Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Audycje radiowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
XX
W tym opracowaniu omówiliśmy tylko niektóre problem statystyczne związane z organizacją, zbieraniem głosów, wynikami i dynamiką zmian na Liście Przebojów Trójki. (fragment tekstu)
EN
Radio 3 Hit List is the most popular weekly pop chart in Poland, based on the listeners votes. History, the most popular charts in the world and their place in the entertainment market is presented in the first part of the paper. Then the Radio 3 Hit List is characterised with the emphasis put on voting systems, chart rules and special features like "waiting room", "unlucky seven", etc. Special data base covering all weekly editions up to the end of 2003 has been prepared. More than 4000 songs, described by their chart run characteristics are then clustered. Groups are then characterized by averages and by typical representatives. Some other statistical problems are also addressed, like the distribution of popularity, chart survival curves, outliers, voting cheating, the efficienty of different voting systems and voting generators. (original abstract)
XX
Mówiąc do mikrofonu w studiu radiowym, należy wyobrazić sobie, że po drugiej stronie słucha tylko jeden człowiek, podpowiadają młodym adeptom doświadczeni radiowcy. To zbliża autora i słuchacza, ułatwia stworzenie bardzo ważnej i potrzebnej w radiu intymności. Pomaga również pracować nad zdolnością przewidzenia antycypowanych reakcji słuchaczy. Refleksja nad tym, w jaki sposób to , o czym mówi nadawca, wpływa na drugiego człowieka, czyli odbiorcę, jest konieczna od samego początku tworzenia programu.(fragment tekstu)
3
75%
XX
W artykule zaprezentowano naukowe poglądy na to, w jaki sposób tradycyjne stacje radiowe dobierają muzykę nadawaną na antenie. Zanalizowano nowy typ internetowej stacji radiowej - Last.fm, koncentrując się na sposobach monitorowania muzycznych preferencji słuchaczy i wykorzystywania zdobytej w ten sposób wiedzy do kształtowania repertuaru muzycznego stacji. W końcowej części tekstu porównano Last.fm ze sklepami oferującymi pliki muzyczne oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy Last.fm ma szansę na odniesienie sukcesu jako serwis subskrypcyjny(abstrakt oryginalny)
EN
The first part of the article presents scientific views on how traditional radio stations decide what music to play on the air. The second part of the text analyses a new type of internet radio station - Last.fm, concentrating on the ways in which it monitors music preferences of the listeners and uses this knowledge to shape music repertorie. In the last part of the article, the author compares Last.fm to music shops and attempts to answer the question whether Last.fm has a chance to become a success as a subscription service(original abstract)
XX
Niniejszy artykuł opisuje pierwsze próby regulacji radiofonii w Stanach Zjednoczonych. Radio już w latach trzydziestych stało się w Ameryce zjawiskiem masowym. Początkowo wykorzystywane było ono w znacznej mierze dla realizacji celów oświatowych, jednak z czasem stacje radiowe przybrały przede wszystkim charakter komercyjny. Proces ten budzi! wiele kontrowersji i miał wpływ na kształt unormowań prawnych w tej dziedzinie. (abstrakt oryginalny)
EN
The first atlempls to regulate radio broadcasting in the USA are deseribed in this article. In the USA radio broadcast became a mass communication medium already in the Thirties. Initially it served, in large measure, for implementation of educational programs, then most radio stations commercialised. The commercialisation process gave rise to numerous controversies and affected the relevant legislation. (original abstract)
XX
Celem tekstu jest analiza modelu komunikacji z patronami Radia 357 - internetowej stacji radiowej finansowanej przez słuchaczy przy wykorzystaniu patronatu cyfrowego. Metodologia: dokonano jakościowej analizy treści znajdujących się na forum dla patronów rozgłośni. Na materiał empiryczny złożyło się 200 postów stacji, 21 081 komentarzy patronów oraz nagrania filmowe trwające łącznie 1050 minut. Analiza objęła okres od października 2020 r. do stycznia 2022 r. Wyniki i wnioski: przeprowadzona analiza wskazuje, że model komunikacji Radia 357 jest silnie uwarunkowany przez sposób finansowania rozgłośni. Stacja równolegle komunikuje się ze wszystkimi słuchaczami (za pośrednictwem strony internetowej oraz mediów społecznościowych) i moderuje odrębne fora dla najbardziej zaangażowanych patronów. Komunikacja wynika częściowo z indywidualnego modelu przyjętego przez rozgłośnię, częściowo zaś z ram i narzędzi narzuconych przez techniczne uwarunkowania platformy crowdfundingowej, na której prowadzona jest zbiórka. Wartość badawcza: analiza dostarcza wiedzy na temat charakterystyki oraz mocnych i słabych stron opisywanego modelu komunikacji. Co szczególnie ważne, zważywszy na ostatnie dekady dynamicznego rozwoju radiofonii, model ten istotnie różni się od dotychczasowego sposobu komunikowania tradycyjnych stacji radiowych.