Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Edukacja dla bezpieczeństwa w kontekście zmian programowych nauczania religii

100%

Zellma A.

|

tom 64

|

nr 11: Katechetyka

57-68

EN

Safety education holds a very important position in the holistic concept of teaching and education. Its subject matter content is related to one of the basic human needs: the feeling of safety. It is therefore a good thing that safety education has found its proper place in the reformed school system, which is proved by curriculum frameworks and programme documents for general education in the eight-year primary school, in the first-degree vocational school, in the four-year general education secondary school and in the five-year technical secondary school. This situation entails new challenges towards teaching religion. Exploring the above-signalled issues, this study focuses on the need to integrate knowledge and skills in the scope of safety education into religious instruction. It has been considered important to supplement the issues discussed and to provide the students with support as regards development of social skills and appropriate attitudes, necessary to counteract various threats to safety. The study indicates the need to overcome the traditional approach to this correlation in religious instruction, which is reflected, among others, in copying the entire content from the curriculum framework of general education. It postulates the need for greater attention being paid to the axiological dimension of safety education. Additionally, innovative methods for establishing the correlation of religious instruction with safety education have been presented.

PL

Edukacja dla bezpieczeństwa zajmuje ważne miejsce w holistycznej koncepcji nauczania i wychowania. Jej zakres merytoryczny wiąże się z jedną z podstawowych potrzeb człowieka: potrzebą bezpieczeństwa. Dobrze zatem, że edukacja dla bezpieczeństwa znalazła właściwe miejsce w systemie reformowanej szkoły, o czym świadczą ramowe plany nauczania oraz dokumenty programowe kształcenia ogólnego w ośmioletniej szkole podstawowej, w branżowej szkole I stopnia, w czteroletnim liceum i w pięcioletnim technikum. Sytuacja ta stawia nowe wyzwania przed nauczaniem religii. Podejmując wyżej zasygnalizowaną problematykę, w niniejszym opracowaniu zwrócono uwagę na potrzebę integrowania w nauczaniu religii wiedzy i umiejętności z zakresu edukacji dla bezpieczeństwa. Za istotne uznano uzupełnianie tej wiedzy o wymiar etyczny oraz udzielanie uczniom wsparcia w rozwijaniu umiejętności społecznych i kształtowaniu właściwych postaw, niezbędnych w przeciwdziałaniu różnym zagrożeniom w zakresie bezpieczeństwa. Wskazano na potrzebę zrewidowania tradycyjnego podejścia do korelacji w nauczaniu religii, wyrażającego się m.in. w kopiowaniu wszystkich treści z podstawy programowej kształcenia ogólnego. Postulowano zwrócenie większej uwagi na aksjologiczny wymiar edukacji dla bezpieczeństwa. Przedstawiono też innowacyjne sposoby realizacji korelacji nauczania religii z edukacją dla bezpieczeństwa.

2

Profilaktyka syndromu wypalenia zawodowego we wstępnej formacji nauczycieli religii

100%

Zellma A.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

tom 61

|

nr 11: Katechetyka

143-156

EN

Prevention of burnout syndrome of religious teachers is a part of current discourses on a new quality of the initial formation. Universities offering education for teachers of religion are required to conduct classes during which students are informed about the burnout syndrome as well as strategies to counter this threat. Therefore, analyses undertaken in this article are intended to show preventive measures that in the burnout syndrome issue should be undertaken in the initial formation of teachers of religion. Fundamental analyses will cover the content of education and the ways how to support students of theology in shaping a mature personality and motivating for professional work. These issues will be preceded by clarification of basic terms, such as prevention, burnout syndrome, initial formation.

PL

Profilaktyka syndromu wypalenia zawodowego nauczycieli religii wpisuje się w aktualne dyskursy o nowej jakości wstępnej formacji. Uczelnie kształcące nauczycieli religii są zobowiązane do prowadzenia zajęć, podczas których studenci poznają syndrom wypalenia zawodowego i strategie przeciwdziałania tego rodzaju zagrożeniu. W związku z powyższym analizy podjęte w niniejszym artykule zmierzają do ukazania działań profilaktycznych, jakie w zakresie wypalenia zawodowego należy podejmować we wstępnej formacji nauczycieli religii. Zasadnicze analizy dotyczyć będą treści kształcenia oraz sposobów wspierania studentów teologii w kształtowaniu dojrzałej osobowości i w motywowaniu do twórczości zawodowej. Zagadnienia te poprzedzi doprecyzowanie podstawowych terminów, takich jak: „profilaktyka”, „wypalenie zawodowe”, „formacja wstępna”.

