Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
Different methods of nettle cultivation were estimated in the experiment: vegetative prop­agation with runners planted in spring and generative propagation: autumn direct seed sowing in the field and transplant production in greenhouse (in multicell trays or plastic boxes) as well as nursery bed in the field. Seedlings were planted on 5 May. The plants were cultivated in spacing 45 x 15 cm, 45 x 25 cm and 45 x 35 cm. The best method of establishing nettle plantation was planting the seedlings produced in greenhouse: in mul­ticell trays and bare root transplants obtained in plastic boxes. The highest percentage of leaves in total yield of herb was observed in treatment with planting of seedling produced in multicell trays and with vegetative propagation by runners. Significant effect of spacing on total yield of herb and leaves was not observed.
PL
W doświadczeniu oceniano różne metody zakładania plantacji pokrzywy zwyczajnej: we­getatywnie z ukorzenionych kłączy, generatywnie z siewu jesiennego bezpośrednio na pole, z rozsady produkowanej w szklarni w wielodoniczkach i skrzynkach wysiewnych, z rozsady produkowanej na rozsadniku. Rośliny wysadzano w pole 5 maja w rozstawie 45 X 15 cm, 45 x 25 cm i 45 x 35 cm. Za najlepszą metodę zakładania plantacji należy uznać sadzenie rozsady wyprodukowanej w szklarni w wielodoniczkach i skrzynkach wysiewnych (rozsada rwana). Największy udział liści w plonie całkowitym ziela uzyskano z obiektów obsadzonych sadzonkami wegetatywnymi i rozsadą z wielodoniczek. Nie odnotowano is­totnego wpływu zastosowanej rozstawy na plon ziela i liści pokrzywy zwyczajnej.
EN
The field experiment with one- and two-year-old marshmallow plants was carried out in Zamość on brown soil of loess origin in 2002-2004. There were four methods of plantation establishment: 1) direct sowing in the field (control object); 2) direct sowing in the field with cover of polypropylene sheet; 3) by seedlings from a plastic house; 4) by seedlings produced in multi-cell propagation trays. It was found that, in the case of one-year-old plants, all the methods of plantation establishment signifi cantly increased the yield and the number of marshmallow flowers, as compared to the control object, but the best results were obtained when the plants were propagated from seedlings produced in multi-cell trays. Taking into account the two-yearold plants, no signifi cant impact of the plantation establishment method on flower yield was found. On average, total yields of flowers varied from 17.2 dt x ha-1 in the first year of vegetation to 27.8 dt x ha-1 in the case of the two-year-old plants.
PL
Doświadczenie polowe z jednorocznymi i dwuletnimi roślinami prawoślazu lekarskiego (Althaea ofi cinalis L.) przeprowadzono w latach 2002-2004 w Zamościu na glebie brunatnej pochodzenia lessowego. Porównywano następujące sposoby zakładania plantacji: 1) wysiew nasion wprost do gruntu (kontrola); 2) wysiew nasion wprost do gruntu z przykryciem agrowłókniną; 3) wysadzanie rozsady uzyskanej w tunelu foliowym; 4) wysadzanie rozsady wyprodukowanej w tacach wielokomórkowych w tunelu foliowym. Wykazano, że w przypadku roślin jednorocznych, wszystkie sposoby zakładania plantacji (w porównaniu z obiektem kontrolnym) istotnie zwiększyły plony i liczbę kwiatów prawoślazu lekarskiego, przy czym najlepsze rezultaty uzyskano wysadzając rozsadę wyprodukowaną w tacach wielokomórkowych. Analizując plony kwiatów zebranych z roślin dwuletnich nie stwierdzono istotnego wpływu sposobu zakładania plantacji na badane cechy. Plony powietrznie suchej masy kwiatów roślin jednorocznych były niższe (średnio wynosiły 17,2 dt x ha-1) niż dwuletnich (średni plon z wszystkich obiektów 27,8 dt x ha-1).
