Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zastosowanie laktoferryny w profilaktyce i leczeniu zaburzeń metabolicznych

100%

Rakuś-Kwiatosz A. , Pac-Kożuchowska E.

Endokrynologia Pediatryczna

|

2014

|

tom 13

|

nr 2 (47)

77-83

EN

Nowadays, the metabolic syndrome is more frequently diagnosed among children and adolescents due to the growing epidemic of obesity. Therefore, studies are being conducted on the effects of substances of natural origin that could have a supporting effect as for the reduction of the adipose tissue. One of them is lactoferrin (LF) – an iron binding glycoprotein, produced by glandular epithelial cells and neutrophils. It is present in all secretions, but the highest concentration of LF can be found in mammals’ milk. LF receptors are localized on variety of cells such as monocytes, lymphocytes, adipocytes, hepatocytes and endothelial cells. So far its multidirectional actions such as: anti-inflammatory, antibacterial, antiviral, mmunomodulatory, antioxidant and anticancer have been widely known, but not much has been noted concerning the influence of the protein on lipid and carbohydrate homeostasis. The paper presents an overview of the research and clinical observations, with people’s participation, on the possible effects of LF in the view of beneficial influence on the disorders which are the elements of metabolic syndrome, with reference to selected actions of LF described in animal investigations or in vitro tests. Due to the complex and beneficial effects on lipid and carbohydrate homeostasis parameters, studies on its practical use are still in progress. Pediatr. Endocrinol. 13/2014;2(47):77-84.

PL

Zespół metaboliczny jest coraz częściej rozpoznawany w populacji dzieci i młodzieży, co wiąże się ze wzrastającą epidemią otyłości. Dlatego też trwają badania nad działaniem naturalnie występujących substancji, które mogłyby mieć wspomagający efekt w walce z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Jedną z nich jest laktoferryna (LF) – glikoproteina wiążąca żelazo, produkowana przez komórki gruczołowe nabłonka oraz przez granulocyty obojętnochłonne. Obecna jest we wszystkich wydzielinach, a w największym stężeniu występuje w mleku ssaków. Jej receptory zlokalizowane są na różnorodnych komórkach, w tym monocytach, limfocytach, adipocytach, hepatocytach i komórkach śródbłonka. Dotychczas poznano jej wielokierunkowe działanie: przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, immunomodulujące, przeciwutleniające i przeciwnowotworowe, natomiast mniej znany jest wpływ tego białka na gospodarkę lipidową i weglowodanową. Niniejsza praca prezentuje przegląd badań i obserwacji klinicznych z udziałem ludzi nad możliwymi efektami działania tego białka w perspektywie korzystnego wpływu na zaburzenia będące elementami zespołu metabolicznego, z odwołaniem do wybranych mechanizmów działania LF, opisanych dzięki doświadczeniom in vitro bądź na zwierzętach. Ze względu na złożony i korzystny wpływ omawianego białka na parametry gospodarki lipidowej i węglowodanowej stale trwają prace nad jego praktycznym zastosowaniem. Endokrynol. Ped. 13/2014;2(47):77-84.

2

Różny obraz kliniczny celiakii wśród dzieci

100%

Krawiec P. , Pac-Kożuchowska E.

Medical Review

|

2012

|

nr 2

193–199

PL

Wprowadzenie: Na przestrzeni ostatnich lat obserwuje się wzrost zachorowalności na chorobę trzewną. Coraz częściej pierwsze objawy choroby są niespecyficzne i mogą powodować trudności diagnostyczne. Wczesne rozpoznanie choroby i wprowadzenie diety bezglutenowej poprawia jakość życia pacjentów i zapobiega rozwojowi potencjalnych powikłań. Cel pracy: Celem pracy była analiza manifestacji klinicznych celiakii w wieku rozwojowym oraz określenie specyficznych objawów choroby dla poszczególnych grup wiekowych. Materiał i metody: Materiał stanowiła dokumentacja medyczna pacjentów hospitalizowanych w Klinice Pediatrii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie latach 2005–2010, u których po raz pierwszy postawiono rozpoznanie celiakii. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Grupę I stanowiły dzieci poniżej 6. roku życia, a grupę II pacjenci powyżej 6. roku życia. W pracy uwzględniono częstość objawów klinicznych w stosunku do wieku i płci pacjentów, choroby współwystępujące oraz wywiad rodzinny w kierunku celiakii. Do obliczeń statystycznych wykorzystano oprogramowanie Statistica 5.0. Wyniki: W latach objętych analizą w Klinice Pediatrii celiakię rozpoznano po raz pierwszy u 13 dzieci w wieku od 2 do 15 lat. Wśród pacjentów z Grupy I najczęstszymi objawami był niedobór masy ciała (83,33%) oraz niedobór wzrostu i wzdęcie brzucha (po 50,00%). W Grupie II najczęstszymi objawami celiakii były anemia mikrocytarna (57,14%), niedobór masy ciała i niedobór wzrostu (po 42,86%), bóle brzucha (28,57%). Różnice w obrazie klinicznym celiakii w zależności od wieku i płci nie były istotne statystycznie (odpowiednio p = 0,55; p = 0,77). Wnioski: Celiakia manifestuje się wieloma objawami, ujawnia się często w sposób nietypowy lub asymptomatyczny. Wykazano różnice w obrazie klinicznym celiakii w poszczególnych grupach wiekowych.

