Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The three theological approaches to St. Joseph: John Paul II, Benedict XVI, Francis

100%

Kochaniewicz B.

Forum Teologiczne

|

2022

|

tom 23

7-15

EN

The study presents three images of St. Joseph included in selected writings of the last three popes: John Paul II, Benedict XVI and Francis. It notes that despite the same data from Scripture, the analysed images are different. Their diversity results from different sources used in theological reflection as well as from different methods of interpretation. John Paul II interprets the figure of the Guardian of the Redeemer in the light of God revealing Himself, carrying out His eternal plan. The emphasis was placed on God’s eternal plan that was actualized in earthly history and in human events. This made it possible to show both the realization of the divine plan in concrete terms, as well as the cooperation, faith and obedience of the carpenters of Nazareth in this work. In turn, Cardinal Ratzinger shows the figure of Joseph based on the message contained in a Baroque relief of a Portuguese altar. The symbolic language of the anonymous sculptor and the message contained in the Baroque relief allowed the theologian to draw attention to certain aspects that are difficult to see in the Gospels of Childhood. On the other hand, the image of Joseph presented by Pope Francis emphasizes the paternity of the Patriarch, expressing a certain analogy to the paternity of God towards Israel and the paternity of God to His Son. From this perspective, Joseph’s paternity appears to be a shadow of God’s paternity. This term refers to the title of a novel by Jan Dobraczyński, the message of which influenced the content of the theological icon in the document of Pope Francis. This study found that, despite the limited data on Joseph in Scripture, thanks to the theological sources used and the new interpretative methods used, it was possible to show new, original images of the Guardian of the Redeemer, which allow future generations of Christians to better understand the role and place of St. Joseph in the history of salvation and in the life of the Church.

XX

W opracowaniu przedstawiono trzy nowe spojrzenia na postać św. Józefa, które odnajdujemy w wybranych pismach ostatnich papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Zwrócono uwagę, że w Piśmie św. na temat św. Józefa mamy niewiele informacji, są one niezmienne i utrwalone, natomiast analizowane obrazy się różnią. Ich odmienność wynika z wykorzystanych źródeł w teologicznej refleksji, jak i z właściwych danemu autorowi metod interpretacji. Jan Paweł II interpretuje postać Opiekuna Odkupiciela w świetle objawiającego się Boga, realizującego swój odwieczny plan. Akcent kładzie na odwieczny Boży plan aktualizujący się w ziemskiej historii, w ludzkich wydarzeniach. Pozwoliło to ukazać zarówno realizację boskiego zamysłu w konkrecie, jak i współpracę, wiarę i posłuszeństwo cieśli z Nazaretu w tym dziele. Benedykt XVI ukazuje postać Józefa, opierając się na przesłaniu zawartym w barokowym reliefie ołtarza. Symboliczny język anonimowego rzeźbiarza oraz przesłanie emanujące z płaskorzeźby pozwoliło teologowi zwrócić uwagę na pewne aspekty, które trudno dostrzec w Ewangeliach Dzieciństwa. Natomiast obraz Józefa przedstawiony przez papieża Franciszka akcentuje ojcostwo Patriarchy, wyrażające pewną analogię do ojcostwa Boga wobec Izraela oraz ojcostwa Boga wobec swego Syna. W tej perspektywie ojcostwo Józefa jawi się jako cień ojcostwa Boga. Określenie to nawiązuje do tytułu powieści Jana Dobraczyńskiego, której przesłanie wpłynęło na treść teologicznej ikony zawartej w dokumencie papieża Franciszka. Przedstawienie i analiza w niniejszym artykule obrazów postaci św. Józefa z perspektywy wizji trzech teologów pozwoliły ustalić, że – mimo powściągliwych danych na temat tego Świętego w Piśmie św. – dzięki wykorzystanym źródłom teologicznym oraz zastosowanym nowym metodom interpretacyjnym, możliwe było ukazanie nowych, oryginalnych obrazów Opiekuna Odkupiciela, które kolejnym pokoleniom chrześcijan pozwolą lepiej zrozumieć rolę i miejsce św. Józefa w historii zbawienia oraz w życiu Kościoła.

2

Towards the restored Europe - The mission of the Church in Europe - The vision of Europe from Pope John Paul II to Pope Francis

100%

Turkson K. P. K. A.

Horyzonty Polityki

|

2019

|

tom 10

|

nr 31

11-18

EN

"For you, when the new humanism is a perspective, a project, a commitment, it will then become a vocation. To this "high standard" you are called at the beginning of the new millennium". (Saint John Paul II)

3

Filozoficzne aspekty powołania na przykładzie adhortacji Pastores dabo vobis i Christus vivit

100%

Sieńkowski M.

