Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Chrystologia doświadczenia św. Tereski z Lisieux

100%

Szwarc K.

Teologia w Polsce

|

2011

|

nr 2

311-324

PL

Młodziutka karmelitanka z Lisieux, karmiąca się Słowem Bożym i wierna kościelnej interpretacji Objawienia, w spotkaniu z żywą postacią Jezusa, w osobistym doświadczeniu wiary dociera do wielkiej chrystologii na podstawie własnego życia i misji „małej drogi”. Tereska z Lisieux pomaga nam odnaleźć drogę do scalenia teologii ze świętością, do ponownego odkrycia faktu, że ze świętości, która wistocie swej jest przecież przebywaniem wobecności Boga, wyrasta prawdziwateologia. Jej doświadczenie Jezusa Chrystusa nie dokonuje się w izolacji od doświadczeń minionych pokoleń czy epok; od doświadczeń uczniów Jezusa czy teologów, którzy formułowali dogmatyczne orzeczenia chrystologiczne; od doświadczeń poszczególnych wyznawców jak i całych wspólnot; w odosobnieniu od Pisma Świętego czy Tradycji, ale należy do historii chrystologicznej wiary uczniów Jezusa. Doświadczenie wiary Teresy jest na wskroś chrystocentryczne – racjonalnie, emocjonalnie i egzystencjalnie.

EN

The article presents the Christology of St Theresa of the Child Jesus and the Holy Face, perceived through her experience of faith, through a reality of life in a personal and individual relation with Jesus. Jesus, whom she had known from the Gospel and from the faith witness of the Church, is this One, whom she personally met and felt on her own way of life, wherein He became her inseparable Companion, the Master of life and the Bridegroom in love. For Theresa, Jesus of Nazareth is not an abstract subject of her girlish admiration. He is God, who became a man, gave himself away in a death and resurrected. Such Jesus – living, appealing and acting – was experienced by a youthful, mature woman behind the walls of a monastic Carmel. She was experiencing Him through the faith, that was shepherded in love the way of suffering through a dark valley of His absence. Through hope and love, she joined the Crucified to the core there, recognizing a sense of suffering. That is why the faith experience of Theresa is throughout the Christocentric one – rationally, emotionally and existentially, formulating in an integral and toward Paschal way the mystery of the Incarnation, wherein a meeting of God and man in the mystery of love is the focal point. This meeting becomes a foundation and a source of a spiritual maturity of Theresa, who is prepared to follow Paschal footsteps of Christ on her own way of life, joining her Master in love and destitution.

2

Kościół jako realitas complexa w świetle tajemnicy obcowania świętych

100%

Szwarc K.

Teologia w Polsce

|

2011

|

nr 1

75-94

PL

Tajemnica świętych obcowania, wprowadza nas w złożoną rzeczywistość wspólnoty Kościoła (realitas complexa) w niebie i na ziemi. Swoje źródło ma ona w miłości Trójjedynego Boga, który poprzez udzielenie się człowiekowi zaprosił go do wspólnoty miłości ze sobą. Nie samego, ale razem z całą wspólnotą ludzką. Bóg udzielił nam siebie w swoim Synu, w którym jest pełnia Bóstwa i który rozwija ją w swoim Mistycznym Ciele, gdzie każdy ma swoje miejsce. Tu też jest źródło naszego życia, wszelkiego dobra, które dostaje się do nas, a przez nas do wspólnoty, wraz z którą tworzymy Ciało Chrystusa. Bóg zaprasza nas do płodności duchowej, która swe korzenie ma w Eucharystii.Tu ujawnia się cel obcowania świętych, życia, przeznaczenia, obdarowania i powołania człowieka. Jest nim wspólnota osób – braci i sióstr uczestniczących we wspólnocie Osób Ojca, Syna i Ducha Świętego. Złożona rzeczywistość Kościoła (pielgrzymującego, oczyszczającego się i chwalebnego) staje się ostatecznie communio sanctorum in caritate Trnitatis Dei.

