Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Smak wolności

100%

Eckes K.

Geodeta : magazyn geoinformacyjny

|

2021

|

tom nr 12

48--53

2

Edukacja obywatelska funkcjonowania GIS na podstawie analogii do codziennych doświadczeń

100%

Eckes K.

|

tom T. 18, z. 2(89)

151--158

PL

W kraju demokratycznym obywatel ma prawo do informacji o środowisku, w którym żyje i realizuje swoje funkcje indywidualne i społeczne. Obywatelowi należy stworzyć warunki do edukacji w zakresie opisu przestrzeni realnej na obecnym poziomie rozwoju technologii. Niniejszy artykuł prezentuje zaproponowaną przez autora metodykę edukacji obywatelskiej w zakresie funkcjonowania GIS, opartą na codziennych doświadczeniach. Artykuł przedstawia typowe relacje pomiędzy obiektami przestrzeni geograficznej, które są rozwiązywane za pomocą narzędzi GIS.

EN

In a democratic country, a citizen has the right to information about the environment in which he lives and performs his individual and social functions. The citizen should be provided with the conditions for education in terms of describing real space at the current level of technology development. This article presents the methodology of civic education proposed by the author in the field of GIS functioning, based on everyday experiences. The article presents typical relationships between objects of geographic space that are solved using GIS tools.

3

W Polsce trudno się miernika dopytać

100%

Eckes K.

Geodeta : magazyn geoinformacyjny

|

2021

|

tom nr 4

44--46

4

Wszystko zaczęło się od węgla i stali

100%

Eckes K.

Geodeta : magazyn geoinformacyjny

|

2021

|

tom nr 11

44--48

5

Spatial relations between the field of play for team sports and the target. Case study: football

63%

Barańska A. M. , Eckes K.

|

2020

|

tom T. 19

7--18

EN

The objective of this research paper is to establish the relationship between a randomly selected point of the field of play and the target. The analysis has been based on an exemplary pitch and the rules of football. A decision to desist from the field gain and to take a shot must take into account the relationship between the possible angle of dispersion and the angle at which the goal can be seen. The latter one (denoted as γ) has been devoted special attention here. Then, we have paid special attention to the fact that the view of the goal decreases as the player moves away from the longitudinal axis of the pitch. By turning the direction of the goal line b to the direction that is perpendicular to the line of shot, we obtain a decreased projection of the goal t. The indicators such as angle γ, projection t and its quotient version N aptly define various spatial situations that occur in the field of play. However, in order to add better illustration to the assessment, another indicator (V) has been proposed. It treats the changing view of the goal as an “aiming target” observed from varying distances. The comparability of the opportunities has also been demonstrated in the form of circle-shaped isolines, based on the chord of the goal. The performed analyses have legitimised the standard rule and aim of football which involves favourable field gain along the wings and finally crossing the ball into the middle field.

PL

Celem artykułu jest ustalenie związku między losowo wybranym punktem pola gry a celem. Analiza została oparta na przykładzie boiska i zasadach futbolu. Decyzja o odstąpieniu od zdobywania pola i oddaniu strzału musi uwzględniać związek między możliwym kątem rozproszenia a kątem, pod jakim można zobaczyć bramkę. Temu ostatniemu (oznaczonemu przez γ) została poświęcona szczególna uwaga. Zwrócono też uwagę na fakt, że widok bramki zmniejsza się w miarę oddalania się gracza od osi podłużnej boiska. Obracając kierunek linii bramkowej (b) w kierunku prostopadłym do linii strzału, uzyskujemy zmniejszony rzut bramki (t). Wskaźniki, takie jak kąt γ, rzut t i jego ilorazowa wersja N trafnie określają różne sytuacje przestrzenne występujące na polu gry. Jednak w celu lepszego zilustrowania oceny zaproponowano kolejny wskaźnik (V). Uwzględnia on zmieniający się widok bramki jako „cel” obserwowany z różnych odległości. Porównywalność możliwości została również wykazana w postaci izolinii w kształcie koła, opartych na cięciwie bramki. Przeprowadzone analizy potwierdziły doświadczalną zasadę i cel piłki nożnej, który polega na korzystnym zdobywaniu pola wzdłuż skrzydeł i ostatecznie przerzuceniu piłki na środkowe pole.