Studia Ełckie

|

2020

|

tom 22

|

nr 3

343-354

EN

The purpose of this article is to attempt to philosophically explain the issue of vocation based on the two post-synodal exhortations Pastores dabo vobis and Christus vivit. The issues of vocation are discussed on the basis of: concept, types, structure and discernment of vocation. From a philosophical point of view, vocation has the status of an interpersonal relationship. Its existence is made possible by two correlates, which are God and man. Vocation as a real relational being has ultimate reasons. The source, or causative cause of the Christian vocation, is God who initiates the vocation. God is also the ultimate intentional cause of the vocation. In order for a vocation to come into existence in the form of real being, an act of decision is needed. Thanks to it the vocation is constituted.

4

Inspiracje papieża Franciszka dla współczesnej szkoły katolickiej

86%

Maj A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2016

|

tom 8(44)

|

nr 2

77-91

PL

Współczesna szkoła katolicka jest przedmiotem zwyczajnego nauczania Papieża Franciszka. Również w oficjalnych dokumentach zawarte są ważne inspiracje. Papież podkreśla aktualność szkoły katolickiej, zwłaszcza jej roli w integralnym wychowaniu młodzieży. Równocześnie wzywa do zaangażowania się w nową ewangelizację, do otwarcia się na ubogich, do dialogu z odmiennymi kulturami, do wierności wartościom chrześcijańskim. Nauczanie Franciszka również inspiruje do pogłębienia wiary, udziału w ekologii integralnej i praktyki miłosierdzia. Papież stawia na jakość szkoły katolickiej.

EN

Modern Catholic school is subject of the ordinary teaching of Pope Francis. There are also important inspirations included in official documents. Pope emphasizes the topicality of the Catholic school, especially its role in the integral education of the young. Simultaneously, he calls for the commitment to the new evangelization, to be open to the poor, to dialogue with different cultures, to be faithful to Christian values. Pope Francis teachings also inspire to deepen individuals’ faith, take an integral part in the ecology together with practice of charity. Pope focuses on quality of Catholic school.

5

Papież Franciszek jako sędzia w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa

86%

Gałkowski T.

Ius Matrimoniale

|

2019

|

tom 30

|

nr 3

57-73

EN

The subject of the study is the analysis of the sentence issued by Pope Francis in the briefer matrimonial process before the bishop. The author discusses its subsequent stages, paying attention to those legal and theological elements that may become useful in the application of norms by bishops.

PL

Tematem opracowania jest analiza wyroku wydanego przez papieża Franciszka w procesie skróconym przed biskupem. Autor omawia jego kolejne etapy zwracając swoją uwagę na te elementy prawne i teologiczne, które mogą stać się przydatne w aplikacji norm przez biskupów.

6

The implications of the teaching of Pope Francis for youth ministry during World Youth Day in Krakow

86%

Lipiec D.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2016

|

tom 15

|

nr 2

EN

The article has raised the issue of the implications of papal teaching during World Youth Day in Krakow in 2016 for the youth ministry, and especially for the youth ministry in Poland. At the beginning the condition of today’s youth was shown in terms of the teaching of Pope Francis. Then, there were defined the main objectives of the pastoral care of young people based on the analysis of the Pope’s teaching. They are: assistance in meeting God, help in the discovery of the own vocation and help to make the apostolate proper to all the baptized. In the framework of these objectives there have been identified some specific, detailed tasks for clergy working with young people and their lay volunteers.

PL

W artykule zostało poruszone zagadnienie implikacji nauczania papieskiego podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie w 2016 roku dla duszpasterstwa młodzieży, a zwłaszcza dla duszpasterstwa młodzieży w Polsce. Na początku przedstawiono kondycję współczesnej młodzieży w ujęciu papieża Franciszka. Następnie, na podstawie analizy nauczania papieskiego wskazano zasadnicze cele pastoralnego towarzyszenia młodym ludziom. Są nimi: pomoc w spotkaniu Boga, pomoc w odkryciu własnego powołania oraz pomoc w podjęciu apostolatu, właściwego wszystkim ochrzczonym. W ramach tych celów zostały wskazane konkretne, szczegółowe zadania dla duchownych pracujących z młodymi ludźmi oraz ich świeckich pomocników.

7

Udział świeckich w dziele ewangelizacji. Inspiracje Franciszka

72%

Dyk S.

