PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Chirurgia endoskopowa w leczeniu brodawczaka odwróconego jam nosa i zatok przynosowych rozprzestrzeniającego się do zatok czołowych
100%
Takahashi Y. , Shoji F. , Katori Y. , Hidaka H. , Noguchi N. , Abe Y. , Kakuta R. K. , Suzuki T. , Suzuki Y. , Ohta N. , Kakehata S. , Okamoto Y.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2016
|
tom 70
|
nr 6
26-32
PL
Cel: Klasyczne metody leczenia brodawczaka odwróconego jam nosa i  zatok przynosowych to zabiegi z  dostępu zewnątrznosowego. Postępy w technikach nawigowania obrazowaniem, rozwój narzędzi chirurgicznych oraz metod obrazowania śródoperacyjnego doprowadziły do stopniowego odejścia od dostępów zewnątrznosowych na rzecz chirurgii endoskopowej. Ze względów anatomicznych i technicznych, chirurgia endoskopowa w leczeniu brodawczaka odwróconego jam nosa i zatok przynosowych rozprzestrzeniającego się do zatok czołowych wciąż pozostaje wyzwaniem. Poniżej przedstawiono doświadczenia własne autorów dotyczące chirurgii endoskopowej w leczeniu brodawczaka odwróconego jam nosa i zatok przynosowych rozprzestrzeniającego się do jednej lub obu zatok czołowych. Metody: Zaprezentowano 10 przypadków brodawczaka odwróconego jam nosa i  zatok przynosowych rozprzestrzeniającego się do zatok czołowych, usuniętego skutecznie za pomocą wewnątrznosowego otwarcia obu zatok czołowych (Draf III) pod kontrolą endoskopu, bez dodatkowego dojścia zewnątrznosowego. Wyniki: Po zakończonym zabiegu chirurgicznym cała jama obu zatok czołowych mogła być w  łatwy sposób kontrolowana. Nie obserwowano ani wczesnych, ani późnych powikłań. Po średnim okresie obserwacji (39,5 miesiąca), nie odnotowano nawrotów. Wnioski: Zastosowanie dojścia endoskopowego z obustronnym otwarciem zatok czołowych w leczeniu brodawczaka odwróconego jam nosa i  zatok przynosowych rozprzestrzeniającego się do jednej lub obu zatok czołowych jest możliwe i wydaje się być skuteczne.
2
Content available Endoscopic surgical management of sinonasal inverted papilloma extending to frontal sinuses
100%
Takahashi Y. , Shoji F. , Katori Y. , Hidaka H. , Noguchi N. , Abe Y. , Kakuta R. K. , Suzuki T. , Suzuki Y. , Ohta N. , Kakehata S. , Okamoto Y.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2016
|
tom 70
|
nr 6
26-32
EN
Objective: Sinonasal inverted papilloma has been traditionally managed with external surgical approaches. Advances in imaging guidance systems, surgical instrumentation, and intraoperative multi-visualization have led to a gradual shift from external approaches to endoscopic surgery. However, for anatomical and technical reasons, endoscopic surgery of sinonasal inverted papilloma extending to the frontal sinuses is still challenging. Here, we present our experience in endoscopic surgical management of sinonasal inverted papilloma extending to one or both frontal sinuses. Methods: We present 10 cases of sinonasal inverted papilloma extending to the frontal sinuses and successfully removed by endoscopic median drainage (Draf III procedure) under endoscopic guidance without any additional external approach. Results: The whole cavity of the frontal sinuses was easily inspected at the end of the surgical procedure. No early or late complications were observed. No recurrence was identified after an average follow-up period of 39.5 months. Conclusion: Use of an endoscopic median drainage approach to manage sinonasal inverted papilloma extending to one or both frontal sinuses is feasible and seems effective.
3
Content available Lifting twarzy w resekcji łagodnych nowotworów przestrzeni przygardłowej
88%
Ohta N. , Matsuura K. , Osafune H. , Suzuki T. , Noguchi N. , Hirabayashi H. , Kitaya S. , Kusano Y. , Saito Y. , Kawata R. , Ikeda R. , Ishida Y. , Shimada H. , Murakami K. , Murakami K. , Nakamura Y. , Wada K.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
tom 75
|
nr 3
28-32
PL
Cel: Przeanalizowano opcje terapeutyczne, wyniki leczenia, potencjalne ryzyko i powikłania w czasie zabiegu liftingu twarzy u pacjentów z guzami przestrzeni przygardłowej (PPG). Metody: W retrospektywnej analizie uwzględniono 10 pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu w naszym ośrodku w okresie od kwietnia 2015 r. do sierpnia 2019 r. z powodu guza PPG z wykorzystaniem cięcia do liftingu. Wyniki: W badaniu uwzględniono cztery guzy zarylcowate (łagodne nowotwory z osłonek nerwów obwodowych) i sześć guzów przedrylcowatych (gruczolak wielopostaciowy). Średnie wymiary guza wynosiły 4,1 x 4,2 x 3,8 cm. U żadnego pacjenta nie zaistniała potrzeba konwersji do otwartej resekcji. Przejściowe zaburzenia czucia w obrębie płatka pojawiły się u 30% osób, przy czym u wszystkich zmiany wycofały się w ciągu czterech miesięcy. U pacjentów ranę pooperacyjną całkowicie zakrywała małżowina uszna i włosy. Nie obserwowano wznowy w okresie obserwacji przez średnio 16.6 miesięcy. Wnioski: Lifting twarzy zapewnia dobre uwidocznienie guza, właściwe pole operacyjne i doskonałe efekty kosmetyczne u wybranych chorych.
