Deformacyjna rejestracja obrazu, bez której nie da się już dzisiaj wykonywać nowoczesnej radioterapii, jest w rzeczywistości matematycznym przybliżeniem pozwalającym opisać problem anatomiczny. Pacjenci są diagnozowani za pomocą różnych technik obrazowania, najczęściej w różnych pozycjach ułożenia. Często też pojawia się potrzeba uwzględnienia rozkładu dawki napromieniania z leczenia, które odbyło się na tyle dawno, że w międzyczasie doszło do zmian w anatomii pacjenta. Za każdym razem chcielibyśmy uzyskać jak najlepszą zgodność lokalizacyjną i anatomiczną obrazów. Jeżeli pozwala na to system planowania, deformacyjną rejestrację obrazów można również poprawiać, aby uzyskać jak najlepszą zgodność. Ocena akceptowalności deformacyjnej rejestracji obrazu jest bardzo subiektywna. Z tego powodu musimy poznać i zrozumieć algorytmy deformacji oraz ich ograniczenia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.