Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Exploitation of plant products and bioagents for ecofriendly management of chilli fruit rot disease

100%

Anand T. , Bhaskaran R.

Journal of Plant Protection Research

|

2009

|

tom 49

|

nr 2

195-203

EN

Forty four plant species and eight antagonistic organisms were tested against Colletotrichum capsici and Alternaria alternata, the causal agents of fruit rot disease of chilli. In vitro studies indicated that leaf extracts (10%) of Abrus precatorius (Gundumuthu) and Aegle marmelos (vilvum), demonstrated the highest inhibition of spore germination and mycelial growth of these two pathogens. Among the fungal and bacterial antagonists tested, Trichoderma viride isolate 3 and Pseudomonas fluorescens were very effective in inhibiting mycelial growth of the pathogens in vitro. In the pot culture experiment, two sprays with leaf extract of A. precatorius (10%), first spray 20 days after fruit set and the second spray 2 days after inoculation with the pathogens, resulted in the lowest disease incidence (23.95%) and intensity (27.60 PDI - Per cent Disease Index) as compared to 71.50% incidence and PDI of 78.20 in the control. Among the antagonistic microorganisms two sprays of talc-based formulation of P. fluorescens (2%) were very effective in reducing the disease intensity (35.70 PDI). However, the leaf extracts and antagonistic organisms only ranked next to the fungicide (carbendazim 0.1%) (18.05 PDI). Field evaluation of the effective plant extracts, antagonistic microorganisms and fungicide revealed that spraying with A. precatorius leaf extract (10%) twice, the first spray at the time of fruit set and the second spray 20 days after fruit set caused the maximum disease reduction (25.53 PDI) followed by a single spray of the same leaf extract (10%) on 20th day after fruit set (28.50 PDI).

PL

Badano wpływ czterdziestu czterech gatunków roślin oraz ośmiu antagonistycznych organizmów na Colletotrichum capsici i Alternaria alternata, które powodują zgniliznę owoców chilli. Badania in vitro wskazały, że ekstrakty z liści (10%) Abrus precatorius i Aegle marmelos najsilniej inhibitowały kiełkowanie zarodników i wzrost grzybni tych patogenów. Spośród testowanych, grzybowych i bakteryjnych antagonistów Trichoderma viride izolat 3 i Pseudomonas fluorescens inhibitowały bardzo efektywnie wzrost grzybni patogenów in vitro. W doświadczeniu wazonowym, dwa zabiegi opryskiwania ekstraktem z liści A. precatorius (10%) - pierwszy zabieg 20 dni po pierwszym zawiązaniu owoców i drugi zabieg dwa dni po inokulacji patogenami, spowodowały najniższe wystąpienie choroby (23,95%), o najniższym nasileniu (indeks porażenia 27,60), odpowiednio w porównaniu do kontroli (71,50% i 78,20). Spośród antagonistycznych mikroorganizmów dwa opryski formulacją P. fluorescens opartą na talku, były bardzo efektywne w ograniczeniu nasilenia choroby (indeks porażenia 35,70). Jednak ekstrakty z liści i antagonistyczne mikroorganizmy były mniej efektywne niż fungicyd (karbendazym 0,1%) (indeks porażenia 18,05). Polowa ocena efektywnych wyciągów roślinnych, antagonistycznych mikroorganizmów i fungicydu wykazała, że dwa opryski wyciągiem z liści A. precatorius (10%) - pierwszy w czasie zawiązywania owoców i drugi 20 dni po zawiązaniu owoców, spowodowały maksymalne ograniczenie choroby (indeks porażenia 25,53), a na następnym miejscu był jeden oprysk tym samym ekstraktem z liści (10%), wykonanym dwudziestego dnia po zawiązaniu owoców (indeks porażenia 28,50).

2

Virulence of Alternaria alternata infecting noni associated with production of cell wall degrading enzymes

70%

Hubballi M. , Sornakili A. , Nakkeeran S. , Anand T. , Raguchander T.