|
|
tom 06
|
nr 1
EN
The field studies were carried out in 2002–2004 on brown soil of loess origin. In the experiment the following methods of plantation establishment were compared: direct sowing in the field (control); direct sowing in the field with cover of polypropylene sheet; by seedlings from plastic house; by seedlings produced in multicell propagation trays. There were two dates of leaf cutting: in August and before root harvest (October). Plants cultivated from seedlings were significantly higher and formed greater number of leaves as well as greater weight of above and under ground parts than in the cultivation from direct seeding, but the best results were obtained in the object with seedlings produced in multicell propagation trays. The use of polypropylene sheet positively affected the above ground parts of lovage, however caused significant decrease in root mass. Leaf cutting in the summer was connected with decrease in fresh root weight (by 40% in relation to plants with no leaf harvest) and essential oil content (from 0.85 to 0.52%). More active substances in lovage roots were accumulated in the plants obtained from direct seeding than from transplants.
PL
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2002–2004 na glebie brunatnej pochodzenia lessowego. Porównywano następujące metody zakładania plantacji: wysiew nasion w pole (kontrola); wysiew nasion w pole z przykryciem agrowłókniną; wysadzanie rozsady uzyskanej w tunelu foliowym; wysadzanie rozsady wyprodukowanej w tacach wielokomórkowych w tunelu foliowym. W doświadczeniu zastosowano dwa terminy zbioru liści: w sierpniu oraz na początku października (bezpośrednio przed wykopaniem korzeni). Rośliny uprawiane z rozsady były istotnie wyższe, tworzyły więcej liści w rozecie oraz większą świeżą masę części nadziemnych i korzeni w porównaniu z roślinami uzyskanymi z siewu nasion w pole, jednakże najlepsze efekty dało wysadzanie rozsady wyprodukowanej w tacach wielokomórkowych. Zastosowanie agrowłókniny dodatnio wpłynęło na rozwój części nadziemnych, jednak przyczyniło się do istotnego zmniejszenia masy korzeni. Ścinanie liści lubczyku w sierpniu wiązało się ze zmniejszeniem masy korzeni (śr. o 40%) i zawartości olejku eterycznego w surowcu (śr. z 0,85% do 0,52%) w odniesieniu do roślin, których część nadziemną pozostawiono do jesieni. Więcej olejku gromadziły rośliny uzyskane z wysiewu nasion wprost do gruntu niż z rozsady.
EN
In a 4-year field experiment the effect of plantation establishment methods (direct sow­ing in the field - control; direct sowing in the field with cover of polypropylene sheet; by seedlings from plastic house; by seedlings produced in multi-cell propagation trays) on the growth and development of marshmallow plants as well as the mucilage content in roots in the first and second year of vegetation were compared. It was found that cultivation from seedlings in the first year of vegetation contributed to increase in growth and devel­opment rate of marshmallow plants. As a consequence, higher fresh weight of the above- ground parts and roots were obtained when plants were propagated from transplants than from direct sowing in the field. The greatest height and number of stalks as well as the highest plant weight were observed on the plots with seedlings produced in multiplates. In the case of biennial plants, the method of plantation establishment slightly modified the growth and development of marshmallow. The highest mucilage content was found in roots obtained from cultivation under polypropylene sheet.