3

Współpraca policji z rodziną w przeciwdziałaniu cyberprzemocy wśród dzieci i młodzieży – możliwość czy utopia?

100%

Zellma A.

Studia Warmińskie

|

2014

|

nr 51

203-216

PL

W ostatnich latach podejmowane są różne inicjatywy, które mają na celu ograniczanie i likwidowanie zagrożeń związanych z cyberprzemocą. Za istotne uznaje się wspieranie dzieci i młodzieży w odpowiedzialnym korzystaniu z nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych. Zadanie to zasługuje na szczególną uwagę rodziców. W wypełnianiu tego zadania rodzice potrzebują pomocy. Spośród różnych form wsparcia udzielanego rodzinie istotną rolę może spełnić współpraca z policją. Coraz częściej funkcjonariusze policji angażują się w różnego działania, które mają na celu przeciwdziałanie cyberprzemocy wśród dzieci i młodzieży. Analizy podjęte w niniejszym artykule koncentrują się wokół poszukiwania odpowiedzi na pytania: czy i w jakim stopniu możliwa jest współpraca policji z rodziną w przeciwdziałaniu cyberprzemocy wśród dzieci i młodzieży? Czy współpraca ta nie jest tylko utopią? Co należy zrobić, aby współpraca policji z rodziną w zakresie przeciwdziałania cyberprzemocy była możliwa? Tak określony problem wymaga ukazania możliwości i ograniczeń w zakresie współpracy policji z rodziną w przeciwdziałaniu cyberprzemocy wśród dzieci i młodzieży. Mając to na uwadze, najpierw opisano pojęcie „cyberprzemoc”, a następnie krótko scharakteryzowano zjawisko cyberprzemocy wśród dzieci i młodzieży. W tym kontekście zwrócono uwagę na konkretne inicjatywy policji oraz różne ograniczenia prawne, organizacyjne i społeczne.

EN

In recent years various initiatives that aim at limiting and eliminating the threats connected with cyberviolence were taken. Supporting children and teenagers in responsible usage of new information technology seems to be very important. This task deserves particular parents’ attention. However, parents need help in fulfilling this task. From among different forms of support given to the family, cooperation with the police can fulfill a significant role. More and more frequently, police officers engage in diverse actions to prevent cyberviolence among children and teenagers. The analyses undertaken in this article concentrate on the following questions: is cooperation with the police and family in prevention of cyberviolence among children and teenagers possible?, isn’t it utopian?, what should be done to make such cooperation possible? A problem defined in this way requires presenting the possibilities and limitations in cooperation of the police and family in preventing cyberviolence among children and teenagers. Keeping that in mind, the notion of “cyberviolence” was described. Afterwards, the phenomenon of cyberviolence among children and teenagers was characterized. In this context the attention was paid to specific initiatives of the police and numerous legal, organizational, and social limitations.

DE

In den letzten Jahren wurden verschiedene Initiativen unternommen, deren Ziel die Begrenzung und Ausschaltung der Gefahren ist, die mit der Cybergewalt zusammenhängen. Als wesentlich wird die Unterstützung der Kinder und Jugendlichen bei der verantwortlichen Benutzung der neuen Informations- und Kommunikationstechniken angesehen. Diese Aufgabe obliegt ganz besonders den Eltern, sie müssen jedoch dabei unterstützt werden. Unter verschiedenen Formen der Unterstützung kann auch die Zusammenarbeit mit der Polizei eine wichtige Rolle spielen. Immer öfters engagieren sich die Polizeibeamten in verschiedenen Maßnahmen, deren Ziel das Entgegenwirken der Cybergewalt unter Kindern und Jugendlichen ist. Die in diesem Artikel durchgeführten Analysen versuchen folgende Fragen zu beantworten: Ob und in welchem Umfang ist eine Zusammenarbeit zwischen der Polizei und der Familie beim Entgegenwirken der Cybergewalt unter Kindern und Jugendlichen möglich? Ist eine solche Zusammenarbeit nur eine Utopie? Was muss man tun, damit eine Zusammenarbeit zwischen der Polizei und der Familie auf diesem Gebiet möglich wäre? Ein so formuliertes Problem verlangt danach, die Möglichkeiten und Grenzen auf diesem Bereich zu untersuchen. So wurde zuerst der Begriff "Cybergewalt" umschrieben. Dann wurde auch das Phänomen der Cybergewalt in den Milieus der Kinder und Jugendlichen charakterisiert. In diesem Kontext wurde die Aufmerksamkeit auf konkrete Initiativen der Polizei sowie auf diesbezügliche rechtliche, organisatorische und soziale Begrenzungen gelenkt.

