DiGeorge syndrome is a primary immunodeficiency caused by the abnormal growth of the third and fourth pharyngeal pouches throughout prenatal development. It is typified by a triad: hypocalcemia due to hypoparathyroidism, some heart defects, and thymic hypoplasia or aplasia. This syndrome is associated with a microdeletion in the chromosomal region 22q11.2. DiGeorge syndrome together with other dysfunctions like velo-cardio-facial syndrome and Takao syndrome have overlapping traits. The symptoms are hidden under the name CATCH22. It describes signs like a cardiac defect, abnormal facies, thyme hypoplasia, cleft palate, hypocalcemia, and chromosome 22q11.2 deletions. Its incidence is estimated to be approximately 1:3000 live births. The disorder is inherited in an autosomal dominant pattern or arises from de novo mutation. 22q11.2 microdeletion is associated with an increased risk of developing mental diseases, including schizophrenia. In the general population, 1-2% of people suffer from schizophrenia. In DiGeorge syndrome this ratio is much higher, around 25-30%. Nowadays, the fluorescence in situ hybridization (FISH) is a gold standard method for the diagnosis of microdeletion syndrome. Currently, there is no effective therapy to prevent the development of the disease.
PL
Zespół DiGeorge’a to pierwotny niedobór odporności spowodowany nieprawidłowym rozrostem trzeciej i czwartej kieszonki skrzelowej w okresie prenatalnym. Charakteryzuje się triadą: hipokalcemia spowodowana niedoczynnością przytarczyc, wadami serca oraz hipoplazją lub aplazją grasicy. Zespół jest związany z mikrodelecją prążka chromosomu 22q11. Ten pierwotny niedobór odporności wraz z zespołem podniebienno-sercowo-twarzowym i zespołem Takao posiadają nakładające się cechy. Objawy ukryte są pod nazwą CATCH22. Nazwa opisuje objawy takie jak wady serca, nietypowe cechy twarzy, hipoplazję grasicy, rozszczep podniebienia i delecję chromosomu 22q11.2. Częstość występowania szacuje się na około 1:3000 żywych urodzeń. Choroba jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący lub powstaje w wyniku mutacji de novo. Mikrodelecja 22q11.2 wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób psychicznych, w tym schizofrenii. W populacji ogólnej cierpi na nią 1-2% osób. W Zespole DiGeorge’a wskaźnik ten jest znacznie wyższy i wynosi około 25-30%. Obecnie złotym standardem w diagnostyce zespołu mikrodelecji jest fluorescencyjna hybrydyzacja in situ (FISH). Aktualnie nie istnieje skuteczna terapia zapobiegająca rozwojowi choroby.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.