(abstrakt oryginalny)
EN
The purpose of thetext is to analyze the model of communication with patrons of Radio 357 - an online radio station funded by listeners using digital patronage. Methodology: aqualitative analysis of the content found in the forum for patrons of the radio station was carried out. The empirical material consisted of 200 posts by the station, 21,081 comments by patrons, and videos lasting a total of 1,050 minutes. The analysis covered the period from October 2020 to January 2022. Results and conclusions: theanalysis conducted indicates that Radio 357's communication model is strongly determined by the way the radio station is fi nanced. The station communicates with all listeners in parallel (via its website and social media) and moderates separate forums for the most committed patrons. The communication is partly due to the individual model adopted by the radio station, and partly due to the framework and tools imposed by the technicalities of the crowdfunding platform on which the collection is conducted. Research value: the analysis provides insight into the characteristics and strengths and weaknesses of the described communication model. What is particularly important, given the last decades of rapid development of radio broadcasting, this model is signifi cantly different from the previous way of communication of traditional radio stations. (original abstract)
XX
Wychodząca w latach 1985-1989 "Solidarność Radia i Telewizji" jest tworem na pograniczu prasy i mediów elektronicznych. Z jednej strony mamy do czynienia z dokumentem drukowanym, z drugiej jednak, co nietypowe, redakcja i autorzy związani byli wcześniej niemal wyłącznie ze słowem mówionym - wszyscy kiedyś pracowali w Komitecie do Spraw Radia i Telewizji. Pracowali, ponieważ po wprowadzeniu stanu wojennego zostali pozbawieni stanowisk i wyrzuceni z pracy z wilczym biletem, który uniemożliwiał im podjęcie zawodu w następnych latach. Duch dziennikarstwa ich jednak nie opuszczał. Wielu zaczęło publikować w wychodzących w kraju podziemnych pismach, inni zakładali je na własną rękę. Tak było w wypadku redakcji "Solidarności Radia i Telewizji". Analiza treści pisma przynosi czytelnikowi subiektywny przegląd wydarzeń końca epoki PRL. W artykułach starano się także dawać odpór propagandowym działaniom radia i telewizji drugiej połowy lat 80. Nie brakowało także przepełnionych goryczą wspomnień. Autorzy nie ukrywali, że weryfikacja dziennikarzy w stanie wojennym była dla nich traumatycznym przeżyciem. (abstrakt oryginalny)
EN
"Solidarność Radia i Telewizji", a magazine published between 1985-1989, was a creation somewhere in between press and electronic media. On the one hand, it was a printed magazine but, on the other, the majority of its authors were journalists who once used to work for Radiokomitet (Radio and Television Committee). These journalists were, after the introduction of martial law in Poland, expelled from their positions, without further possibility to find work in the profession. They did not, however, lose their journalist spirit and heart. Many continued their work, writing for clandestine press, others established periodicals on their own. This was the case with "Solidarność Radia i Telewizji". Content analysis of this periodical shows readers a subjective view of events from the end of the Communist era in Poland. The articles attempted to counterbalance the radio and television's propaganda activity from the late 1980s. Presented were also various bitter recollections from that period of time. The authors did not conceal the fact that journalist vetting during the martial law period was a traumatic experience for them. (original abstract)
XX
