych w czasie zim 1993/94, 1994/95 i w okresach lęgowych 1994, 1995. Inwentaryzacja awifauny Lwowa, mająca na celu stworzenie atlasu, obejmuje cały obszar administracyjny miasta (116.5 km², 800 tys. mieszkańców). Badany teren podzielono na 105 nieregularnych pól o powierzchni od 0.1 do 1.5 km², odzwierciedlających mozaikę rozmieszczenia biotopów w krajobrazie miasta. Centralną część miasta (66.5 km²) objęto badaniami ilościowymi, część peryferyjną (50 km²) — badaniami mającymi ustalić głównie skład gatunkowy awifauny. W czasie zim 1993/94 i 1994/95 (20 XI-20 II) przeprowadzono jednorazowe liczenie na całym obszarze śródmiejskiej części miasta (66.5 km²). Stwierdzono 58 gatunków o ogólnej liczebności 115- 140 tys. osobników (1.7-2.1 osobn./km²). Najliczniej występowały: wróbel domowy (50-60 tys. osobn.), gawron (30-35 tys.), gołąb miejski (12-13 tys.), bogatka (5-7 tys.) i sierpówka (4-5 tys.). Zimowe noclegowisko krukowatych we Lwowie gromadzi w różnych latach od 45 tys. do 120 tys. gawronów (80%), kawek (19%) i wron. W sezonach lęgowych 1994 i 1995 inwentaryzacją opartą na 3-krotnym liczeniu objęto śródmieście (66.5 km²). Stwierdzono 71 gatunków o liczebności 30- 35 tys. par lęgowych (500-550 par/km²). Najliczniej występowały — wróbel (średnio 256 par/km²), gołąb miejski (58), jerzyk (27), sierpówka (34) i oknówka (18). Jako lęgowe rzadkości w badanej części śródmieścia stwierdzono kruka, potrzosa, kokoszkę wodną, muchołówkę żałobną, kuropatwę, turkawkę i dzięcioła czarnego. Charakterystyczną cechą awifauny Lwowa jest skrajne ubóstwo gatunków wodno-błotnych, ponieważ położenie miasta na wododziale pozbawia go większych rzek i zbiorników.

18

Species-plot turnovers from repeated atlas mapping of breeding birds in southern Berlin, 1980 and 1990

51%

Witt K.

Acta Ornithologica

|

1996

|

tom 31

|

nr 1

81-84

EN

A breeding bird atlas was constructed for Berlin (West) based on field work conducted in 1977-1983 and repeated in 1989-1991. Surveys were performed within an area of 9000 ha. using a grid size of approximately 100ha. Species turnover-rates for the 90 plots averaged 22.8 % ±6 % and was generally similar among all habitat types studied (block buildings, high-rise buildings, industrial zone, residential area, parks/cemeteries). However, mean number of species per plot increased in the same order as habitats from 18.1 ±4.1 up to 32.2 ±4.6. The change of a farmland plot to a reconstructed park resulted in a nearly 50% change in species composition. Species dispersal and plot turnover-rates were analyzed in relation to patterns in plot occupancy; resident species and short-distance migrants tended to show a greater positive relationship to distributional pattem than long-distance migrants. A striking exception to this relationship occurred with the Crested Lark Galerida cristata where the relationship broke down for the Berlin population. A similar situation developed in other parts of Central Europe. But the Song Thrush Turdus philomelos, a short-distance migrant, suffered differential losses in the urban environment as related to the stability of surrounding forests.

PL

W latach 1977-1983 wykonano inwentaryzację awifauny lęgowej ówczesnego Berlina Zachodniego, opartą na sieci 100-hektarowych pól atlasu (OAG Berlin — West 1984). W latach 1989-1991 badania te powtórzono na części (90 pól t.j. 9000ha) tamtego obszaru. Porównanie danych z obu inwentaryzacji (ryc. 1, tab. 1) obrazuje stopień wymiany gatunków na polach reprezentujących 5 wyróżnionych biotopów: zabudowę blokową, zabudowę z wieżowców, tereny przemysłowe, niską zabudowę z zielenią, parki/ cmentarze. Średni stopień wymiany gatunków 22.8% ±6% dla wszystkich biotopów nie odbiegał wyraźnie od średnich z poszczególnych środowisk. Natomiast wzrost średniej liczby gatunków w danym biotopie, w przeliczeniu na pole, zwiększał się od 18.1 ±4.1 do 32.2 ±4.6 w wymienionej poprzednio ich kolejności (tab. 1). Przekształcenie środowiska z rolniczego na parkowe powodowało wymianę prawie połowy gatunków. Analizowano też przemieszenie gatunków przez zestawienie stopnia ich wymiany na polach atlasowych z ich migracyjnością (ryc. 2). Gatunki osiadłe i odbywające wędrówki w bliskim zasięgu wykazały większą stałość występowania w badanych polach niż gatunki odbywające dalekie wędrówki. Wyjątkiem była tu dzierlatka, która wykazała wyraźny zanik występowania na badanym terenie, obserwowany także na innych obszarach Środkowej Europy. Również drozd śpiewak wykazał znaczny spadek, mimo ustabilizowanego stanu w okolicznych lasach.

19

Atlasy i klucze, czyli co robi przyrodnik zimą

51%

Jarmaczek M.

Bociek. Biuletyn Klubu Przyrodników

|

2002

|

nr 3[71]

20

Anatomiczny atlas mięśni tuszy wołowej (część IV)

51%

Tyszkiewicz S.

Gospodarka Mięsna

|

2014

|

nr 11

s.24-25