Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Triplax elongata LAC. was found in Warszawa - Bielany, in the central part of Poland. The species is new to the Polish fauna.
EN
Agonurn (Sericoda) quadripunctatum (De Geek) is a pyropliilous beetle tliat occurs only at sites where forest or peat has been burnt. Adults of this species are certainly attracted to various fires, probably by the smell of smoke from distant places, and stay on a conflagration sites for a short period only. The immature stages of A. (S.) quadripunctatum are described and figured for the first time.
PL
W pracy opisano po raz pierwszy stadia rozwojowe pirofilnego biegacza Agonum (Sericoda) quadripunctatum (De Geee). Gatunek ten zaliczany jest do podrodzaju Sericoda Kikby, liczącego 5 gatunków rozmieszczonych w Holarktyce i Obszarze Neotropikalnym. Wszystkie te gatunki są nomadami związanymi z wypalonymi obszarami leśnymi lub torfowiskami, na które nalatują masowo ze znacznych odległości.
RU
В работе впервые описаны стадии развития пирофильной жужелицы Agonum (Sericoda) quadripunctatum (De Geer). Этот вид причисляется к под- роду Sericoda Kirby, насчитывающему 5 видов, размещенных в Голарктике и Неотропической области. Все эти виды являются мигрирующими, связаны с выжженными лесными территориями или торфяниками, на которые совершают массовые налеты.
EN
A description is given of the developmental stages of Rhacopus attenuatus (Ma- Eklin) from Poland. Five instars are recognized, and the first instar is of the triungulin ype. This is the first time triungulin has been found in the coleopterous family Eucnemidae. ГЬе structure of the male and female terminalia, and the bionomics are also provided.
PL
Podano opisy i ilustracje młodszych postaci rozwojowych Bhacopus attenuatus (Maeklin), u którego po raz pierwszy w rodzinie Eucnemidae odkryto występowanie stadiów larwalnych znacznie różniących się od siebie morfologicznie. Pierwsze stadium larwalne ma dobrze wykształcone nogi i długie filamenty na krętarzach i końcu odwłoka, porusza się ono aktywnie w kroplach wody i jest bardzo krótkotrwałe. Drugie stadium larwalne jest beznogie, lecz zachowuje filamenty na końcu odwłoka i występuje w tym samym środowisku co poprzednie. Dalsze stadia larwalne w zasadzie nie odbiegają od innych znanych przedstawicieli Eucnemidae. Podano też krótki opis imago ze szczególnym uwzględnieniem samczych i samiczych narządów rozrodczych. W zakończeniu podano krótkie uwagi o bionomii i występowaniu Bh. attenuatus oraz wskazano na możliwość występowania nadprzeobrażenia i u innych gatunków Eucnemidae.
RU
Приведены описания и иллюстрации ювенальных стадий Bhacopus attenuatus (Maeklin), у которого впервые в семействе Eucnemidae обнаружено, что личиночные стадии развития значительно отличаются морфологически. Первая личиночная стадия имеет хорошо развитые ноги и длинные фила- менты на вертлугах и на конце брюшка, активно передвигается в воде и очень непродолжительная. Вторая личиночная стадия лишена ног, но филаменты на конце брюшка сохранаются, и пребывает она в той же среде, что предыдущая. Следующие стадии развития не отличаются морфологически от других известных представителей Eucnemidae. Приведено также краткое описание имаго с особым учетом строения половых органов самцов и самок. В заключении приведены краткие замечания по биономии и распространению Rh. attenuatus, а также указывается на возможность существования описанного типа превращения также у других предсави- телей Eucnemidae.что личиночные стадии развития значительно отличаются морфологически. Первая личиночная стадия имеет хорошо развитые ноги и длинные фила- менты на вертлугах и на конце брюшка, активно передвигается в воде и очень непродолжительная. Вторая личиночная стадия лишена ног, но филаменты на конце брюшка сохранаются, и пребывает она в той же среде, что предыдущая. Следующие стадии развития не отличаются морфологически от других известных представителей Eucnemidae. Приведено также краткое описание имаго с особым учетом строения половых органов самцов и самок. В заключении приведены краткие замечания по биономии и распространению BJi. attenuatus, а также указывается на возможность существования описанного типа превращения также у других предсави- телей Hucnemidae.