PL
W czteroletnim doświadczeniu polowym badano wpływ sposobu zakładania plantacji (z wysiewu nasion wprost do gruntu - obiekt kontrolny; z wysiewu nasion wprost do gruntu z przykryciem agrowłókniną; z rozsady uzyskanej w tunelu foliowym; z rozsady wyprodu­kowanej w tacach wielokomórkowych w tunelu foliowym) na wzrost i rozwój prawoślazu lekarskiego oraz na zawartość śluzu w korzeniach w pierwszym i drugim roku wegetacji roślin. Stwierdzono, że uprawa z rozsady w pierwszym roku wegetacji przyczyniła się do przyspieszenia tempa wzrostu i rozwoju roślin, a w konsekwencji do wytworzenia większej masy części nadziemnych i korzeni w porównaniu z uprawą z wysiewu nasion wprost do gruntu. Największą wysokością i liczbą pędów, jak również największą masą części nadziemnych i korzeni odznaczały się rośliny uzyskane z rozsady wyprodukowanej w tacach wielokomórkowych. W drugim roku uprawy metoda zakładania plantacji miała niewielki wpływ na wzrost i rozwój roślin. Analizy chemiczne wykazały, iż najwięcej śluzu (niezależnie od wieku roślin) zawierały korzenie pochodzące z uprawy z zastosowaniem agrowłókniny.
PL
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2006-2008 na średnio ciężkiej rędzinie mieszanej. Dwuczynnikowe doświadczenie przeprowadzono w układzie bloków losowanych w trzech powtórzeniach. W pracy porównano działanie trzech dawek herbicydów z zastosowaniem adiuwantu oraz bez jego użycia na plon i wybrane cechy struktury plonu ziarna pszenicy ozimej. Herbicydy Mustang 306 SE i Attribut 70 WG były stosowane w pełnych zalecanych dawkach, zredukowanych do 75% oraz 50%. Adiuwant Atpolan 80 EC (olej parafinowy 11-13) był stosowany w zalecanej dawce. Największy plon ziarna pszenicy ozimej ‘Turnia’ uzyskano w obiekcie z pełną zalecaną dawką herbicydów, jednak redukcja dawki o 25% i 50% nie zmniejszała istotnie plonu w porównaniu z dawką maksymalną. Wskazuje to na możliwość obniżenia dawek herbicydów bez ryzyka obniżenia plonu ziarna. Stwierdzono, że zastosowanie herbicydów wraz z adiuwantem Atpolan 80 EC wpłynęło na zwiększenie obsady kłosów i plonu ziarna pszenicy ozimej w porównaniu z obiektami z herbicydami bez adiuwantu.
EN
The study was carried out in 2006-2008 on medium heavy mixed rendzina soil. Two-factor field experiment was set up according to randomized block design, in three replications. In research was to compared the effect of three herbicide doses used with and without adjuvant application on the winter wheat yield components. The herbicides Mustang 306 SE and Attribut 70 WG were applied at full recommended doses as well as at doses reduced to 75% and 50%. Adjuvant Atpolan 80 EC was applied at recommended doses. The highest grain yield of winter wheat was achieved in the object with full doses of herbicides but reduction of doses by 25 and 50% did not decrease significantly the yield of grain in comparison with the full dose. This indicates the possibility of reducing herbicide doses without risk of grain yield reduction. It was found that the herbicides with adjuvant Atpolan 80 EC increased the grain yield of winter wheat and the number of productive ears per 1 m² in comparison with object where herbicides were used without adjuvant.
EN
The aim of the study was to estimate the influence of chemical plant protection including application of growth regulator Stabilan 750 SL (CCC), fungicide Alert 375 SC as well as herbicides Mustang 306 SE (florasulam; 2,4‐D) and Attribut 70 WG (sodium propoxycarbazone) on forming of LAI and MTA indexes of winter spelt wheat varieties (Frankenkorn, Badengold, Schwabenspeltz, Oberkulmer Rotkorn, Ostro, Ceralio, Schwabenkorn and Spelt I.N.Z.) in conditions of non‐ploughing and plough‐cultivation systems. The field experiment was conducted in 2009–2011 in Bezek near Chełm on rendzina soil. The leaf area index (LAI) and mean tip angle (MTA) were evaluated three times in the canopy of spelt wheat at shooting stage, heading and milky‐wax maturity by means of LAI‐ 2000 meter, firm LI‐COR (USA). The highest LAI index was shown by Schwabenkorn cultivar. At the same time this cultivar was characterized by more horizontal leaves position influencing on a relatively low value of MTA index. Chemical plant protection significantly decreased leaf area index of spelt wheat and increased the value of MTA index. Soil tillage system had diversified influence on examined traits.