6

Theoretical arc of goalkeeper position in team sports. Case study: football

63%

Barańska A. M. , Eckes K.

|

2020

|

tom T. 19

19--29

EN

The current position of the goalkeeper in football is a function of the course of action and each momentary position of the ball. The goalkeeper monitors the action and the place of a potential shot; however, this shot on goal is a random event. That is why it is so important to take a position in the closest goal area that takes account of the random nature of the ball’s direction. The basic principle of the strategy is to create equal opportunities for defence on the left and on the right. Using the language of geometry, this position can be placed on the bisector of the angle at which the goal can be seen from the potential shooting position. At the beginning of this research paper, the advantages associated with the goalkeeper slightly coming off the goal line along this bisector have been presented, as well as certain restrictions related. Further in the article, the task of determining the theoretical curve along which the goalkeeper should move has been undertaken. Geometrically correct, but unfavourable in practical terms, two circles, Cassini oval, a composition of the arcs of two circles and a segment of the straight line as well as the arc of the ellipse have been considered. In the second part of the paper, the point analysis of the goalkeeper’s position has been changed into real conditions – a defence zone equal to the goalkeeper’s arms’ reach has been taken into account. For these conditions, a curve has been determined, composed of two arcs of the circles and the arc of the ellipse. A detailed analysis has led to the conclusion that the discrepancy between such an arc and a homogeneous arc of the ellipse is practically negligible. Therefore, both arcs: the one composed of parts and the homogeneous one of the ellipse – can be accepted as rational and practically alternative. In this research paper, the problem has been analysed from the geometric point of view, taking into consideration a shot on goal that is a random event for the goalkeeper. The proposed theoretical goalkeeper arc ensures an optimal position, taking account of the shots coming from different directions, from the zone close to the penalty area.

PL

Bieżące ustawienie bramkarza w grze w piłkę nożną jest funkcją przebiegu akcji i każdej chwilowej pozycji rozgrywania piłki. Bramkarz śledzi akcję i pozycję potencjalnego strzału, natomiast strzał do bramki jest w jego odbiorze zdarzeniem losowym. Dlatego tak bardzo ważne jest zajęcie takiego miejsca w najbliższej strefie bramki, które uwzględnia losowy charakter kierunku piłki. Podstawową zasadą strategii postępowania jest stworzenie równej szansy obrony po stronie lewej i prawej. Stosując język geometrii, można tę pozycję umiejscowić na dwusiecznej kąta, pod jakim widać światło bramki z potencjalnej pozycji strzeleckiej. Na początku niniejszego artykułu zostały przedstawione korzyści z niewielkiego wyjścia z bramki wzdłuż tej dwusiecznej oraz pewne ograniczenia z tym związane. W dalszej części podjęto zadanie wyznaczenia teoretycznej krzywej, po jakiej powinien się poruszać bramkarz. Rozpatrzono poprawne pod względem geometrycznym, ale niepraktyczne dwa okręgi, owal Cassiniego, złożenie łuków dwóch okręgów i odcinka prostej oraz łuk elipsy. W drugiej części artykułu punktową analizę pozycji bramkarza zamieniono na warunki realne – uwzględniono strefę obrony równą rozpiętości ramion. Dla tych urealnionych warunków została wyznaczona krzywa utworzona z dwóch łuków okręgów i łuku elipsy. Szczegółowa analiza doprowadziła do wniosku, że rozbieżność pomiędzy tak zbudowanym złożonym łukiem a jednorodnym łukiem elipsy jest praktycznie zaniedbywalna. Dlatego te obydwa łuki: złożony z części i jednorodny łuk elipsy – mogą być zaakceptowane jako racjonalne i praktycznie alternatywne. W niniejszym artykule problem był rozważany od strony geometrii, z uwzględnieniem strzału do bramki odbieranego przez bramkarza jako zdarzenie losowe. Zaproponowany teoretyczny łuk bramkarza zapewnia optymalną pozycję uwzględniającą strzały padające z różnych kierunków, ze strefy bliskiej pola karnego.

7

Analiza infrastruktury pieszej dla monitorowania i ograniczania rozwoju epidemii

63%

Eckes K. , Eckes A.

