Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Interval training effects in patients with implantable cardioverter defibrillator depending on their exercise tolerance level

100%

Bielecka-Kowal K. , Jóźwik S. , Woźniewski M.

Advances in Rehabilitation

|

2020

|

tom 34

|

nr 1

19-24

EN

Introduction Patients with implantable cardioverter defibrillator require physical therapy due to their decreased physical fitness. This is why standardized training has been designed for groups of subjects of varying endurance. Material and methods Patients with heart failure and implantable cardioverter defibrillator who wished to do interval training program. The program included 55 patients. We divided them into two study groups. The first group had lower exercise tolerance level (3.94 ± 0.72 MET), and the other had higher exercise tolerance level (7.97 ± 1.80 MET). The training group had an 8-week long training program. The patients received treatment at an outpatient clinic three times a week. Patients had cardiac stress tests with modified Bruce protocol before receiving physical therapy and after they have finished the training program. We assessed the metabolic equivalent of task (METS), the duration of exercise, blood pressure, heart rate and BMI. Results We observed longer duration of cardiac stress test performance and improvement of exercise tolerance. In patients from the group with lower exercise tolerance, the level of exercise tolerance was 3.94 ± 0.72 MET before therapy and rose to 5.93 ± 1.12 MET (p < 0.001) after therapy. In the group of higher exercise tolerance, the level was 7.97 ± 1.80 MET before therapy and rose to 9.32 ± 2.01 MET (p < 0.001) after the training cycle. Conclusions Participation in 8-week interval training cycle resulted in greater increase of exercise tolerance and exercise time, as well as hemodynamic parameters in patients with lower exercise tolerance.

2

The effect of physical exercises on effort tolerance and work of the trunk muscles in women after breast cancer treatment

100%

Malicka I. , Pawłowska K. , Woźniewski M.

Physiotherapy

|

2008

|

tom 16

|

nr 3

48-56

PL

Celem pracy było określenie zależności między zdolnością wysiłkową i pracą mięśni tułowia kobiet po leczeniu raka piersi. Badania objęły 50 kobiet po odjęciu piersi metodą Patey'a z powodu raka. Średnia wieku wyniosła 55,6 roku. Badane kobiety podzielono na dwie grupy zależnie od udziału w ćwiczeniach fizycznych. U wszystkich został przeprowadzony test zdolności wysiłkowej na bieżni ruchomej według protokołu Bruce'a oraz badania czynnościowe mięśni tułowia przy wykorzystaniu prędkości kątowej 60°/s. Wartość wskaźnika pracy mięśni prostowników tułowia w odniesieniu do masy ciała kobiet po leczeniu raka piersi nieuczestniczących w ćwiczeniach wyniósł 26,9%, a zginaczy 28,7% wartości uzyskanych przez kobiety regularnie ćwiczące. Kobiety po leczeniu raka piersi nieuczestniczące w ćwiczeniach uzyskały także jedynie 86,4% czasu trwania testu wysiłkowego w porównaniu z kobietami ćwiczącymi, ich pobór tlenu kształtował się odpowiednio na poziomie 72,5%, natomiast równoważnik energetyczny 71,9% grupy systematycznie wykonującej ćwiczenia. Wykazano przeciętny związek pracy mięśni prostowników i zginaczy tułowia ze zdolnością wysiłkową kobiet po leczeniu raka piersi. Stwierdzono wprost proporcjonalny związek dla mięśni prostowników tułowia oraz odwrotnie proporcjonalny związek dla mięśni zginaczy.

EN

The aim of the research was to examine the interdependence between effort tolerance and work of the trunk muscles in women after breast cancer treatment. The research was carried out in a group of 50 women after mastectomy performed with the use of Patey method. The average age of the examined women was 55.6 years. The examined women were divided into two groups depending on their participation in physical exercises. All the examined women were undergone the effort tolerance test on a treadmill according to Bruce protocol and the isokinetic test of the trunk muscles; the tests were conducted at 60°/s. The work index value of the trunk's extensor muscles in relation to body mass of women treated for mammary cancer not participating in the rehabilitation program was only 26.9%, and for the flexor muscles only 28.7% of the values obtained by the women who regularly took part in the rehabilitation exercises. The women after mastectomy who did not participate in the rehabilitation program also obtained also 86.4% of the exercise test duration time in comparison with the group of exercising women, their oxygen uptake was 72.5% and energetic equivalent was 71.9% of the exercising group. The research showed an average dependence between work of the trunk's flexors and extensors and effort tolerance in women after mastectomy as well as a directly proportional relation for the trunk's extensors and an inversely proportional relation for the trunk's flexors.

3

Parameters characterising isokinetic muscular activity in patients with Parkinson’s disease – a pilot study

88%

Malicka I. , Chamela–Bilińska D. , Koszewicz M. , Dąbrowska G. , Woźniewski M.