PL
W pracy oceniano wpływ chemicznej ochrony roślin, uwzględniającej zastosowanie regulatora wzrostu Stabilan 750 SL (CCC), fungicydu Alert 375 SC oraz herbicydów Mustang 306 SE (florasulam; 2,4‐D) i Attribut 70 WG (propoksykarbazon sodu) na kształtowanie się wskaźników: indeksu powierzchni liści (LAI – Leaf Area Index) i średniego kąta ustawienia liści (MTA – Mean Tip Angle) ozimych odmian pszenicy orkisz (Frankenkorn, Badengold, Schwabenspeltz, Oberkulmer Rotkorn, Ostro, Ceralio, Schwabenkorn i Spelt I.N.Z.) uprawianych w systemie płużnym i bezorkowym. Badania polowe przeprowadzono w latach 2009–2011 w Bezku koło Chełma na rędzinie mieszanej. Ocenę wskaźników LAI i MTA w łanie pszenicy orkisz przeprowadzono 3‐krotnie w fazach strzelania w źdźbło, kłoszenia i dojrzałości mleczno‐woskowej, wykonując pomiary miernikiem LAI‐2000 firmy LI‐COR (USA). Największą wartością indeksu LAI odznaczała się odmiana Schwabenkorn. Jednocześnie charakteryzowała się ona bardziej poziomym ustawieniem liści względem powierzchni gleby, decydującym o stosunkowo niskiej wartości MTA. Chemiczna ochrona roślin istotnie zmniejszyła indeks powierzchni liści w łanie orkiszu oraz wpłynęła na zwiększenie wskaźnika MTA, natomiast system uprawy roli miał zróżnicowany wpływ na badane cechy.
PL
Badania polowe przeprowadzono w latach 2000-2002 w Gospodarstwie Doświadczalnym Bezek koło Chełma na rędzinie mieszanej wytworzonej z opoki kredowej, o składzie granulometrycznym gliny średniej pylastej. W pracy określono wpływ zróżnicowanego poziomu nawożenia mineralnego oraz ochrony chemicznej roślin na skład gatunkowy i powietrznie suchą masę chwastów w łanie pszenicy ozimej odmiany Mikon wysiewanej po sobie. Uwzględniono 3 poziomy nawożenia oraz 4 poziomy ochrony roślin. Nawożenie mineralne pszenicy ozimej (w kg czystego składnika na hektar) przedstawiało się następująco: A₁ - N 80 (20+30+30); P 8,7; K 24,3; A₂ - N 120 (20+60+40); P 26,2; K 66,4; Mg 18,1; A₃ - N 160 (20+60+40+40); P 34,9; K 83,2; Mg 30,1. Poziomy ochrony chemicznej uwzględniały: B₁ - Chwastox Turbo 340 SL (2,5 dm³·ha⁻¹); w poziomach B₂, B₃ i B₄ wnoszono Sekator 6,25 WG (0,3 kg·ha⁻¹) i Pumę Universal 069 EW (1 dm³·ha⁻¹), a różniły się one poziomem ochrony fungicydowej. Stwierdzono, że liczba i powietrznie sucha masa chwastów przed zbiorem pszenicy ozimej była istotnie mniejsza na obiektach z użyciem Sekatora 6,25 WG i Pumy Universal 069 EW w porównaniu z poletkami, na których stosowano Chwastox Turbo 340 SL. W zachwaszczeniu dominowały Viola aivensis, Galium aparine, Fallopia convolvulus, Convolvulus arvensis, Elymus repens, i Apera spicaventi.