EN

The article is an attempt of perceiving a complex reality of the Church – realitas complexa – in the light of the article of faith: I do believe in the Communion of Saints. In the light of this mystery of the Church is a community of people – both these being on a pilgrimage way of faith and those who had already entered through death into a state of eschatological fulfillment, or need any further purification after death, to be fully unified with God. This is a complex community, embracing either the living people or deceased ones. It is based on a community of love created by the Triune God in Himself. Communio sanctorum is made of people (living on the earth and being on the pilgrimage way of faith to heaven, the saved ones and the purifying ones) with the within-trinitarian Divine life (KDK 18.19.21). This community initiated by Father is built by Christ, and it creates in Him a community of life, love and truth of the One Mystical Body (KK 9.50; KDK 32; DM 3), where Christ is both the source of this community and its eschatological end at the same time (KK 50; KDK 39; DE 20). The Holy Spirit is the principle of unity, mutual communication and relations within this complex reality (KK 13; DE 2; DM 40). The One Spirit creates and animates the One Body of Christ, guiding one to which others had already been reached by the other ones. And what builds the Mystical Body of Christ and constitutes a community to some extent, is the Eucharist, which unifies the one Who builds – Christ (head of the Body) with those from whom the construction is made and who wants to co-build (members of the Body). Here a purpose and a meaning of the built community of saints is revealed in the most absolute way – brotherly supper of a heavenly feast. Here the conclusion and its purpose is comprised, where some go and others are already sitting down, but all of them standing together around the same table, which means a fulfillment for ones and only a foretaste for the others. At the same time, the Eucharist gives us the subject of the fullest communion of saints – a community of people taking part in the community of goods and it is widely understanding. These living on the earth may share material goods apart from the spiritual goods. The purifying ones, the saved ones and those being on the pilgrimage way of faith exchange among themselves the spiritual goods and prayer, forming a community of life, love and truth. This exchange of goods, which occurs in a community of people, is dictated by the mutual concern of love to fulfill a purpose of the communion sanctorum. And this goal is reflected in a glory of God, praised by the community of Church on the earth and in heaven, in the form of a holy life, unified with God.

3

Kenotyczny związek śmierci człowieka ze śmiercią Chrystusa w świetle teologii Hansa Ursa von Balthasara

100%

Szwarc K.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2011

|

tom 20

313-332

EN

An article tackles the issue of human death and its connection with the death of Christ in the key of the kenosis category, as proposed by Hans Urs von Balthasar, theologist of the past century. The theologian sees human existence as a donated and simultaneously as an assigned one. From the very beginning, a man’s life heads for death, as man does not exist otherwise in a mortal way. At the same time this mortal way of human existence assumes a feature of kenotic path, wherein a man follows in the footsteps of Paschal’s way of Christ. Kenotic human existence comes before man as a task in life, which makes a man similar and closer to God. Through a work of the Triune God’s salvation, limited in nature and a sinful man was gifted with eternal life. Here, the relationship marked by temporal and eternal life, where death plays a significant role both for the temporal and the eternal man. “Dying in life” and “dedication to the death” are the way of man to the eternal communion with the Triune God. Thus death is not a reality, which is only limited to biological processes, but it covers a broad perspective of human existence, being primarily called by God. Through voluntary consent to its own kenosis of life, wherein a man dies away for himself, and death of kenosis, wherein a man accepts a finite way of existence in the temporal and the inevitability of this occurrence, the man enters into a dialogue of love with God. In this way ars bene vivendi becomes ars bene moriendi. Thanks to God’s presence in the world, which is a presence of eternal divine love, pouring out beyond Him, temporality is contained in the eternity and it is guided to the eternity. In the same way, life emerges from a death through its kenotic mark. The eternal divine love of God is the meaning of human existence. An occurrence of kenosis as a movement of God’s love has changed a meaningful way of death and has caused its revaluation. Death is not the end but it is a transition, somewhat like an entrance into the community life of God, through a voluntary consent and an release of man to Divine will. All of human existence as this one of a called man, is guided to the fullness of love, which is eternal. The man being called to the eternal happiness, is guided to it through love we believe that in eternity to become a loving “watching” love. The road, which approaches that fullness is the way of kenosis. When man faces different obstacles and barriers, man takes a proper attitude towards them through the sacrifice and devotion to free himself of God both in life and in death.