Medical Rehabilitation

|

2006

|

tom 10(3)

29-34

PL

Wstęp. Choroba Parkinsona jest postępującą, przewlekłą, zwyrodnieniową chorobą ośrodkowego układu nerwowego, którą charakteryzuje wiele objawów, m.in. drŜenie spoczynkowe, sztywność, spowolnienie ruchowe, zaburzenie postawy ciała, chodu i równowagi oraz osłabienie siły mięśniowej, przejawiające się ilościową redukcją siły duŜych grup mięśniowych, zarówno tułowia, jak i kończyn dolnych. Cel. Celem pracy stała się więc ocena parametrów siłowo–prędkościowych mięśni kończyn dolnych osób ze stwierdzoną chorobą Parkinsona. Materiał i metody. Badaniami objęto 20 kobiet podzielonych na dwie grupy. Grupę badaną (gr. 1) stanowiło 10 kobiet w wieku od 65 do 80 lat (średnia wieku 72 lata), ze stwierdzoną chorobą Parkinsona, w stadium zaawansowania choroby I-III według H&Y, natomiast grupę kontrolną (gr. 2) 10 kobiet zdrowych w wieku od 62 do 84 (średnia wieku 69 lata), słuchaczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku, nieleczących się z powodu chorób neurologicznych, bądź innych, które mogłyby wpłynąć na wynik badania.. U wszystkich kobiet wykonano badania czynnościowe mięśni zginaczy i prostowników stawu kolanowego na stanowisku do badań izokinetycznych Mullti Joint 3 firmy Biodex. Rejestrowano: szczytowy moment siły, całkowitą pracę oraz moc przy prędkościach kątowych 60º/s i 180º/s. Wyniki. Kobiety chorujące na chorobę Parkinsona uzyskały ok. 60–70 % wartości szczytowego momentu siły, całkowitej pracy i mocy kobiet zdrowych. Wnioski. Osoby ze stwierdzoną chorobą Parkinsona uzyskują więc statystycznie istotnie niŜsze wartości parametrów siłowo– prędkościowych mięśni działających na stawy kolanowe kończyn dolnych, większy deficyt mięśniowy dotyczy prostowników działających na staw kolanowy, szczególnie w przypadku wyŜszych prędkości kątowych ruchu.

EN

Background. Idiopathic Parkinson’s disease (PD) is a progressive, chronic, neurodegenerative disease of the central nervous system characterised by the following motor signs: rest tremor, rigidity, bradykinesia, stooped posture, gait and balance difficulty, as well as muscle weakness as a quantitative reduction of strength of large muscle groups of the trunk and the lower extremities.Aim. The aim of this research was to determine strength-velocity parameters of lower extremities muscles in persons with Parkinson’s disease.Material and methods. Twenty women divided into two groups were nerolled into the study. The examined group (gr.1) comprised 10 women aged from 65 to 80 years (mean 72) with established diagnosis of PD classified from I to III according to the Hoehn & Yahr scale. The control group (gr.2) -10 healthy women aged from 62 to 84 years (mean 69), the participants of University of III Century, who did not have any neurological diseases that could affect the results of the tests. The Biodex dynamometer was used to measure the peak torque, total work and power of the knee flexors and extensors at two velocities; 60°/s and 180°/s.Results. Peak torque, total work and power in women with PD were on the level of 60–70% of healthy women. Conclusions. Reduction of the evaluated parameters was significantly greater in extensors than in flexors, especially at higher velocity of the movement.

4

Effect of Nordic Walking and Water Aerobics Training on Body Composition and the Blood Flow in Lower Extremities in Elderly Women

75%

Jasiński R. , Socha M. , Sitko L. , Kubicka K. , Woźniewski M. , Sobiech K. A.

Journal of Human Kinetics

|

2015

|

tom 45

|

nr 1

113-122

EN

Nordic walking and water aerobics are very popular forms of physical activity in the elderly population. The aim of the study was to evaluate the influence of regular health training on the venous blood flow in lower extremities and body composition in women over 50 years old. Twenty-four women of mean age 57.9 (± 3.43) years, randomly divided into three groups (Nordic walking, water aerobics, and non-training), participated in the study. The training lasted 8 weeks, with one-hour sessions twice a week. Dietary habits were not changed. Before and after training vein refilling time and the function of the venous pump of the lower extremities were measured by photoplethysmography. Body composition was determined by bioelectrical impedance. Eight weeks of Nordic walking training improved the venous blood flow in lower extremities and normalized body composition in the direction of reducing chronic venous disorder risk factors. The average values of the refilling time variable (p = 0.04, p = 0.02, respectively) decreased in both the right and the left leg. After training a statistically significant increase in the venous pump function index was found only in the right leg (p = 0.04). A significant increase in fat-free mass, body cell mass and total body water was observed (p = 0.01), whereas body mass, the body mass index, and body fat decreased (p < 0.03). With regard to water aerobic training, no similar changes in the functions of the venous system or body composition were observed.