Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
Long standing systematic observations on Leucoma salicis populations revealed numerous occurrences of outbreaks and natural viral epizootics. Number of insects appearing in outbreaks at peak density ranged from 450 to 3250 on 10 examined poplar trees (up to 2 m height). Abundance of virus within population of such a high density increased along with an increase of insect population. Populations with high density and high level of nucleopolyhedrovirus (LesaMNPV) and cypovirus did not last long and collapsed suddenly. Outbreaks of the satin moth were favored by warm and humid conditions while warm and dry spring, summer months were conducive to viral epizootic. Most outbreaks happened in the years with mean temperatures of spring and summer months above 15°C and 50-60% RH while, most epizootics were recorded at similar temperature conditions but lower RH, i.e. 40-50%.
PL
Podczas wieloletnich badań populacji białki wierzbówki Leucoma salicis stwierdzono występowanie licznych ognisk gradacyjnych i naturalnych epizoocji wirusowych. Liczba owadów w ogniskach gradacyjnych w fazie kulminacji wyniosła od 450 do 3250 na 10 topolach doświadczalnych (do 2 m wysokości pnia). Poziom wirusów w populacjach o takim zagęszczeniu rósł wraz ze wzrostem liczebności owadów. Gwałtownemu załamaniu ulegały populacje silnie zagęszczone o wysokim poziomie nukleopoliedrowirusa i cypowirusa. Gradacjom białki sprzyjały ciepłe i wilgotne, natomiast epizoocjom wirusowym ciepłe i suche miesiące wiosenno-letnie. Większość kulminacji gradacyjnych miała miejsce w latach o średnich temperaturach miesięcy wiosenno-letnich wyższych od 15°C i przy 50-60% średniej wilgotności względnej powietrza. Większość kulminacji epizootycznych występowało w warunkach o podobnej temperaturze lecz niższej wilgotności względnej powietrza (40-50%).
EN
An epizootic was induced by introduction of Leucoma salicis nucleopolyhedrovirus (LesaMNPV) into satin moth (L. salicis) population feeding on poplar Populus nigra L. Introduction of LesaMNPV virus at a rate 4 x 102 of inclusion bodies per tree into insect population (stage L3 and L4) resulted in a rapid outbreak collapse both in the peak and early decline phases. A rate of epizootic development depended on healthiness of satin moth larvae before the treatment. Insect population with a high level of nucleopolyhedrovirus (app. 21% and 26% infected insects) reached the epizootic peak on the 18th day after the treatment (85% and 86% infected insects). Induced epizootic resulted in the decline phase of L. salicis population that continued for subsequent 6 years. Accidental occurrence of fungus Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. extended the population decline phase for the period of at least 8 years. Induced epizootic caused a rapid collapse of satin moth outbreak with direct transition from the population peak phase into the population collapse phase with omission of the decline phase. This pattern was not observed in not treated populations. Artificially induced epizootics affected healthiness of insect pupae and adults as well the reproductive potential of females and healthiness of offspring. The weight of pupae obtained from treated larvae was lower when compared with the control. Virus infections were found more frequently in female pupae than in male pupae. This resulted in a 6-28 fold decrease of the number of egg masses and 3.5-5 times lower numbers of eggs deposited by females. Offspring of infected pairs showed symptoms of viral infection (15-28% infected larvae) and the number of offspring was 70-800 times lower in comparison with offspring of not infected pairs. This study presents the results of induced epizootic and has been the first attempt to review and sum up results of long-term research on evaluation of nucleopolyhedrovirus efficacy in natural conditions.