4

Ewaluacja rosyjskiego oddziaływania na Łotwie

100%

Szwarc K.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2020

|

tom R. 10, Nr 18

59--68

PL

Utrata formalnego wpływu na państwa międzymorza to obiektywnie jedna z największych porażek rosyjskiej polityki zagranicznej, a formułowane przez liderów politycznych i intelektualnych opinie potwierdzają to stwierdzenie. Z przeprowadzonych badań wynika, że państwo to dąży do ponownego wzmacniania swojej obecności i wpływów w tym regionie świata, wykorzystując do tego różne instrumenty oddziaływania. Celem artykułu jest identyfikacja instrumentów oddziaływania Federacji Rosyjskiej na Republikę Łotewską oraz ich ocena. Zaproponowano również rekomendacje dotyczące ograniczania ryzyka negatywnego oddziaływania ze strony tego państwa.

EN

The loss of formal influence on Intermarium states is objectively one of the most significant failures of Russian foreign policy, and the opinions formulated by political and intellectual leaders confirm this statement. The conducted research shows that the country aims to strengthen its presence and influence in this region of the world again, using various instruments of influence. The article aims to identify the instruments of the Russian Federation’s influence on the Republic of Latvia and evaluate them. Recommendations for limiting the risk of negative influence from this state were also proposed.

5

Eucharystia jako osoba miłującego Chrystusa w świetle teologii Romano Guardiniego

100%

Szwarc K.

Teologia w Polsce

|

2012

|

nr 1

115-126

PL

Eucharystia jest uobecnieniem osobowej miłości; jest wręcz kochającą osobą wcielonego Syna Bożego. Nie tylko wydaje się za tych, których kocha, ale również karmi ich w sensie dosłownym samym sobą, tym Kim sam jest, przemieniając ich w siebie. W misteryjny sposób zatem mamy tu do czynienia z tym, co stanowi zasadę i szczyt miłości w jakiejkolwiek relacji. Osoba kochająca jest nade wszystko gotowa szukać dobra osoby kochanej nawet za cenę ofiary złożonej z siebie. Ofiara jest tym, co nie tylko karmi i odżywia więzi miłości w relacji osób na poziomie niezbędnego utrzymywania ich przy życiu, ale je także odnawia, buduje i umożliwia ich rozwój. W Eucharystii zatem możemy odnaleźć Osobę kochającą i wciąż zbawczo wyrażającą swą troskę o tych, których kocha. Osoba Chrystusa, nosząc na sobie rany doznane wskutek miłości, wciąż wiąże się zbawczo z miłości i w miłości z historią osób ludzkich, które obdarowuje samym sobą, tworząc z nich wspólnotę. Eucharystia jest sakramentem uobecniającym realizm Chrystusowej miłości.

EN

The article presents the personalistic perspective on the mystery of the Eucharist, as an evolving relationship with people who love: God and man, in the view of Romano Guardini, the German theologian of Italian descent. The Eucharist makes present the whole life of Christ, who makes Himself known as the heights of love. A man proceeds in his human life to this summit and he comes to understand it in an encounter with the loving person of Christ. This is the love of the Person of Christ, who absolutely devotes everything to save the man, whom He loves. That is why the act of love, which is revealed by the Person of loving Christ, expresses itself in the dedication with a sacrifice of cross as its climax. The love of someone who is prepared for anything, may truly transform this to whom it is addressed. In the Eucharist, there is not only the expression of that love of presence, but above all, it offers nourishment to the man, who provides him a participation in the love of the Loving Person. The nourishment is life and sacrificial love, expressed ‘by’ and ‘in’ the Person of Christ, who as a whole gives Himself to the man out of love, feeding him with what He is, transforming him into Himself.

6

Doświadczanie przemocy w szkole a jakość życia dzieci w Wielkopolsce

100%

Szwarc K.