4

Wychowanie młodzieży szkół ponadgimnazjalnych do życia w rodzinie – perspektywa katechetyczna

100%

Zellma A.

Studia Warmińskie

|

2013

|

nr 50

155-167

PL

We współczesnej katechetyce coraz częściej zwraca się uwagę na problematykę wychowania młodzieży do życia w rodzinie. Odwołując się do katechetycznych dokumentów Kościoła, badacze określają cele, zadania i treści tego wychowania. Jednocześnie zwracają uwagę na nowe wyzwania w zakresie wychowania młodzieży do życia w rodzinie. Wiążą je wprost z ukazywaniem katolickiej koncepcji małżeństwa i rodziny oraz z formacją postaw prorodzinnych. Słusznie zwracają uwagę na potrzebę korelacji z edukacją szkolną, w której ma miejsce realizacja zajęć z wychowania do życia w rodzinie. Korelacja ta polega głównie na uzupełnianiu treści oraz na podejmowaniu polemiki z zagadnieniami, które są sprzeczne z katolicką koncepcją małżeństwa i rodziny. Analizy podjęte w niniejszym artykule bazują głównie na wytycznych zawartych w najnowszych dokumentach katechetycznych i w prawie oświatowym. Mają one na celu poszukiwanie odpowiedzi na następujące pytania: na czym polega istota wychowania katechizowanej młodzieży szkół ponadgimnazjalnych do życia w rodzinie? czym różni się to wychowanie od przygotowania do małżeństwa? dlaczego obecnie w katechezie należy mówić o wychowaniu, a nie o przygotowaniu do życia w rodzinie? jakie są założenia programowe katechezy w zakresie wychowania młodzieży szkół ponadgimnazjalnych do życia w rodzinie? Na czym polega realizacja tych założeń? Poszukiwanie odpowiedzi na wyżej wymienione pytania wymaga krótkiego wprowadzenia w problematykę dotyczącą realizacji wychowania do życia w rodzinie w edukacji szkolnej. Dopiero w tym kontekście zostaną podjęte kwestie szczegółowe.

EN

In contemporary catechetics more and more attention is paid to the issue of educating teenagers to family life. Referring to catechetical documents of the Church researchers determine tasks, aims and contents of this education. At the same time, they underline new challenges as far as educating teenagers to family life is concerned. They directly connect them with showing the Catholic concept of marriage and family and with forming family attitudes. They also rightly emphasise the need of correlation with school education where the education to family life takes place. This correlation mainly consists in completing the contents and discussing issues that are at variance with the Catholic conception of marriage and family. The analyses conducted in this article rely on guidelines included in recent catechetical documents and educational law. They aim at seeking answers to the following questions: What is the essence of educating teenagers from secondary schools to family life? What is the difference between this educating and preparation for marriage? Why nowadays one ought to discuss eduacating during religion lessons and not preparation for family life? What are the curricular assumptions of catechesis as far as educating secondary school teenagers to family life? What is this assumption data about? Searching for answers to the above-mentioned questions requires a short introduction to problems concerning accomplishment of educating to family life in the school education. Only in this context detailed issues are taken into account.