Przegląd Geodezyjny

|

2020

|

tom R. 92, nr 6

21--25

PL

Podstawowym sposobem zapobiegania rozprzestrzeniania się epidemii w mieście jest rozproszenie mieszkańców i utrzymywanie ich w separacji w miejscu zamieszkania. Jednak przemieszczanie się ludności w przestrzeni miejskiej, drogami pieszymi i środkami komunikacji – z przyczyn pracy zawodowej i realizacji ważnych potrzeb życia codziennego jest konieczne. Dystans społeczny, czyli główny środek ochrony przed zakażeniem, wymaga zachowania odległości pomiędzy ludźmi także na drogach pieszych. Zachowanie takiego dystansu to forma relacji przestrzennej. Światowa Organizacja Zdrowia wyznacza nawet konkretne wartości bezpiecznej odległości wynoszące 1,5 m lub 2,0 m. W niniejszym artykule podjęto próbę ustalenia, w jakiej relacji konieczność zachowania dystansu na drogach pieszych pozostaje do istniejącej infrastruktury – na przykładzie typowej zabudowy osiedlowej miasta. Analiza szerokości chodników i dróg wyjętych z ruchu kołowego została przeprowadzona w systemie informacji geograficznej ArcGIS ver. 10 z wykorzystaniem języka graficznego ModelBuilder, który jest wbudowany w ten system. Jako bezpieczną drogę pieszą przyjęto taką, której szerokość jest większa od 2,0 metrów. W pierwszym etapie analizy zaproponowano algorytm, który w sposób autonomiczny generuje mapę z oznaczeniami dróg spełniających i niespełniających założone kryterium. W drugim etapie algorytm kwalifikuje drogi piesze do ustalonych przedziałów szerokości. Gradacja szerokości pozwala na lepszą ocenę sieci dróg. W trzeciej kolejności podjęto zadanie powiększenia szerokości dróg pieszych w miejscach, gdzie nie spełniają one założonego kryterium. Ustalono, że do takiego poszerzenia można wykorzystać okresowo część przyległych parkingów osiedlowych. Opracowany algorytm autonomicznie określa miejsca przewężenia chodników i przeszukuje sąsiedztwo w poszukiwaniu parkingu. Gdy ustali taką przyległość – wyznacza jego część na okresowe poszerzenie chodnika. W treści artykułu autorzy prezentują wyniki na mapach i stwierdzają, że przykładowa infrastruktura piesza starszych osiedli charakteryzuje się nieuporządkowaniem funkcjonalnym i w pewnej części nie spełnia założonego kryterium. Doświadczenie obecnej epidemii pokazuje, że nawet obowiązujące normy architektoniczne mogą nie uwzględniać tak nieprzewidywalnych przypadków i konieczna byłaby ich weryfikacja.

EN

Essential way of preventing the spread of an epidemic in the city is to disperse the inhabitants and keep them separated at their places of residence. However due to professional and the important needs of everyday life work, the movement of the people in urban space - on sidewalks and by public transport – is necessary. Social distancing, a main means of protection against the infection, requires keeping a distance between people on sidewalks. Maintaining this distance is a form of a spatial relationship. World Health Organization even set specific safety distance values, which are 1.5 m or 2.0 m. This article is an attempt at determining a correlation between the need to maintain distance on pedestrian roads remains and an existing infrastructure. Common city residential area was used as an example. An analysis of the width of pavements and roads with no traffic was carried out in the ArcGIS geographical information system ver. 10 using the ModelBuilder graphic language built into the system. The safe pedestrian route has been adopted with a width greater than 2.0 meters. In the first stage of this analysis, an algorithm was proposed that autonomously generates a map with road markings that meet and do not meet the assumed criterion. In the second stage, the algorithm qualifies pedestrian routes for specific width ranges. Width gradation allows better assessment of the road network. Thirdly, the task of increasing the width of pedestrian paths in places where they do not meet the assumed criterion was undertaken. As it turned out, for this kind of expansion, it is possible to periodically use some of the adjacent local parking lots. The algorithm autonomously determines the places of narrowing of pavements and searches the neighborhood in order to find a parking lot. When it establishes such an adjacency – it assigns part of it to periodically widen the pavement. In the content of the article, the authors present the results on maps and state that the exemplary pedestrian infrastructure of older residential areas is characterized by functional disorder and in some part does not meet the assumed criterion. The experience of the current epidemic demonstrates that even the current architectural norms may not include such unpredictable cases and their verification is necessary.

