Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zawartość galektyny-1 i -3 w polipach pierwotnych i nawrotowych nosa i zatok przynosowych

100%

Markowski J. , Siemianowicz K. , Likus W.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(1)

13-16

PL

Wstęp: Polipy nosa i zatok przynosowych są jednym z najczęstszych problemów współczesnej laryngologii. Niejednokrotnie, pomimo leczenia operacyjnego, polipy nosa i zatok przynosowych mają tendencję do nawrotów, wymagając ponownego leczenia operacyjnego. Bardzo trudno jest przewidzieć, którzy pacjenci są szczególnie narażeni. Wciąż poszukuje się markerów, które pozwoliłyby stwierdzić, którzy pacjenci znajdują się w grupie szczególnego ryzyka, wymagając tym samym wzmożonego nadzoru klinicznego. Galektyny stanowią grupę glikoprotein, które ostatnio skupiają coraz większą uwagę badaczy. Część cukrowa tych białek może odgrywać rolę w przekazywaniu sygnałów międzykomórkowych. Zainteresowanie laryngologów budzą m.in. galektyny-1 i -3. Stwierdzenie zwiększonej ich zawartości w tkance nowotworowej może obecnie być traktowane jako marker złośliwości nowotworu, który pogarsza rokowanie u pacjentów. Ostatnio przywiązuje się coraz większą uwagę do udziału galektyn w łagodnych zmianach rozrostowych, a do takich właśnie zalicza się polipy nosa i zatok przynosowych. Materiały i metody: W naszej pracy oznaczono zawartość galektyn -1 i -3 w tkance usuniętych polipów pierwotnych (n = 35) i nawrotowych (n = 15). Wyniki: Zawartość galektyny-1 i -3 nie wykazywała istotnych statystycznie różnic pomiędzy polipami pierwotnymi i nawrotowymi. Wnioski: Zawartość galektyny-3 była niższa w polipach nawrotowych, lecz zaobserwowana różnica nie osiągnęła istotności statystycznej (p = 0,07). Ponieważ otrzymana wartość „p” jest bliska granicy istotności, rekomendowane jest poszerzenie przedstawionych badań na większej grupie pacjentów, aby móc w pełni ocenić, czy oznaczanie zawartości galektyny-3 może być pomocne w ocenie ryzyka nawrotu polipów nosa.

2

Chronic sphenoid sinusitis with bone destruction – surgical treatment of five patients

75%

Wardas P. , Piotrowska-Seweryn A. , Markowski J. , Kaspera M. , Symela J. , Ślaska-Kaspera A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2017

|

tom 6(3)

51-58

EN

Chronic sinusitis of the sphenoid sinus is a disease that can cause a number of complications, mainly intracranial and ophthalmic ones. The proximity of critical anatomical structures such as the internal carotid artery, cranial nerves, cavernous sinus, dura mater and cerebral lobes puts any or all of these at risk and challenge due to the disease process itself and in surgical management as well. Infiltration of bone structures or its damage in the mechanism of compression is recorded in cases of fungal rhinosinusitis (FRS), Wegener's granulomatosis or actinitis with manifestation in the area of the sinuses. The authors present five patients with chronic sinusitis with bone destruction of the sphenoid sinus. Suspicion of fungal etiology in all cases was based on computed tomography (CT) images. The authors pay particular attention to the role of functional endoscopic sinus surgery (FESS) in chronic sinusitis with bone destruction, especially of a fungal etiology.

3

Recommendations of the Main Board of the Polish Society of Otorhinolaryngologists, Head and Neck Surgeons for providing services during the COVID-19 pandemic for outpatient and hospital practices

75%

Wierzbicka M. , Niemczyk K. , Jaworowska E. , Burduk P. , Składzień J. , Szyfter W. , Markowski J.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(3)

1-5

EN

Recommendations of the Main Board of the Polish Society of Otorhinolaryngologists, Head and Neck Surgeons for providing services during the COVID-19 pandemic constitute the guidance to outpatient and hospital practices in all cases where contact with a patient whose status of COVID-19 is unknown. They have been created based on world publications and recommendations due to the current state of the COVID-19 pandemic. Justification for suspension of planned provision of services in the first phase of a pandemic was presented. The indication of the best medical practices for the time of stabilization, but with the persistence of the risk of COVID-19 infection in the population are discussed. The possibility of providing services in the following months of the pandemic is important. We provide the rationale for launching medical activities and indicate optimal practices until the consolidation of SARS COV-2 prevention and treatment methods.

4

Przewlekłe zapalenie zatoki klinowej z erozjami kostnymi – opis leczenia chirurgicznego 5 pacjentów

75%

Wardas P. , Piotrowska-Seweryn A. , Markowski J. , Kaspera M. , Symela J. , Ślaska-Kaspera A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2017

|

tom 6(3)

