Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Gospodarka zużytymi wyrobami zawierającymi rtęć

100%

Ulewicz M. , Maciejewski P.

|

2009

|

tom Nr 4

102-115

PL

W artykule przedstawiono problematykę gospodarki wyrobami poużytkowymi oraz odpadami zawierającymi rtęć w postaci czystego pierwiastka lub związku chemicznego. Na podstawie analizy dokumentów ukazano główne źródła zanieczyszczenia rtęcią środowiska naturalnego w Polsce oraz w Unii Europejskiej na tle danych ogólnoświatowych. Dokonano również przeglądu technologii w zakresie utylizacji i recyklingu odpadów zawierających ten toksyczny pierwiastek. Szczegółowo opisano obecnie stosowane instalacje przemysłowe. Poprawa sytuacji w zakresie ochrony ludzi i środowiska naturalnego przed rtęcią wymaga zmiany postawy społeczeństwa do tego problemu i odpowiedzialnego podejścia do gospodarki odpadami, zgodnie z zaleceniami producenta i obowiązującym prawem.

EN

Mercury and its compounds are known to be highly toxic to humans, ecosystems and wildlife. Initially seen as an acute and local problem, mercury pollution is now also understood to be global, diffuse and chronic. High doses can be fatal to humans, but even relatively low doses can have serious adverse neurodevelopmental impacts. Mercury is persistent and can change in the environment into methylmercury, the most toxic form. Mercury also retards microbiological activity in soil, and is a priority hazardous substance under the Water Framework Directive. Although mercury is released by natural sources like volcanoes, additional releases from anthropogenic sources, like coal burning and use in products, have led to significant increases in environmental exposure and deposition. Past releases have also created a "global pool" of mercury in the environment, part of which is continuously mobilised, deposited and remobilised. Further emissions add to this global pool circulating between air, water, sediments, soil and biota. The Community has already taken much action to reduce mercury emissions and uses. This does not mean that no more can be done, but highlights the importance of full implementation of existing measures by Member States, and of making progress at the global level.

2

Kinetics studies of ion flotation.

100%

Walkowiak W. , Ulewicz M.

|

1999

|

tom Vol. 33

201-214

EN

We present review of kinetic studies on flotation methods with zero-, first-, second- and log-log models are presented. We propose a general kinetic equation to evaluate literature data as a well as our own results. To calculate values of rate constans (k) and order of flotation (n) and determination coefficients (R2) Statistica Program was applied. An original method of floated ions concentration detection vs time during each experiment by means of radioactive tracers has been proposed. We have verified chosen kinetics literature data showing values of k n, and R2. Some unexpected kinetics calculations were received for data published by Skrylev and Legicenko (1981). We have found, on the example of zinc(II) ions, that where no sublate was precipitated in the aqueous phase, the order of flotation was close to one with good data fitting. In the presence of insoluble sublate in the aqueous solutions a characteristic inflection appears on flotation curves. Much better fitting is reached after dividing those curves into two parts; for the first stage we observed the flotation order to be close zero, and for the second stage the order of flotation was close one.

PL

Dokonano przeglądu literatury kinematyki metod flotacyjnych opisując modele flotacji: zero-, pierwszo- i drugorzędowy a także tzw. model podwójnie logarytmiczny. Zaproponowano ciągłą metodę uzyskiwania krzywych kinetycznych poprzez zastosowanie gamma radioaktywnych wskaźników izotopowych oraz odpowiedniego oprogramowania umożliwiającego zapisywanie do pliku krzywej flotacji w postaci kilkudziesięciu punktów pomiarowych. Ponadto autorzy proponują uniwersalny model kinetyczny, w którym stężenie flotowanych jonów jest funkcją czasu dla nieznanej wartości stałej kinetycznej k i rzędu flotacji n. Program "Statistica" użyto do obliczania wartości k i n oraz współczynnika determinacji. Zweryfikowano wybrane literaturowe dane kinetyczne pokazując wartości k i n oraz współczynniki determinacji. Nie zawsze uzyskano zgodność obliczonych wartości rzędowości flotacji z poglądami autorów cytowanych prac; w szczególności nie potwierdzono drugiego rzędu flotacji proponowanego przez Skryleva i Legicenko (1981). W pracy pokazano też wyniki obliczeń własnych krzywych kinetycznych dla jonów Zn2+, Co(CN06-3 i PtCl6-2. Stwierdzono, iż w przypadku nieobecności sublatu w objętości roztworu kinetyka flotacji jest bliska pierwszorzędowej natomiast w przypadku pojawiania się sublatu w objętości roztworu na krzywych kinetycznych pojawiają się charakterystyczne przegięcia ze słabym dopasowaniem do równania kinetycznego. Dopiero podzielenie krzywych na dwa odcinki prowadzi do dobrego dopasowania tj. części pierwszej i drugiej krzywej według odpowiednio równania zero- i pierwszorzędowego.