EN
The immature stages (first instar larva, mature larva and pupa) of the endomychid beetle Mycetina cruciata (Schaller) are described and illustrated.
|
|
tom 23
|
nr 4
EN
The mature larva of the European melandryid species Anisoxya fuscula (ILL.) is described and illustrated. The larva lives in dead thin twigs of various deciduous trees. The knowledge of morphology of imagines is completed by drawings of the male and female copulative organs.
PL
Rodzaj Anisoxya MULSANT zaliczany jest do plemienia Serropalpini w podrodzinie Melandryinae. Obejmuje on 5 gatunków, z których 3 opisano z Palearktyki, a 2 z Obszaru Neotropikalnego. W Palearktyce znany z 2 gatunków występujących w Japonii, a 1 z Europy środkowej; na północ docierający do Wielkiej Brytanii, czterech południowych prowincji Szwecji i Danii, a na południe do północnej części Włoch i gór Bihar w Rumunii. W Polsce notowany z Pojezierza Mazurskiego, Niziny Wielkopolsko-Kujawskiej, Dolnego Śląska i Beskidu Wschodniego (BURAKOWSKI i in. 1987), na całym obszarze poławiany nadzwyczaj rzadko. A. fuscula został opisany (krótko i lakonicznie) przez ILLIGERa w 1798 roku, w rodzaju Serropalpus; sto lat później nieco dokładniejszy opis podał SEIDLITZ (1898), a KASZAB (1969) podał krótką diagnozę tego gatunku. W rodzaju Anisoxya poznano dotychczas tylko larwę A. fuscula, opisaną bardzo krótko i niekompletnie zilustowaną przez PERRIS'a (1878). Na podstawie larw tego gatunku znalezionych w latach 1959, 1963, 1966 i 1996 w Kampinoskim Parku Narodowym (Narty, Dziekanów Leśny, Sieraków) i w Warszawie (Ogród Saski) oraz wyhodowanych z części z nich imagines, przedstawiono szczegółowy opis i ilustracje larwy Anisoxya fuscula (ILL.) (Ryc. 1-14), oraz uzupełnienie znajomość morfologii postaci dojrzałej (Ryc. 15-28). Biologia A. fuscula poznana była dotychczas nadzwyczaj słabo; fragmentaryczne informacje dotyczyły wyłącznie postaci dojrzałej i ograniczały się najczęściej do dat i miejsc znalezienia. HORION (1956) donosił (głównie na podstawie obserwacji z Niemiec), że omawiany gatunek występuje na niżu i w niższych położeniach górskich, w lasach liściastych, parkach i ogrodach, a postacie dojrzałe były zbierane na opadłych suchych gałęziach różnej grubości (na ogół rzadko i pojedynczo na skutek skrytego trybu życia). PALM (1959) prowadząc obserwacje w Szwecji, znajdował chrząszcze od czerwca do sierpnia na pniach i gałęziach o średnicy do około 20 cm, w próchniejącym drewnie graba i buka, pod obluźnioną korą i w dziuplach (próchnowiskach). PERRIS (1878) - autor wspomnianego, pierwszego niekompletnego opisu larwy A. fuscula podał, że we Francji osobniki tego gatunku zbierane były na gałęziach kosztana jadalnego, jabłoni, robinii akacjowej i leszczyny. W Polsce, na czterech stanowiskach zlokalizowanych na Nizinie Mazowieckiej, larwy A. fuscula znaleziono w opadłych, suchych gałązkach dębu i uschniętych odroslach klonu polnego. Larwy te hodowano w laboratorium do uzyskania postaci dojrzałych, dzięki czemu uzyskano szereg interesujących informacji o biologii omawianego gatunku (hodowlę prowadzono w słojach Wecka o pojemności 2 l, przykrytych wieczkami bez gumek; temperatura podczas hodowli wahała się od 15 do 20° C). Młode larwy drążą chodniki pod korą, gdzie przezimowuja. Wiosną wygryzają w miazdze (kambium) podłużne korytarze, które ściśle zapełniają drobnymi trocinkami, mączką i przetrawionym materiałem. Larwa jest przystosowana do przesuwania się w drążonych korytarzach - ciało ma cylindryczne i miękkie, posiada mocne żuwaczki, krótkie nogi, oraz „nabrzmiałe” brodawki na tergitach i sternitach wspomagające przesuwanie się. Przepoczwarczenie następuje w owalnej komorze wydrążonej uprzednio przez larwę. W warunkach laboratoryjnych przepoczwarczenie następowało w okresie od kwietnia do sierpnia. Stadium poczwarki trwa około 10 -14 dni. Wylęgnięte imago przebywa w komorze poczwarkowej kilka dni do momentu pełnego zesklerytyzowania (wybarwienia), po czym przy pomocy żuwaczek wygryza się z komory poczwarkowej na zewnątrz. Ponieważ w tym samym czasie znajdowano larwy w różnym wieku (różnej wielkości), sądzić można, że cykl rozwojowy A. fuscula trwa dwa lata. Materiał wykorzystany w pracy (zarówno zakonserwowane larwy, jak i osobniki dojrzałe pochodzące z hodowli) przechowywany jest w kolekcji Muzeum i Instytutu Zoologii PAN w Warszawie.