Polonia Sacra

|

2022

|

tom 26

|

nr 2

33-51

EN

For Francis, evangelization is the key to reforming the Church. The lay faithful, on the other hand, are an important and irreplaceable subject of this work. This study presents the Pope’s selected inspirations regarding the participation of the laity in contemporary evangelization. The first part, of the article points to the Pope’s ecclesiology, which underpins his thoughts concerning the missionary assignment of the lay faithful. It also presents specific areas of evangelization in which Francis sees the laity as active subjects. Next, two of Francis’ original exhortations are discussed, namely, his warning against clericalism and an encouragement to implement the synodality of the Church. Finally, the teachings of Francis are presented in the perspective of fulfilling the Church’s prophetic function. The focus here is on the theological and pastoral reading of the catechist’s ministry established by the Pope. The analyzes showed that Francis’ teaching on the participation of the laity in evangelization has many new accents. However, when understanding evangelization, the present pope maintains a hermeneutic continuity with the teachings of the Vatican Council. Francis’ invocations can stimulate contemporary evangelization and contribute to the Church’s renewal.

PL

Dla Franciszka ewangelizacja jest kluczem do reformy Kościoła. Wierni świeccy zaś są ważnym i niemożliwym do zastąpienia podmiotem tego dzieła. Niniejsze opracowanie ukazuje wybrane inspiracje papieża odnoszące się do udziału laikatu we współczesnej ewangelizacji. W pierwszej części artykułu wskazano na eklezjologię papieża, która stoi u podstaw jego myśli dotyczącej misyjnego posłannictwa wiernych świeckich. Przedstawiono tu także konkretne przestrzenie ewangelizacji, w których Franciszek postrzega świeckich jako aktywne podmioty. Następnie omówiono dwa najbardziej oryginalne dla Franciszka wezwania, jak przestroga przed klerykalizmem oraz zachęta do realizacji synodalności Kościoła. W końcu ukazano nauczanie Franciszka w perspektywie realizacji prorockiej funkcji Kościoła. Skoncentrowano się tu na teologicznym i pastoralnym odczytaniu ustanowionej przez papieża posługi katechisty. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że nauczanie Franciszka, dotyczące udziału świeckich w ewangelizacji, posiada wiele nowych akcentów. W pojmowaniu ewangelizacji obecny papież zachowuje jednak hermeneutykę ciągłości z nauką Soboru Watykańskiego II. Wezwania Franciszka mogą zdynamizować współczesną ewangelizację i przyczynić się do odnowy Kościoła.

8

Godność osoby ludzkiej podstawą odpowiedzialności za ekologię w „Laudato si’” i „Fratelli tutti”

72%

Pieja W.

Polonia Sacra

|

2022

|

tom 26

|

nr 2

203-216

EN

A study of the content of the papal encyclicals Laudato si’ and Fratelli tutti allows for the following observations. First, Francis looks at ecology according to a hermeneutic of continuity, that is, he takes up the teaching of John Paul II on human ecology and develops it by writing about integral ecology. Second, Francis notes that integral ecology demands concern for the environment on the part of individuals, institutions, nations, and international communities. Third, according to Francis, it is not technological development alone that contributes to the destruction of the world, but man’s lack of willingness for self-restraint. Consumerism, which goes hand in hand with a “culture of rejection,” demands conversion. This conversion is necessary for both believers and non-believers. The Pope addresses his appeal to all people because they are human beings, citizens of a created world. Man, as a creature of God, is joined to other creatures, but the fact that he is created in the image and likeness of God determines his unique dignity. From this comes responsibility for the rest of creation in accordance with the command to “subdue the earth” (Gen. 1:28). Human concern for creation can be considered on the levels of ecology, human ecology and integral ecology. Moreover, the fact of humanities neglect of creation demands a discussion of ecological conversion. Man should take care of creation because, with his rational nature, he surpasses it. Ecological conversion is part of the work of the new evangelization in the Church and is connected to the transformation of the consciousness of contemporary man in accordance with the Good News of Jesus Christ recalled by Pope Francis.