EN
Field experiment was carried out in 2000-2002 at Bezek experiment farm on rendzina soil. The effect of differentiated levels of mineral fertilization and chemical protection on species composition and air dry matter of weeds in winter wheat canopy, cv. Mikon, sown after winter wheat was investigated. The following levels of mineral fertilization were compared in the experiment (kg·ha⁻¹): A₁ - N 80 (20+30+30); P 8.7; K 24.3; A₂ - N 120 (20+60 + 40); P 26.2; K 66.4; Mg 18.1; A₃ - N 160 (20+60+40+40); P 34.9; K 83.2; Mg 30.1. The levels of chemical protection were as follows: B₁ - Chwastox Turbo 340 SL (2.5 dm³·ha⁻¹); in the levels B₂, B₃ and B₄ Sekator 6.25 WG (0.3 kg·ha⁻¹) and Puma Universal 069 EW (1 dm³·ha⁻¹) were used and they differed from each other by fungicide protection. It was found that the number and the air dry matter of weeds in winter wheat canopy before harvest were significantly lower at combinations with Sekator 6.25 WG and Puma Universal 069 EW in comparison to Chwastox Turbo 340 SL. Viola arvensis, Galium aparine, Fallopia convolvulus, Convolvulus arvensis, Elymus repens and Apera spica-venti were the most abundant weed species.
EN
The aim of the research was comparison of the effect of plough tillage and conservation tillage with the use of various catch crops on the yield and grain quality of spring wheat sown in monoculture on rendzina soil. The experiment was set up on rendzina soil with split-plot design in four replications and included plough tillage (A) and conservation tillage, conducted with two methods: with autumn disking of catch crops (B) and with their spring disking (C). At the same time, four methods of regenerating plot in monoculture of spring wheat were conducted in a form of undersown red clover and Dutch ryegrass, as well as catch crops of lacy phacelia and white mustard. The control were plots without catch crops. Plough tillage was favorable for obtaining higher ear density and grain number per ear, which consequently affected increase in the yield of spring wheat grain, compared with conservation tillage. Decrease in the yield of spring wheat grain on plots with conservation tillage, to the highest degree resulted from a decreased ear density. Ear number and grain yield obtained from the plots where stubble catch crops were sown as well as red clover, were significantly higher than on plots after undersown Dutch ryegrass and on the control plots. Better yield of spring wheat on a plot after stubble catch crops and undersown red clover, to a high degree resulted from an increased ear number per unit of area. Tillage systems as well as catch crops did not change significantly 1000 grain weight of spring wheat. Degree of infestation of the spring wheat culm and root with a complex of fungal diseases was not altered by the evaluated tillage systems. Disease index determined for spring wheat on plots after undersown red clover and stubble catch crops as lacy phacelia and white mustard was significantly lower than after undersown Dutch ryegrass and in control without catch crops. The content of total protein and gluten in spring wheat grain as well as sedimentation coefficient did not change under the effect of the applied tillage systems. Application of Dutch ryegrass as a catch crop deteriorated the quality of spring wheat grain.
