Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Selfies and the Self
100%
EN
Film cameras made it possible for individuals to present themselves to others, to assume and feel agency, also to change it, to utilize agency to claim participation in diverse collectivities. Most recently, digital cameras have presented their users with astonishing ways to encourage but also to disseminate diverse acts of agency. In this paper the author proposes to bring to the fore the selfie (an emerging sub-genre of portraiture) as a new cultural product responsible for mediation, production, and transmission of subjectivities in the global mediascapes. Framing the subject in ways which defy ennobled aesthetic principles of photography, its cultivated artistry, selfies reconfigure and adapt ways the subject represent and understand themselves. This paper argues that selfies create visual spaces of novel modes of selfhood, of its certification and assertion.
PL
Selfie, znane również jako „selfik” czy „słiftfocia”, jest nowym rodzajem wizerunku, „autoportrecikiem” wykonanym telefonem komórkowym. Zdaniem wielu krytyków, ta „sztuka na wyciągnięcie ręki” (Jerry Saltz) rozwija się i przeobraża, zmieniając naszą samoświadomość, mowę ciała, społeczne relacje i sfery prywatności. W artykule autorka referuje stanowiska badaczy na temat nowych technologii wytwarzania tożsamości, zarysowując główne obszary tych badań, które odnoszą się do performatywnego wymiaru tworzenia wizerunku fotograficznego, praktykowania „tożsamościowego turyzmu”, a w szczególności definiowania autobiografii jako obrazu subiektywności należącego do społeczności wirtualnej.
PL
WIZUALNE I WERBALNE RELACJE WE WSPOMNIENIACH ANNIE LEIBOVITZ I SALLY MANN Najnowsze badania związków literatury z fotografią wskazują na istotne przesunięcia: literatura nie jest już hegemonem wykorzystującym motyw fotografii czy poszczególne obrazy fotograficzne. Rozpoznania François Bruneta (Photography and Literature) dostarczają poważnych argumentów świadczących o owocnym przyswajaniu literatury przez fotografię i ewolucji hybrydycznych mediów, w których ani fotografia, ani literatura nie są centralnymi figurami. W artykule Wizualne i werbalne relacje we wspomnieniach Annie Leibovitz i Sally Mann analizuję najnowsze projekty autobiograficzne dwóch amerykańskich artystek-fotografów, w których problematyka interakcji fotografii i literatury jako mediów dokumentu osobistego została wyeksponowana w sposób wielowymiarowy. Sally Mann, absolwentka kierunku „creative writing”, koncentruje uwagę nie tylko na kreowaniu narracji wokół własnych, dobrze znanych portretów. Tworzy również znakomity komentarz krytyczny projektujący możliwe rozumienia zależności pomiędzy słowem a obrazem fotograficznym w narracji fotografa-pisarza-krytyka w dobie tzw. „memoir boom” w USA. Wykorzystanie odniesień literackich w fototekście Pilgrimage Annie Leibovitz demonstruje przyległość tropów literackich w pracach fotograficznych, realizowanych jako intymne próby oswajania świata. W konkluzji stwierdzam, iż współczesne narracje autobiograficzne fotografów sytuujące się pomiędzy literaturą i fotografią stanowią specyficzny obszar użycia rosnącego potencjału strategii relacyjnych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.