8

Application of GIS to assess the quality of life of inhabitants in urbanized areas

63%

Barańska A. , Eckes K.

Geoinformatica Polonica

|

2022

|

tom T. 21

113--120

EN

In a democratic country, every citizen has the right to information about the environment in which he or she lives – therefore, there should be some procedure of conventional, formal evaluation of an urbanized area with reference to its local fragments. Such kind of the procedure has been proposed in this article. The procedure is based on the conventional scoring of local areas, which can be assigned weights representing positive and negative features. The procedure provides for variants of preconditions and continuation of considerations for source data variables. The method of assessing the quality of life in the local area should serve the broad local community, therefore the intermediate and final results of the considerations are presented not only in the form of maps, but also in an illustrative way – in the form of three-dimensional (3D) images, with colors easily associated with positive or negative features. A wide range of tools from the professional GIS package – ArcGIS version 10 was used to perform the task. These tools allow to solve complex spatial problems as well as to visualize the results in an effective way.

PL

W kraju demokratycznym obywatel ma prawo do informacji o środowisku, w którym żyje – dlatego powinna istnieć procedura umownej, formalnej oceny terenu zurbanizowanego z wyróżnieniem jego lokalnych fragmentów. Przykładowy algorytm postępowania został zaproponowany w niniejszym artykule. Propozycja bazuje na umownej punktacji lokalnych obszarów, którym można przyporządkowywać wagi reprezentujące cechy pozytywne i negatywne. Algorytm przewiduje wariantowanie warunków wstępnych i kontynuację rozważań dla zmiennych danych źródłowych. Metoda oceny jakości życia w lokalnym obszarze powinna służyć szerokiej społeczności lokalnej, dlatego wyniki pośrednie i końcowe rozważań przedstawiono nie tylko w postaci map, lecz także w sposób poglądowy – jako obrazy trójwymiarowe (3D), z barwami łatwo kojarzonymi z cechami pozytywnymi lub negatywnymi warunków lokalnych. Do realizacji zadania wykorzystano szeroką gamę narzędzi profesjonalnego pakietu GIS – systemu ArcGIS. Zastosowane narzędzia pozwalają na realizację skomplikowanych zadań przestrzennych, jak również umożliwiają efektowną wizualizację wyników analiz.

9

A formal notation of legal rules applicable in the local space

63%

Barańska A. M. , Eckes K.

|

tom T. 23

101--112

EN

In addition to the commonly known stable legal relationships between persons or institutions and fragments of the Earth's surface (real estate), there are widely applied ad hoc relationships to real space, with significantly varying durations. They are a function of acquired rights and remain valid for a strictly defined period of time. They are common in everyday life and take on diverse forms, the basic attribute of which is a reference to a broadly understood fragment of geographical space. Emerging technological achievements, such as digitisation of payments, algorithmisation of procedures, identification of documents and people, autonomous traffic and artificial intelligence - pose a challenge to provide ad hoc relationships to space with formalised notation. The problem of formal notation of legal rules applicable in local space will be presented on the example of the right of entry to the university campus, together with local traffic and parking rules. The space is divided into zones and then into smaller units – parking spaces, according to the hierarchical structure. Social groups that have relationships with these zones are also formed into hierarchical sets. Individual groups have different rights to space – hierarchically – at the zone level. The established hierarchy is the first factor considered. The second factor is variability over time. Relationships to local space change over time, most often in a cyclical form. It can therefore be concluded that in this case the law is a function of time. Parking spaces, as objects in spatial sets, are occupied randomly and subsequent users must start the procedure of searching the remaining objects belonging to the set. This procedure has been written in the form of a flowchart and graph. Objects removed from the set (as they are occupied) may randomly return, so for the purposes of effective searching, this process is presented as repeatable – as a whole or locally (cascading search). The third aspect considered are differences in the way users move around the local road network and in elementary spatial fields. The network structure is represented by intersections, which are noted as node matrices. In order to define how to behave in the local space, a list of rules was prepared and standardised. From a practical point of view, a form of prohibition is advantageous because it can be logically linked to a list (set) of consequences. Following these assumptions, the general form of the behavioural test algorithm was formulated. The presented issues demonstrate complex relationships to space and its integrating rule in relation to legal rules. This approach to law allows for space management using IT methods. The notation of the spatial structure and of legal relationships related to time enable the definition of rules of conduct for diverse groups of local societies. Dissimilarity from equality of law for all and stability over time, occurs in local environments and raises the relationships between community, space and time to a higher level of generality.