22 czerwca 1941 roku III Rzesza zaatakowała ZSRS. Niekorzystny dla Armii Czerwonej obrót zmagań militarnych na froncie wschodnim spowodował, że działające w państwie sowieckim od 1919 roku struktury Międzynarodówki Komunistycznej (MK) zostały przeniesione w październiku 1941 roku z Moskwy do Ufy1 i Kujbyszewa, przy czym niektóre z nich nadal pozostały w stolicy ZSRS. Po agresji Niemiec na Związek Sowiecki zaistniała potrzeba prowadzenia intensywnej pracy propagandowej. (fragment tekstu)
EN
On June 22nd, 1941 the Third Reich attacked the USSR. The outcome of military warfare on the Eastern Front, unfavourable for the Red Army, caused the Communist International (CI) structures, operating in the Soviet country since 1919, to move in October 1941 from Moscow to Ufa and Kuybyshev. After the German aggression, a need for intensive propaganda operations came into existence. Within the Executive Committee's (EC) apparatus there was, among others, Press and Radio Broadcasting Department supervised by Bedřich Geminder during 1941-1943 (pseudonym: G. Friedrich). Between 1941-1942, there were: a general radio office and 16 secret national stations, which, in 1943, were incorporated into the Department. After the dissolvement of the CI, in spring 1943, the radio stations were affiliated to the secret Institute of Science and Research no. 205 (the former Press and Radio Department of ECCI) operating in a newly formed International Information Department of the Central Committee of the All-Union Communist Party (Bolsheviks). Among 16 offices that the CI brought to life, there was a station under the name of Tadeusz Kościuszko broadcasting in Polish language. It started broadcasting in July 1941 and continued up to July 22nd, 1944. Its headquarters were situated initially in Moscow, however, after the evacuation of the ECCI in October 1941 it broadcasted from Ufa, Bashkiria. Among the many questions raised in the announcements of the Polishspeaking editorial staff, the topic of creating a national front in occupied Poland by the Polish Workers' Party deserves a separate discussion. The present article is thus devoted to these problems.(short original abstract)
XX
Odmienność stylu radiowej pracy charakteryzuje podział dziennikarzy na: reporterów, sprawozdawców, komentatorów, serwisantów, prezenterów itd. Wyraża się ona również w rozgraniczeniu na reportażystów i reporterów. Stacja radiowa jest interesującym przykładem redakcji rozumianej jako jednostka, która stwarza warunki do przygotowywania materiałów do publikacji. Jednak powstają w niej nie tylko programy informacyjne i publicystyczne, ale także formy o charakterze artystycznym, utwory nowatorskie i dźwiękowe narracje. Intencją autorki jest wskazanie złożoności pracy zespołu dziennikarzy radiowych i wymagań, jakie stwarza nieodzowna w budowaniu przekazu radiowego technologia. (abstrakt oryginalny)
EN
The uniqueness of radio journalism is expressed in the division of journalists into reporters, correspondents, commentators, news presenters, etc. Furthermore, it is demonstrated in a distinction between authors of radio documentaries and reporters. A radio station is an interesting example of an editorial board understood as a unit developing materials for broadcasting. However, what it develops is not limited to news or editorial programs, but also includes forms of an artistic character, novel creations, and audio forms. The intention of the author is to indicate the complexity of the work performed by teams of radio journalists as well as requirements that must be met in assembling a message using radio technology. (original abstract)
XX
W związku z wprowadzeniem obowiązku rejestrowania audycji radiowych zaistniała potrzeba stworzenia systemów do rejestrowania audycji radiowych oraz informacji umożliwiających dogodne i szybkie przeszukiwanie zarejestrowanych audycji pod katem wybranych cech. W prezentowanym artykule są opisane aplikacje tworzące system do rejestrowania i przesłuchiwania zarejestrowanych fragmentów programu radiowego. Opisane jest działanie aplikacji serwera rejestrującej audycje oraz wybrane algorytmy aplikacji klienta dotyczące wyszukiwania odpowiednich plików dźwiękowych niezbędnych do odtwarzania wybranych fragmentów audycji radiowych. (abstrakt oryginalny)
XX