PL
Zabieg indukowanej epizoocji wykonano przez wprowadzenie wirusa poliedrozy jądrowej (nukleopoliedrowirusa) Leucoma salicis (LesaMNPV) do populacji białki wierzbówki L. salicis L. na topoli Populus nigra L. Wprowadzenie wirusa (koncentracja 4 x 1010 wirusowych wtrętów na drzewo) do populacji owada (stadium L3-L4), zarówno w fazie kulminacyjnej jak we wczesnej fazie regresji, powodowało gwałtowne załamanie się gradacji szkodnika. O tempie rozwoju epizoocji decydował stan zdrowotny owadów przed zabiegiem. Populacja o wysokim poziomie poliedrozy jądrowej (około 21% i 26% owadów zakażonych) szczyt epizootyczny osiągała w 18 dniu po zabiegu (85% i 86% owadów z wirozą). Indukowana epizoocja, doprowadziła do stanu depresji populacyjnej trwającej przez okres 6 kolejnych lat. Przypadkowa obecność grzyba Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. w populacji tego szkodnika w fazie epizootycznej wydłużyła stan depresji populacyjnej L. salicis na okres co najmniej 8 lat. Indukowana epizoocja wirusowa powodowała gwałtowne załamanie się gradacji szkodnika i przejście populacji z fazy kulminacji gradacyjnej bezpośrednio w fazę depresyjną z pominięciem fazy regresji, którą obserwowano w populacjach nie poddanych zabiegowi. Sztucznie wywołana epizoocja wirusowa wpływała na zdrowotność poczwarek i owadów dorosłych, a także na potencjał biologiczny samic i zdrowotność potomstwa. Poczwarki z gąsienic traktowanych preparatem miały mniejszą masę. U poczwarek samiczych wirozę wykrywano częściej aniżeli u poczwarek samczych. Wyrażało się to 6-28-krotnym spadkiem liczby złóż jajowych i 3.5-5-krotnym spadkiem liczby jaj złożonych przez samicę. Potomstwo zakażonych rodziców było 70-800-krotnie mniej liczne w porównaniu z potomstwem rodziców nie traktowanych wirusem i niejednokrotnie (15-28%) wykazywało objawy wirozy. Indukowana epizoocja, przedstawiona w niniejszej pracy, była pierwszą próbą wieloletniej oceny skuteczności nukleopoliedrowirusa w warunkach naturalnych.
EN
Nucleopolyhedrovirus (NPV) of the satin moth Leucoma (=Stilpnotia) salicis L. was produced by infecting the larvae with the LesaNPV strain obtained from epizootic center in Katowice. The infected larvae were reared under laboratory, greenhouse and insectarium conditions. Because L. salicis can not be reared on a semi-synthetic food, the insects were maintained on natural products. Efficiency of the mass virus production depended on an insect growth stage, virus concentration and number of infected larvae in a rearing container. The fourth-instar larvae were the best for LesaNPV replication. Inoculation of younger larval stages (third instar stadium) provided less number of inclusion bodies (insects were dying sooner and did not meet their maximum body weight). On the contrary inoculation of older stages (fifth and sixth instars) resulted in slower virus replication and low larva mortality. The virus concentration of 3 x 109 of inclusion bodies per container was the optimum inoculum for the mass virus production (double infection with the virus concentration of 1.5 x 109 inclusion bodies/1000 larvae). The larvae reared at high-density became more infected and it caused their earlier death and in consequences low virus efficiency. Rearing the insect at low density (less than 10 larvae per 1.0L container) was conducive for both an increase of insect body mass and virus replication as well. The highest number of inclusion bodies per one larva (5.3 x 109-7.7 x 109) and the highest total number of inclusion bodies (152 x 1011-188 x 1011) were achieved under these rearing conditions in a greenhouse and insectarium.
PL
Nukleopoliedrowirus (NPV) białki wierzbówki Leucoma (=Stilpnotia) salicis L. był produkowany metodą inokulacji gąsienic szczepem wirusa LesaNPV, wyizolowanym z ogniska epizootycznego w Katowicach. Inokulowane owady hodowano w warunkach laboratoryjnych, insektaryjnych i szklarniowych. Ze względu na brak możliwości hodowli owada na półsyntetycznym pokarmie hodowlę prowadzono na pokarmie naturalnym. O wysokiej wydajności w pozyskiwaniu materiału wirusowego decydował dobór odpowiedniego stadium owada, koncentracja wirusa oraz zagęszczenie inokulowanych gąsienic w naczyniu hodowlanym. Stadium L4 białki było optymalnym do replikacji wirusa LesaNPV. Inokulacja młodszych stadiów larwalnych (L3) dostarczała mniejszej liczby wtrętów wirusowych (owad zamierał szybciej nie osiągając maksymalnej masy ciała). Z kolei inokulacja stadiów starszych (L5 do L6) powodowała zbyt wolną replikację wirusa i niską zamieralność gąsienic. Koncentracja wirusa 3 x 109 wtrętów na naczynie była optymalnym inokulum zastosowanym w masowej produkcji wirusa (dwukrotna inokulacja wirusem o koncentracji około 1,5 x 109 wtrętów/bukiet liści/1000 gąsienic). Hodowla owadów w dużym zagęszczeniu przyspieszała rozwój infekcji powodując wcześniejsze zamieranie gąsienic, co w efekcie dawało niską wydajność. Hodowla owada w niskim zagęszczeniu (poniżej 10 gąsienic na litr pojemności naczynia hodowlanego) była korzystna zarówno dla zwiększenia masy ciała owada jak i replikacji wirusa. W takich warunkach hodowli (insektarium i szklarnia) uzyskiwano najwyższą liczbę wtrętów wirusowych przypadających na jedną gąsienicę (5,3 x 109-7,7 x 109) oraz najwyższą łączną liczbę wtrętów (152 x 1011—188 x 1011).