PL

Oprócz powszechnie znanych trwałych relacji prawnych osób lub instytucji do fragmentów powierzchni Ziemi (nieruchomości) – istnieją szeroko stosowane doraźne relacje do przestrzeni realnej, o znacznie zróżnicowanym czasie trwania. Są one funkcją nabytych uprawnień i obowiązują w ściśle określonym czasie. Są powszechne w życiu codziennym i przybierają zróżnicowane formy, których podstawowym atrybutem jest odniesienie do szeroko rozumianego fragmentu przestrzeni geograficznej. Wchodzące zdobycze techniki, jak choćby cyfryzacja płatności, algorytmizacja procedur, identyfikacja dokumentów i osób, ruch autonomiczny i sztuczna inteligencja – stanowią w czasach współczesnych wyzwanie do nadania doraźnym relacjom do przestrzeni sformalizowanego zapisu. Problem formalnego zapisu reguł prawnych obowiązujących w przestrzeni lokalnej zostanie przedstawiony na przykładzie reguł związanych z prawem wjazdu na teren kampusu uniwersyteckiego, wraz z lokalnymi regułami ruchu i parkowania. Przestrzeń jest podzielona na strefy, a następnie na mniejsze jednostki – miejsca do parkowania zgodnie ze strukturą hierarchiczną. Grupy społeczne, które posiadają relacje ze strefami, są również uformowane w zbiory hierarchiczne. Poszczególne grupy mają zróżnicowane prawa do przestrzeni – w odniesieniu hierarchicznym – na poziomie stref. Ustalona hierarchia to pierwszy z rozpatrywanych czynników. Drugim czynnikiem jest zmienność w czasie. Relacje do przestrzeni lokalnej zmieniają się w czasie, najczęściej w formie cyklicznej. Można zatem postawić wniosek, że w tym przypadku prawo jest funkcją czasu. Miejsca do parkowania jako obiekty w zbiorach przestrzennych są zajmowane losowo, a kolejni użytkownicy muszą uruchomić procedurę przeszukiwania pozostałych obiektów należących do zbioru. Ta procedura została zapisana w postaci schematu blokowego oraz grafu. Obiekty usunięte ze zbioru (jako zajęte) mogą losowo powracać, dlatego na potrzeby efektywnego szukania przedstawiono ten proces jako powtarzalny – całościowo lub lokalnie (kaskadowo). Trzecim rozpatrywanym aspektem są różnice w sposobie poruszania się użytkowników sieci dróg lokalnych i na elementarnych polach przestrzeni. Strukturę sieci reprezentują skrzyżowania, które zapisano jako macierze węzłów. W celu zdefiniowania sposobu zachowywania się w przestrzeni lokalnej sporządzono listę reguł, którą poddano standaryzacji. Z praktycznego punktu widzenia, korzystna jest forma zakazu, ponieważ może być powiązana logicznie z listą (zbiorem) konsekwencji. Po takich założeniach sformułowano ogólną postać algorytmu testów behawioralnych. Przedstawiona problematyka pokazuje złożone relacje do przestrzeni oraz jej integrujący charakter w stosunku do reguł prawnych. Takie podejście do prawa pozwala na zarządzanie przestrzenią metodami informatycznymi. Zapis struktury przestrzeni i relacji prawnych powiązanych z czasem – umożliwiają określenie reguł postępowania dla zróżnicowanych grup społeczeństw lokalnych. Odmienność od równości prawa dla wszystkich i stałości w czasie występuje w środowiskach lokalnych i stawia relacje między społecznością, przestrzenią i czasem na wyższy poziom ogólności.