Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

„Nieustanny akompaniament smażonych na patelni skwarków”. Brzmienia i anegdoty roku 1929, czyli historie i konteksty przełomu dźwiękowego w kinie Europy Środkowej

100%

Michnik A.

|

2024

|

tom 35

51-86

EN

The paper presents the history of sound breakthrough that took place in the Interwar Years in Central Europe cinematography. In his comparative approach, the author discusses the introduction of talkies to the Czechoslovakian, Hungarian, and Polish cinemas against the wide-ranging background of the then technological and economical changes, with respect to cultural and political tensions, as well as with audiosphere richness of the previous epoch. The argument each time starts with an anecdote that, similar to a lens, magnifies the general processes and challenges of the sound film, for instance, the changes in the production process in addition to experiments with „internationalising” films produced in vernacular languages.

2

Gesamtkunstwerk w dobie postmodernizmu. Peter Greenaway i walizki Tulse’a Lupera

100%

Michnik A.

Kwartalnik Filmowy

|

2010

|

nr 70

173-193

PL

Tekst dotyczy złożonego multimedialnego projektu "Tulse Luper Suitcases" autorstwa Petera Greenawaya. Ów projekt obejmuje filmy, książki, wystawy, strony internetowe, grę on-line oraz rozmaite przedsięwzięcia teatralne. Michnik zastanawia się nad tym, w jakim sensie można ten ambitny projekt potraktować jako współczesną realizację koncepcji Gesamtkunstwerku. Podążając za myślą Odo Marquarda, analizuje różne sposoby rozumienia tego pojęcia, zastanawiając się nad tym, czy w dobie estetyki fragmentu dzieło totalne ma rację bytu. W drugiej części tekstu autor dekoduje zawarte w projekcie znaczenia, odsłaniając systemy, jakimi Greenaway posługuje się przy jego organizacji, a także tworzywa, jakich używa przy jego konstrukcji. Następnie autor wpisuje omawiane przedsięwzięcie w kontekst XX-wiecznych inicjatyw artystycznych, szczególnie intensywnie śledząc znaczenia toposu walizki.

EN

The article is about the "Tulse Luper Suitcases" multimedia art project by Peter Greenaway. The project includes films, books, exhibitions, web pages, an on-line game and a gamut of theatre productions. Michnik wonders whether and in what way may this ambitious project be considered a contemporaryexample of Gesamtkunstwerk. Following Odo Marquard, Michnik analyses various ways of understanding of this concept, and asks whether in the world dominated by the aesthetics of the fragmentary, a total art work has a raison d’ętre. In the second part of the article the author presents various meanings of the project, and reveals systems used by Greenaway in the realization of the project and the materials used for its construction. Then the author places the project in the context of the 20th century art initiatives, with particular attention given to the meaning of the topos of the suitcase.

3

Gem, set, algorytm. Intermedialne projekty wykorzystujące dane tenisowe

100%

Michnik A.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2017

|

tom 94

|

nr 1

46-57

EN

The author describes transformations in current intermedia projects and in sport. The analysis concentrates on Robert Rauschenberg’s Open Score (1966) performance and on the project US Open Sessions United Tennis Association, IBM, Tools of North America and James Murphy (2014). These examples are used to indicate a symbolic transition from counter cultures to a programming culture as well as current changes in tennis in times of computerisation, corporationalisation and development of data analysis in sport.

4

O konsekwencjach dorastania w autorytarnej wspólnocie. Wokół "Białej wstążki" MIchaela Hanekego.

100%

Michnik A.

Kwartalnik Filmowy

|

2013

|

nr 81

83-103

PL

Autor traktuje Białę wstążkę Michaela Hanekego jako film opisujący dorastanie w społeczności autorytarnej opartej na różnych rodzajach dominacji. Umieszczając film w kontekście bliskiej reżyserowi tradycji intelektualnej (Reich, Foucault, Fromm), autor bada ośrodki, obszary oraz konteksty władzy w społeczności, w której dorastają dziecięcy bohaterowie opowieści. Społeczność Eichwaldu okazuje się wspólnotą opartą na stłumieniu seksualności oraz teatralizacji życia codziennego. Dzieci kreują w tym świecie sferę buntu, karząc dorosłych za ich występki. Efektem jest rozpad rodzin zamieszkujących Eichwald. Studium przyczyn dziecięcej przemocy stanowi dla Hanekego punkt wyjścia do rozważań na temat niemieckiej historii, rozważań zapowiedzianych już w scenie otwierającej film. W końcowej części artykułu autor dekonstruuje status opowieści, sugerując, że owa historia dorastania jest opowiadana z perspektywy czasu przez jednego z dziecięcych bohaterów.

EN

The author interprets Michael Haneke’s 'The White Ribbon' as a film dealing with growing up in an authoritarian community based on various means of domination. By placing the film in the context of director’s intellectual tradition (Reich, Foucault, Fromm), the author examines the means, areas and contexts of power within the community, in which the child protagonists of the story grow up. The community of Eichwald turns out to be a community based on suppression of sexuality and on theatricality of everyday life. Children create in this world a sphere of rebellion, punishing adults for their crimes. In effect Eichwald families fall apart. The study of the causes of child abuse is the starting point for Haneke’s reflections on German history, and this theme is already signalled in the opening scene. In the final part of the article the author deconstructs the status of the tale, suggesting that this story of growing up is told in retrospect by one of the child protagonist.

5

Podmiot, czas, swiatlo. Gaspara Noé eksperymenty z realizmem we Wkraczając w pustkę

100%

Michnik A.

Kwartalnik Filmowy

|

2011

|

nr 75-76

209-236

EN

The article deals with Gaspar Noé’s Enter the Void (2009). The author analyses different ways of presenting reality that Noé employs in his work in relation to various concepts of extending realism. Michnik compares Enter the Void with 19thcentury French paintings and various trends in cinematography and visual arts of the 1960s: structural film, Stanley Kubrick’s 2001: A space odyssey, op-art, Andy Warhol’s multimedia experiments, and objects by Dan Flavin and Bruce Nauman. Basing his argument on the work and thoughts of Michael Fried and Robert Smithson, Michnik considers various models of vision employed by the director and the relation of his film to the concept of time. He also analyses Noé’s use of the Tibetan Book of the Dead. He uses the concepts of Hal Foster’s “traumatic realism”, Fredric Jameson’s „magic realism” and Luis Felipe Noé’s, Gaspar Noé’s eminent father, “subjective realism”.