3

Zastosowanie związków makrocyklicznych do usuwania toksycznych kationów metali z roztworów wodnych w procesie flotacji jonowej

80%

Maciejewski P. , Robak W. , Ulewicz M. , Sobianowska K.

|

2008

|

tom Nr 1

113-125

PL

Oczyszczanie ścieków wymaga zastosowania szeregu wzajemnie uzupełniających się technologii, które pozwalają na uzyskanie takiego stopnia usunięcia zanieczyszczeń, aby oczyszczona woda mogła zostać ponownie wykorzystana do celów komunalnych lub przemysłowych, przy równoczesnym odzyskaniu wartościowych substancji zawartych w ściekach. Ponadto, stosowanie technik izotopowych, rozwój energetyki jądrowej oraz przeróbka paliwa jądrowego powodują powstawanie radioaktywnych ścieków. Odpady promieniotwórcze są ważnym i społecznie drazliwym problemem, szczególnie w obliczu konieczności wygaszania starych, wyeksploatowanych reaktorów jądrowych. W oczyszczaniu roztworów wodnych stosuje się wiele fizykochemicznych metod wzbogacania i rozdzielania jonów m.in. ekstrakcję rozpuszczalnikową, wymianę jonową, sorpcję, metody flotacyjne oraz transport przez membrany, tj. odwróconą osmozę, nanofiltrację, ultrafiltrację, dializę i elektrodializę. Procesy te umożliwiają selektywne wydzielenie określonych składników i stanowią pośredni etap chemicznego przerobu ubogich surowców bądź zanieczyszczonych wód.

4

Selective flotation of zinc (II) and cadmium (II) ions from dilute aqueous solutions in the presences of halides

80%

Ulewicz M. , Walkowiak W. , Kozłowski C.

|

2001

|

tom Vol. 35

21-29

EN

An experimental investigation is presented of the batch ion flotation of zinc(II) and cadmium(II) ions from dilute aqueous solutions with sodium dodecylbenzenesulfonate (DBSNa) as an anionic surfactant and cetylpyridinium chloride (CPCl) as a cationic surfactant. The effect of halides, i.e. fluorides, chlorides, bromides, and iodides, on the selectivity of cadmium(II) over zinc(II) is established. Separation of Cd(II) and Zn(II) ions by DBSNa is not occurred. The separation of Cd(II)/Zn(II) by CPCl in presence of halides at concentration range of 0.001 M to 1.0 M increases in sequence: F- < Cl- < Br- < I-.

PL

Zbadano wydzielanie oraz selektywne rozdzielanie jonów cynku i kadmu w postaci Zn2+ i Cd2+ oraz jako aniony kompleksowe z wybranymi ligandami nieorganicznymi z roztworów wodnych zawierających zarówno pojedyncze metale jak i z roztworów zawierających równomolową mieszaninę obu metali przy użyciu kolektora kationowego - chlorku cetylopirydyniowego (CPCl) oraz kolektora anionowego - dodecylobenzenosulfonianu sodu (DBSNa). Ponieważ cynk i kadm tworzą kationowe formy kompleksowe o podobnych wartościach stałych trwałości rozdzielenie jonów Zn(II) i Cd(II) przy użyciu kolektora anionowego nie jest możliwe. Separacja jonów kadmu(II) od cynku(II) jest natomiast możliwa przy zastosowaniu kolektora kationowego, tj. chlorku cetylopirydyniowego. Separacja badanych jonów metali przy użyciu CPCl w obecności halogenków o stężeniu 0,5 i 1,0 M wzrasta w szeregu: F- < Cl- << Br- < I- . Współczynniki selektywności Cd(II)/Zn(II) dla stężenia ligandów równego 0,5 M wynoszą odpowiednio: 7,3; 59,2; 82,0 i dla stężenia 1,0 M odpowiednio: 6,0; 67,0; 85,0. Tak więc, niezależnie od stężenia halogenków, najlepsze rozdzielenie jonów Cd(II) od Zn(II) uzyskano w obecności jonów jodkowych i bromkowych w roztworze wodnym.

5

Separation of zinc and cadmium ions from aqueous chloride solutions by ion flotation and liquid membranes.