EN

Introduction: It has been observed that the coeliac disease (CD) incidence rate has increased in recent years. CD’s first symptoms are uncharacteristic and may hinder an accurate diagnosis. Making an early diagnosis and going on a glutenfree diet improve patients’ quality of life and prevent the development of potential complications. Objective: The aim of this study was to analyse clinical manifestations of coeliac disease during development and to identify specific symptoms of the disease for individual age groups. Materials and methods: The study was based on the medical documentation of inpatients of the Clinic of Paediatrics, Medical University of Lublin, who stayed in the clinic between 2005 and 2010 and who were first diagnosed with coeliac disease. The patients were divided into two groups. Children under six were in group 1 and children over six were in group 2. The study accounted for the incidence rate of clinical symptoms considering the patients’ age and sex, accompanying diseases and a family history aimed at coeliac disease. Statistica 5.0. software was used for statistical analysis. Results: 13 children aged two to 15 were diagnosed with coeliac disease at the Clinic of Paediatrics at the time when the study was conducted. The most common symptoms among patients from group 1 were weight deficiency (83,33 percent), height deficiency and aerenterectasia (50,00 percent each). The most common symptoms among patients from group 2 were microcytic anaemia (57,14 percent), weight deficiency and height deficiency (42,86 percent each), abdominal pain (28,57 percent). Differences in the clinical picture of the disease considering the patients’ age and sex were not statistically significant (p=0, 55; p=0, 77 respectively). Conclusions: Coeliac disease manifests itself with many symptoms, appears in an uncharacteristic or asymptomatic way. It has been proved that there are differences in the clinical picture of the disease among individual age groups.

3

Violence, suicidal attempts and relationships with parents in a group of adolescent girls. Pilot studies

71%

Makara-Studzińska M. , Łopuszańska U. , Sidor K. , Świder K. , Pac-Kożuchowska E.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2017

|

tom 17

|

nr 3

172-178

EN

Aim of the study: An analysis of the correlation between experiencing peer violence and suicidal behaviours with regard to relationships with parents. Material and methods: The study included 43 girls (aged between 12 and 16 years) admitted to the Department of Paediatrics at the Prof. Antoni Gębala Children’s Hospital in Lublin due to suicidal attempts. The study group consisted of 17 girls who experienced peer violence, while the control group included 26 girls who attempted suicide for other reasons than peer violence. A sociodemographic questionnaire and a metric survey of own design, in which the girls specified the intensity of a given feature on a scale of 1–10, were used. Results: There were statistically significant differences between girls experiencing peer violence vs. control group in terms of the feeling of being unloved by parents (p < 0.04), receiving parental attention (p < 0.002), home safety (p < 0.05), the feeling of being abandoned by parents (p < 0.0003), the feeling of loneliness (p < 0.004), being disliked at school (p < 0.003), having friends (p < 0.01), the number of suicide attempts (p < 0.03), and having thoughts about preparing for an effective suicide attempt (p < 0.01). A strong conviction about having “cool” friends was correlated with a decrease in the number of suicidal thoughts (p < 0.02), belief that the suicide will be successful one day (p < 0.04), and the intensity of thinking about preparing for an effective suicide attempt (p < 0.03). Conclusions: Having friends can indirectly eliminate the consequences of parental failure to meet child’s basic needs as well as reduce suicidal thoughts and attempts. The quality of family relationships may affect the relationships with peers, which is associated with becoming potential victims of violence.