Journal of Plant Protection Research

|

2011

|

tom 51

|

nr 1

EN

Different methods of inoculations were tried for proving Koch postulates. Among them, the pin prick plus spore suspension spray was found be the best method used in a glasshouse. Out of the fifteen isolates of Alternaria alternata, isolate AA1 was highly virulent and AA6 was avirulent. The virulent isolate of A. alternata produced more cellulolytic (C1 and Cx) and pectinolytic (macerating enzymes, pectin methyl esterase and endo-polygalacturonase) enzymes in vitro than the avirulent one. The activity of cellulolytic enzymes increased with the increase in the age of the culture. Whereas, the pectinolytic enzymes were highly active in 10-day-old culture and the activities decreased with the increase in the age of the culture. Then again, the activity of enzymes produced by the avirulent isolate of pathogens did not decrease and these enzyme activities increased with the increase in the age of the culture.

PL

Aby potwierdzić postulaty Kocha testowano różne metody inokulacji. Najlepsze wyniki uzyskano stosując metodę opryskiwania zawiesiną zarodników. Spośród 15 badanych izolatów grzyba Alternaria alternata, izolat AA1 wykazywał wysoki stopień wirulencji, podczas gdy izolat AA6 był awirulentny. Wirulentny izolat grzyba A. alternata wytwarzał w większych ilościach enzymy celulolityczne (C1 i Cx) oraz pektynolityczne (macerujące enzymy, pektyno metyl esterazę i endo-poligalakturonazę) in vitro, w porównaniu do wirulentnego izolatu. Enzymy pektolityczne były bardzo aktywne u 10-dniowych kultur grzyba, a ich aktywność malała wraz z wiekiem izolatu patogena. W przypadku enzymów wytwarzanych przez awirulentny izolat, stwierdzono wzrost ich aktywności wraz z wiekiem kultury grzyba.

3

Effectiveness of azoxystrobin in the control of Erysiphe cichoracearum and Pseudoperonospora cubensis on cucumber

61%

Anand T. , Chandrasekaran A. , Kuttalam S. P. , Senthilraja G. , Raguchander T. , Samiyappan R.

Journal of Plant Protection Research

|

2008

|

tom 48

|

nr 2

147-159

EN

The bioefficacy of azoxystrobin (Amistar 25 SC) was tested against cucumber downy mildew and powdery mildew diseases. The two season trials of field studies revealed that the disease progression of cucumber downy mildew and powdery mildew was successfully arrested by azoxystrobin. Spraying of azoxystrobin at various doses (31.25, 62.50 and 125g a.s./ha) revealed that 125 g a.s./ha (500 ml/ha) was considered as the optimum dose for the control of these diseases of cucumber. The treatment also recorded the highest yield of 13.23 and 14.46 tonnes/ha in the first and second season, respectively. No phytotoxic effect of azoxystrobin was observed in the both field trials even at four times of the recommended dose 125 g a.s./ha. The persistence of azoxystrobin at 250 and 500 g a.s./ha was observed up to seven days after last spraying. However, the persistence of azoxystrobin at 31.25, 62.50 and 125 a.s./ha was observed up to three to five days after last spraying. The safe waiting period for the harvest of cucumber fruits was 1.53 days in the first field trial and 2.37 days in the second field trial, respectively at azoxystrobin 125 g a.s./ha. The residues of azoxystrobin were at below detectable level (BDL) in the harvested cucumber fruits.