Prof. Walery Pisarek, przewodniczący jury Ogólnopolskiego Konkursu Ortograficznego DYKTANDO, powiedział w jednym z wywiadów, że to wydarzenie mające początek w radiu stanowi pewien paradoks. "Radio może się bawić w poprawność wymowy, a nie pisania (...), to tak jak gdyby gazety prowadziły konkurs poprawnej wymowy". Wybitny polski językoznawca, który poświęcił wiele lat swojego życia temu ortograficznemu przedsięwzięciu, był przekonany, że indywidualność jego Autorki sprawiła, iż "nie całkiem stosowny środek komunikowania nie przeszkodził imprezie w odniesieniu sukcesu". Natomiast sama Twórczyni nie miała wątpliwości, że radio to znakomite miejsce dla dyktanda. W rozdziale przedstawiono je jako narzędzie komunikacji od pierwszych lat swojego istnienia dające asumpt do działania ludziom, którzy realizowali rzeczy niezwykłe. Ich dzieła stanowiły nie tylko o rozwoju tego medium masowej komunikacji, lecz pełniły także funkcję integrującą, kulturotwórczą i prospołeczną. W historii Radia Katowice nie brak przykładów, nazwisk osób, dla których to, co niemożliwe, stawało się wyzwaniem i tym samym było możliwe i wykonalne. Krystyna Bochenek należała do takich osobowości, a DYKTANDO jest jednym z najważniejszych jej radiowych dzieł. (abstrakt oryginalny)
XX
Jeszcze pięć lat temu w Lublinie nadawało swoje programy kilka samodzielnych, lokalnych i regionalnych stacji radiowych. Dziś, oprócz publicznego Radia Lublin, na lubelskim rynku mediów elektronicznych istnieją tylko dwie lokalne rozgłośnie radiowe: Radio Puls, które należy do spółki Multico, oraz uniwersyteckie Radio Centrum. Pozostałe stacje należą do dużych sieci. Katolickie Radio Lublin do Radia Plus, a Rytm podpisał porozumienie programowe z warszawską Eską, funkcjonując na rynku pod nazwą Radio Eska-Lublin. Z Lublina nadaje swój program także publiczna Telewizja Lublin. Z kolei w Chełmie istnieje lokalna rozgłośnia radiowa Radio BON TON, a w Zamościu Radio FAN FM i Katolickie Radio Zamość. Radio Lublin, jako samodzielna rozgłośnia, funkcjonuje od 1994 roku i specjalizuje się w reportażu społecznym, sprawach wsi i kultury. Organizuje festyny, będące coroczną pozycją w kalendarzu kulturalnym regionu. W ich ramach występował m.in. Kabaret OTTO i zespół Boney M. Jako rozgłośnia publiczna Radio Lublin współorganizuje i promuje festiwale, wystawy, koncerty, seminaria, a także wydawnictwa. Na antenie systematycznie ukazują się audycje poświęcone tematyce kulturalnej: "Miniatury muzyki poważnej", "Godzina muzyki i myśli", "5 minut z książką", "Okienko literackie", "Spotkania z muzami", "Informator kulturalny". (fragment tekstu)
XX
Nawet pobieżna charakterystyka radiofonii katolickiej w Polsce uzmysławia bogactwo i różnorodność tego zjawiska. Programy katolickie w języku polskim nadawane są na wszystkich zakresach częstotliwości, przez stacje o zasięgu transkontynentalnym, ogólnokrajowym, regionalnym, lokalnym i środowiskowym, przez nadawców publicznych, społecznych i prywatnych. Radio katolickie bywa finansowane z abonamentu, dobrowolnych składek albo działa na zasadach komercyjnych; ma charakter amatorski, półprofesjonalny albo profesjonalny, a pod względem programowym można w odniesieniu do niego wyróżnić całe spektrum fonnatów, od radia modlitewnego aż po dynamiczne radio rozrywkowe. Reasumując: stan polskiego radia katolickiego na początku XXI wieku jest zadowalający i istnieją szanse na dalszy jego rozwój. (fragment tekstu)
EN
The history of a catholic radio-broadcasting in Poland dates back to the 20-ties of the last century. Its development was hampered by the Second World War. After the war religious contents returned to the Polish Radio in the form of Sunday Mass transmissions at the beginning of the 80-ties. Ten years later independent church radio-stations were founded, initially on the basis of an agreement from October 1990 between the catholic church and the Minister of communication, later on the basis of the concession granted by the National Council of Radio and Television Broadcasting. Catholic broadcasting in Poland is a rich and manifold phenomenon. It can be listened to at all frequencies, programmes are emitted by stations of transcontinental, national, regional, local and sub-local ranges, by public, social and private broadcasters. Catholic radio is financed from subscriptions, voluntary payments or commercial sources; it has either amateurish, professional and semi-professional character. It presents a wide spectrum of contents, from prayers to dynamic entertainment programmes. (original abstract)
XX