4
Content available A Facelift Procedure for Resection of Benign Parapharyngeal Tumors
88%
Ohta N. , Matsuura K. , Osafune H. , Suzuki T. , Noguchi N. , Hirabayashi H. , Kitaya S. , Kusano Y. , Saito Y. , Kawata R. , Ikeda R. , Ishida Y. , Shimada H. , Murakami K. , Murakami K. , Nakamura Y. , Wada K.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
tom 75
|
nr 3
28-32
EN
Objective: The feasibility, surgical outcomes and possible risks and complications encountered during a facelift procedure for patients with parapharyngeal space (PPS) tumor were analyzed. Method: This retrospective analysis examined 10 patients who underwent surgery for PPS tumor using a facelift incision at our institutes between April 2015 and August 2019. Results: This study included four retro-styloid (benign nerve sheath tumor) and six pre-styloid tumors (pleomorphic adenoma). Mean tumor dimensions were 4.1 x 4.2 x 3.8 cm respectively. None of the patients needed conversion to conventional open resection. Transient sensory changes in the auricle occurred in 30% of the patients; however, all recovered within four months. In all the patients, postoperative scars were fully concealed by the auricle and hair. No recurrences were detected during a mean follow-up period of 16.6 months. Conclusion: The facelift procedure provides adequate visualization, workspace and excellent cosmetic results in properly selected cases.
5
Content available The expression of 11 beta hydroxysteroid dehydrogenase in severe allergic rhinitis
76%
Ohta N. , Noguchi N. , Takahashi T. , Suzuki T. , Kakuta R. , Suzuki Y. , Awataguchi T. , Suzuki T. , Takahashi Y. , Shoji F. , Wada K. , Kawano T. , Ono I. , Kusano Y. , Miyasaka T. , Osafune H. , Matsutani S. , Yaginuma Y. , Ishida Y. , Saito Y. , Yamazaki M. , Ikeda R.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
tom 73
|
nr 2
18-22
EN
Objective: To clarify the roles of 11 beta-HSD in resistance to glucocorticoid therapy for allergic rhinitis, a case series study was conducted. Methods: The patient group consisted of 20 subjects with allergic rhinitis, aged from 21 to 46 years (mean age 26.5), who showed persistent GC resistance necessitating surgical removal of the inferior turbinate after 6 months’ GC treatment. The patients with poor response to GC treatment for 6 months’ were defined as GC resistance. The control group consisted of 10 subjects aged from 16 to 39 years (mean age 24.5) who underwent maxillofacial surgery, from whom nasal tissues were taken and who did not receive GC treatment. Nasal mucosal tissues from patients and cntorol subjects were examined immunohistochemically. The sections were washed with 0.01 M phosphate-buffered saline (PBS; pH 7.2) containing 0.15 M NaCl and 0.01% Triton X-100, and incubated for 2 h with rabbit polyclonal anti-11 beta HSD1 and 11 beta-HSD2 antibody (Santa Cruz Biotechnology, Inc., Santa Cruz, CA, USA), each diluted 1:200 in PBS containing 0.1% bovine serum albumin. Immunostained sections were assessed under an Olympus microscope with an eyepiece reticule at 200 X magnification. Cell counts are expressed as means per high-power field (0.202 mm2). Control group means (arithmetic mean ± SD) were compared with patient group means by Mann–Whitney U-test at P = 0.05. Results: Although 11 beta-HSD1 was expressed to a similar extent in patients and controls, 11 beta-HSD2 was expressed significantly more in patients with severe allergic rhinitis, resulting in a increased HSD-1/HSD-2 ratio. The significantly increased expression of 11 beta-HSD2 in the nasal epithelium and submucosal inflammatory cells of patients with severe nasal allergy were observed in the present study. Conclusion: Our findings suggest that 11 beta-HSD2 plays an important role in resistance to glucocorticoid therapy for allergic rhinitis, and its expression might be used as an additional parameter indicating steroid resistance in allergic rhinitis.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.