Wiadomości Statystyczne. The Polish Statistician

|

2017

|

nr 7

PL

W artykule przedstawiono wyniki badania satysfakcji z życia przeprowadzonego w 2014 r. wśród losowo wybranych dzieci w wieku 8, 10 i 12 lat uczęszczających do szkół podstawowych w województwie wielkopolskim. Celem badania było porównanie subiektywnej oceny jakości życia dzieci doświadczających i niedoświadczających przemocy ze strony rówieśników. Dokonano podziału uczestników badania ze względu na rodzaj doświadczanej przemocy — fizycznej (bicie) i relacyjnej (odtrącanie). Do oceny jakości życia wykorzystano skale psychometryczne: OLS (Overall Life Satisfaction), SLSS (Student Life Satisfaction Scale) i BMSLSS (Brief Multidimensional Student Life Satisfaction Scale). Porównano średnie wartości wymienionych wskaźników dla dzieci doświadczających i niedoświadczających przemocy według wieku. Do oceny statystycznej istotności różnic zastosowano test t-Studenta. Ponadto skonfrontowano stan posiadania niektórych dóbr w obu grupach uczestników badania oraz porównano poziom zadowolenia z niektórych elementów składających się na jakość życia. Badanie wykazało, że satysfakcja z życia dzieci bitych i odtrącanych maleje wraz z wiekiem szybciej niż w przypadku pozostałych dzieci. Jednym z czynników wpływających na to jest gorsza sytuacja materialna dzieci doświadczających przemocy. Kolejny czynnik to własny wygląd, przy czym nabiera on znaczenia w starszych grupach wieku.

EN

The article presents the results of a research on the life satisfaction, conducted in 2014, among randomly selected children aged 8, 10 and 12, attending primary schools in Wielkopolskie voivodship. The aim of this research is to compare the subjective assessment of the life quality of children experiencing and not experiencing peer violence. Division of the participants was conducted due to the type of experienced violence — physical (beating) and emotional (rejection). Psychometric scales such as OLS (Overall Life Satisfaction), SLSS (Student Life Satisfaction Scale) and BMSLSS (Brief Multidimensional Student Life Satisfaction Scale) were used to evaluate the quality of the examined children life. The mean values of the above-mentioned indicators for children experiencing and not experiencing violence according to age were compared. The Student’s t-test was used to evaluate the significance of differences. Moreover, the state of certain goods possession in both groups of participants was confronted as well as the level of satisfaction with some aspects of life quality was compared. The research has shown that life satisfaction of beaten and discarded children decreases with age faster than other children. One of the factors impacting such results is the worse financial situation of children experiencing violence. Another factor is appearance, but it becomes more important in older age groups.

7

Bycie-w-miłości-z-Bogiem jako działanie Łaski Bożej w teologii Bernarda Lonergana

100%

Szwarc K.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2012

|

tom 21

233-246

EN

The article takes up an issue of a Divine grace in a contemporary theology of the Canadian theologian, Bernard Lonergan. It is a phenomenologically-transcendental attempt of formulating the reality, where instead of the traditional theological ideas the new concepts appear, that refer to a human experience of love. In this way, Lonergan wants above all to point out, that the grace is a relation of persons, wherein the love as a gift originated from a free initiative of God becomes through a response of the man, a link creating a relationship and going beyond the man himself towards the others. That is why, Lonergan accepts the love between the people as a pattern for the grace, since he wants to explain how the man, living in the grace, acts, behaves and affects the others. As a definition of the reality of grace, Lonergan uses an expression: being-in-love-with-God, and in the first place he indicates what the man accepts from the outside thanks to the grace, to exhibit afterwards what he passes on further, being himself in the state of grace.

8

A comprehensive study of classical heuristic algorithms used in the process of solving transportation problem

51%

Szwarc K. , Boryczka U. , Twaróg S. , Szołtysek J.

LogForum

|

2019

|

tom Vol. 15, no. 3

390--401

EN

Background: Transportation Problem (TP) is a special case of integer programming, characterised by indisputable practical significance (in particular in the area of logistics). For this reason, many techniques have been proposed to solve the problem both in optimum and approximate manner. The problem of selecting an effective technique for determining a suboptimal solution for TP was addressed by many researchers, however the implementation of only certain heuristics, 'test bed' applied, as well as non-performance of statistical tests make it impossible to clearly identify the recommended approach to application of heuristics in TP, leaving a research gap which determined the writing of this article. The additional purpose of this paper is to provide a summary of selected approximate methods, taking into consideration the number of iterations necessary to design the optimal solution by means of Modified Distribution (MODI) method and to demonstrate potential correlations between the parameters describing a problem instance and the efficiency of the methods. Methods: This paper presents a comparative study of four classic techniques (NWC, LCM, VAM and RAM). The tests were performed on three sets of 2,500 pseudo-randomly generated tasks and the observations were also checked by means of the Wilcoxon Signed-Rank Test and Pearson correlation coefficient. Results: The results confirms that VAM is characterised by a significant quality of the determined results, whereas NWC develops solutions of low efficiency. However, contrary to the observations made for small TP instances, RAM was characterised by a higher error value than LCM for huge set, demonstrating the impossibility to generalise results obtained for small problems (presented e.g. in literature), in order to determine their efficiency for higher instances. Conclusions: It is recommended to apply VAM both for the determination of initial solution in MODI method and for performing allocation of resources, using only heuristics. However, taking into consideration the utilitarian approach and possible occurrence of the necessity to solve TP instances without using the appropriate software, it is recommended to use LCM for solving large instances of TP. The presence of strong correlation between the number of nodes describing the TP instance and the number of iterations necessary to determine the optimal solution by MODI method has been identified.

