Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Obrazowanie termograficzne w tlenoterapii hiperbarycznej (HBO)

100%

Cholewka A. , Drzazga Z. , Knefel G. , Kawecki M. , Nowak M.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2010

|

tom Vol. 16, nr 2

120-122

PL

Odpowiedź temperatury skóry na tlenową terapię hiperbaryczną dla grupy złożonej z 19 pacjentów (wiek 51š15) cierpiących na owrzodzenia troficzne podudzi badano z wykorzystaniem termowizji. Analizowano zmiany średniej temperatury w wybranych obszarach związanych z owrzodzeniami troficznymi na podudziach. Badania wykazały istotne statystycznie zmiany temperatury skóry, powodowane 86-minutowym pobytem w komorze hiperbarycznej. Zaobserwowano dwa rodzaje temperaturowej odpowiedzi na tlenoterapię hiperbaryczną. U większości pacjentów obserwowano spadek, jednakże u niektórych pacjentów zaobserwowano wzrost temperatury tkanki zmienionej chorobowo. Analiza wyników wskazuje, iż termowizja może być metodą przydatną w monitorowaniu efektów tlenoterapii hiperbarycznej.

EN

The skin temperature response to the hyperbaric oxygen therapy in a group of 19 patients and 6 volunteers in age 51š15 and 6 healthy was studied by using of the thermal imaging. All patients suffered from trophic ulceration of lower limbs. The mean temperature parameter derived from chosen areas and lines in the tibias were taken into consideration. The studies showed significant changes of skin temperature due to 86 minutes of hyperbaric oxygen therapy. There were observed two types of skin thermal behaviour. For most of the patients it was observed the decrease of tibia’s skin temperature however there were patients for whom the increase of skin temperature was observed. It seems that thermal imaging can be useful in monitoring of hyperbaric oxygen therapy effects.

2

Hiperbaryczna terapia tlenowa jako uzupełnienie chirurgicznego leczenia zespołu stopy cukrzycowej

86%

Knefel G. , Kawecki M. , Szymańska B. , Nowak M. , Glik J. , Cieślar G. , Sieroń A.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2008

|

tom Vol. 14, nr 1

47-50

PL

W pracy przedstawiono wyniki skojarzonego leczenia obejmującego farmakoterapię, postępowanie chirurgiczne oraz hiperbaryczną terapię tlenową HBO u chorych z zespołem stopy cukrzycowej. Materiał stanowiło 24 pacjentów - 11 kobiet i 13 mężczyzn - w średnim wieku 48 lat, chorujących na cukrzycę od 3 do 32 lat. Procedura terapeutyczna polegała na wyrównaniu poziomu glikemii i zaburzeń metabolicznych, chirurgicznym opracowaniu rany (debridement) oraz hiperbarii tlenowej (od 2 do 60 trwających 70 minut ekspozycji na działanie tlenu pod ciśnieniem 2,5 ATA). U 13 pacjentów uzyskano całkowite ustąpienie lub znaczne zmniejszenie zmian miejscowych, a u 5 chorych leczenie zapobiegło planowanej amputacji stopy. Amputacje wykonano jedynie u 4 pacjentów. 7 chorych zrezygnowało z kontynuacji leczenia w trakcie cyklu terapeutycznego, pomimo uzyskanej poprawy stanu miejscowego. Uzyskane wyniki potwierdzają, że zastosowanie HBO jako leczenia uzupełniającego w terapii stopy cukrzycowej jest skuteczną metodą, pozwalającą na znaczne ograniczenie rozległości uszkodzeń tkanek powstałych w przebiegu cukrzycy. HBO przyczynia się do redukcji powikłań związanych z wystąpieniem infekcji tkanek miękkich i kości oraz umożliwia samoistne zagojenie się ran.