DE

In der heutigen Katechetik wird erhöht die Aufmerksamkeit auf die Problematik der Erziehung der Jugendlichen für das Leben in der Familie gelenkt. Anhand der katechetischen Dokumente der Kirche benennen die Forscher Ziele, Aufgaben und Inhalte dieser Erziehung. Gleichzeitig wird auf neue Herausforderungen im Bereich dieser Erziehung verwiesen. Sie hängen direkt mit dem Aufzeigen der katholischen Sicht der Ehe und Familie sowie mit der Formung der profamiliären Haltungen zusammen. Es wird richtig auf die Korrelation mit der schulischen Bildung verwiesen, da die genannte Erziehung gerade in der Schule stattfindet. Diese Korrelation besteht vor allem in der Ergänzung der Inhalte, aber auch in der Polemik mit Konzepten, die der katholischen Sicht der Ehe und Familie widersprechen. Die durchgeführten Untersuchungen gründen auf Richtlinien, die in den neuesten katechetischen Dokumenten der Kirche sowie im Bildungsrecht enthalten sind. Sie verfolgen das Ziel, Antworten auf folgende Fragen zu finden: Worin besteht das Wesen der Erziehung der nachgymnasialen Heranwachsenden für das leben in der Familie? Warum sollte man heute eher über eine Erziehung, denn über eine Vorbereitung zum Familienleben sprechen? Wie sind die programmatischen Voraussetzungen im Bereich der Erziehung der nachgymnasialen Jugend für das Leben in der Familie? Wie sollen sie realisiert werden? Die Suche nach Antworten auf die genannten Fragen verlangt nach einer kurzen Einführung in die Problematik der Erziehung für das Familienleben in der gesamten schulischen Bildung. Erst in diesem Kontext werden die Einzelfragen erörtert.

5

Współpraca katechetów z rodzicami według założeń programowych nowych dokumentów katechetycznych

100%

Zellma A.

Studia Warmińskie

|

2012

|

nr 49

181-195

PL

Współcześnie współpraca katechetów z rodzicami wywołuje wiele kontrowersji. Coraz częściej katechetycy i katecheci zwracają uwagę na kryzys zaangażowania rodziców w proces wychowania religijnego dzieci i młodzieży, opisując trudności związane ze współpracą katechetów z rodzicami. Poszukują też sposobów przezwyciężania tego kryzysu. W związku z powyższym artykuł ma na celu ukazanie współpracy katechetów z rodzicami z perspektywy nowych, zatwierdzonych w 2010 roku, dokumentów katechetycznych: „Podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce” i „Programu nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach”. Najpierw scharakteryzowano kontekst teoretycznych analiz, zwracając uwagę na zmiany w zakresie etapów edukacji szkolnej oraz programowania kształcenia ogólnego i nauczania religii. Następnie analizowano współpracę katechetów z rodzicami w nowych, zatwierdzonych w 2010 roku i stopniowo wdrażanych do realizacji w praktyce szkolnej i duszpasterskiej, dokumentach katechetycznych. Opisano przy tym cele, zasady i sposoby współdziałania katechetów z rodzicami. Dokonując oceny propozycji autorów dokumentów programowych katechezy, zwrócono uwagę na możliwości i ograniczenia w zakresie realizacji teoretycznych propozycji.

EN

Today the cooperation of religion teachers with parents causes many controversions. Catechists, more and more frequently, pay attention to the crisis of committment among parents in the process of religious education of their children. They describe the difficulties connected with the cooperation between religion teachers and parents. They also seek the ways of overcoming this crisis. That is why this article aims at presenting the cooperation of religion teachers with parents from the perspective of new, approved in 2010, catechetical documents such as: The core curriculum of catholical church catechesis in Poland and The syllabus of Roman Catholic religion teaching in schools and kindergardens. First, the context of theoretical analyses was characterised. Then, the attention was paid to the changes in the stages of school education and the programming of general education and religion teaching. Next, the cooperation between religion teachers and parents in the new, approved in 2010 and gradually introduced at school and in the ministry catechetical documents, was described. Afterwards, the aims, the rules and the ways of cooperation between religion teachers and parents, were depicted. Finally, evaluating the suggestions of the authors of the catechesis curriculum documents the possibilities and limitations in implementing theoretical proposals were discussed.