PL

Przeprowadzono badania nad bioefektywnością azoksystrobiny (Amistar 25 SC) przeciwko mączniakowi rzekomemu i mączniakowi prawdziwemu ogórka. Badania wykonane w dwóch sezonach wegetacyjnych wykazały, że azoksystrobina efektywnie ograniczała rozwój tych chorób. Opryskiwanie roślin ogórka zróżnicowanymi dawkami azoksystrobiny (31,25; 62,50 i 125 g s.a./ha) wykazało, że dawka wynosząca 125 g s.a./ha (500 ml/ha) jest optymalną do zwalczania tych chorób. Stosując tę dawkę uzyskano najwyższy plon ogórków wynoszący 13,23 i 14,46 t/ha, odpowiednio w pierwszym i drugim sezonie prowadzenia badań. W żadnym z tych doświadczeń nie zaobserwowano fitotoksyczności azoksystrobiny, nawet przy zastosowaniu poczwórnej zalecanej dawki (4 x 125 g s.a./ha). Gdy stosowano dawki azoksystrobiny wynoszące 250 i 500 g s.a./ha, wykrywano ją w ogórkach w okresie do 7 dni po ostatnim zabiegu opryskiwania. Jednak gdy stosowano dawki 31,25; 62,50 i 125 g s.a./ha, wykrywano ją w ogórkach w okresie od 3 do 5 dni po ostatnim zabiegu. Przy zastosowaniu dawki 125 g s.a./ha bezpieczny okres prewencji wynosił w pierwszym doświadczeniu polowym 1, 53 dni, natomiast w drugim doświadczeniu 2, 37 dni. W zebranych ogórkach poziom pozostałości azoksystrobiny był niższy od poziomu jej wykrywalności.

4

Production of cell wall degrading enzymes and toxins by Colletotrichum capsici and Alternaria alternata causing fruit rot of chillies

61%

Anand T. , Bhaskaran R. , Raguchander T. , Karthikeyan G. , Rajesh M. , Senthilraja G.

Journal of Plant Protection Research

|

2008

|

tom 48

|

nr 4

437-451

EN

The virulent isolates of Colletotrichum capsici and Alternaria alternata produced more cellulolytic enzymes viz., C1 and Cxin vitro than the avirulent ones and the activity of these enzymes increased with the increase in age of culture. The virulent isolates of C. capsici and A. alternata produced more pectinolytic enzymes (macerating enzymes, pectin methyl esterase and endo polygalacturonase) than the avirulent ones. All the pectinolytic enzymes were highly active in 10-day-old culture and the activities decreased with the increase of culture age. Whereas the activity of enzymes produced by avirulent isolate of pathogens did not decrease and these enzyme activities increased with the increase in the age of culture. These pathogens also produced nonspecific toxic metabolites in culture filtrate which reduced seed germination, root length, shoot length and vigour index of the seedlings of chilli, rice, mungbean, maize, cotton, groundnut, okra, egg plant, cucumber and tomato. The toxins of the pathogens reduced seed germination and caused mortality of chilli seedlings in pot culture. The toxins also produced phytotoxic symptoms in the treated ripe and green chilli fruits and leaves.

PL

Wirulentne izolaty Colletotrichum capsici i Alternaria alternata wytwarzały więcej enzymów celulolitycznych C1 i Cx niż awirulentne izolaty in vitro, a aktywność tych enzymów wzrastała z wiekiem kultury. Wirulentne izolaty wytwarzały więcej enzymów pektolitycznych (enzymy powodujące macerację, metylestraza pektynowa i poligalakturonaza), niż izolaty awirulentne. Wszystkie enzymy wytwarzane przez izolaty wirulentne były wysoce aktywne w 10-dniowej kulturze i ich aktywność spadała wraz z wiekiem kultury. Jednocześnie aktywność enzymów wytwarzanych przez izolaty wirulentne nie zmniejszała się, a wzrastała wraz z wiekiem kultury. Powyższe patogeny wytwarzały także niespecyficzne toksyczne metabolity obecne w filtratach kultur, które redukowały kiełkowanie nasion, długość korzenia, długość pędu i wskaźnik wigoru chili, ryżu, fasoli tycznej, kukurydzy, bawełny, orzecha ziemnego, oberżyny, ogórka, pomidora i Hibiscus aesculentus. Toksyny badanych patogenów powodowały również zamieranie siewek w wazonach oraz powstawanie objawów fitotoksyczności na zielonych i dojrzałych owocach i liściach chili.