Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Przegląd Socjologiczny

1 2020

1 Drygas P.

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wdrożenie Ustawy 2.0 na Uniwersytecie Warszawskim – reforma uczelni czy nowy podział władzy?

100%

Drygas P.

nr 4

9-35

The subject of the article is the case study of a process of accomodating the system of the University of Warsaw to the provisions of new law on Higher Education. The process of establishing and adopting a new university statute was analysed. This higher educations reform provided the ector with the opportunity to change the entire power structure at the University. Analysis of the UW case study leads to three main conclusions: (1) Groups that played a key role in the decision-making process: (e.g., the Rector, deans, and students), had specific resources and tools: strong representation in the Senate, the ability to negotiate with other groups and persuade undecided senators, in-depth knowledge of the Act and of how to use the law as a decisive tool for the rightness of given solutions; (2) In the Senate, one axis of conflict emerged over the vision of the University’s future: on one side, the Rector viewed centralization as necessary to achieve the goals set by the University; on the second, the majority of faculty environments favored retaining the status quo; (3) Alternative proposals for reforming the University of Warsaw were not presented due to limited time, the existing balance of power in the Senate and dominant visions of the direction of changes at the University of Warsaw.

Tematem artykułu jest studium przypadku procesu dostosowywania ustroju Uniwersytetu Warszawskiego do przepisów Ustawy 2.0. Przeanalizowany został proces powstawania i uchwalania nowego statutu uczelni. Reforma dała rektorowi podstawę do zmiany całej struktury władzy na uniwersytecie. Analiza studium przypadku UW prowadzi do trzech zasadniczych konkluzji: (1) Grupy, które odegrały kluczową rolę w procesie decyzyjnym: rektor, dziekani, studenci, dysponowały określonymi zasobami i narzędziami: silną reprezentacją w senacie, zdolnością do negocjacji z innymi grupami i przekonania niezdecydowanych senatorów, biegłą znajomością Ustawy 2.0 i umiejętnością posługiwania się przepisami prawa jako narzędziem decydującym o słuszności danych rozwiązań; (2) W senacie ukształtowała się główna oś konfliktu o wizję przyszłości uniwersytetu: po jednej stronie znalazł się rektor – stojący na stanowisku, że centralizacja jest niezbędna do osiągnięcia celów stawianych przez uniwersytet; po drugiej większość środowisk wydziałowych – które opowiadały się za pozostawieniem wszystkiego tak, jak było do tej pory; (3) Na przedstawienie alternatywnej propozycji reformowania uniwersytetu zabrakło miejsca z uwagi na ograniczony czas, istniejący układ sił w senacie i dominujące wizje kierunku zmian na UW.