DE

Die Zusammenarbeit zwischen Religionslehrern (Katecheten) und Eltern erzeugt zahlreiche Kontroversen. Die Religionspädagogen und Katecheten weisen darauf hin, dass sich die Eltern nur ungern in den Prozess religiöser Erziehung von Kindern und Jugendlichen engagieren. Es wird auf zahlreiche Probleme verwiesen, es werden auch Auswege gesucht. Der vorliegende Artikel verfolgt das Ziel, die Zusammenarbeit zwischen Eltern und Katecheten aus der Perspektive der neuen, 2010 in Kraft getretenen, katechetischen Dokumente: Podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce (Programmatische Grundlagen der katholischen Katechese in Polen) sowie Program nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach (Programm des römisch-katholischen Religionsunterrichts in Kindergärten und Schulen) zu untersuchen. Es wurde zuerst der breite theoretische Kontext analysiert mit besonderer Berücksichtigung der Veränderungen von Etappen in der schulischen Bildung sowie in den Programmen der allgemeinen und religiösen Erziehung. Im zweiten Schritt wurden detaillierte Fragen, welche die Zusammenarbeit zwischen Eltern und Katecheten betreffen, im Lichte der genannten Dokumente analysiert. Es wurden dabei Ziele, Voraussetzungen und Mittel dieser Zusammenarbeit beschrieben. Bei der Bewertung der Vorschläge wurden Möglichkeiten, aber auch Begrenzungen bei ihrer praktischen Realisierung verwiesen.

6

Formacja sumienia uczestników lekcji religii w czasach „płynnej nowoczesności”

100%

Zellma A.

Forum Teologiczne

|

2014

|

tom 15

109-120

PL

W czasach „płynnej nowoczesności” brakuje jasno określonych zasad społecznych. Następuje wyraźna negacja uniwersalnych wartości. Uniwersalne „ja” jest traktowane jako najwyższa norma postępowania. Pod wpływem przemian społeczno-kulturowych zmienia się mentalność uczestników lekcji religii i ich podejście do kwestii moralnych. Celem analiz podjętych w artykule jest próba odpowiedzi na pytanie: jak formować sumienie uczestników lekcji religii w czasach „płynnej ponowoczesności”? Poszukując odpowiedzi, najpierw dokonano krótkiej charakterystyki „płynnej nowoczesności”. Zwrócono uwagę na brak trwałych zasad moralnych, pustkę aksjologiczną, brak zakorzenienia w tradycji, mobilność, wewnętrzną niepewność, fragmentaryczność. Następnie opisano stałe i zmienne elementy formacji sumienia. Punktem odniesienia były założenia programowe nauczania religii w polskiej szkole dotyczące pojęcia i rodzajów sumienia oraz sposobów formacji sumienia. Zauważono, że w dokumentach programowych pomija się współczesne uwarunkowania społeczno-kulturowe, które wpływają na formację sumienia uczniów. Opisując zmienne elementy, zwrócono uwagę na metody nauczania religii, które sprzyjają formacji sumienia. Za istotne uznano motywowanie uczniów do codziennego rachunku sumienia, prowadzenie dialogu i dyskusji, rozwiązywanie problemów egzystencjalnych czy też metody sytuacyjne. Zwrócono też uwagę na znaczenie świadectwa wiary nauczyciela religii.W czasach „płynnej nowoczesności” brakuje jasno określonych zasad społecznych. Następuje wyraźna negacja uniwersalnych wartości. Uniwersalne „ja” jest traktowane jako najwyższa norma postępowania. Pod wpływem przemian społeczno-kulturowych zmienia się mentalność uczestników lekcji religii i ich podejście do kwestii moralnych. Celem analiz podjętych w artykule jest próba odpowiedzi na pytanie: jak formować sumienie uczestników lekcji religii w czasach „płynnej ponowoczesności”? Poszukując odpowiedzi, najpierw dokonano krótkiej charakterystyki „płynnej nowoczesności”. Zwrócono uwagę na brak trwałych zasad moralnych, pustkę aksjologiczną, brak zakorzenienia w tradycji, mobilność, wewnętrzną niepewność, fragmentaryczność. Następnie opisano stałe i zmienne elementy formacji sumienia. Punktem odniesienia były założenia programowe nauczania religii w polskiej szkole dotyczące pojęcia i rodzajów sumienia oraz sposobów formacji sumienia. Zauważono, że w dokumentach programowych pomija się współczesne uwarunkowania społeczno-kulturowe, które wpływają na formację sumienia uczniów. Opisując zmienne elementy, zwrócono uwagę na metody nauczania religii, które sprzyjają formacji sumienia. Za istotne uznano motywowanie uczniów do codziennego rachunku sumienia, prowadzenie dialogu i dyskusji, rozwiązywanie problemów egzystencjalnych czy też metody sytuacyjne. Zwrócono też uwagę na znaczenie świadectwa wiary nauczyciela religii.