EN
Six fungal species, Aspergillus flavus Link ex Fr., Beauveria bassiana (Bals.) Vuill., Acremonium sensu Gams, Fusarium sp. Link ex Fr., Paecilomyces farinosus (Holm. ex Gray) Brown et Smith as well a Paecilomyces fumosoroseus (Wize) Brown et Smith, have been isolated as result of studies on entomopathogenic fungi of the satin moth Stilpnotia salicis. The epizootic induced by the fungus B. bassiana in 1994 caused about 92% reduction of the pest population. That has been noted for the first time in a natural population of S. salicis in Poland.
PL
Badania nad entomopatogennymi grzybami prowadzono w latach 1972 - 1996 na 33 populacjach białki wierzbówki Stilpnotia salicis L. pochodzących z 12 województw: bydgoskiego, ciechanowskiego, kaliskiego, katowickiego koszalińskiego, leszczyńskiego, legnickiego, płockiego, poznańskiego, toruńskiego, włocławskiego i zielonogórskiego. Trzynaście badanych populacji zakażonych było grzybami, w tym w jedenastu stwierdzono mieszaną infekcję z wirusami. Wyizolowano 6 gatunków grzybów: Aspergillus flavus Link ex Fr., Beauveria bassiana (Bals.) Vuill., Acremonium sensu Gams, Fusarium sp. Link ex Fr., Paecilomyces farinosus (Holm. ex Gray) Brown et Smith oraz Paecilomyces fumosoroseus (Wize) Brown et Smith. Obserwowana w 1994 roku epizoocja wywołana przez grzyb B. bassiana spowodowała około 92% redukcję populacji szkodnika. Zjawisko to notowane było po raz pierwszy w naturalnej populacji S. salicis w Polsce.
EN
Six fungal species, Aspergillus flavus Link ex Fr., Beauveria bassiana (Bals.) Vuill., Acremonium sensu Gams, Fusarium sp. Link ex Fr., Paecilomyces farinosus (Holm. ex Gray) Brown et Smith as well a Paecilomyces fumosoroseus (Wize) Brown et Smith, have been isolated as result of studies on entomopathogenic fungi of the satin moth Stilpnotia salicis. The epizootic induced by the fungus B. bassiana in 1994 caused about 92% reduction of the pest population. That has been noted for the first time in a natural population of S. salicis in Poland.
PL
Badania nad entomopatogennymi grzybami prowadzono w latach 1972 - 1996 na 33 populacjach białki wierzbówki Stilpnotia salicis L. pochodzących z 12 województw: bydgoskiego, ciechanowskiego, kaliskiego, katowickiego koszalińskiego, leszczyńskiego, legnickiego, płockiego, poznańskiego, toruńskiego, włocławskiego i zielonogórskiego. Trzynaście badanych populacji zakażonych było grzybami, w tym w jedenastu stwierdzono mieszaną infekcję z wirusami. Wyizolowano 6 gatunków grzybów: Aspergillus flavus Link ex Fr., Beauveria bassiana (Bals.) Vuill., Acremonium sensu Gams, Fusarium sp. Link ex Fr., Paecilomyces farinosus (Holm. ex Gray) Brown et Smith oraz Paecilomyces fumosoroseus (Wize) Brown et Smith. Obserwowana w 1994 roku epizoocja wywołana przez grzyb B. bassiana spowodowała około 92% redukcję populacji szkodnika. Zjawisko to notowane było po raz pierwszy w naturalnej populacji S. salicis w Polsce.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.