PL

Badania treści encyklik papieskich Laudato si’ i Fratelli tutti pozwalają na następujące konstatacje. Po pierwsze, Franciszek patrzy na ekologię zgodnie z hermeneutyką ciągłości, to znaczy podejmuje nauczanie Jana Pawła II na temat ekologii ludzkiej i rozwija je, pisząc o ekologii integralnej. Po drugie, Franciszek zauważa, że ekologia integralna domaga się troski o środowisko ze strony poszczególnych osób, instytucji, narodów i społeczności międzynarodowych. Po trzecie, zdaniem Franciszka, to nie sam rozwój technologiczny przyczynia się do niszczenia świata, ale brak gotowości człowieka do samoograniczenia. Konsumpcjonizm, który idzie w parze z „kulturą odrzucenia” domaga się nawrócenia. Nawrócenie to jest niezbędne zarówno w przypadku osób wierzących, jak i niewierzących. Papież adresuje swój apel do wszystkich ludzi, dlatego że są ludźmi, obywatelami stworzonego świata. Człowiek jako stworzenie Boże jest połączony z innymi stworzeniami, jednakże fakt, że jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga, decyduje o jego wyjątkowej godności. Z niej zaś wynika odpowiedzialność za resztę stworzenia zgodnie z poleceniem „czyńcie sobie ziemię poddaną (Rdz 1, 28). Ludzka troska o stworzenie może być rozpatrywana na płaszczyznach: ekologii, ekologii ludzkiej i ekologii integralnej. Ponadto fakt zaniedbań człowieka wobec stworzenia domaga się omówienia nawrócenia ekologicznego. Człowiek powinien troszczyć się o stworzenie, ponieważ swoją naturą rozumną je przewyższa. Nawrócenie ekologiczne wpisuje się w dzieło nowej ewangelizacji w Kościele i łączy się z przekształcaniem świadomości współczesnego człowieka zgodnie z Dobrą Nowiną Jezusa Chrystusa przypominaną przez papieża Franciszka.

9

Otázky náboženské svobody ve vyjádřeních dvou posledních papežů

72%

Menke M.

Studia theologica

|

2016

|

tom 2

119-134

EN

The article analyzes the expressions of Pope Benedict XVI and Pope Francis on the topic of religious freedom. It summarizes their main emphases and evaluates their attitudes. The pontificate of Pope Benedict XVI strongly supported human rights issues and religious freedom is therefore characteristic of this theme. This Pope focused on humanity and its dignity, emphasizing the transcendental foundation of human rights. Pope Francis places different emphases in this area, especially social and charity, in the context of current international relations and new forms of abuse and protection of religious freedom. The way he addresses contemporary secular society may also be a new impetus for discussion about freedom of conscience and religious freedom in search of a balance between fundamental human rights (e.g. freedom of speech vs. freedom of religion).

10

Eucharystia jako centrum chrześcijańskiego życia w nauczaniu papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka

72%

Żarkowski A.

Sympozjum

|

2022

|

tom 2(43)

165-192

PL

Pośród wszystkich sakramentów naczelne miejsce zajmuje Eucharystia. Kiedy stanowi ona centrum chrześcijańskiego życia, prowadzi do jego rozwoju. W swoim nauczaniu papieże Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek podejmują temat Eucharystii i jej wpływu na ludzi ochrzczonych. Sakrament ołtarza jest pokarmem, który wzmacnia w pielgrzymce wiary do wieczności. Eucharystia stanowi zwornik chrześcijańskiego życia i szczyt całej sakramentalnej ekonomii, ponieważ jest uobecnieniem samego Zbawiciela. Dlatego istotą każdej Mszy Świętej jest spotkanie ze Zmartwychwstałym Panem. Rozwój duchowego życia dokonuje się dzięki Eucharystii i przez nią. Uprzywilejowane miejsce zajmuje niedzielna Msza Święta jako Pascha tygodnia. Papieże podejmują także temat konieczności sakramentalnej spowiedzi, aby godnie przyjmować Komunię Świętą, która gładzi grzechy lekkie i chroni przed ciężkimi. Pomocna w rozwoju chrześcijańskiego życia jest także eucharystyczna pobożność, której przejawem są różne formy kultu Najświętszego Sakramentu. Poza Mszą Świętą Eucharystia zobowiązuje także do miłości wobec bliźnich i do pojednania z nimi.

EN

The Eucharist holds centre stage among all sacraments. As long as the Eucharist constitutes the centre of Christian life, it substantially contributes to its development. In their teaching, Popes John Paul II, Benedict XVI and Francis explore the subject of the Eucharist and the way it influences those baptised. The Sacrament of the Altar provides the faithful with the necessary food and strength in their pilgrimage towards eternity. The Eucharist underlies Christian life and constitutes the culmination of the entire sacramental economy as it embodies the Saviour Himself. Therefore, the encounter with the Risen Lord is the essence of each Holy Mass. It is thanks to and through the Eucharist that one’s spiritual life progresses. As the so-called Passover of the Week, the Sunday Mass holds a dominant position. The Popes also bring up the subject of sacramental confession which enables the worthy reception of Holy Communion. The Holy Communion in turn takes away petty sins and protects from committing major ones. Eucharistic devotion is yet another aid in the development of Christian life. It manifests itself in various forms of adoration of the Most Blessed Sacrament. Outside of the Holy Mass, the Eucharist reaffirms a person’s commitment to the love of his / her neighbour and to reconciliation.