PL
Celem badań było porównanie wpływu uprawy płużnej oraz konserwującej z wykorzystaniem różnych międzyplonów na plon i jakość ziarna oraz zdrowotność roślin pszenicy jarej wysiewanej w monokulturze na glebie rędzinowej. Schemat doświadczenia założonego na glebie rędzinowej metodą split-plot w czterech powtórzeniach uwzględniał uprawę płużną (A) oraz uprawę konserwującą prowadzoną dwoma sposobami: z jesiennym talerzowaniem międzyplonów (B) oraz z wiosennym ich talerzowaniem (C). Jednocześnie zastosowano cztery sposoby regeneracji stanowiska w monokulturze pszenicy jarej w postaci wsiewek międzyplonowych koniczyny czerwonej i życicy westerwoldzkiej oraz międzyplonów ścierniskowych facelii błękitnej i gorczycy białej. Obiekt kontrolny stanowiły poletka bez międzyplonów. Płużna uprawa roli sprzyjała uzyskaniu większej obsady kłosów, liczby ziaren w kłosie, co w konsekwencji przełożyło się na zwiększenie plonu ziarna pszenicy jarej w porównaniu z uprawą konserwującą. Obniżenie plonu ziarna pszenicy jarej w obiektach uprawy konserwującej wynikało w największym stopniu ze zmniejszonej obsady kłosów. Liczba kłosów oraz plon ziarna uzyskany z poletek gdzie wysiewano międzyplony ścierniskowe oraz wsiewkę śródplonową z koniczyny czerwonej były istotnie większe niż w stanowisku po wsiewce z życicy westerwoldzkiej i poletkach kontrolnych. Lepsze plonowanie pszenicy jarej w stanowisku po międzyplonach ścierniskowych i wsiewce międzyplonowej z koniczyny czerwonej wynikało w dużym stopniu ze zwiększonej liczby kłosów na jednostce powierzchni. Systemy uprawy roli oraz międzyplony nie zmieniały istotnie masy 1000 ziaren pszenicy jarej. Stopień porażenia podstawy źdźbła i korzeni pszenicy jarej przez kompleks chorób grzybowych nie był różnicowany przez oceniane systemy uprawy roli. Wskaźnik chorobowy określony dla pszenicy jarej w stanowiskach po wsiewce międzyplonowej koniczyny czerwonej oraz międzyplonach ścierniskowych z facelii błękitnej i gorczycy białej był istotnie mniejszy niż po wsiewce z życicy westerwoldzkiej i kontroli bez międzyplonów. Zawartość białka ogólnego i glutenu w ziarnie pszenicy jarej oraz wskaźnik sedymentacji nie zmieniały się pod wpływem zastosowanych systemów uprawy roli. Zastosowanie życicy westerwoldzkiej jako wsiewki międzyplonowej pogarszało jakość ziarna pszenicy jarej.
PL
W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 2006-2008 na średnio ciężkiej rędzinie mieszanej oceniano wpływ zróżnicowanych dawek herbicydów Mustang 306 SE i Attribut 70 WG oraz nawozów dolistnych Insol 3 i FoliCare 18:18:18 na plonowanie i strukturę plonu pszenicy ozimej Turnia. Herbicydy stosowano łącznie w pełnych zalecanych dawkach, zredukowanych do 75% oraz w dawkach zmniejszonych o połowę. Opryskiwanie nawozami dolistnymi wykonano dwukrotnie w okresie wegetacji. Obiekt kontrolny stanowiły poletka, na których nie stosowano zarówno herbicydów, jak i nawozów dolistnych. Największy plon ziarna otrzymano w obiekcie pielęgnowanym pełną zalecaną dawką herbicydów, jednak redukcja dawki do 75% i 50% nie zmniejszała istotnie plonu w porównaniu z dawką maksymalną. Wskazuje to na możliwość obniżenia dawek herbicydów bez ryzyka istotnego zmniejszenia plonu. Dolistne dokarmianie roślin nie miało istotnego wpływu na plonowanie pszenicy ozimej, chociaż obserwowano tendencję wzrostu plonu w porównaniu z obiektem kontrolnym bez nawożenia dolistnego.
EN
The field experiment was carried out in rendzina soil in 2006-2008. The aim of the study was to estimate the influence of different herbicide doses (Mustang 306 SE and Attribut 70 WG) as well as foliar fertilizers (Insol 3 and FoliCare 18:18:18) on the grain yield and yield components of winter wheat. The herbicides were applied in full recommended doses, doses reduced to 75% and to 50%. Foliar fertilizers were used twice during the vegetation period. The control object was not treated with herbicides or foliar fertilizers. The highest yield of grain was achieved in the object where herbicides were used in full doses, but the reduction of doses to 75% and 50% did not decrease significantly the grain yield in comparison with the full dose. This indicates that there is a possibility to reduce herbicide doses without the risk of significant yield decrease. Foliar fertilization did not influence significantly the yielding of winter wheat.