EN

In times of “liquid modernity” there is a lack of clearly-defined social rules. A severe negation of universal values is taking place. The universal “I” is treated as the highest norm of conduct. Under the influence of socio-cultural changes, the mentality of the participants of religious education lessons changes as well, together with their attitude towards moral issues. The aim of the analyses undertaken in the article is an attempt to answer the question of how to form the conscience of the participants of religious education lessons in times of “liquid modernity”. In search of the answer, a short description of “liquid modernity” has been given. The lack of lasting moral principles, axiological emptiness, lack of rootedness in tradition, mobility, inner uncertainty and fragmentariness have been mentioned. Next, the constant and changing elements in the formation of conscience are characterised. The premises of religious education in Polish schools concerning the concept and types of conscience, as well as the formation of conscience, constituted the reference point. It has been observed that the curricula omit contemporary socio-cultural factors which influence the formation of pupils’ conscience. While describing the changing elements, the methods of teaching religious education which support the formation of conscience have been brought to attention. Among them, the most significant ones include: motivating pupils to examine their conscience daily, engaging in dialogue and discussion, solving existential problems, or situational methods. The significance of the testimony of faith on the part of the religious education teacher is also emphasised.

DE

In Zeiten der "fließenden Identität" fehlen klar bestimmte gesellschaftliche Maßstäbe. Eine deutliche Infragestellung der universellen Werte wird sichtbar. Als höchste Handlungsnorm wird das universelle "Ich" etabliert. Unter dem Einfluss der sozio-kulturellen Umwälzungen ändert sich die Mentalität der Teilnehmer des Religionsunterrichts sowie ihre Haltung gegenüber moralischer Normen. Das Ziel der im folgenden Artikel vorgenommenen Analysen ist der Versuch einer Antwort auf die Frage, wie in den Zeiten der "fließenden Modernität" das Gewissen der Teilnehmer vom Religionsunterricht geformt werden soll. Auf der Suche nach einer Antwort wurde zuerst kurz der Begriff der "fließenden Modernität" charakterisiert. Es wurde auf das Fehlen der festen moralischen Grundsätze, die axiologische Leere, die fehlende Verwurzelung in der Tradition, die Mobilität, die innere Unsicherheit und die Fragmentierung verwiesen. Dann wurden die festen und die variierenden Elemente der Gewissensformation berücksichtigt. Den Bezugspunkt bildeten dabei jene Elemente der Programmvoraussetzungen des Religionsunterrichts in der polnischen Schule, die auf den Begriff und die Arten des Gewissens, sowie auf die Weisen der Gewissensformation bezogen sind. Es wurde bemerkt, dass in den programmatischen Dokumenten heutige gesellschaftlich-kulturelle Bedingungen, die die Formation der Schüler beeinflussen, nicht wahrgenommen wurden. Bei der Beschreibung der variierenden Elemente wurde auf die Methoden des Religionsunterrichts, die die Formation des Gewissens fördern, Wert gelegt. Als wichtig wurden Motivierung der Schüler für die tägliche Gewissenserforschung, Dialog und Diskussionen, Lösung der existentiellen Probleme sowie situative Methoden bezeichnet. Es wurde zudem Wert auf das persönliche Zeugnis des Religionslehrers gelegt.

7

Współczesny model kształcenia pedagogiczno-katechetycznego alumnów seminariów duchownych w Polsce

100%

Zellma A.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2013

|

tom 33

283-296

EN

In 1990, when religion lessons came back to Polish schools, priests were faced with new requirements concerning pedagogical qualifications. They are defined in Polish educational law and they influence the quality of direct, theoretical and practical preparation of alumni of theological seminaries for their work as religion teachers. When forming the alumni’s pedagogical and catechetical programme, current standards of education preparing to work as teachers and guidelines included in ratio studiorum for theological seminaries in Poland need to be taken into account. The analyses taken in this article aim at presenting the contemporary, based on standards written in the regulation of The Minister of Science and Higher Education from 17 January 2012, model of pedagogical and catechetical preparation of alumni of theological seminaries in Poland. Firstly, the correct understanding of the term “pedagogical and catechetical education” and the legal basis of professional qualifications required from religion teachers are mentioned. In this context, the issues connected with programming of the pedagogical and catechetical education in theological seminaries in Poland are described. It is accomplished through the analysis of guidelines included in ratio studiorum and in standards of pedagogical education, defined in the above-mentioned, current regulation of The Minister of Science and Higher Education. The attention is also paid to new, conditioned by changes in school education and teachers’ training, quality of pedagogical and catechetical training. Since apart from theoretical preparation, alumni are also obliged to undergo training in different types of schools, at different levels of education.

