The decision to take responsibility for the care of seniors is largely conditioned by social and cultural factors. In the article, the correlation between collectivism/individualism and taking care of the elderly is described with the example of selected countries. The second part of the article is the analysis of social and cultural factors that have an impact on Poles’ opinions about institutional care and family obligations to elders. In the third part, new trends and social changes that will affect decisions regarding the care of the elderly are presented. There are clear differences between countries with a collectivist culture (where elderly care is the responsibility of family members), and the countries that value individualism (where institutional care is popular). In Poland, there is still social pressure to take care of older family members without institutional support, but the demographic situation and migration will change this attitude and popularize nonfamilial care.
Decyzje dotyczące opieki nad seniorami w dużej mierze są warunkowane przez czynniki społeczno-kulturowe. W artykule na przykładzie wybranych państw została opisana korelacja pomiędzy kolektywizmem i indywidualizmem a podejmowaniem opieki nad seniorami. Drugą część artykułu stanowi analiza uwarunkowań kulturowo-społecznych wpływających na opinie Polaków na temat opieki instytucjonalnej i powinności rodziny wobec nestorów. W trzeciej części przedstawiono nowe tendencje i zmiany społeczne, które będą wpływać na decyzje dotyczące opieki nad osobami starymi. Można zaobserwować wyraźne różnice pomiędzy krajami o kulturze kolektywistycznej (gdzie to od rodziny wymaga się opieki) i krajami ceniącymi indywidualizm (w których większe znaczenie mają instytucje opieki). W Polsce nadal powszechna jest presja społeczna dotycząca podejmowania osobistej opieki nad starymi członkami rodziny, niemniej sytuacja demograficzna oraz migracje będą wymuszać zmianę tego podejścia i większy udział opieki pozarodzinnej.
Artykuł podejmuje temat przedszkoli i żłobków przyzakładowych. Autorka przedstawia przykłady dobrych praktyk oraz rekomendacje dotyczące wspierania pracodawców w tworzeniu placówek opieki dla dzieci pracowników. Niestety, obawy pracodawców (związane z finansami i niedoborem wiedzy) ograniczają popularność przedszkoli przyzakładowych. Niemniej pozytywne doświadczenia firm, które prowadzą takie placówki, pozwalają mieć nadzieję na ich upowszechnienie i większe zaangażowanie przedsiębiorców w ich tworzenie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.