Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 70
33-39
EN
INTRODUCTION: Despite the described risk of contrast-induced nephropathy, defined as sudden (up-to 48–72 h) deterioration of renal function after the administration of contrast, guidelines for border level renal excretory function markers securing safe contrast CT have not been established. The aim of study was to assess the effect of CT with intravenous contrast on changes of renal excretory function markers. MATERIALS AND METHODS: In a prospective study, 60 patients who had CT with intravenous contrast were analyzed. Before CT and after 48 hours, the level of markers of renal function: creatinine, urea and potassium were marked in the patients’ serum and the eGFR value was calculated. The patients were divided into 2 groups, depending on the output value of creatinine and eGFR: group 1 – normal values and group 2 – slightly elevated ones by 20%. RESULTS: The average concentration of creatinine before CT did not differ significantly from the values after contrast application (1.05 ± 0.23 vs. 1.03 ± 0.26 mg/dl). The average value of eGFR before contrast CT did not differ significantly from the value after contrast application (71.53 ± 18.86 vs. 74.25 ± 22.50 ml/min./1.73 m2). No significant changes in urea and potassium concentrations after radio-contrast application were observed. The values of the analyzed markers did not differ significantly compared to the baseline values in any group, nor did sex or type of CT have an effect on the marker levels. CONCLUSIONS: The intravenous administration of contrast during CT does not cause significant changes in renal excretory function markers, either in patients with normal renal function or in patients with baseline values elevated by 20%, irrespective of sex or type of CT.
PL
WSTĘP: Pomimo opisywanego ryzyka wystąpienia nefropatii kontrastowej definiowanej jako nagłe (do 48–72 h) pogorszenie funkcji nerek po podaniu kontrastu dotychczas nie ustalono wytycznych odnośnie do granicznego poziomu markerów czynności wydalniczej nerek, dla których dopuszczalne jest wykonanie kontrastowego badania TK. Celem pracy była ocena wpływu dożylnego podania kontrastu podczas badań TK różnego typu na zmiany wartości markerów czynności wydalniczej nerek. MATERIAŁ I METODY: W prospektywnym badaniu analizowano 60 kolejnych pacjentów (25 kobiet i 35 mężczyzn), którym wykonano badanie TK z dożylnym podaniem kontrastu. W dniu badania oraz po 48 godzinach w surowicy pacjentów oznaczano stężenie markerów czynności nerek: kreatyniny, mocznika i potasu oraz obliczano współczynnik filtracji kłębuszkowej (eGFR). Pacjentów podzielono na 2 grupy zależnie od wyjściowych wartości badanych markerów: grupa 1 – wartości prawidłowe, grupa 2 – wartości przekraczające normę średnio o ok. 20%. WYNIKI: Średnie stężenie kreatyniny przed badaniem nie różniło się znamiennie od stężenia po badaniu (1,05 ± 0,23 vs. 1,03 ± 0,26 mg/dl). Średnia wartość eGFR przed badaniem nie różniła się znamiennie od wartości po badaniu (71,53 ± 18,86 vs. 74,25 ± 22,50 ml/min./1,73 m2). Nie stwierdzono również istotnych zmian stężenia mocznika i potasu po wykonaniu badania. Wartości badanych parametrów po wykonaniu badania TK nie różniły się znamiennie w stosunku do wartości wyjściowych w żadnej grupie chorych, nie były również zależne od płci i rodzaju badania TK. WNIOSKI: Dożylne podanie kontrastu w trakcie badania TK nie powoduje znamiennych zmian wartości markerów czynności wydalniczej nerek u pacjentów z prawidłową czynnością nerek oraz u pacjentów z wyjściowymi wartościami markerów przekraczającymi granicę normy o ok. 20%, bez względu na płeć i rodzaj wykonanego badania.
PL
Zarażenia pasożytnicze przewodu pokarmowego pozostają ważnym problemem zdrowotnym w skali globalnej. Aktualna sytuacja epidemiologiczna w Polsce nie jest znana, ponieważ większość chorób pasożytniczych, w tym wszystkie robaczyce, nie podlega obowiązkowi raportowania. Praktyka kliniczna pokazuje, że choroby o takiej etiologii bywają pomijane w procesie diagnostyki różnicowej. Ponadto powszechnie dostępne klasyczne badanie próbki kału w mikroskopie świetlnym jest badaniem o stosunkowo niskiej czułości. W pracy przedstawiono opis przypadku 46-letniej pacjentki, przyjętej do Kliniki w celu planowej diagnostyki z powodu spadku masy ciała, bez innych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. W toku diagnostyki wykazano, że przyczyną spadku masy ciała była infestacja pasożytnicza przewodu pokarmowego robakami obłymi, co stwierdzono w kolonoskopii, natomiast trzykrotnie wykonane badanie kału nie wykazało obecności pasożytów w pobranym materiale. Przedstawiony opis przypadku pokazuje, że o chorobach pasożytniczych nadal należy pamiętać w praktyce klinicznej i uwzględniać je w procesie diagnostyki różnicowej. Ponadto potrzebne są prace nad poprawą czułości metod diagnostyki parazytologicznej. Konieczne są również badania dotyczące aktualnej sytuacji epidemiologicznej w Polsce w zakresie parazytoz przewodu pokarmowego.
EN
Parasitic infections of the digestive tract remain an important health problem on a global scale. The current epidemiological situation in Poland is unknown because most parasitic diseases, including all caused by helminths, are not subject to reporting. Clinical practice shows that diseases of such etiology are sometimes overlooked in the process of differential diagnosis. In addition, the commonly available classical examination of a stool sample utilizing a light microscope is a relatively low-sensitivity test. This study presents a case report of a 46-year-old patient admitted to the Clinic for planned diagnostics due to weight loss without other gastrointestinal symptoms. In the course of the diagnosis, it occurred that the cause of the weight loss was a parasitic infestation of the gastrointestinal tract with roundworms, which were observed in a colonoscopy, but no parasites were found in the collected material in stool examinations performed three times. The presented case report demostrates that parasitic diseases still should be taken into consideration in clinical practice in the process of differential diagnosis. In addition, further effort is needed to improve the sensitivity of parasitological diagnostic methods. Moreover, there is a need for research on the current epidemiological situation in Poland in the field of gastrointestinal parasitosis.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.