11

Fulfilling the Call to Holiness in the Views of Cardinal Stefan Wyszyński. An Outline of the Problem in the Light of the Ascetic Teachings of the Servant of God

72%

Hadryś J.

Verbum Vitae

|

2021

|

tom 39

|

nr 2

589-606

PL

W artykule przedstawiono w zarysie, w oparciu o dotychczas mało znane ascetyczne nauczanie Stefana kardynała Wyszyńskiego, zagadnienie realizowania powołania do świętości. Całość prac badawczych przeprowadzono analizując wypowiedzi Wyszyńskiego dotyczące powszechnego powołania do świętości oraz jej czterech wymiarów: teologalnego, moralnego, eklezjalnego oraz psychologicznego. Wyniki analizy tekstów źródłowych oceniono w świetle adhortacji Gaudete et exsultate papieża Franciszka. Okazało się, iż nauczanie Wyszyńskiego dotyczące realizowania powołania do świętości nic nie straciło ze swojej aktualności i jest w pełni zakorzenione w tradycji Kościoła.

EN

The article outlines the issue of fulfilling the call to holiness based on the hitherto little-known ascetic teachings of Stefan Cardinal Wyszyński. All the research work was carried out by analyzing Wyszyński’s statements about the universal call to holiness and its four dimensions: theological, moral, ecclesial and psychological. The results of the analysis of the source texts were assessed in the light of the exhortation Gaudete et exsultate by Pope Francis. It was found that Wyszyński’s teachings on the realization of the call to holiness lost nothing of its topicality and is fully rooted in the tradition of the Church.

12

Inspiracje Franciszka dla posługi słowa

72%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2021

|

tom 25

|

nr 4

43-62

EN

This paper deals with Pope Francis’ inspirations for the ministry of the word. Through a qualitative analysis of the texts of his documents and interviews with him, the following inspirations were extracted: the primacy of preaching in a missionary key; preaching born of the experience; preaching born of accompanying people; preaching with joy; reaffirmation of the importance of homilies; the appreciation of the preparation of homilies and sermons. These inspirations of Francis for the ministry of the word are not new, but rather an extension of the teaching of Vatican II and the post-conciliar popes, especially Paul VI. They are relevant for a Church operating in the early 21st century in a secularized environment.

PL

Tekst dotyczy inspiracji papieża Franciszka dla posługi słowa. Metodą jakościowej analizy tekstów jego dokumentów i wywiadów z nim zostały wydobyte następujące inspiracje: prymat przepowiadania w kluczu misyjnym; przepowiadanie zrodzone z doświadczenia i przeżywania wiary; przepowiadanie zrodzone z towarzyszenia ludziom; głoszenie z radością; potwierdzenie znaczenia homilii; dowartościowanie przygotowania homilii i kazań. Wymienione inspiracje Franciszka dla posługi słowa nie są nowe, stanowią raczej rozwinięcie nauczania Soboru Watykańskiego II i posoborowych papieży, a zwłaszcza Pawła VI. Mają one znaczenie dla Kościoła działającego na początku XXI wieku w środowisku zsekularyzowanym.

13

Medialne kreowanie klimatów rodzinnych

72%

Drożdż M.

Horyzonty Wychowania

|

2020

|

tom 19

|

nr 49

63-77

EN

SCIENTIFIC OBJECTIVE: The importance of media opportunities, challenges and threats to the family still seem to be hardly considered, not only in the media message itself, but also in the minds of contemporary families. The scientific goal of this article is to attempt to show selected aspects of media influence on the family from the perspective of modern ethical discourse. RESEARCH PROBLEM and METHODS: The main research problem of the article is the analysis of the consequences of media effects on family environments. The research problem was formulated in the title of the article as the creation of family atmosphere by the media. In our analyzes, we refer to the source literature of the teaching of Popes John Paul II and Francis on the role of the media in relation to the family in the context of contemporary civilization processes. . PROCESS OF THE ARGUMENT: In these analyzes, we try to show selected aspects of family atmosphere created mainly by the active presence of the media in family environments. The basic perspective of the analysis will be the personalistic perspective, constituting a broad dialogue platform for various orientations and ethical arguments. RESULTS OF THE SCIENTIFIC ANALYSIS: The scientific analyzes contained in the article show the fields of ethical obligations of caring for the family in the world of multiple media interactions. The main dimensions of this concern are: adherence to the principles of responsibility and respect for human dignity in creating media content, education for responsible media use, seeking defensive mechanisms for the family in the face of media threats. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: We need to rely on the ethics of the media, which allows us to shape a true conscience as the basic regulator of human choices and media activities, both of the creators, broadcasters and recipients.

