Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Komercyjnie dostępne żywice epoksydowe jako surowce do produkcji 2,2-bis[4-(2,3-dihydroksypropoksy)fenylo]propanu

100%

Tryznowski M. , Gołofit T. , Świderska A.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

tom T. 96, nr 7

1612--1616

PL

Zbadano właściwości komercyjnie dostępnych żywic epoksydowych Epidian 4, 5 i 6 oraz czystego eteru diglicydylowego bisfenolu A. Eter ten uzyskano przez próżniową destylację żywicy Epidian 6. Z tego eteru otrzymano z dużą wydajnością (85-96%) diwęglan 2,2-bis[4-(2,3-dihydroksypropoksy)fenylo]propanu. Jego budowę potwierdzono metodami spektroskopowymi. Zbadano stabilność termiczną eteru oraz żywic. Biscykliczny węglan bisfenolu A odznaczał się dużą stabilnością termiczną.

EN

Three com. epoxy resins and pure bisphenol A diglycidyl ether were studied for thermal stability. The bisphenol A diglycidyl ether was prepd. by vacuum distn. of an epoxy resin. The 2,2-bis[4-(2,3-dihydroxypropoxy)phenyl]propane dicarbonate was prepd. in high yield (85-96%) by conversion of the ether. Its structure was confirmed by spectroscopic methods. The biscyclic carbonate showed a high thermal stability.

2

Zastosowanie PLA jako spoiwa w masach formierskich i rdzeniowych

100%

Kozłowski J. , Kochański A. , Perzyk M. , Tryznowski M.

|

2014

|

tom Vol. 14, iss. 2 spec.

51--54

PL

Rosnąca popularność polimerów biodegradowalnych, możliwości ich wytwarzania, przetwarzania i wykorzystania, stwarzają szansę opracowania nowych materiałów wiążących, do zastosowania w przemyśle odlewniczym. Nowe spoiwa biopolimerowe, spełniające wymagania z zakresu ochrony środowiska, mogą stanowić alternatywę dla dotychczas stosowanych spoiw do mas formierskich i rdzeniowych, w przypadku uzyskania wymaganych właściwości wytrzymałościowych i technologicznych. Prezentowane rozwiązanie, alternatywne do dotychczas opisywanych w literaturze, obejmujące badania mas otrzymywanych z piasków otaczanych spoiwem biodegradowanlym PLA, dotyczy optymalizacji właściwości wytrzymałościowych, w odniesieniu do procentowej zawartości biopolimeru, temperatury i czasu wytwarzania form i rdzeni metodą HOT-BOX. Uzyskane wyniki pozwalają sądzić, że biopolimery mogą być skutecznym zamiennikiem dotychczas stosowanych spoiw mas formierskich i rdzeniowych, a metoda wytwarzania z użyciem piasków otaczanych, może być równie skuteczna jak metody alternatywne.

EN

Currently moulding sand with biopolymers as a binding agent appears to be probably the most interesting achievement in the mould production from ecology point of view. New biopolymer materials offer the parameters comparable to those which have been in use up to now. Moulding sands with a biopolymer binder were produced. The moulding process of 2% PLA sandmix involving different fusion temperatures and times was studied and the results presented. The results of observations and ultimate tensile strength tests were offered. The obtained results point to the fact that the new sandmix moulding method offered similar results that obtained in the literature. The issue is viewed as requiring further research.

3

Diglicerol jako przyjazny środowisku środek uszlachetniający do wodnych farb fleksograficznych

100%

Żołek-Tryznowska Z. , Tryznowski M. , Izdebska J.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

tom T. 93, nr 11

1970-1973

PL

Przedstawiono wyniki doświadczalnych badań zastosowania diglicerolu jako środka uszlachetniającego do wodnych farb fleksograficznych. Wpływ diglicerolu na właściwości farb fleksograficznych oceniano przez pomiar kąta zwilżania farby oraz gęstości optycznej pola o pełnym stopniu pokrycia powierzchni, współrzędnych barwy L*, a*, b* oraz różnicy barw ΔE*ab, a także połysku utrwalonej warstwy farby. Ponadto przeprowadzono badania odporności na ścieranie na sucho i mokro. Stwierdzono, że niewielki dodatek diglicerolu do wodnych farb fleksograficznych poprawia zwilżalność podłoża z tworzyw sztucznych i nieznacznie polepsza odporność na ścieranie na sucho i mokro.

EN

Diglycerol was added to a com. aq. flexographic printing ink to study its properties (contact angle) and properties of the prints (optical d., color values, gloss, dry and wet rub resistance). The addn. of diglycerol to the ink resulted in an improvement in wettability of the polyethylene film and in slightly increase in the wet and dry rub resistance of the overprint.