PL

Cel badań: Analiza zależności między doświadczaniem przemocy ze strony rówieśniczej a zachowaniami suicydalnymi w odniesieniu do relacji z rodzicami. Materiał i metody: Przebadano 43 dziewczęta (w wieku 12–16 lat), które zostały przyjęte na Oddział Ogólnodziecięcy w Klinice Pediatrii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego im. prof. Antoniego Gębali w Lublinie z powodu próby samobójczej. Grupę główną stanowiło 17 dziewcząt doświadczających przemocy ze strony rówieśników, natomiast grupę kontrolną – 26 dziewcząt, które targnęły się na swoje życie z innego powodu niż przemoc rówieśnicza. Badanie przeprowadzono przy pomocy przygotowanej ankiety socjodemograficznej oraz ankiety metryczkowej własnej konstrukcji, w której dziewczęta określały natężenie danej cechy w skali od 1 do 10. Wyniki: Wystąpiły istotne statystycznie różnice między dziewczętami doświadczającymi przemocy ze strony grupy rówieśniczej a grupą kontrolną w zakresie: poczucia bycia niekochanym ze strony rodziców (p < 0,04), otrzymywania uwagi ze strony rodziców (p < 0,002), poczucia bezpieczeństwa w domu (p < 0,05), poczucia bycia porzuconym przez rodziców (p < 0,0003), poczucia samotności (p < 0,004), bycia nielubianym w szkole (p < 0,003), posiadania przyjaciół (p < 0,01), liczby prób samobójczych (p < 0,03), myśli o przygotowywaniu się do popełnienia skutecznej próby samobójczej (p < 0,01). Wraz ze wzrostem przekonania o posiadaniu „fajnych” przyjaciół malały: liczba myśli o odebraniu sobie życia (p < 0,02), przekonanie, że kiedyś uda się zabić (p < 0,04), natężenie myśli o przygotowywaniu się do skutecznej próby samobójczej (p < 0,03). Wnioski: Posiadanie przyjaciół pośrednio niweluje skutki podstawowych potrzeb niezaspokojonych przez rodziców i może wpłynąć na zmniejszenie liczby myśli i prób samobójczych. Natomiast jakość relacji w rodzinie może mieć wpływ na związki z rówieśnikami, co łączy się z faktem bycia ofiarą przemocy.

4

The analysis of family risk factors associated with the occurrence of suicidal attempts among girls aged 12–16 years old. A pilot study

71%

Rutkowska A. , Łopuszańska U. , Świder K. , Pac-Kożuchowska E. , Makara-Studzińska M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2015

|

tom 15

|

nr 3

126-130

EN

Objective: The analysis of family risk factors associated with the occurrence of suicidal attempts and self-mutilation in girls aged 12–16 years old. Material and method: The participants of this study consisted of 34 girls aged 12–16 years old, hospitalized in the Department of Paediatrics of the Medical University (Klinika Pediatrii UM) in Lublin due to suicidal attempts. Fifty-five percent of the participants came from complete families, 20% were brought up by mothers only, 20% declared their parents to be divorced. The majority of the girls (76%) were hospitalized due to medication overdose, 8% due to medication overdose and vein cutting, and 5% due to medication and alcohol overdose. The participants were presented with a complementary metric survey, and guided interviews were carried out with them. Results: A positive relationship between the number of self-mutilation acts and the number of suicidal attempts has been shown. The greatest number of suicidal attempts has been observed in the group of girls whose parents were divorced. Such a relationship has not been observed in the case of self-mutilation acts. A positive correlation has been observed between the feeling of isolation and the number of self-mutilation acts and suicidal attempts. The increase in the number of family rows was indicative of the increase in the number of self-mutilation acts. The feeling of being rejected by the family was positively related to the number of suicidal attempts. Conclusions: Adolescent girls with a tendency towards suicidal behaviours are simultaneously prone to self-destructive behaviours. Parental relationships affect the girls’ functioning, with the risk of suicidal attempts being higher in the group of girls whose parents are divorced. The risk of suicidal attempts and self-mutilation acts increases with the feeling of isolation in teenage girls.

PL

Cel: Analiza rodzinnych czynników ryzyka występowania prób samobójczych i samouszkodzeń u dziewcząt w wieku 12–16 lat. Materiał i metoda: Grupa badana obejmowała 34 dziewczęta w wieku 12–16 lat hospitalizowane w Klinice Pediatrii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie z powodu próby samobójczej. Pięćdziesiąt pięć procent badanych pochodziło z rodzin pełnych, 20% wychowywała matka, a u 20% rodzice byli po rozwodzie. Najwięcej dziewcząt hospitalizowano z powodu przedawkowania leków (76%), 8% z powodu przedawkowania leków oraz podcięcia żył, a 5% z powodu przedawkowania leków i alkoholu. Badanym przedstawiono ankietę autorską, metryczkową oraz przeprowadzono z nimi wywiad ukierunkowany. Wyniki: Stwierdzono dodatnią zależność między liczbą samookaleczeń a liczbą prób samobójczych. Wykazano, że najwięcej prób samobójczych wystąpiło w grupie dziewcząt, których rodzice byli po rozwodzie. Nie odnotowano takiej zależności w odniesieniu do samookaleczeń. Zaobserwowano dodatnią korelację między poczuciem osamotnienia a liczbą samookaleczeń i prób samobójczych. Wraz ze wzrostem awantur domowych wzrastała liczba samookaleczeń. Poczucie odrzucenia ze strony rodziny wpływało dodatnio na liczbę prób samobójczych. Wnioski: Dziewczęta w wieku dorastania z tendencją do zachowań samobójczych są jednocześnie podatne na zachowania autodestrukcyjne. Relacje rodziców wpływają na ich funkcjonowanie – ryzyko wystąpienia prób samobójczych jest wyższe w grupie dziewcząt, których rodzice są po rozwodzie. Ryzyko prób samobójczych oraz samookaleczeń zwiększa się wraz z poczuciem osamotnienia dziewcząt.