PL

CEL NAUKOWY: Waga i znaczenie medialnych szans, wyzwań i zagrożeń dla rodziny wydają się wciąż mało uwzględniane, nie tylko w samym przekazie medialnym, ale również w świadomości współczesnych rodzin. Celem naukowym niniejszego artykułu jest próba pokazania wybranych aspektów wpływu mediów na rodzinę z perspektywy współczesnego dyskursu etycznego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Zasadniczym problemem badawczym artykułu jest analiza konsekwencji oddziaływania mediów na środowiska rodzinne. Problem badawczy został sformułowany w tytule artykułu jako kreowanie przez media klimatów rodzinnych. W naszych analizach odwołujemy się do literatury źródłowej nauczania papieży Jana Pawła II i Franciszka na temat roli mediów wobec rodziny w kontekście współczesnych procesów cywilizacyjnych. Analiza szans, wyzwań i zagrożeń dla rodziny w dobie cywilizacji medialnej jest oparta na literaturze przedmiotowej dotyczącej tego zagadnienia oraz na własnych obserwacjach uczestniczących. PROCES WYWODU: W niniejszych analizach staramy się ukazać wybrane aspekty rodzinnych klimatów kreowanych w zasadniczej mierze przez aktywną obecność mediów w środowiskach rodzinnych. Podstawową perspektywą analiz będzie perspektywa personalistyczna, stanowiąca szeroką platformę dialogu dla różnych orientacji i argumentacji etycznych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analizy naukowe zawarte w artykule pokazują pola powinności etycznych troski o rodzinę w świecie wielorakich oddziaływań medialnych. Głównymi wymiarami tej troski są: przestrzeganie zasad odpowiedzialności i szacunku dla godności człowieka w tworzeniu treści medialnych, wychowanie do odpowiedzialnego korzystania z mediów, poszukiwanie mechanizmów obronnych dla rodziny wobec zagrożeń medialnych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wszystkie zasady odpowiedzialnego tworzenia treści medialnych i korzystania z nich można sprowadzić do jednej podstawowej zasady: potrzeba się oprzeć na etyce mediów, która pozwala kształtować prawdziwe sumienie jako podstawowy regulator ludzkich wyborów i działań medialnych, zarówno działań twórców, nadawców, jak i odbiorców.

14

„Oryginalna apologetyka” według papieża Franciszka

72%

Skierkowski M.

Teologia i Moralność

|

2021

|

tom 1

|

nr 1(29)

193-204

EN

The paper was inspired by the teaching of Pope Francis who wrote in the Apostolic Exhortation Evangelii Gaudium (2013) as follows: „Proclaiming the Gospel message to different cultures also involves proclaiming it to professional, scientific and academic circles. This means an encounter between faith, reason and the sciences with a view to developing new approaches and arguments on the issue of credibility, a creative apologetics which would encourage greater openness to the Gospel on the part of all. When certain categories of reason and the sciences are taken up into the proclamation of the message, these categories then become tools of evangelization; water is changed into wine” (n. 132). The article develops a notion „a creative apologetics” as credible and ethical interaction between faith, reason and the sciences. The sciences teach us that the world is rational, although they remain simultaneously on the level of ordinary human usefulness only. The philosophical reason in turn leads us to a new horizon which opens itself beyond the reality of our five senses. Theology, finally, lets us accept and understand God`s revelation in Jesus Christ.

PL

Artykuł został zainspirowany nauczaniem papież Franciszka, który w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium (2013) napisał następująco: „Głoszenie orędzia ewangelicznego różnym kulturom pociąga za sobą także głoszenie kierowane do kręgów intelektualnych: przedstawicieli wolnych zawodów, naukowców i środowisk akademickich. Chodzi o spotkanie między wiarą, rozumem i nauką, w dążeniu do omówienia i przedyskutowania wiarygodności, oryginalnej apologetyki, pomagającej w stworzeniu takich postaw, aby Ewangelia była słuchana przez wszystkich. Jeśli pewne dziedziny nauki i kategorie myślenia są przyjęte do głoszenia orędzia, to stają się one narzędziami ewangelizacji; to woda przemieniona w wino” (n. 132). W artykule rozwija się pojęcie „oryginalnej apologetyki”, jako wiarygodnej i etycznej interakcji pomiędzy wiarą, rozumem i naukami szczegółowymi. Te nauki uczą nas, że świat jest racjonalny, aczkolwiek jednocześnie one same pozostają tylko na poziomie zwykłej użyteczności ludzkiej. Rozum filozoficzny z kolei prowadzi nas do nowego horyzontu, który otwiera się poza rzeczywistością pięciu zmysłów. Teologia wreszcie pozwala nam zaakceptować i zrozumieć Objawienie Boże w Jezusie Chrystusie.

