Leczenie zaburzeń widzenia obuocznego ma na celu usunięcie dolegliwości oraz uzyskanie prawidłowego ustawienia oczu z pełną ostrością wzroku i ze stabilnym widzeniem stereoskopowym w wolnej przestrzeni na wszystkie odległości [4,6,7]. Idealnie stan układu wzrokowego po leczeniu powinien przypominać układ wzrokowy osoby, u której zaburzenia widzenia obuocznego nigdy nie występowały, czyli powinny być spełnione wszystkie normy. W praktyce sukcesem jest, gdy w wyniku zastosowanej terapii pacjent ma obuoczne widzenie dołeczkowe, zmniejszyło się tłumienie, a ostrość wzroku i stereopsja wzrosły.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.