Background: With estimated prevalence of 1% of the general population, visceral artery aneurysms are not a frequent pathology, however, their rupture is a life-threatening occurrence with mortality rate ranging from 10% to 25%, up to 75% in case of pregnant women. Therefore, the identification and treatment of visceral artery aneurysms is of great importance in the prevention of early rupture. Purpose: To assess the effectiveness and safety of treatment of visceral artery aneurysms with various endovascular methods focusing on technical aspects, complications and long-term clinical outcome. Materials and Methods: 60 patients with visceral artery aneurysms were treated percutaneously. Various techniques were used: coiling (23), covered stents (15), thrombin (7), and other mixed techniques. Aneurysm characteristics, size and localization, procedural data, peri-procedural complications, technical success, 90- and 180-day clinical success and follow-up period (aneurysm exclusion, patency of the artery and complications) were prospectively analyzed. Results: The procedure was performed in 57 of 60 patients. In 56 of 57 patients aneurysms ware effectively excluded. The success rate was 93.3% (56 of 60 enrolled patients). Technical success after the intervention was 82.4%, after second 98.2%. Embolization with covered stents was characterized by the highest efficiency. Serious complications occurred in 1.8% of cases. Conclusions: The minimally invasive endovascular treatment of visceral artery aneurysms is characterized by high efficacy and safety. Good treatment results depend on proper assessment of the aneurysm’s morphology as well as on selection of the appropriate vascular approach and endovascular technique.
Wstęp: Tętniaki tętnic trzewnych są rzadką patologią dotykającą 1% populacji ogólnej. Jednakże pęknięcie tętniaka jest stanem zagrożenia życia, obarczonym śmiertelnością od 10% do 25%, sięgającą aż 75% w przypadku kobiet w ciąży. Z tego powodu rozpoznanie i leczenie tętniaków tętnic trzewnych jest niezwykle ważne, w celu wczesnej prewencji pęknięcia. Cel: Ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia tętniaków tętnic trzewnych przy pomocy różnych technik endowaskularnych, ze szczególnym uwzględnieniem: aspektów technicznych, powikłań i długoterminowych wyników leczenia. Materiały i metody: Leczeniu przezskórnemu poddano 60 chorych z tętniakami tętnic trzewnych z wykorzystaniem różnych technik, w tym: embolizacji endowaskularnej (coiling) (23), implantacji stentów (15), podania trombiny (7) i technik łączonych. W analizie prospektywnej uwzględniono: charakterystykę tętniaków, ich rozmiar i lokalizację, przebieg zabiegu, powikłania okołozabiegowe, sukces techniczny, 90- i 180-dniowe powodzenie leczenia i okres kontroli po zabiegu (embolizacja tętniaka, drożność tętnicy zaopatrującej i powikłania). Wyniki: Zabieg przeprowadzono u 57 z 60 osób. U 56 z 57 chorych udało się skutecznie zembolizować tętniaka. Odsetek powodzenia wyniósł 93,3% (56 z 60 przyjętych pacjentów). Sukces techniczny po pierwszym zabiegu stwierdzono w 82,4%, a po drugim – w 98,2% przypadków. Embolizacja przy wykorzystaniu stentów powlekanych okazała się najskuteczniejszą metodą. Poważne powikłania wystąpiły w 1,8% przypadków. Wnioski: Minimalnie inwazyjne leczenie endowaskularne tętniaków tętnic trzewnych cechuje się wysoką skutecznością i bezpieczeństwem. Dobre wyniki leczenia zależą od odpowiedniej oceny morfologii tętniaka i wyboru odpowiedniego dostępu tętniczego i techniki endowaskularnej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.