15

Benedykta XVI „wymyślanie Kościoła idealnego” w kontekście synodalności papieża Franciszka

72%

Kasperowicz P.

Sympozjum

|

2022

|

tom 2(43)

145-164

PL

Papież Benedykt XVI w ostatnim wywiadzie z Peterem Seewaldem tłumaczy, czym jest prawdziwe bycie w Kościele: to nie „wymyślanie Kościoła idealnego, ale gotowość do życia i pracy właśnie w Kościele, który jest nękany przez moce zła”. Ojciec święty rozwija tę myśl, przekazując, jak z jego punktu widzenia Kościół zmieniał się razem ze światem i vice versa. Papież Franciszek w Dokumencie przygotowawczym XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja zwraca uwagę, że „synodowanie można porównać do teatru trzech zasadniczych aktorów: Jezusa, tłumu (świata) oraz Kościoła (…), ale jest jeszcze czwarty dodatkowy aktor, zwany przez Papieża antagonistą”, stąd rodzi się potrzeba rozeznawania. To nauczanie koresponduje z doświadczeniem, jakie pozostawił światu Benedykt XVI, gdyż łączenie rzeczywistości Boskiej z ludzką słabością jest charakterystyczne dla Kościoła katolickiego od wieków. Święty Augustyn w De civitate Dei napisał, że na ziemi ludzkość nie osiągnie stanu całkowitej przynależności do Państwa Bożego. Nie przekreśla to jednak procesu synodowania, ale nastraja do pokory.

EN

Pope Benedict XVI, in the last interview with Peter Seewald, explains what true being in the Church is: it is not "inventing an ideal Church, but the readiness to live and work precisely in the Church, which is plagued by the powers of evil." The Holy Father develops this idea, conveying how from his point of view the Church changed with the world and vice versa. Pope Francis in the Preparatory Document of the XVI Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops "Towards a synodal Church: communion, participation and mission" points out that "synodation can be compared to a theatre of three main actors: “synodation can be compared to a theatre of three main actors: Jesus, the crowd (of the world) and the Church (...), but there is a fourth additional actor, called by the Pope the antagonist”, hence the need for discernment. This teaching corresponds to the experience that Benedict XVI left to the world, because combining divine reality with human weakness has been characteristic of the Catholic Church for centuries. St. Augustine in De civitate Dei wrote that on earth humanity will not reach the state of complete belonging to the State of God. However, this does not rule out the process of synodation, but it instills humility.

16

Papież Franciszek nie jest przeciwnikiem rynku. Uwagi etyka gospodarki do Evangelii gaudium

72%

Pies I.

Sympozjum

|

2014

|

nr 2(27)

135-161

EN

Author criticizes a lot of commentator’s conviction that Evangelii gaudium is anti-market document. There is view of non-clerical business ethics. Professor’s Pies main thesis is belief that cannot be judge critically alleged Pope’s Francis hostility to free market. This document shows the problem, which is institutional and ethical, using individual- ethical rhetoric.

17

Pedagogiczne aspekty adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia

72%

Zellma A.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2017

|

tom 37

|

nr 1

235-248

EN

Amoris laetitia, an apostolic exhortation by Pope Francis, shows the problems related to marriage and family in a new light. The Pope, just like His predecessors, devotes a lot of attention to parental responsibility for the holistic development of children. He reminds us that the passing on of values and ideals, development of social and religious attitudes and sexual education should occupy an important place in the process of upbringing in the family. In the opinion of Francis, such an upbringing requires the involvement of the mother and the father, who consciously and responsibly participate in the holistic development of their children. In the accomplishment of educational tasks the parents are entitled to receive proper support from the state, the school and the Church. Other aspects regarded by Pope Francis as important include the preparation of future spouses for marriage and parenthood, and support for married couples in performing their tasks resulting from motherhood and fatherhood. Consequently, Francis devotes much attention to proper methods of upbringing in the family, which is important not only in theory, but also in practice. All of these aspects are investigated in the article and analysed from the perspective of Christian pedagogy.

