Na podstawie literatury przedstawiono postęp w dziedzinie polimeryzacji polipropylenu przy wykorzystaniu katalizatorów Ziglera - Natty. Określono wpływ składu i ilości katalizatora oraz warunki prowadzenia procesu na właściwości polipropylenu. Zmieniając skład i udział katalizatora, temperaturę i czas można regulować masą cząsteczkową, stopień stereoregularności, stopień krystaliczności oraz stopień przemiany monomeru. Przedstawiono również odporności polimeru na działanie światła, oraz rolę stosowanych foto stabilizatorów. Opisano warunki formowania i właściwości fizyko-mechaniczne włókien polipropylenowych. Wyczerpująco opisano dotychczasowe rozwiązania problemu barwienia tworzywa włókien polipropylenowych. Relatywnie najszersze zastosowanie zyskała metoda modyfikacji włókna polipropylenowego poprzez dodatek organicznych lub nieorganicznych domieszek, co umożliwia barwienie takiego włókna, np. w dywanach. Wydaje się, że najbardziej obiecujące wyniki możliwe będą do uzyskania, modyfikując budową barwnika zawiesinowego poprzez wprowadzenie odpowiedniej długości łańcucha alifatycznego. Przedstawiono również dotychczasowe rezultaty barwienia polipropylenu barwnikami kadziowymi.
EN
Polypropylene (PP) fibres, due to their valuable wear properties draw attention of textiles manufactures. This study presents the method of producing stereoregular PP chains to obtain fibres having phisyco-mechanical parameters suitable for apparel production. Selected polypropylene properties - essential for technological processing of PP - have been presented in comprison to other traditional fibres - natural and synthetic, as well. Literature survey on modyfication of polypropylene fibres was performed. It focused on the possibilities of dyeing modified PP fibres according to traditional dyeing methods using ionic dyes soluble in water. The authors discuse the literature releases on dyeing unmodified PP fibres with suitably modified disperse dyes and on more complex technology applyng VAT dyes. Both dyeing possibilities of PP fibres have been evaluated.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Three macro-azo-initiators (MAI, M" = 1583, 4520, 8427) prepared (after [10]) by reacting polyethylene oxide) (PEO, Mn = 600, 2000, and 4000) with AIBN (2:1 by mole), were modified by esterification with cinnamoyl chloride to replace the original hydroxyl end-groups by the cinnamate end-groups. The MAI were vised as initiators (2-10 wt. % based on monomer weight) in photoinitiated (UV quartz tube, 37.5 W, distance 20 cm) polymerization of 2-hydroxyethyl methacrylate (HEMA) coupled with photocrosslinking (Scheme I). The structures suggested for the MAI oligo-mers were confirmed in terms of FTIR and 'H-NMR spectra (Figs. 1, 2). Photocrosslinking was monitored at 282 nm; as the irradiation time was protracted, the absorbance fell (Fig. 3). For the three MAI examined, cross-linking percentage was studied in relation to irradiation time; crosslinking rates were highest within the first 2-4 min (Fig. 4); in 20 min, the cinnamate groups participated in 77-82% in the crosslinking (Fig. 4). The conversion of photosensitive groups (-CH=CH-) was not related to the M of MAI. A DSC thermogram for MAI-2000 (Fig. 5) exhibited an endotherm at 54°C (melting of PEO crystal phase) and a broad exotherm at 90-137°C (decompn. of azo groups). Photocrosslinked PHEMA prepared with MAI-2000 having cinnamate end-groups attained the equilibrium degree of swelling (in deionized H2O) in 20 h (Fig. 6). The swelling degree rose as the amount of MAI used was raised, presumably on account of the rising content of polyoxide segments; it also rose as the Mn of the modified MAI was increased (Fig. 7).
PL
Trzy makro-azo-inicjatory (MAI, M" = 1583, 4520, 8427) otrzymane w reakcji poli(tlenku etylenu) (PEO, M" = 600, 2000, 4000) z 2,2'-azodiizobutyronitylen (AIBN) modyfikowano na drodze estryfikacji chlorkiem cynamoilu [równanie (1)], aby zastąpić pierwotne hydroksylowe grupy końcowe grupami cynamoilowymi. MAI zastosowano jako inicjatory (2-10% mas.) w procesie fotoinicjowanej (UV, 282 nm) polimeryzacji metakrylanu hydroksyetylu (HEMA) z fotosieciowaniem [równanie (2)] w celu otrzymania materiałów hydrożelowych dla medycyny. Sugerowane struktury MAI potwierdzano widmami FTIR i 'H-NMR (rys. 1, 2). Szybkości sieciowania były największe w ciągu pierwszych 2-4 min (rys. 4); po 20 min stopień przereagowania grup cynamoilowych w reakcji sieciowania wynosił 77-82% (rys. 4). Ciężar cząsteczkowy MAI nie wywierał wpływu na konwersję fotoczułych grup (-CH=CH-). Termogram (DSC) MAI-2000 (rys. 5) wykazał wąski pik w temp. 54°C (topnienie fazy krystalicznej PEO) i szeroką egzotermę (90-137°C) odpowiadającą rozkładowi grup azowych w MAI. Oznaczono stopień pęcznienia w dejo-nizowanej H2O (równowaga po 20 h); stopień pęcznienia malał (rys. 7) ze zwiększaniem udziału MAI, a także przy użyciu MAI o większym M".
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.