Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 2024

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Mikroskopia klinkieru portlandzkiego : rozmiar ziaren a jego mikrostruktura

100%

Polniaszek I.

tom nr 2

89--96

Mikroskopia optyczna jest jedną z metod, dzięki którym można określić parametry produkcji klinkieru. To technologia względnie szybka i ekonomicznie opłacalna, a dodatkowo umożliwiająca obserwację ziaren w praktycznie nienaruszonym stanie, w miejscu ich powstania.

Możliwości otrzymywania niskoemisyjnego klinkieru wollastonitowego oraz właściwości otrzymanych spoiw cementowych

51%

Polniaszek I. , Winnefeld F. , Pichniarczyk P. , Ostrowski M.

Cement Wapno Beton

2024

tom R. 29, nr 3

160--170

Celem przeprowadzonych badań była synteza klinkieru wollastonitowego jako potencjalnego składnika głównego cementu. Klinkier wollastonitowy został wypalony w półprzemysłowym piecu obrotowym o wydajności ok. 50 kg/h w temperaturze 1240°C z wykorzystaniem surowców wtórnych. W zsyntezowanym klinkierze dominowały fazy rankinitu oraz pseudowollastonitu. Obie fazy są podatne na karbonatyzację. Wypalony klinkier poddano procesowi karbonatyzacji bezpośredniej. Produkty tego procesu obejmowały węglan wapnia w różnych formach polimorficznych, a także fazę amorficzną, głównie krzemionkę. Amorficzna krzemionka reaguje jako pucolana w mieszankach z cementem portlandzkim. Zastosowanie klinkieru wollastonitowego prowadzi do obniżenia emisji CO2 w porównaniu do klinkieru portlandzkiego, co wynika z mniejszego zużycia surowca węglanowego, niższej temperatury syntezy oraz możliwości sekwestracji CO2.

The aim of the investigation was to synthesise clinker based on wollastonite and carbonate it afterwards to be used as a potential new supplementary cementitious material. The clinker was burned in a semi-industrial rotary kiln with a capacity of approx. 50 kg/h at 1240°C using secondary raw materials. The synthesised clinker was composed mainly of rankinite and pseudowollastonite, which are carbonatable. The burned clinker was treated by direct carbonation in a wet process. The carbonation products included calcium carbonate in various polymorphic forms, as well as an amorphous phase, mainly amorphous silica. The latter can react as a pozzolan in blends with Portland cements. The use of the carbonated clinker as supplementary cementitious material can lead to lower CO2 emissions compared to plain Portland cement, due to the lower consumption of carbonate-containing raw material, the lower synthesis temperature and the possibility of CO2 sequestration.