EN

The results of a combined treatment of patients with diabetic foot syndrome including pharmacotherapy, surgical procedures, as well as hyperbaric oxygen therapy (HBO) are presenetd. 24 patients (11 women and 13 men) witli mean age of 48 years, suffering from diabetes within a period of 3 to 32 years, were included in the trial. Therapeutic procedures consisted of the compensation of glycemia and metabolic disorders, surgical debridement of wound, as well as hyperbaric oxygen therapy (2 to 60 exposures to hyperbaric oxygen at a pressure of 2,5 ATA, within 70 minutes). In case of 13 patients total subsidence or significant improvement of local lesions was achieved and in 5 patients the combined treatment enabled to avoid foot amputation, which was previously anticipated. The necessity of amputation procedure occurred in case of 4 patients, only. Seven patients discontinued therapeutic cycle, despite the improvement of the local status. The obtained results confirm that application of HBO as supplementary method in the treatment of diabetic foot syndrome is an efficient form of therapy enabling limitation of extensiveness of tissue lesions caused by diabetes, reduction of complications related to infection in soft tissues and bones, as well as it stimulates self-originated healing of wounds.

3

Wykorzystanie hiperbarycznej terapii tlenowej (HBO) w kompleksowym leczeniu oparzeń elektrecznych

86%

Knefel G. , Kawecki M. , Szymańska B. , Nowak M. , Glik J. , Cieślar G. , Sieroń A.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2008

|

tom Vol. 14, nr 2

103-106

PL

W pracy przedstawiono wyniki kompleksowego leczenia chorych z oparzeniami elektrycznymi, obejmującego terapię zachowawczą, postępowanie chirurgiczne oraz hiperbaryczną terapię tlenową (HBO). Material kliniczny stanowiło 61 chorych mężczyzn w wieku średnio 36 lat, u których w wyniku porażenia prądem elektrycznym wystąpiły oparzenia elektryczne skóry. Procedura terapeutyczna u wszystkich chorych polegała na wstępnym wyprowadzeniu chorego ze wstrząsu oparzeniowego, wykonaniu nacięć odbarczających oraz chirurgicznym opracowaniu rany (debridement), 21 pacjentów poddano dodatkowo procedurom terapeutycznym w komorze hiperbarycznej (od 15 do 60 ekspozycji na tlen hiperbaryczny), podczas gdy pozostałych 40 chorych stanowiło grupę kontrolną. W koniecznych przypadkach wykonywano wolne przeszczepy skóry pośredniej grubości, płaty skórne oraz stabilizację drutami Kirchnera. W grupie leczonej tlenem hiperbarycznym nie było żadnych zgonów, a przebieg gojenia się przeszczepów skóry i wykonanych płatów przebiegał bez powikłań, podczas gdy w grupie kontrolnej zmarło 17,5% chorych, a ponownego przeszczepu skóry wymagało 27,5% chorych. U chorych poddanych leczeniu tlenem hiperbarycznym obserwowano blisko dwukrotnie mniejszą liczbę późnych powikłań infekcyjnych. Z kolei dłuższy okres hospitalizacji i większa liczba wykonanych amputacji w grupie chorych leczonych z użyciem HBO wynikały z gorszego wyjściowego stanu klinicznego tych chorych w porównaniu z grupą kontrolną. Uzyskane wyniki potwierdzają, że stosowanie HBO jest przydatną metodą wspomagającą kompleksowe leczenie chorych z oparzeniem elektrycznym. Pozwala na ograniczenie śmiertelności i rozległości zniszczeń wywołanych działaniem prądu elektrycznego, ułatwia oczyszczanie ran z tkanek martwiczych, ogranicza rozwój infekcji w ranach oraz przyspiesza przygotowanie rany do pokrycia przeszczepem.