EN
The present study was carried out in the period 2007– 2009 in the Experimental Farm in Bezek near the city of Chełm. The aim of the investigation was to compare weed infestation of the husked (Krezus) and naked (Cacko) oat cultivars cultivated under conditions of different weed control treatments. The following weed control levels were compared: A – control object; B – harrowing twice; C – application of the herbicide Mustang 306 SE; D – herbicide Mustang 306 SE + foliar fertilizer Insol 3; E – herbicide Mustang 306 SE + two foliar fertilizers: Insol 3 and FoliCare 18:18:18. The husked oat cv. Krezus was more competitive against weeds. Number of dicotyledonous weeds and of monocotyledonous weeds, total weeds, and air-dry weight of above-ground parts of weeds in the crop of this cultivar were all significantly lower compared to the naked cv. Cacko. From the group of dicotyledonous species, Chenopodium album, Galinsoga parviflora, Matricaria maritima ssp. inodora, Polygonum aviculare, and Stellaria media were the dominant species in the crops of the oat varieties under investigation, whereas among the monocotyledonous species Echinochloa crus-galli, Setaria pumila, Apera spica-venti, and Elymus repens occurred in greatest numbers. The application of the herbicide Mustang 306 SE decreased the number of dicotyledonous weeds and air-dry weight of weeds, compared to the treatment in which mechanical weed control had been used.
EN
The studies were carried out in the years 2009-2011 on medium heavy mixed rendzina soil. The aim of the study was comparison of the effect of tillage system and different types of catch crops on the weed infestation level in spring wheat canopy sown in monoculture. The experiment included plough tillage and conservation tillage with autumn and spring disking of catch crops. Four methods of plot regeneration were used in a form of various catch crops. With reference to the control without catch crops, effects of undersown red clover and Dutch ryegrass were compared, as well as of stubble crops of lacy phacelia and white mustard on the weed infestation of spring wheat canopy. Based on the conducted research it was indicated that plough tillage compared with conservation tillage decreased a number of dicotyledonous and monocotyledonous weeds, the total number of weeds and their air dry mass in the spring wheat canopy. Under conservation tillage, compared with plough tillage, there was a higher occurrence of Avena fatua and Cirsium arvense. Greater species diversity in weeds was observed on plots with conservation tillage. A lower number of monocotyledonous weeds was observed on the plot after stubble crop of white mustard, compared with the control plots where no catch crops were sown. Incorporation of both stubble crops and undersown red clover decreased dry weight of weeds in a spring wheat canopy, both compared with the control and with the plot after undersown grass. On plots after undersown red clover and Dutch ryegrass, a higher number of weed species was observed in the spring wheat canopy, compared with the control without catch crops. Conservation tillage promoted obtaining a higher biomass of catch crops than plough tillage. Undersown red clover produced a significantly lower biomass than stubble crops or undersown Dutch ryegrass.