8

Nie(kwestionowana) rola pedeutologii w kształceniu przyszłych nauczycieli religii

100%

Zellma A.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

tom 63

|

nr 11: Katechetyka

75-87

EN

Preliminarytraining of religion teachers includes different areas of theological, humanist, pedagogical and catechetic education. To be qualified to teach religion, theology students are required to gain knowledge in pedagogy, didactics, psychology and to develop their practical skills and social competences. Among these general issues, knowledge of the teaching profession is worth particular attention. Analyses carried out for this paper aimed to present the unquestionable role of pedeutology in training future religion teachers. It has been observed that multi-aspect knowledge about the teacher, different concepts of teacher training and socio-cultural factors that affect a teacher’s work correspond with the guidance provided in documents of the Church. Moreover, it allows a better understanding of one’s professional role and the ethical dimension of one’s educational work. It also favours developing responsibilityfor othersin teachers, especially for students. While pursuing these objectives, it is worth paying attention to a proper understanding of the detailed issues of pedeutology and to developing the ability to think and act creativelyin different teaching situations. Preferred methods include those based on dialogue and team work. They stimulate future religion teachers and reinforce the endeavours to achieve one’s own educational maturity and style of catechesis.

PL

Na wstępną formację nauczycieli religii składają się różne obszary kształcenia teologicznego, humanistycznego, pedagogicznego i katechetycznego. W celu uzyskania kwalifikacji do nauczania religii studenci teologii są zobowiązani do przyswajania wiedzy z obszaru pedagogiki, dydaktyki, psychologii oraz kształtowania umiejętności praktycznych i rozwijania kompetencji społecznych. Wśród tak ogólnie określonych zagadnień na uwagę zasługuje wiedza o nauczycielu. Analizy podjęte w niniejszym artykule zmierzały do ukazania – w oparciu o regulacje prawne, literaturę i katechetyczne dokumenty Kościoła – niepodważalnej roli pedeutologii w kształceniu przyszłych nauczycieli religii. Zauważono, że zakładana w standardach kształcenia pedagogicznego wieloaspektowa wiedza o nauczycielu, różnych koncepcjach kształcenia nauczycieli, uwarunkowaniach społeczno-kulturowych pracy nauczycielskiej i o wielorakich wymiarach aktywności edukacyjnej koresponduje ze wskazaniami zawartymi w dokumentach Kościoła. Co więcej, pozwala na lepsze rozumienie własnej roli zawodowej i etycznego wymiaru pracy dydaktyczno-wychowawczej i opiekuńczej. Sprzyja też kształtowaniu wśród przyszłych nauczycieli religii odpowiedzialności za innych, a zwłaszcza za uczniów. Dążąc do realizacji tych celów warto we wstępnej formacji zwracać uwagę na właściwe rozumienie szczegółowych kwestii z zakresu pedeutologii oraz rozwijanie umiejętności twórczego myślenia i działania w różnych sytuacjach edukacyjnych. Preferuje się przy tym formy i metody oparte na dialogu i współpracy w zespole. Aktywizują one przyszłych nauczycieli religII, wzmacniając dążenie do osiągnięcia dojrzałości wychowawczej i własnego stylu katechizowania.

9

Współpraca szkoły z Policją w zakresie przeciwdziałania demoralizacji młodzieży

63%

Zellma A. , Wiszowaty E.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2011

|

nr 16

127-144

EN

Currently, the Ministry of National Education pays special attention to preventative, educational and resocialization activities at school. School heads and teachers are obliged to prevent moral corruption of the young and to cooperate with the police. The aim of this article is to present cooperation of schools with the police. To begin with, the scope of the meaning of the term ,,moral corruption of the young” and the etiology of the phenomenon are described. One also points to the ,,actual extent of moral corruption of the young” as recorded in the police statistics. Then, the fundamental tasks of the school concerning prevention of moral corruption of the young are presented as well as the areas and ways of cooperation of school employees with the police on preventing moral corruption among the young.