EN

In this paper the results of complex therapy in patients with electric burns including conservative treatment, surgical procedures and hyperbaric oxygen therapy (HBO) are presented. Clinical material consisted of 61 male patients in average age 36 years with burns caused by electric injuries. In all patients typical procedures, including preliminary leading-out from burn shock, application of decompressing incisions and surgical debridement of wound was applied. 21 patients underwent additionally therapeutic procedures in hyperbaric chamber (15 to 60 exposures to hyperbaric oxygen), while the other 40 patients made up a control group. In necessary cases covering of wound by split-thickness free dermal grafts or skin cross-flaps, and stabilization by Kirchner's wire was applied. In the group treated with hyperbaric oxygen there was no mortality and healing of dermal grafts or skin cross-flaps was uncomplicated, while in the control group mortality of 17,5% was observed and renewal of dermal graft was necessary in 27,5% of patients. In patients treated with hyperbaric oxygen almost two times more late infectious complications were observed. Longer hospitalization period and higher incidence of amputations in the group treated by means of HBO resulted from a worse initial clinical state of patients comparing to control group. The obtained results confirm that application of HBO is a useful supplementary method in the complex treatment of electric burns. It helps to reduce mortality and extent of damage caused by electric current, facilitates purification of wounds from necrotic tissues, restrains development of wound infection and accelerates process of wound preparation for skin grafting.

4

Poziom objawów depresyjnych i lękowych u pacjentów z zespołem stopy cukrzycowej leczonych tlenem hiperbarycznym - wyniki wstępne

86%

Koźmin-Burzyńska A. , Bratek A. , Knefel G. , Krysta K. , Kawecki M. , Krupka-Matuszczyk I.

Polish Hyperbaric Research

|

2016

|

tom nr 1(54)

23--30

EN

The aim ot the study was to assess the level ot anxiety and depressiveness in patients who had qualified for hyperbaric oxygen therapy (H BOT) for the treatment of ulcerative lesions in the lower limbs, occurring as a result of diabetic foot syndrome (DFS),. Atotal of 50 patients with type 2 diabetes and diabetic toot syndrome were enrolled to the study. Ali patients have received 30 sessions of HBOT. During the therapy blood glucose was measured and photographic documentation was carried out. Ali patients underwent the following procedures: medical history and socioeconomic interview, psychiatrie examination, self-report and objective psychometrie tests to measure anxiety and depressiveness. Based on the obtained results, we reported that patients wit h a greater degree of tissue damage had higher levels ot depressive symptoms in the self-report tests as well as in the objective evaluation ot the investigator. In terms ot location ot ulcerative lesions - the level ot depressiveness was greater when the affected area included toes, and the level ot anxiety was increased when it concerned the heet. Regarding other parameters, statistically significant correlations were not observed.

PL

Celem badania była ocena poziomu objawów lękowych i depresyjnych, u chorych ze zmianami owrzodzeniowymi kończyn, w przebiegu zespołu stopy. cukrzycowej (ZSC), zakwalifikowanych do leczenia tlenem hiperbarycznym (HBOT, hyperbaric oxygen therapy). Do badania włączono 50 chorych na cukrzycę typ 2, w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej. Wszyscy chorzy odbyli 30 sesji HBOT. W trakcie terapii wykonano pomiar glikemii, oraz dokumentacje zdjęciową. Przeprowadzono wywiad chorobowy, socjoekonomiczny oraz w zakresie diagnostyki psychiatrycznej. Przeprowadzono testy służące do subiektywnej i obiektywnej oceny badanych parametrów. W badaniu zaobserwowano, iż u pacjentów z większym stopniem uszkodzenia tkanek występował większy poziom objawów depresyjnych w teścia samooceny, oraz otrzymywali więcej punktów w obiektywnej ocenie badającego. W zakresie lokalizacji - poziom depresji był większy gdy zmiana obejmowała palce, poziom lęku, gdy problem dotyczył pięty. W pozostałych parametrach nie uzyskano wyników istotnych statystycznie.