4

Bezizocyjanianowe polihydroksyuretany z biscyklicznego sześcioczłonowego węglanu : synteza, właściwości i zastosowanie

100%

Tryznowski M. , Gołofit T. , Szczypiński M.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

tom T. 96, nr 8

1790--1793

PL

Zbadano właściwości i zastosowania bezizocyjanianowych polihydroksyuretanów (NIPU) otrzymanych z biscyklicznego sześcioczłonowego węglanu i różnych diamin. Potwierdzono budowę strukturalną otrzymanych polimerów metodami spektroskopowymi. Zbadano stabilność termiczną i lepkość otrzymanych NIPU. Wyznaczono swobodną energię powierzchniową powłok z NIPU oraz właściwości mechaniczne połączeń klejowych na podłożu z drewna i metalu. Otrzymane NIPU charakteryzują się dużą stabilnością termiczną i dobrymi właściwościami mechanicznymi.

EN

A 6-membered biscyclic carbonate was synthesized in reaction of di(trimethylolpropane) with ClCOOEt in THF in presence of Et3N and used for synthesis of non-isocyante poly(hydroxyurethane)s (NIPU) in reaction with 4 diamines R(NH₂)₂ [R = (CH₂)₂, m(CH₂)₂C₆H₄, (CH₂)₄, (CH₂)₆] with a yield 85–98%. The NIPU were characterized by FT-IR, ¹H NMR and ¹³C NMR spectroscopies, thermal anal. and viscosities measurements. The adhesion data were detd. by Owens-Wendt method. The NIPU showed high thermal stability and good mech. properties and were recommended as new adhesives.

5

Węglanowana żywica Epidian 6 jako surowiec do syntezy bezizocyjanianowych poli(hydroksyuretanów)

100%

Tryznowski M. , Świderska A. , Zadykowicz K. , Gołofit T.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

tom T. 96, nr 9

1992--1995

PL

Zbadano właściwości poli(hydroksyuretanów) otrzymanych z węglanowanej żywicy Epidian 6 oraz różnych diamin alifatycznych. Ich budowę potwierdzono metodami spektroskopowymi. Zbadano stabilność termiczną polimerów. Poli-(hydroksyuretany) charaktaryzowały się wysoką stabilnością. Otrzymano powłoki z poli(hydroksyuretanów) i wyznaczono ich swobodną energię powierzchniową. Powłoki z polimerów odznaczają się wysoką hydrofobowością.

EN

A com. epoxy resin was carbonated with CO₂ in Me₂CO in presence of Bu₄NBr and converted to non-isocyanate poly(hydroxyurethanes) (NIPU) in a bulk reaction with NH₂(CH₂)nNH₂ (n = 2-6) and NH₂CMe₂(CH₂)₂CHMe(CH₂)₂NH₂. The structure of NIPU was confirmed by spectroscopic methods. They exhibited high thermal stability and low hydrophilicity and were recommended as coatings.

6

Shear thickening fluids based on nanosized silica suspensions for advanced body armour

63%

Wierzbicki Ł. , Danelska A. , Olszewska K. , Tryznowski M. , Zielińska D. , Kucińska I. , Szafran M. , Leonowicz M.

Composites Theory and Practice

|

2013

|

tom R. 13, nr 4

241--244

EN

Composite structures built of para-aramid fabric and shear thickening fluid (STF) are developed in the light of their potential application in smart body armour. The study reports on the rheological behaviour of nanosized silica suspensions. Depending on the oligomer chemical structure and molecular weight, we observe different behaviour under shear stress. The STF composed of PPG400 and containing various volume fraction of FS showed good time stability. The compositions containing 6.5 and 11.7 vol. % of silica maintain their rheological properties, although the composition with the highest concentration of solid phase lost about 20% of its maximum viscosity value after 40 days in a closed vial. The addition of colloidal shear thickening fluids to para-aramid woven fabric (Twaron® CT709) showed enhanced ballistic penetration resistance of the elaborated system for Parabellum 9mm bullet.

PL

Struktury kompozytowe na bazie tkanin paraaramidowych oraz cieczy zagęszczanych ścinaniem są opracowywane z myślą o zastosowaniu ich przy budowie inteligentnych pancerzy pasywnych. Przedstawione badania pokazują, jak zmieniają się właściwości reologiczne zawiesin koloidalnych na bazie nanokrzemionki w zależności od chemicznej struktury oligomeru, jego masy cząsteczkowej oraz stężenia fazy stałej. Dla cieczy zagęszczanych ścinaniem o różnych stężeniach nanokrzemionki przedstawiono wyniki testu stabilności właściwości reologicznych po 40 dniach od wytworzenia. Kompozycje o stężeniu 6,5 i 11,7% objętościowych fazy stałej wykazują stałe właściwości reologiczne w badanym czasie. Krzywa lepkości dla cieczy dylatancyjnej zawierającej 17,7% objętościowych fazy stałej posiada ten sam charakter w dniu wytworzenia oraz po 40 dniach, jednak maksymalna wartość lepkości uzyskana dla cieczy po 40 dniach jest mniejsza o około 20%. Kompozyty wytworzone na bazie cieczy koloidalnej o właściwościach dylatancyjnych oraz tkanin paraaramidowych (Twaron® CT709) wykazują zwiększoną wytrzymałość balistyczną w stosunku do czystej tkaniny paraaramidowej dla pocisku Parabellum 9 mm.