This article attempts to point out the main problem in research on workaholism, namely over-use of the term workaholism when describing symptoms or constructs which are not related to work addiction. Workaholism has one, negative pathological/dysfunctional form and can be differentiated from the healthy forms of over-engagement (e.g. work enthusiasm). Based on the analysis of one example of research results, this article explains that the nomenclature of „workaholic“ is not applicable to the case of over-engaged employees with healthy symptoms (e.g. high work involvement and work enjoyment and high or low satisfaction with life situation). The second aim of the article is to argue that the invalid conceptualisation and measurement of workaholism can result in conclusions which do not really regard work addiction.
This article attempts to point out the main problem in research on workaholism, namely over-use of the term workaholism when describing symptoms or constructs which are not related to work addiction. Workaholism has one, negative pathological/dysfunctional form and can be differentiated from the healthy forms of over-engagement (e.g. work enthusiasm). Based on the analysis of one example of research results, this article explains that the nomenclature of „workaholic“ is not applicable to the case of over-engaged employees with healthy symptoms (e.g. high work involvement and work enjoyment and high or low satisfaction with life situation). The second aim of the article is to argue that the invalid conceptualisation and measurement of workaholism can result in conclusions which do not really regard work addiction.
Dotychczasowe badania, w których poszukiwano związku pomiędzy postawami rodzicielskimi a kształtowaniem się tożsamości zawodowej dziecka, dotyczyły głównie motywacji dziecka do wyboru rodzaju zawodu. W centrum zainteresowania autorek znalazły się relacje w diadzie rodzic - dziecko, które są warunkiem kształtowania się stosunku do pracy stanowiącego zadanie rozwojowego okresu późnej adolescencji kobiet i mężczyzn. W badaniach wykorzystano m.in. zrewidowaną wersję Kwestionariusza Pomiaru Pracoholizmu WART-R (Wojdyło & Buczny, 2010), którzy mierzy trzy wymiary uzależnienia od pracy: kontrola, obsesja-kompulsja oraz przeciążenie pracą. Wyniki badań wskazują na postawy wymagania i niekonsekwencji ze strony rodziców jako najbardziej istotne dla kształtowania się patologicznego stosunku do pracy i tym samym dla rozwoju kariery zawodowej. Na podstawie uzyskanych wyników przypuszczać można, iż stosowane przez adolescentów strategii wysoki perfekcjonizm i obsesyjnego zajmowanie się pracą związane jest z "warunkową miłością" doświadczaną w rodzinie generacyjnej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.