PL
Badania przeprowadzono w latach 2009-2011 na średnio ciężkiej rędzinie mieszanej. Celem badań było porównanie wpływu sposobu uprawy roli oraz różnych rodzajów międzyplonów na poziom zachwaszczenia łanu pszenicy jarej wysiewanej w monokulturze. Doświadczenie uwzględniało uprawę płużną oraz konserwującą z jesiennym lub wiosennym talerzowaniem międzyplonów. Zastosowano przy tym cztery sposoby regeneracji stanowiska w postaci różnych międzyplonów. W odniesieniu do kontroli bez międzyplonów porównywano oddziaływanie wsiewek śródplonowych koniczyny czerwonej i życicy westerwoldzkiej oraz międzyplonów ścierniskowych facelii błękitnej i gorczycy białej na zachwaszczenie łanu pszenicy jarej. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że płużna uprawa roli w porównaniu z konserwującą zmniejszyła w łanie pszenicy jarej liczbę chwastów dwuliściennych, jednoliściennych, ogólną liczbę chwastów oraz ich powietrznie suchą masę. W warunkach uprawy konserwującej w porównaniu z płużną liczniej wystąpiły Avena fatua i Cirsium arvense. Większą różnorodność gatunkową chwastów stwierdzono na poletkach, na których zastosowano uprawę konserwującą. W stanowisku po międzyplonie ścierniskowym z gorczycy białej stwierdzono mniejszą liczbę chwastów jednoliściennych w porównaniu z poletkami kontrolnymi, gdzie nie wysiewano żadnych międzyplonów. Wprowadzenie obu międzyplonów ścierniskowych oraz wsiewki z koniczyny czerwonej zmniejszyło suchą masę chwastów w łanie pszenicy jarej zarówno w porównaniu z kontrolą, jak i stanowiskiem po wsiewce trawy. W stanowiskach po wsiewkach śródplonowych z koniczyny czerwonej oraz życicy westerwoldzkiej stwierdzono większą liczbę gatunków chwastów w łanie pszenicy jarej w porównaniu z kontrolą bez międzyplonów. Uprawa konserwująca sprzyjała uzyskaniu większej biomasy międzyplonów niż uprawa płużna. Wsiewka śródplonowa z koniczyny czerwonej wytworzyła istotnie mniejszą biomasę niż międzyplony ścierniskowe i wsiewka z życicy westerwoldzkiej.
EN
The field experiment was carried out in years 2008-2010 on rendzina soil. The aim of the research was to determine the effect of the chemical protection level on the yield of two winter spelt cultivars – Schwabenkorn and Spelt I.N.Z. cultivated under different conditions of mineral fertilization. Chemical protection levels included: A) control, B) Mustang 306 SE, Stabilan 750 SL, C) Mustang 306 SE, Attribut 70 WG, Stabilan 750 SL, D) Mustang 306 SE, Attribut 70 WG, Alert 375 SC, Stabilan 750 SL. Mineral fertilization was as follows (in kg of pure component per hectare): lower level N – 60, P – 26.2, K – 83, and higher level N – 80, P – 34.9, K – 99.6. Significantly higher grain yields were obtained from Spelt I.N.Z. cultivar compared with Schwabenkorn cv. Application of higher rates of mineral fertilizers significantly increased the number of ears per 1 m2 as well as the grain yield of spelt wheat but had no effect on the weight of 1000 grains, and the number and weight of grains per ear. Chemical protection of Schwabenkorn cultivar caused significantly higher grain yield, from 29.8 to 33.7%, compared with control without chemical protection.
PL
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2008-2010 na rędzinie mieszanej. Celem badań było określenie wpływu poziomu chemicznej ochrony zasiewów na plonowanie dwóch ozimych odmian pszenicy orkisz (Schwabenkorn i Spelt I.N.Z.) w warunkach zróżnicowanego nawożenia mineralnego. Poziomy ochrony roślin obejmowały: A) obiekt kontrolny, B) Mustang 306 SE, Stabilan 750 SL, C) Mustang 306 SE, Attribut 70 WG, Stabilan 750 SL, D) Mustang 306 SE, Attribut 70 WG, Alert 375 SC, Stabilan 750 SL. Nawożenie mineralne przedstawiało się następująco (w kg czystego składnika na hektar): niższy poziom N – 60, P – 26,2, K – 83 oraz wyższy poziom N – 80, P – 34,9, K – 99,6. Istotnie większe plony ziarna wydała odmiana Spelt I.N.Z. w porównaniu z odmianą Schwabenkorn. Zastosowanie zwiększonych dawek nawozów mineralnych istotnie zwiększyło liczbę kłosów na 1 m2 i plon ziarna, nie miało natomiast wpływu na liczbę i masę ziaren z kłosa oraz MTZ. Jedynie odmiana Schwabenkorn na każdym obiekcie chronionym chemicznie dawała plony ziarna istotnie większe niż w wariancie kontrolnym bez ochrony.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.