51-58

PL

Zapalenie zatoki klinowej jest jednostką chorobową wiążącą się z wysokim ryzykiem powikłań śródczaszkowych i oczodołowych. Decyduje o tym bliskość krytycznych struktur anatomicznych, takich jak: tętnica szyjna wewnętrzna, nerwy czaszkowe, zatoka jamista, opona twarda, mózgowie czy stożek oczodołu. Uwarunkowania anatomiczne czynią tę okolicę nie tylko podatną na wymienione powikłania, ale również stanowią wyzwanie dla chirurga w czasie operacji endoskopowej. Erozje kostne ścian zatoki eksponujące przyległe struktury w obrazie tomografii komputerowej (TK) wydają się zarówno podnosić ryzyko powikłań choroby, jak i komplikacji chirurgicznych. Przypadki deossyfikacji ścian zatok odnotowywane są w przebiegu różnych chorób, m.in. grzybiczego zapalenia zatok (fungal rhinosinusitis; FRS) i ziarniniaka Wegenera. Autorzy prezentują 5 pacjentów z przewlekłym zapaleniem zatok i jednoczesną destrukcją kostną ścian zatoki klinowej. We wszystkich przypadkach obraz radiologiczny oraz śródoperacyjny sugerował tło grzybicze. W pracy zwrócono szczególną uwagę na rolę funkcjonalnej endoskopowej chirurgii zatok w leczeniu przewlekłego zapalenia zatok z destrukcją kostną, w tym również o domniemanej etiologii grzybiczej.

5

Zastosowanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) w laryngologii i chirurgii rekonstrukcyjnej głowy i szyi – przegląd literatury i doświadczenia własne

75%

Piotrowska-Seweryn A. , Krakowczyk Ł. , Maciejewski A. , Kaniszewska-Dorsz Ż. , Markowski J. , Pietrauszka K. , Goroszkiewicz K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

tom 8(3)

1-7

PL

CBCT jest stosunkowo nową metodą diagnostyki obrazowej w medycynie. Po raz pierwszy została użyta w 1982 r. w Mayo Clinic Biodynamics Research Laboratory [1], a od 2001 r. jest komercyjnie wykorzystywana w stomatologii. Od wielorzędowej osiowej tomografii komputerowej różni się m.in. techniką wykonania oraz poszczególnymi parametrami. Niska dawka promieniowania stanowi jej największą zaletę, dzięki której coraz chętniej posługuje się nią wielu specjalistów, w tym laryngolodzy i chirurdzy rekonstrukcyjni. W laryngologii CBCT znalazła zastosowanie w diagnostyce przed- i okołooperacyjnej zarówno w rynologii, jak i otologii. W chirurgii rekonstrukcyjnej CBCT ułatwia dokładne zaplanowanie płata, a śródoperacyjnie pozwala na perfekcyjne dopasowanie odtwarzanych elementów tkankowych. W niniejszym artykule autorzy przedstawiają dotychczasowe informacje na temat CBCT w laryngologii, uzyskane na podstawie przeglądu literatury polskiej i zagranicznej, oraz dzielą się własnym doświadczeniem w zastosowaniu tomografii komputerowej wiązki stożkowej w operacjach rekonstrukcyjnych w obrębie twarzoczaszki.

6

Rekomendacje Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów, Chirurgów Głowy i Szyi na czas pandemii COVID-19 dla Otolaryngologów w praktyce ambulatoryjnej i szpitalnej

75%

Wierzbicka M. , Niemczyk K. , Jaworowska E. , Burduk P. , Składzień J. , Szyfter W. , Markowski J.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

tom 74(3)

1-5

PL

Zalecenia Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów, Chirurgów Głowy i Szyi dotyczące świadczenia usług podczas pandemii COVID-19 stanowią wytyczne dla ambulatoryjnych i szpitalnych praktyk we wszystkich przypadkach kontaktu z pacjentem, którego status COVID-19 jest nieznany. Zostały one utworzone w oparciu o światowe publikacje i rekomendacje ze względu na obecny stan pandemii COVID-19. Przedstawiono uzasadnienie zawieszenia planowanego świadczenia usług w pierwszej fazie pandemii. Omówiono wskazanie najlepszych praktyk medycznych na czas stabilizacji, ale z utrzymaniem się ryzyka zakażenia COVID-19 w populacji. Ważna jest możliwość świadczenia usług w następnych miesiącach pandemii. Wskazano na obiektywne przesłanki uzasadniające wznowienia zabiegów medycznych, tym samym przedstawiając optymalne procedury i zachowania do czasu zatwierdzenia procedur, wytycznych i zasad postępowania w zakresie związanym z SARS-COV2.

7

Application of cone beam computed tomography in ENT and reconstructive head and neck surgery – literature review and own experience

75%

Piotrowska-Seweryn A. , Krakowczyk Ł. , Maciejewski A. , Kaniszewska-Dorsz Ż. , Markowski J. , Pietrauszka K. , Goroszkiewicz K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

tom 8(3)

1-7

EN

CBCT is a relatively new diagnostic imaging method. It was first used in 1982 at the Mayo Clinic Biodynamics Research Laboratory [1], and has been commercially used in dentistry since 2001. It differs from multidetector computed tomography in terms of implementation technique and some parameters. A low dose of radiation is its greatest advantage, thanks to which many specialists, including ENT doctors and reconstructive surgeons, are more willing to use it. In otorhinolaryngology, CBCT is applied in pre- and perioperative diagnostics in both rhinology and otology. In reconstructive surgery, CBCT facilitates precise planning of the flap and intraoperatively allows a perfect match of the reconstructed tissue elements. In the article, the authors present current information on CBCT in ENT obtained on the basis of a review of Polish and foreign literature and share their own experience in its application in reconstructive surgery within the craniofacial region.