Prezentowany artykuł koncentruje się na zagadnieniach roli radia do powszechnego odbioru w międzywojennej Polsce - czyli, według ówczesnego nazewnictwa zaczerpniętego wprost z języka angielskiego, broadcastingu. W kręgach zaangażowanych w sprawy rozwoju rodzimej radiofonii w pierwszej połowie lat dwudziestych krystalizowały się dwa podstawowe modelowe ujęcia funkcjonowania radia dla mas. Społeczny ruch radiofilów promował koncepcję radia jako instytucji ideowej, służebnej wobec państwa i obywateli. Kręgi biznesowe natomiast traktowały radio jako przedsięwzięcie głównie komercyjne, mimo że nie wyrzekały się misji społecznej. Z obu nurtów wyłonili się liderzy, którzy odegrali ważną rolę w rywalizacji o koncesję radiową. Zygmunt Chamiec, założyciel Towarzystwa Polskie Radio, oparł się w tym celu przede wszystkim na wpływowych osobach ze sfer przemysłowych i politycznych. Stanisław Odyniec zmobilizował zaś społeczny ruch pasjonatów radia, amatorów i profesjonalistów branży radiotechnicznej i dziedzin pokrewnych. To środowisko z sukcesem współtworzyło eksperymentalne radio uruchomione przez Polskie Towarzystwo Radiotechniczne, zapisując się tym samym w historii jako pionierzy polskiego broadcastingu.(abstrakt oryginalny)
EN
The Second Polish Republic was re-established as a whole composed of peripheral areas of three powers. In these circumstances, after regaining independence, the idea of restoring unity at various levels became the focus of the Polish raison d'etat. At that time the radio, which at the end of World War I revolutionised communication and the transfer of information, could prove useful in supporting the process of unifying the state and society by means of extensive propaganda campaigns. Two main attitudes were presented in a public debate on the shape of the national radio in Poland. The citizens' movement promoted a model of the radio as a monopolistic organisation subject to the State, operating on the basis of a license and subscription, responsible for carrying out a mission for the benefit of the state and society. Polish Radio S.A. preferred the private and commercial model of radio. In this configuration, two interesting personalities faced each other, Zygmunt Chamiec with the support of Polish Radio and Stanisław Odyniec, a participant and co-coordinator of the social radio amateur movement for the development of national broadcasting, closely associated with the Polish Radio Technical Society.(original abstract)
14
Content available remote Tradycyjne media (prasa, radio, telewizja) jako źródła wiedzy rolniczej
51%
XX
Celem opracowania jest ocena roli mediów tradycyjnych (prasy, radia i telewizji) w przekazywaniu wiedzy rolniczej. Współczesne media scharakteryzowano na tle historii ich rozwoju na ziemiach polskich od końca XIX w. Na podstawie badań własnych i zebranych opracowań przedstawiono zakres i tematykę czasopism oraz audycji radiowych i telewizyjnych funkcjonujących na rynku w latach 2010-2012.(abstrakt oryginalny)
EN
The study covers the period from the late 19th century up to 2012. Based on the literature and Internet the scope of historical periodicals addressed to farmers has been presented. On the basis of historical programming schedules radio and television programs from the years 1978-2001 have been characterized by the participation of agricultural programs. A complete list of national agricultural magazines that are broadcasted for a long time and have regular customers among farmers has been compiled. The magazines have been examined by their content. Based on the research, it can be concluded that the most popular medium that farmers use to gain knowledge is television, followed by the radio. Newspapers, in particular specialized are used to a small extent as a source of agricultural knowledge.(original abstract)
XX
W Polsce autonomiczne audycje w pełni tworzone przez marki to jeszcze przestrzeń niezagospodarowana. Jednakże pierwszą jaskółką zmiany w tym obszarze jest intensywnie rosnąca popularność podcastów. W roku 2019 Polska uplasowała się na szóstym miejscu w kategorii najszybciej rozwijających się rynków podcastowych na świecie. Największe marki w kraju wciąż jednak nie współpracują komercyjnie z autorami podcastów. Tymczasem element ten stanowić może atrakcyjne narzędzie employer brandingowe, świadomie budujące pozycję danej marki. (abstrakt autora)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.