EN
Aulonothroscus laticollis (Rybiński, 1897) is redescribed and illustrated based on newly collected material in the Białowieża Primeval Forest, Poland. Its female is described for the first time.
EN
Taxonomical and zoocenological analysts of Coleoptera sampled on wet meadows in northeastern part of Poland was made. The representatives of 18 families were found and review of most interesting was described.
PL
W pracy przedstawiono taksonomiczną i zoocenologiczną analizę chrząszczy zebranych w trakcie badań prowadzonych przez Instytut Ekologii PAN na łąkach na torfach różnego pochodzenia. Skład gatunkowy zgrupowań chrząszczy ma charakter łąkowy (dominacja w zgrupowaniach sprężykowatych -Elateridae przedstawicieli rodzaju Agriotes, niemal zupełny brak Steninae) a nie torfowiskowy, wykazuje jednakże bardzo duże zróżnicowanie siedliskowe wewnątrz powierzchni badawczych - szczególnie w Łamanych Grądach. Zaobserwowane słabe zadarnienie analizowanych łąk mogą być odpowiedzialne ryzofagiczne larwy z rodzaju Agriotes.
EN
The World species of Rhopalocerus Redtenbacher are reviewed, figured and keyed. The following new species are described: B. camerunensis (Cameroon); B. viti (Togo); B. mirei (Cameroon); B. minimus (Madagascar); B. tuberculatus (Madagascar); B. compa- ctus (Key Island); B. papuanus (New Guinea); B. iviei (New Guinea); B. solomonensis (Solomon Isl.). The generic names Corticoides Fairmaire and Bhopalocerophanus Helleb are considered as synonyms of Bhopalocerus, which forms monogeneric tribe Bhopalocerini. The immature stages and biology of B. rondanii (Villa et Villa) are fully described for the first time. A preliminary key to the World tribes of Oolydiidae and brief discussion are provided.
PL
Praca stanowi światową rewizję rodzaju Rhopalocerus Redt., który jest zarazem jedynym przedstawicielem plemienia Rhopalocerini, obejmującego 17 gatunków, z których 9 opisano jako nowe. Autorzy omawiają po raz pierwszy morfologię larwy i poczwarki R. rondami z Europy oraz jego cykl rozwojowy. Druga część pracy jest poświęcona rozważaniom systematycznym nad układem plemion w rodzinie Colydiidae i zawiera wiele zmian w zakresie poszczególnych plemion i ich synonimikę. W zakończeniu podano klucz do oznaczania światowych plemion w rodzinie Colydiidae.
RU
Работа представляет ревизию рода Rhopalocerus Redt. со всего света. Обсуждаемый род является единственным представителем племени Rhopalocerini, которое объединяет 17 видов, 9 из них описаны как новые. Авторы впервые описывают морфологию личинки и куколки R. rondanii из Европы и его цикл развития. Вторая часть работы посвящена обсуждению системы племен в семействе Colydiidae и содержит ряд изменений в пределах отдельных племен и их синонимику. Приведен также ключ для определения мировых племен в семействе Colydiidae.
EN
Egg, first and second instar larvae of Lymexylon navale (Linnaeus, 1758) are described.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.