5

Zastosowanie termografii i planimetrii w ocenie efektów tlenoterapii hiperbarycznej w leczeniu trudno gojących się ran podudzi

72%

Englisz B. , Cholewka A. , Knefel G. , Liszka G. , Kawecki M. , Nowak M. , Sieroń K. , Stanek A.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2018

|

tom Vol. 7, nr 3

221--224

PL

Badania prowadzone w Centrum Leczenia Oparzeń w Siemianowicach Śląskich mają na celu wykorzystanie nieinwazyjnej techniki, jaką jest obrazowanie termograficzne w ocenie zmian mapy termicznej podudzi wskutek tlenoterapii hiperbarycznej. Ponadto w pracy skupiono się na próbie korelacji pomiędzy powierzchnią otrzymaną z badań planimetrycznych a obszarami izotermicznymi wynikającymi ze zmian metabolicznych tkanek miękkich. Grupa badawcza stanowiła 25 pacjentów (11 kobiet i 14 mężczyzn) cierpiących na trudno gojące się rany podudzi w wieku 65±17, leczonych za pomocą tlenoterapii hiperbarycznej. Każdy pacjent poddany był 30 zabiegom w komorze hiperbarycznej, gdzie pojedynczy zabieg trwał 86 minut. Obrazowanie termiczne wykonywano każdorazowo przed, jak i po pojedynczej sesji tlenoterapii. Otrzymane wyniki analizowano zarówno uwzględniając pojedyncze sesje w komorze hiperbarycznej, jak i biorąc pod rozważania pełny cykl leczenia, grupując wyniki pacjentów w poszczególnych okresach trwania całego cyklu: pierwsza część leczenia (0-10 zabiegów) – okres I, druga część (10-20) – II oraz trzecia część leczenia (20-30) – okres III. Przeprowadzone badania pokazały różnice w parametrach otrzymanych z pomiarów planimetrycznych oraz termicznych. Na podstawie otrzymanych wyników wydaje się, iż zastosowanie diagnostyki termowizyjnej w przypadku trudno gojących się ran podudzi może dać istotne informacje nie tylko w ocenie efektów leczenia, ale być może w kwalifikacji pacjentów do tlenoterapii hiperbarycznej. Nasuwa się również wniosek, aby połączyć obie techniki obrazowania, tak aby jednocześnie lekarz miał możliwość oceny rany zarówno na poziomie strukturalnym, jak i zasięgu intensywności procesów metabolicznych, gdyż obie techniki wydają się uzupełniać, co może nieść korzyści w procesie oceny stopnia rozwoju choroby.

EN

The research carried out at the Burn Treatment Center in Siemianowice Śląskie aims to use a non-invasive technique, which is thermographic imaging in assessing changes in the thermal map of hard-healing wounds of the lower leg under the influence of hyperbaric oxygen therapy. In addition, a correlation is sought between the values obtained from planimetric studies with isothermal areas in the context of assessment of metabolic changes in soft tissues. The research group consisted of 25 patients (11 women and 14 men) suffering from poorly healing wounds in the age of 65 ± 17, treated with hyperbaric oxygen therapy. Each patient underwent 30 treatments in a hyperbaric chamber, where a single operation lasted 86 minutes. Thermal imaging was performed each time before and after a single session of oxygen therapy. The obtained results were analyzed both taking into account individual sessions in the hyperbaric chamber and taking into consideration the full course of treatment, grouping the results of patients in individual periods of the whole cycle: first part of treatment (0-10 treatments) – period I, second part (10-20) – II and the third part of treatment (20-30) – period III. The conducted research showed differences in the parameters obtained from planimetric and thermal measurements. On the basis of the obtained results, it seems that the use of thermovision diagnostics in the case of venous leg ulcers can give important information not only in the assessment of treatment effects, but perhaps in the patients’ qualification for this type of therapy. It also comes to the conclusion that both imaging techniques should be combined so that at the same time the doctor can assess the wound both at the structural level and the extent of metabolic processes, as both techniques seem to complement each other, which may benefit the process of assessing the disease’s development.