Background. The aquaculture rainbow trout may be a valuable source of long chain n-3 polyunsaturated fatty acid (LC n-3 PUFA). In the retail these fish are mainly present as a whole or gutted. The present study was aimed at comparing changes occurring in lipids of whole and gutted rainbow trout stored in ice. Materials and Methods. The analysis were performed after 0, 3, 7, and 14 days of storage in ice at 2°C and the following assays were carried out: proximate composition; lipid composition high pressure liquid chromatography (HPLC); fatty acid composition gas chromatography /mass spectrometry (GC/MS) by direct tissue saponification; contents of lipids extracted, using the Bligh-Dyer technique; UV-VIS, IR, and fluorescence lipid spectra; peroxide value (PV); anisidine value (AsV); and acid value (AC). Results. Gutting prior to storage made it possible to extend the sensory shelf-life by about 2-3 days and affected the quantitative fatty acid composition and oxidation level during storage in ice. The rainbow trout lipids are resistant to oxidation; oxidation product decomposition rather than lipid oxidation proceeds during storage, the decomposition being more intensive in whole than in gutted fish. It is only when the fish lose their eating quality (2 weeks) that a small increase in the level of oxidation occurs, accompanied by an about 15% loss of n-3 PUFA and a 20% loss of DHA, but only in the whole fish. Conclusion. Gutting rainbow trout prior to storage in ice is appropriate by the extending the shelf-life by about 2-3 days and keeping stable amount of n-3 PUFA during 2 weeks of storage.
Muscle lipids of ten fish species (freshwater: zander, whitefish, roach, burbot and crucian carp; farmed: rainbow trout and carp; and Baltic species: garfish, flounder and sprat) were analysed for fatty acids composition (GC/MS), lipid fractions (HPLC) and susceptibility to oxidation. 100 g of meat of lean freshwater and Baltic fish (roach, flounder, burbot and zander) can provide 50% less n-3 PUFAs than the meat of rainbow trout or whitefish and 4-6 times less than sprat. The susceptibility to oxidation of freshwater fish lipids was higher than in the Baltic species of similar PUFAs content.
PL
Analizowano tkankę mięśniową (ze skórą) 10 gatunków ryb, poławianych w polskich zbiornikach wodnych i M. Bałtyckim. Z ryb słodkowodnych analizowany był: sandacz, sieja, płoć, miętus, karaś, hodowlanych: pstrąg i karp oraz ryb bałtyckich: belona, stornia i szprot. Określono skład kwasów tłuszczowych lipidów mięśniowych metodą GC/MS (we wszystkich próbach), frakcji lipidów metodą HPLC (w 6 gatunkach), podatność lipidów na utlenianie za pomocą testu fotooksydacji (w 4 gatunkach). Stwierdzono istotne różnice w składzie lipidów tkanki mięśniowej badanych ryb i ich podatności na utlenianie. Stosunek n-3/n-6 PUFA mieścił się w przedziale od około 4 do 16. Lipidy karpia zawierały jedynie śladowe ilości n-3 PUFA, zaś badany pstrąg był dobrym ich źródłem. Spośród badanych ryb najbogatszym źródłem n-3 PUFA były w kolejności malejącej: szprot, pstrąg, sieja, karaś, z tym, że w mięsie szprota było ich 3-krotnie więcej niż w mięsie karasia. 100 g tkanki mięśniowej ryb chudych słodkowodnych i morskich: płoć, stornia, miętus, sandacz może dostarczyć tylko 50% tej ilości n-3 PUFA co pstrąg i sieja i 4-6-krotnie mniej niż szprot.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.