Media będące głównym źródłem informacji o polityce kształtują opinie, postawy i zachowania odbiorców. Wpływ na ten proces ma nasilająca się w ostatnich latach polaryzacja i upartyjnienie polskich mediów, które zamiast obiektywnej informacji oferują przekaz jednostronny, zgodny z preferencjami politycznymi odbiorców, wzmacniający poczucie tożsamości i intensyfikujący wzajemną niechęć pomiędzy zwolennikami poszczególnych opcji. Celem niniejszego artykułu jest sprawdzenie, czy i w jakim stopniu konsumpcja mediów (tradycyjnych i nowych) wpłynęła na wykształcenie negatywnej identyfikacji partyjnej w 2015 i 2019 roku. Wyniki analiz przeprowadzonych z wykorzystaniem danych PGSW pokazują, że regularne korzystanie z mediów, w szczególności z telewizji i mediów społecznościowych, zwiększa szanse na wykształcenie negatywnej identyfikacji partyjnej. Wpływ mediów jest do pewnego stopnia zależny od politycznego wyrobienia, nie zależy natomiast od zgodności przekazu medialnego ze światopoglądem badanych.
EN
Being the main source of information about politics, the media shape opinions, attitudes and behaviors of recipients. This process is influenced by the increasing polarization and politicization of Polish media. Instead of objective information, the latter offer a onesided message, consistent with the political preferences of the recipients, strengthening the sense of identity and intensifying mutual aversion between the supporters of rival political parties. The aim of this article is to verify whether and how the consumption of traditional and new media influenced the formation of negative party identification in 2015 and 2019. The analyzes of Polish National Election Study (PGSW) data confirm that regular use of the media, in particular the television and social media, increases the chances of developing a negative party identification. While the influence of these media depends on the political sophistication, it is independent of the compliance between the media message and the worldview of the respondents.
The objective of the article is to examine whether corruption scandals involving members of the ruling party lead to changes in support for the government. It will also explore the extent to which the eruption of such scandals and reporting on them leads to an increase in the number of those opposed to the government, and whether in the long run this leads to the activation of the carrot-and-stick mechanism in respect of the governing political party, reflected in increased voting instability during subsequent elections.
Celem artykułu jest wyjaśnienie mobilizacji wyborczej i zwiększonego uczestnictwa w wyborach parlamentarnych, przeprowadzonych w Polsce jesienią 2019 roku. Frekwencja wyborcza po raz pierwszy w historii postkomunistycznej Polski przekroczyła w nich 60%. Pytania badawcze i hipotezy dotyczą wzrostu frekwencji, (rosnącej) stabilności wyborczej i/lub rosnącej mobilizacji, a także mechanizmów (poziomu makro i mikro) wyjaśniających obserwowane zjawisko. Ustalenia empiryczne potwierdzają (w znacznej części) postawione hipotezy. Frekwencja wyborcza w 2019 roku wzrosła na skutek „zatrzymania” w procesie wyborczym wyjątkowo wielu (jak na polskie warunki) wyborców, a także na skutek szerokiej mobilizacji osób dotychczas niegłosujących. Oba zjawiska miały związek z postępującą polaryzacją polityczną, zwiększającą się rywalizacyjnością wyborów i rosnącą identyfikacją partyjną elektoratów. Procesy te w części były efektem podmiotowego sprawstwa aktorów działających na polskiej scenie politycznej, a w części produktem „strukturalnych” fenomenów, dziejących się poza wolą i kontrolą tychże.
EN
This article aims to explain the electoral mobilization and increased participation in the parliamentary elections held in Poland in autumn 2019. Voter turnout exceeded 60% for the first time in the history of post-communist Poland. The research questions and hypotheses focus on the increase in turnout itself, (growing) electoral stability and/or increasing mobilization, and the (macro and micro level) mechanisms that explain the observed phenomena. The empirical findings confirm (in large part) the hypotheses. The 2019 electoral turnout increased as a result of decreasing electoral volatility, and in effect of the extensive mobilization of the non-voters. Both phenomena were related to growing political polarization, increasing competitiveness of elections, and growing party identification of voters. In part, these processes were the product of several actors’ agency, and in part, the outcome of ‘structural’ phenomena unfolding beyond their will and control.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.