PL

Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia stawia w nowym świetle problemy dotyczące małżeństwa i rodziny. Papież, podobnie jak jego poprzednicy, wiele uwagi poświęca odpowiedzialności rodziców za holistyczny rozwój dzieci. Przypomina, że w procesie wychowania w rodzinie ważne miejsce powinno zajmować przekazywanie wartości i ideałów, kształtowanie postaw społecznych i religijnych oraz edukacja seksualna. Zdaniem Franciszka, wychowanie to domaga się zaangażowania matki i ojca, którzy świadomie i odpowiedzialnie uczestniczą w holistycznym rozwoju dzieci. W realizacji zadań wychowawczych rodzice mają prawo do odpowiedniej pomocy ze strony państwa, szkoły i Kościoła. Papież za ważne uznaje też przygotowanie narzeczonych do małżeństwa i rodzicielstwa oraz wspieranie małżonków w wypełnianiu zadań wynikających z macierzyństwa i ojcostwa. W związku z powyższym adhortacja Amoris laetitia wiele uwagi poświęca odpowiednim metodom wychowania w rodzinie, co jest znaczące nie tylko dla teorii, ale również dla praktyki. Na te wszystkie aspekty zwrócono uwagę w artykule, analizując je z perspektywy pedagogiki chrześcijańskiej.

18

List apostolski Papieża Franciszka Scripturae Sacrae affectus w XVI stulecie śmierci św. Hieronima

72%

pp. F.

Vox Patrum

|

2020

|

tom 76

7-26

PL

Nie dotyczy

19

Fides ex visu we współczesnej teologii piękna

72%

Chałupniak R.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2014

|

nr 1

151-176

PL

Artykuł ukazuje szeroki kontekst relacji między wiarą, teologią i pięknem. Chrześcijaństwo, wyrosłe na judaizmie, podjęło niektóre surowe przepisy starotestamentalne. Wśród nich był zakaz tworzenia obrazów, choć został on przez chrześcijan inaczej zinterpretowany. Odwołując się do Katechizmu Kościoła katolickiego, należy przypomnieć, że zasadniczą racją powstawania obrazów religijnych, a także posługiwania się nimi w katechezie, jest misterium Wcielenia Jezusa Chrystusa. Ponieważ Słowo stało się ciałem, przyjmując prawdziwe człowieczeństwo, stąd ludzkie oblicze Jezusa może być „przedstawiane” (por. KKK 476). Tę naukę potwierdzały zarówno dawne, jak i współczesne wskazania Kościoła. Artykuł ukazuje, jak rozumiane było piękno w chrześcijańskiej teologii i jak odnoszone było bezpośrednio do Boga. Często powtarzane zdanie „Piękno zbawi świat” rozumiane jest jednoznacznie i odnosi do piękna samego Jezusa.

EN

The article presents a wide context of relations between faith, theology and beauty. Christianity, which raised from a strong tree of Judaism, had to take a clear stand on some legal regulations dominating in the religion of the Israeli. Among them there was also the prohibition of creating images, but Christians justify the possibility to create and use religious art. Referring to the Catechism of the Catholic Church it should be reminded that the main reason for creating religious art and using it also in catechesis is the mystery of the embodiment of Jesus Christ. As Word became flesh, receiving real human nature, the human face of Jesus can be “presented” (cf. CCC 476). This teaching has been confirmed by both former and contemporary directions of the Church. The text shows how beauty has been understood in the Christian theology and how the whole thinking about God directed itself to beauty. The often repeated sentence “Beauty saves the world” is understood unequivocally in Christianity: saving is the beauty of Jesus Himself.

20

Sakramentalność małżeństwa w relacji do Eucharystii

72%

Barth G.

Studia Teologii Dogmatycznej

|

2016

|

tom 2

EN

This text discusses the relationship between the sacrament of marriage and the Eucharist. The motive undertake this relationship was the last Synod of Bishops on the role of marriage and family in the world. The biggest controversy has raised the issue of “irregular” situation and therefore granting of the Holy Communion to persons who are in the second unity. In the first part, the author of the text presents the arguments of supporters and opponents granting of Holy Communion for such persons. Without going into comment regarding direct to each of the reasons, the author considers as essential the question of how one and the second option understands the current state of reflection as “impasse” and how much of a “impetus”. In one and the other can to hide the real danger of the ideological thinking, leading to an impasse, and the chance to view something further and wider, and so the impetus for deeper and more responsible reflections. These are the issues of mercy, sin, the law of growth and analysis of specific experiences. In the second part of the text, the author draws a theological horizon to link theology of creation with science of salvation (sacramentology) and, consequently, more theological than ever juridically-legalistic way to justify the sacramentality. It’s about deeper showing into symbolism of the sacrament of marriage as a medium of the saving content. Also presents the four dimensions of the correlation between the marriage and the Eucharist: spousal, spiritual, communial and covenant. They are crucial to the renewal of the theology of the sacrament of marriage.