PL

Wstęp: Zagadnienie transportowe (ZT) jest specjalnym przypadkiem programowania całkowitoliczbowego, charakteryzującym się niekwestionowanym znaczeniem praktycznym (w szczególności w obszarze logistyki). Z tego powodu powstało wiele technik przeznaczonych do rozwiązywania problemu zarówno w sposób optymalny, jak i przybliżony. Problem wyboru efektywnej metody konstruowania suboptymalnego rozwiązania dla ZT został poruszony przez wielu badaczy, jednakże zastosowanie przez nich tylko niektórych heurystyk, użyte "łoże testowe", a także brak przeprowadzenia testów statystycznych uniemożliwiają jednoznaczne określenie odpowiedniego podejścia do stosowania heurystyki w ZT, pozostawiając lukę badawczą, która stała się inspiracją do napisania niniejszego artykułu. Dodatkowym celem artykułu jest porównanie wybranych metod przybliżonych, z uwzględnieniem liczby iteracji niezbędnych do zaprojektowania optymalnego rozwiązania za pomocą metody Modified Distribution (MODI) oraz wykazanie potencjalnych korelacji pomiędzy parametrami opisującymi instancję problemu a skutecznością technik. Metody: W pracy przedstawiono badania porównawcze czterech klasycznych heurystyk (NWC, LCM, VAM i RAM). Testy przeprowadzono na trzech zestawach zadań, składających się z 2500 pseudolosowo wygenerowanych instatacji problemu. Obserwacje potwierdzono za pomocą testu Wilcoxon Signed-Rank i współczynnika korelacji liniowej Pearsona. Wyniki: Badania potwierdzają, że VAM charakteryzuje się znaczącą jakością wyznaczonych wyników, podczas gdy NWC konstruuje rezultaty o niskiej jakości. W przeciwieństwie do wyników sformułowanych dla niewielkich instatacji ZT, wyniki metody RAM dla dużego zbioru charakteryzowały się wyższą wartością błędu niż rezultaty LCM, wykazując brak możliwości uogólnienia wniosków prawdziwych dla małych problemów (przedstawionych np. w literaturze przedmiotu). Wnioski: Zaleca się stosowanie VAM zarówno do określania bazowego rozwiązania w metodzie MODI, jak i do przygotowania alokacji zasobów, w przypadku korzystania wyłącznie z heurystyk. Biorąc jednak pod uwagę podejście utylitarne i możliwość wystąpienia konieczności rozwiązywania instancji ZT bez użycia odpowiedniego oprogramowania, zaleca się stosowanie LCM do rozwiązywania dużych instancji problemu. Zidentyfikowano także silną korelację pomiędzy liczbą węzłów opisujących instancję ZT a liczbą iteracji niezbędnych do określenia optymalnego rozwiązania za pomocą metody MODI.

9

A comprehensive study of classical heuristic algorithms used in the process of solving transportation problem

51%

Szwarc K. , Boryczka U. , Twaróg S. , Szołtysek J.