80%

Kozłowski C. , Ulewicz M. , Walkowiak W.

|

2000

|

tom Vol. 34

141-151

EN

An experimental investigation is presented on zinc(II) and cadmium(II) ions separation. from aqueous. chloride solutions, containing equimolar mixture of both metals ions, by ion flotation (IF) and polymer inclusion membrane (PIM) processes. The IF experiments from dilute aqueous chloride solutions (CMe = 1×10-5 M) with an anionic surfactant (sodium dodecylbenzene sulfonate) and a cationic surfactant (cetylpyridinium chloride) are shown. With a cationic surfactant, the flotation separation of Cd/Zn grows with Cl- concntration increase. In addition, a selective transport of Zn(II) and Cd(II) from aqueous Chloride source phase (cMe = 1×10-3 M) through PIM containing cellulose triacetate (support), o-nitrophenyl pentyl ether (plasticizer) and tri-n-octylamine (ion carrier) is shown. The transport selectivity of Cd/Zn is decreasing with HCl concentration increase in source phase. In both studied separation methods zinc(II) and cadmium(II) are removed from an aqueous chloride solution in the form of ZnCl-3 + ZnCl 2-4 and CdCl-3 + CdCl2-4, respectively. Results are discussed in terms of the stability of chloride complex species for zinc(II) and cadmium(II).

PL

Zbadano selektywność procesu wydzielania jonów cynku(II) i kadmu(II) z wodnych roztworów chlorkowych zawierających równomolową mieszaninie jonów obu metali za pomocą flotacji jonowej (IF) i polimerycznych membran inkluzyjnych (PIM). Pokazano wyniki IF z rozcieńczonych roztworów wodnych. (CMe = 1×10-5 M) za pomocą kolektora anionowego (dodecylobenzennosulfonian sodu) i kationowego (chlorek cetylopirydyniowy). Wykazano, że dla kolektora kationowego ze wzrostem stężenia chlorków selektywność flotacji Cd/Zn wzrasta. W pracy prezentowane są również wyniki transporu Zn(II) i Cd(II) z wodnej fazy zasilającej (cMe = 1×10-3 M) przez PIM zbudowaną z trójoctanu celulozy (nośnik), eteru o-nitrofenylopentylowego (pastryfikator) i tri-n-oktyloaminy (przenośnik jonów). Selektywność transportu przez PIM malała wraz ze wzrostem stężenia HCl w fazie zasilającej. Wyniki przedyskutowano w świetle zakresów trwałości poszczególnych form jonów kompleksowych Zn(II) i Cd(II). w obu procesach tj. IF i PIM wydzielone jony cynku i kadmu występowały w formie anionów tj. ZnCl-3 + ZnCl 2-4 oraz CdCl-3 + CdCl2-4

6

Transport of lead across polymer inclusion membrane with p- tert -butylcalix[4]arene derivative

80%

Ulewicz M. , Lesińska U. , Bocheńska M.

|

2010

|

tom Vol. 44

245-256

EN

The facilitated transport of lead(II) across polymer inclusion membranes (PIMs), which consist of cellulose triacetate as polymeric support, o-nitrophenyl octyl ether as plasticizer and 25, 26, 27, 28 -Tetrakis(N-hydroxy-N-methylcarbamoylmethoxy)-p-tert-butylcalix[4]aren (L) as ion carrier was reported. PIM was characterized by using atomic force microscopy (AFM). The results show that Pb2+ can be separated very effectively from other heavy and transition metal cations as Zn2+, Cd2+, Co2+, Ni2+ (each at a concentration of 10-3 M). The rate limiting step in the transport of Pb2+ across PIM doped with calix[4]aren derivative may be the diffusion coefficient of the carrier cation complex across the membrane. The stability of PIM with p-tert-butylcalix[4]aren derivative was described using Danesi's thermodynamic model. The apparent partition constant of the carrier was experimentally estimated and compared with different carriers.

PL

Opisane zostały ułatwienia w transporcie jonów ołowiu(II) przez polimerową membranę inkluzyjną (PIMs), która składała się z trój octanu celulozy jako polimerowego suportu, eteru o-nitrofenylooktylu jako plastyfikatora i 25,26,27,28 tetra-(N-hydroksy-N-metylokarbonylo metoksy)-p-tert-butylokaliks[4]arenu jako nośnika jonów. Polimerowa membrana inkluzyjna została scharakteryzowana przy pomocy mikroskopu sił atomowych (AFM). Otrzymane wyniki wskazują, że jony Pb2+ mogą być efektywnie oddzielane od innych kationów metali ciężkich i przejściowych takich jak Zn2+, Cd2+, Co2+, Ni2+ (przy stężeniach rzędu 10-3M). Czynnikiem limitującym szybkość transportu jonów Pb2+ przez polimerową membranę inkluzyjna wypełnioną kaliks[4]arenem może być współczynnik dyfuzji kompleksu przenoszącego kation przez membranę. Stabilność membrany (PIM) z p-tert-butylokaliks[4]arenem była opisana przy użyciu modelu termodynamicznego Danesi. Odpowiednie stałe przenoszenia wyznaczone w sposób eksperymentalny zostały porównane z innymi stałymi przenoszenia.