LogForum

|

2019

|

tom 15

|

nr 3

390-401

EN

Background: Transportation Problem (TP) is a special case of integer programming, characterised by indisputable practical significance (in particular in the area of logistics). For this reason, many techniques have been proposed to solve the problem both in optimum and approximate manner. The problem of selecting an effective technique for determining a suboptimal solution for TP was addressed by many researchers, however the implementation of only certain heuristics, 'test bed' applied, as well as non-performance of statistical tests make it impossible to clearly identify the recommended approach to application of heuristics in TP, leaving a research gap which determined the writing of this article. The additional purpose of this paper is to provide a summary of selected approximate methods, taking into consideration the number of iterations necessary to design the optimal solution by means of Modified Distribution (MODI) method and to demonstrate potential correlations between the parameters describing a problem instance and the efficiency of the methods. Methods: This paper presents a comparative study of four classic techniques (NWC, LCM, VAM and RAM). The tests were performed on three sets of 2,500 pseudo-randomly generated tasks and the observations were also checked by means of the Wilcoxon Signed-Rank Test and Pearson correlation coefficient. Results: The results confirms that VAM is characterised by a significant quality of the determined results, whereas NWC develops solutions of low efficiency. However, contrary to the observations made for small TP instances, RAM was characterised by a higher error value than LCM for huge set, demonstrating the impossibility to generalise results obtained for small problems (presented e.g. in literature), in order to determine their efficiency for higher instances. Conclusions: It is recommended to apply VAM both for the determination of initial solution in MODI method and for performing allocation of resources, using only heuristics. However, taking into consideration the utilitarian approach and possible occurrence of the necessity to solve TP instances without using the appropriate software, it is recommended to use LCM for solving large instances of TP. The presence of strong correlation between the number of nodes describing the TP instance and the number of iterations necessary to determine the optimal solution by MODI method has been identified.

PL

Wstęp: Zagadnienie transportowe (ZT) jest specjalnym przypadkiem programowania całkowitoliczbowego, charakteryzującym się niekwestionowanym znaczeniem praktycznym (w szczególności w obszarze logistyki). Z tego powodu powstało wiele technik przeznaczonych do rozwiązywania problemu zarówno w sposób optymalny, jak i przybliżony. Problem wyboru efektywnej metody konstruowania suboptymalnego rozwiązania dla ZT został poruszony przez wielu badaczy, jednakże zastosowanie przez nich tylko niektórych heurystyk, użyte "łoże testowe", a także brak przeprowadzenia testów statystycznych uniemożliwiają jednoznaczne określenie odpowiedniego podejścia do stosowania heurystyki w ZT, pozostawiając lukę badawczą, która stała się inspiracją do napisania niniejszego artykułu. Dodatkowym celem artykułu jest porównanie wybranych metod przybliżonych, z uwzględnieniem liczby iteracji niezbędnych do zaprojektowania optymalnego rozwiązania za pomocą metody Modified Distribution (MODI) oraz wykazanie potencjalnych korelacji pomiędzy parametrami opisującymi instancję problemu a skutecznością technik. Metody: W pracy przedstawiono badania porównawcze czterech klasycznych heurystyk (NWC, LCM, VAM i RAM). Testy przeprowadzono na trzech zestawach zadań, składających się z 2500 pseudolosowo wygenerowanych instatacji problemu. Obserwacje potwierdzono za pomocą testu Wilcoxon Signed-Rank i współczynnika korelacji liniowej Pearsona. Wyniki: Badania potwierdzają, że VAM charakteryzuje się znaczącą jakością wyznaczonych wyników, podczas gdy NWC konstruuje rezultaty o niskiej jakości. W przeciwieństwie do wyników sformułowanych dla niewielkich instatacji ZT, wyniki metody RAM dla dużego zbioru charakteryzowały się wyższą wartością błędu niż rezultaty LCM, wykazując brak możliwości uogólnienia wniosków prawdziwych dla małych problemów (przedstawionych np. w literaturze przedmiotu). Wnioski: Zaleca się stosowanie VAM zarówno do określania bazowego rozwiązania w metodzie MODI, jak i do przygotowania alokacji zasobów, w przypadku korzystania wyłącznie z heurystyk. Biorąc jednak pod uwagę podejście utylitarne i możliwość wystąpienia konieczności rozwiązywania instancji ZT bez użycia odpowiedniego oprogramowania, zaleca się stosowanie LCM do rozwiązywania dużych instancji problemu. Zidentyfikowano także silną korelację pomiędzy liczbą węzłów opisujących instancję ZT a liczbą iteracji niezbędnych do określenia optymalnego rozwiązania za pomocą metody MODI.